ILPP1/443-448/09-2/BP - Otrzymanie dotacji a powstanie obowiązku podatkowego w VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-448/09-2/BP Otrzymanie dotacji a powstanie obowiązku podatkowego w VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Gospodarki Komunalnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu: 10 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dotacji przedmiotowej za obrót stanowiący podstawę opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dotacji przedmiotowej za obrót stanowiący podstawę opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - zakład budżetowy otrzymał od Gminy zlecenie zimowego utrzymania dróg powiatowych. Gmina zawarła wcześniej porozumienie ze Starostwem Powiatowym, zgodnie z którym zobowiązała się do zimowego utrzymania dróg powiatowych, znajdujących się na obszarze Gminy w zamian za zryczałtowane wynagrodzenie w kwocie 24.000,00 zł za rok. Gmina zleciła wykonanie zadania swojemu zakładowi budżetowemu - Wnioskodawcy. Rada Gminy podjęła uchwałę przyznającą Wnioskodawcy dotację przedmiotową na wykonanie zadania w wysokości 24.000,00 zł na rok.

Przyznana dotacja przedmiotowa pokrywa w części koszty zimowego utrzymania dróg. Pozostałą kwotę Wnioskodawca pokrywa z własnych środków. Utrzymanie dróg gminnych, będące zadaniem własnym Gminy, Podatnik wykonuje z wykorzystaniem zakupionego przez Gminę materiału. Od wydatków poniesionych na zimowe utrzymanie dróg gminnych Podatnik nie odlicza podatku od towarów i usług.

Ponieważ zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), utrzymanie dróg powiatowych nie jest zadaniem własnym gminy, a zatem Wnioskodawca jako zakład budżetowy ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów związanych z wykonaniem tego zadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo naliczając podatek od towarów i usług od dotacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jest prawidłowe, albowiem zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług od kwoty dotacji przedmiotowej należy naliczyć podatek od towarów i usług. Od dotacji ujętej w opisie stanu faktycznego jako dotacji przedmiotowej Wnioskodawca jest obowiązany odprowadzić podatek od towarów i usług na podstawie art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca uważa, że rozliczenie za wykonane usługi w opisanej formie stanowi sprzedaż świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi) oraz podmiotu świadczącego usługę. W zakresie rozumienia zwrotu "świadczenie na rzecz" mieszczą zatem się jedynie świadczenia adresowane do zidentyfikowanych nabywców, a nie anonimowego czy zbiorowego odbiorcy.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Przepis art. 29 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Według art. 19 ust. 21 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Z przytoczonych przepisów wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, kiedy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy konkretnej usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą towaru lub świadczeniem usługi jako pokrycie części ceny konkretnej dostawy czy konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonej dostawy czy określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Według art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. W szczególności jednostkami organizacyjnymi gminy mogą być (z wyłączeniem przedsiębiorstw) wszelkie dopuszczalne przez prawo struktury organizacyjne, w tym spółki cywilne, spółki prawa handlowego, fundacje, jednostki budżetowe oraz zakłady budżetowe.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał od Gminy zlecenie zimowego utrzymania dróg powiatowych. Gmina zawarła wcześniej porozumienie ze Starostwem Powiatowym, zgodnie z którym zobowiązała się do zimowego utrzymania dróg powiatowych, znajdujących się na obszarze Gminy w zamian za zryczałtowane wynagrodzenie w kwocie 24.000,00 zł za rok. Gmina zleciła wykonanie tego zadania swojemu zakładowi budżetowemu, czyli Wnioskodawcy. Rada Gminy podjęła uchwałę przyznającą Wnioskodawcy dotację przedmiotową na wykonanie zadania w wysokości 24.000,00 zł na rok. Przyznana dotacja przedmiotowa pokrywa w części koszty zimowego utrzymania dróg. Pozostałą kwotę Wnioskodawca pokrywa z własnych środków.

W opisanych okolicznościach mamy do czynienia z usługą polegającą na zimowym utrzymaniu dróg powiatowych świadczoną na rzecz Starostwa Powiatowego i tym samym przyznana Wnioskodawcy przez Gminę dotacja przedmiotowa ma bezpośredni wpływ na wartość świadczonej usługi. W świetle przepisów o samorządzie gminnym nie budzi bowiem wątpliwości, że sprawy dróg powiatowych nie należą do zadań własnych gminy.

Reasumując, w analizowanym przypadku, wobec bezpośredniego wpływu na wartość świadczonej usługi, dotacja przedmiotowa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla usługi, na którą jest przeznaczona.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Klasyfikacją właściwą jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z dniem 1 stycznia 2009 r. utraciło moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 89 poz. 844 z późn. zm. Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy preferencyjne stawki podatku: 7 %, 3 % i 0 % oraz zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest jednak tylko wtedy, gdy wynika to wprost z ustawy lub z przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W pozycji 153 załącznika nr 3 do ustawy, wymieniono usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 90.0 - "usługi z zakresu gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne". Należy zauważyć, że pozycji 153 załącznika nr 3 do ustawy nie poprzedza przedrostek "ex", co oznacza, że ze stawki podatku 7 % korzystają bez wyjątku wszystkie usługi zaliczane na gruncie PKWiU do grupy 90.0, w tym usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 90.00.30-00.00 - "oczyszczanie ulic, dróg kołowych, placów i innych terenów, usuwanie śniegu i lodu".

Z powyższego wynika, że jeżeli usługa świadczona przez Wnioskodawcę jest sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 90.00.30-00.00 - "oczyszczanie ulic, dróg kołowych, placów i innych terenów, usuwanie śniegu i lodu", to dotacja przedmiotowa, która jest na nią przeznaczona, jest opodatkowana stawką podatku 7 %.

W tym miejscu należy zauważyć, że zainteresowany podmiot co do zasady sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Jednocześnie należy wskazać, że przyznana Wnioskodawcy dotacja przedmiotowa stanowi kwotę brutto, zawierającą w sobie kwotę należnego podatku od towarów i usług. Do podstawy opodatkowania należy zatem przyjąć kwotę przyznanej dotacji przedmiotowej pomniejszoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono niosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania dotacji przedmiotowej za obrót stanowiący podstawę opodatkowania. Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego załatwiono interpretacją indywidualną z dnia 30 czerwca 2009 r. znak ILPP1/443-448/09-3/BP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl