ILPP1/443-462/07-2/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2007 r. (data wpływu: 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na realizacji filmów telewizyjnych, reportaży i filmów dokumentalnych.

Podatnik w roku 2007 wziął udział w "Konkursie dotacji...Funduszy Europejskich", organizowanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. Konkurs kierowany jest do wydawców tytułów prasowych, informacyjnych portali internetowych, publicznych i komercyjnych nadawców telewizyjnych oraz producentów nagrań telewizyjnych i filmowych. Jego głównym zadaniem jest wsparcie finansowe najlepszych projektów, których realizacja doprowadzi do zwiększenia świadomości społecznej w zakresie możliwości wykorzystania Funduszy Europejskich w Polsce w latach 2007 - 2013. Regulamin Konkursu zakłada, że przedsięwzięcie finansowane w ramach przyznanej dotacji nie może być realizowane w celu osiągnięcia zysku.

Zgłoszony przez Wnioskodawcę w Konkursie projekt telewizyjny otrzymał dofinansowanie, a przyznane środki pochodzą z Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2004 - 2006. Dotacja z MRR została przyznana na realizację 3 odcinkowego filmu telewizyjnego, mówiącego o wykorzystywaniu środków unijnych w trzech województwach: wielkopolskim, kujawsko - pomorskim i lubuskim. Projekt telewizyjny ma charakter edukacyjny, adresowany jest do ogółu społeczeństwa, w tym do potencjalnych beneficjentów, społeczności lokalnych, osób i instytucji korzystających z funduszy unijnych. Umowa podpisana z MRR zakłada, że dofinansowanie w postaci dotacji przeznaczone jest na częściowe (w około 60%) pokrycie kosztów produkcji 3 odcinkowego filmu.

Dotacja zostanie wypłacona w dwóch transzach. Pierwszą transzę Wnioskodawca otrzymał po podpisaniu umowy, druga zostanie przekazana po zakończeniu i rozliczeniu projektu.

Na sfinansowanie pozostałej części kosztów produkcji tego samego projektu, Wnioskodawca otrzymał dotację z Narodowego Banku Polskiego. Dotacja w wysokości ok. 20% całości kosztów produkcji przeznaczona jest zgodnie z § 3 umowy na pokrycie kosztów wynagrodzeń twórców czyli honoraria m.in.: operatora obrazu, operatora dźwięku, montażysty TV, lektora, opracowania muzycznego.

Pozostałe 20% kosztów produkcji zostanie pokryte ze środków własnych w postaci wkładu niefinansowego (wykorzystanie własnego sprzętu czyli kamery TV i montażu - w części nie pokrytej dotacją).

Obie dotacje, zarówno z MRR jak i NBP, otrzymane na zrealizowanie 3 odcinków filmu telewizyjnego o wykorzystaniu funduszy unijnych, nie stanowią elementu podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie zwiększają obrotu, ponieważ nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Za film wyprodukowany w ramach podpisanych z MRR i NBP umów, firma Wnioskodawcy nie otrzymała wynagrodzenia, a jedynie zwrot poniesionych w trakcie jego realizacji kosztów w postaci dotacji. Z natury tego przedsięwzięcia wynika, iż jako beneficjent, Wnioskodawca nie może uzyskać przychodu z realizacji tego zadania. Wyprodukowany przez Wnioskodawcę film nie będzie przedmiotem odpłatnej dostawy i nie będą przeniesione prawa autorskie do niego. Po wyprodukowaniu, zostanie on wyemitowany na antenie telewizji nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko wyrażające się tym, że dotacja otrzymana z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i Narodowego Banku Polskiego, przeznaczona na pokrycie kosztów poniesionych przy realizacji 3 odcinkowego filmu telewizyjnego, która nie ma bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika i nie wpływa na obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlega systemowi opodatkowania VAT, jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych i usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Pojęcie sprzedaży, dla celów podatku VAT zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, który stanowi, iż przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że dotacja przyznana przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego i Narodowego Banku Polskiego na pokrycie kosztów realizacji 3 odcinkowego filmu telewizyjnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie zwiększa obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Elementem istotnym, przemawiającym za zaprezentowanym stanowiskiem jest przecząca odpowiedź na podstawowe pytanie: czy dotacja udzielona została w celu sfinansowania konkretnej dostawy towaru lub świadczenia konkretnych usług i tym samym bezpośrednio wpłynęła na cenę, czyli kwotę należną od nabywcy.

