ILPP1/443-463/08-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na indywidualne i grupowe racje żywnościowe - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na indywidualne i grupowe racje żywnościowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem wyrobu występującego w obrocie pod nazwą racje żywnościowe.

Wyroby te, Zainteresowany produkuje głównie na zamówienie Sił Zbrojnych RP i wytwarza je w oparciu o Normy Obronne obowiązkowego stosowania, zatwierdzane decyzją Ministra Obrony Narodowej. Produkty, które są przedmiotem analizy to:

* indywidualna racja żywnościowa sucha "S" - Norma Obronna NO-89-A206:2006,

* grupowa polowa skoncentrowana racja żywnościowa "WSm" - Norma Obronna NO-89-A205:2006,

* grupowa polowa skoncentrowana racja żywnościowa "WS" - Norma Obronna NO-89-A-204:2006. Powyższe Normy Obronne w sposób szczegółowy opisują wyroby, których dotyczy niniejszy wniosek oraz wymagania jakie wyroby te muszą spełniać.

Normy Obronne określają w szczególności rodzaje produktów wchodzących w skład racji żywnościowych, sposób i rodzaj opakowania, wymagania jakościowe oraz sposób łączenia produktów w zestawy składające się na rację żywnościową. W skład racji żywnościowych mogą wchodzić w szczególności: konserwy mięsne, konserwy warzywne, konserwy drobiowe, konserwy rybne, konserwy mięsno-warzywne, suchary, chleb trwały, susze ziemniaczane, kasze, zupy zagęszczone, dżemy, miód, ryż błyskawiczny, makaron, mleko zagęszczone, herbata, kawa zbożowa, koncentrat kompotu, ser topiony, cukierki, cukier, guma do żucia oraz produkty nieżywnościowe takie jak serwetki, papier toaletowy, sztućce. Racje żywnościowe zamawiane są przez Siły Zbrojne RP w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655), a także na potrzeby rynku cywilnego.

W czasie obowiązywania Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) racje żywnościowe były wyrobem należącym do grupy 2529-59 "Zestawy żywnościowe paczkowane pozostałe" i w związku z tym można było przy sprzedaży tych wyrobów stosować 7% stawkę VAT. Stawka taka była przewidziana dla wyrobów należących do grupy SWW w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Klasyfikację wyrobów według SWW można było stosować do dnia 31 grudnia 2002 r. Po tej dacie wprowadzono obowiązek klasyfikowania wyrobów i usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Klasyfikacja ta jednak nie określiła dla racji żywnościowych żadnego symbolu. Z uwagi na fakt, że zmiany w klasyfikacji związane z wprowadzeniem PKWiU miały mieć charakter techniczny i miały nie powodować zmian w wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ustawa z dnia 4 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1800 z późn. zm.) wprowadziła regulacje zabezpieczające przed zmianą stawek podatkowych ze względu na zmianę klasyfikacji (art. 5 ustawy). W oparciu o ten przepis Wnioskodawca mógł stosować nadal 7% stawkę podatku VAT przy sprzedaży racji żywnościowych.

Nowa ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. nie zawierała już podobnej regulacji i w związku z tym Zainteresowany musiał dokonać przyporządkowania swojego produktu do właściwej klasyfikacji według PKWiU, a następnie zastosować odpowiadającą temu stawkę podatku VAT. Wnioskodawca początkowo zaklasyfikował racje żywnościowe do grupy oznaczonej w PKWiU symbolem 15.89.14-99.00 "Ser fondue oraz pozostałe artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane" co w oparciu o załącznik nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług uzasadniałoby stosowanie stawki 7% do racji żywnościowych.

Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o interpretację i weryfikację dokonanego przez siebie sposobu klasyfikacji. Dnia 30 października 2007 r. Wnioskodawca otrzymał z Departamentu Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego pismo w myśl którego grupowanie racji żywnościowych wg PKWiU 15.89.14-99.00 "Ser fondue oraz pozostałe artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane" jest niewłaściwe. Zdaniem Głównego Urzędu Statystycznego każdy z elementów zestawu określanego jako wyrób:

* "indywidualna racja żywnościowa" oraz

* "grupowa racja żywnościowa"

powinien być klasyfikowany oddzielnie, zgodnie z właściwą dla niego pozycją PKWiU.

W związku z tym, że w skład racji żywnościowych wchodzą artykuły opodatkowane różnymi stawkami VAT, taki sposób klasyfikacji oznaczałby dla Wnioskodawcy obowiązek opodatkowania każdego ze składników racji oddzielnie i wyszczególniania na fakturze VAT wszystkich elementów wchodzących w skład racji.

Jednocześnie w piśmie z dnia 30 października 2007 r. Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego wskazał, że interpretacje udzielane przez jednostki służb statystyki publicznej w formie opinii lub informacji nie mają charakteru wiążącego i nie są skierowane na wywołanie określonych skutków prawnych. Na potwierdzenie takiego stanowiska organ statystyczny powołał orzeczenie Sądu Najwyższego - Izba Administracji, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (postanowienie z dnia 26 stycznia 2000 r. sygn. akt III RN 121/99 NSA), w którym Sąd uznał klasyfikacje wyrobów i usług - wydane na podstawie ustawy o statystyce publicznej, za wiążące dla organu podatkowego - ustalając jednocześnie, że organ podatkowy nie jest związany dokonanymi przez służby statystyki publicznej, na podstawie tych klasyfikacji ustaleniami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w stosunku do wyrobu pod nazwą indywidualna i grupowa racja żywnościowa. Czy wyrób ten należy objąć jedną stawką VAT, jeżeli tak to którą. Czy też należy każdy z elementów sklasyfikować odrębnie i przyporządkować do niego odpowiednią stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z opinią interpretacyjną Głównego Urzędu Statystycznego, w ocenie Spółki wyrób pod nazwą indywidualna i grupowa racja żywnościowa należy opodatkować w ten sposób, że każdy z artykułów wchodzących w skład racji żywnościowej należy sklasyfikować odrębnie i przyporządkować do niego właściwą stawkę VAT. Nie można natomiast zastosować jednej stawki VAT dla wyrobu jakim jest racja żywnościowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu VAT podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Jak stanowi art. 41 ust. 13 ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm., dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Rozporządzenie z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wydane na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej definiuje w § 2 swoje zastosowanie. W myśl powołanego przepisu PKWiU stosuje się do celów podatku od towarów i usług, poboru akcyzy i obowiązku oznaczania znakami akcyzy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, podatkiem dochodowym od osób fizycznych a także zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż dostawa racji żywnościowych jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, a wybierając właściwą dla określonego wyrobu lub usługi stawkę podatku VAT kierować należy się ustalonym na podstawie rozporządzenia symbolem PKWiU. W sytuacji jednak gdy określona usługa lub towar nie zostały wymienione w klasyfikacjach PKWiU, podlegają opodatkowaniu stawką 22%.

Zgodnie ze stanem faktycznym zawartym we wniosku, Wnioskodawca początkowo zaklasyfikował racje żywnościowe do grupy oznaczonej w PKWiU symbolem 15.89.14-99.00 "Ser fondue oraz pozostałe artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane" co w oparciu o załącznik nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług uzasadniałoby stosowanie 7% stawki do racji żywnościowych. Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o interpretację i weryfikację dokonanego przez siebie sposobu klasyfikacji. Zainteresowany otrzymał z Departamentu Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie pismo z dnia 30 października 2007 r. w myśl którego grupowanie racji żywnościowych wg PKWiU 15.89.14-99.00 "Ser fondue oraz pozostałe artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane" jest niewłaściwe. Ponadto Główny Urząd Statystyczny stwierdził, iż każdy z elementów zestawu określanego jako wyrób: "indywidualna racja żywnościowa oraz grupowa racja żywnościowa" powinien być klasyfikowany oddzielnie, zgodnie z właściwą dla niego pozycją PKWiU.

Uwzględniając treść przytoczonego rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz stanowisko organu uprawnionego do interpretowania obowiązujących standardów klasyfikacyjnych stwierdzić należy, iż właściwe dla ustalenia stawki podatku od towarów i usług na produkowane przez Wnioskodawcę produkty (indywidualna i grupowa racja żywnościowa) jest klasyfikowanie poszczególnych elementów wyrobu indywidualnie, stosując na podstawie PKWiU do każdego elementu właściwą stawkę podatku VAT.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.