Należy wskazać, że dyspozycja art. 29 ust. 1 ustawy o VAT powoduje, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem konkretnych usług otrzymuje od innego podmiotu dotację lub jakiekolwiek dofinansowanie stanowiące dopłatę do ceny tego towaru lub usługi, jako pokrycie np. części ceny - wówczas tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy czy świadczenia. Aby jednak tak było, takie dofinansowanie musi być bezpośrednio związane z dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeśli taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym związek taki nie występuje. Otrzymane dotacje pokrywają wyłącznie koszty poniesione w związku z realizacją filmu: dotacja z NBP finansuje koszt wynagrodzeń twórców w postaci honorariów, natomiast dotacja z MRR pokrywa część kosztów związanych z jego produkcją (występuje tu również udział własny). Dofinansowanie nie ma w tym przypadku bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną), ponieważ nie ma kwoty należnej.

Wyprodukowany film nie będzie przedmiotem sprzedaży, odpłatnej dostawy czy odpłatnego świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku VAT. Nie nastąpi również przeniesienie praw autorskich do filmu. Za wykonany film, Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia, a jedynie zwrot poniesionych kosztów przy jego produkcji w postaci dotacji. Zatem nie występuje tu obrót, źródłem którego byłaby opodatkowana sprzedaż (odpłatna dostawa czy odpłatne świadczenie usług) w świetle ustawy o podatku VAT. Ponadto projekt realizowany w ramach Konkursu dotacji MRR, nie może przynosić zysku (mówi o tym Regulamin Konkursu). Po zakończeniu projektu, gotowy film Wnioskodawca udostępnia bez wynagrodzenia telewizji, która mając na uwadze ważny interes społeczny i cel edukacyjny wyemituje go nieodpłatnie na swojej antenie.

W Dyrektywie VAT wyraźnie określono związek pomiędzy czynnościami podatkowymi a dotacjami (subwencjami, dopłatami) jako bezpośredni. Także z orzecznictwa ETS jasno wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług czy dostawą towaru jako "bezpośredniego" ma istotne znaczenie dla opodatkowania VAT. W uzasadnieniu wyroku w sprawie C-184/00 (Office des produits ASBL v. Belgian Sate) podkreślono, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększyć podstawę opodatkowania.

Wyjaśniono, że dla uznania dotacji (subwencji, etc.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywania w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Opowiedziano się więc za takim rozumowaniem przepisów, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą.

Również polskie organy podatkowe stoją na stanowisku, że w przypadku otrzymania dofinansowania, decydującym jest bezpośredni związek otrzymanej dotacji z ceną konkretnej dostawy czy usługi. Dotacja bezpośrednio związana z ceną powinna odpowiadać w całości lub części wynagrodzeniu z tytułu wykonywanej przez podatnika usługi bądź dostawy towaru.

Potwierdzeniem powyższej tezy są postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez polskie organy podatkowe: sygnatura RO-XV/443/VAT-185/179/JB/07, ITPP1/443-259b/07/AP, 1433/NG/GV/443-50/2007/LŚ, w których organ podatkowy stwierdza, że przedmiotowa dotacja nie stanowi elementu wynagrodzenia podatnika i tym samym nie powiększa kwoty należnej z tytułu sprzedaży, wobec czego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. A także w postanowieniach sygnatura IS-PŁ-WV-443-136/04, PP-1/443-8010C/05/448/208/123/mk, gdzie organ podatkowy uznał, iż otrzymywane przez podatnika dotacje finansowe służą jako zwrot poniesionych kosztów i mają charakter dotacji nie mającej bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowią obrotu w świetle art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i nie podlegają opodatkowaniu.

Dotacja otrzymana z MRR i NBP w przedmiotowym przypadku, nie stanowi elementu wynagrodzenia i nie powiększa kwoty należnej z tytułu sprzedaży, ponieważ nie ma elementu sprzedaży. Służy jedynie pokryciu kosztów poniesionych podczas produkcji filmu.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Podatnik stwierdza, że otrzymana dotacja nie podlega systemowi opodatkowania VAT, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną) towaru dostarczanego lub świadczonych usług i nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.