ILPP1/443-445/13-5/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2013 r. (data wpływu 1 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania środków produkcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 24 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania środków produkcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 lipca 2013 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej Wnioskodawca) decyzją Marszałka Województwa z dnia 28 października 2011 r. uzyskała wstępne uznanie w grupie produktów "grzyby".

Spółka utworzona została przez 5 podmiotów prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - producentów grzybów - w celu poprawy warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania wspólników, optymalizacji kosztów produkcji i stabilizowanie cen producentów, stosowanie korzystnych dla środowiska metod uprawy, technologii produkcji, a także ochrony środowiska naturalnego.

Spółka posiada dwa źródła przychodów, a tym samym dwa źródła zysków. Pierwszym źródłem jest działalność operacyjna, polegająca na zakupie grzybów od swoich wspólników (członków grupy - na podstawie faktur VAT RR - 4 wspólników oraz faktur VAT - 1 wspólnik) i ich dalszej odsprzedaży na podstawie faktur VAT. Różnica pomiędzy zakupem a sprzedażą jest dochodem grupy przeznaczonym na jej działalność. Drugim źródłem przychodów są dotacje otrzymywane od ARiMR.

Wnioskodawca zamierza wypracowany zysk pochodzący ze sprzedaży produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków grupy, dla których grupa została utworzona, przeznaczyć na zakup środków produkcji - podłoża do uprawy grzybów oraz konstrukcję tunelu pod uprawę grzybów, które następnie zostaną przekazanie nieodpłatnie na rzecz członków grupy. Zakupione środki przeznaczone są do zwiększenia wydajności i osiągnięcia lepszych wyników produkcyjnych - co jest również z korzyścią dla grupy. Spółka uważa, że dochód w części przeznaczony za zakup środków produkcji, które zostaną nieodpłatnie przekazane wspólnikom (członkom grupy) jest w tej części zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzupełnieniu z dnia 30 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy bezpłatne przekazanie środków produkcji dla członków grupy jest przekazaniem na cele związane z prowadzoną działalnością, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli miał On prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowych środków produkcji, czynność nieodpłatnego ich przekazania, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile przekazane środki produkcji nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek zdefiniowanych w art. 7 ust. 4 i ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, iż jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowią przepisy art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu będzie podlegało również nieodpłatne przekazanie towarów, z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, ale w towarach tych zostały wymienione części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów "nieskonsumowanych" całkowicie do momentu ich bezpłatnego przekazania.

Przy definiowaniu części składowej rzeczy można posiłkować się definicją zawartą w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) (która jest co do zasady spójna z definicją wypracowaną przez orzecznictwo TSUE), zgodnie z którą częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Nie będą zatem spełnione przesłanki do opodatkowania w przypadku gdy wymienione towary będą uznane za przynależności, przez które zgodnie z Kodeksem cywilnym rozumie się rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zaznacza się, iż w świetle art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę - na mocy art. 7 ust. 7 ustawy - o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca składa się z 5 podmiotów prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - producentów grzybów. Wykonywana przez podmioty ww. działalność ma na celu poprawę warunków rynkowych, poprawę efektywności gospodarowania wspólników, optymalizację kosztów produkcji i stabilizowanie cen producentów, stosowanie korzystnych dla środowiska metod uprawy, technologii produkcji, a także ochronę środowiska naturalnego.

Spółka posiada dwa źródła zysków. Pierwszym źródłem jest działalność operacyjna, polegająca na zakupie grzybów od swoich wspólników (członków grupy - na podstawie faktur VAT RR - 4 wspólników oraz faktur VAT - 1 wspólnik) i ich dalszej odsprzedaży na podstawie faktur VAT. Różnica pomiędzy zakupem a sprzedażą jest dochodem grupy przeznaczonym na jej działalność. Drugim źródłem zysków są dotacje otrzymywane od ARiMR.

Wnioskodawca zamierza wypracowany zysk, pochodzący ze sprzedaży produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków grupy, dla których grupa została utworzona, przeznaczyć na zakup środków produkcji - podłoża do uprawy grzybów oraz konstrukcję tunelu pod uprawę grzybów, które następnie zostaną przekazanie nieodpłatnie na rzecz członków grupy. Z momentem przekazania ww. środków produkcji członkom grupy następuje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zakupione środki przeznaczone są do zwiększenia wydajności i osiągnięcia lepszych wyników produkcyjnych - co jest również z korzyścią dla grupy.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania nieodpłatnego przekazania środków produkcji dla członków grupy za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. W analizowanej sprawie następuje - jak wskazał Wnioskodawca - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zatem wystąpi dostawa towarów, zdefiniowana w art. 7 ust. 1 ustawy.

Aby nieodpłatne przekazanie towarów - świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

* nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W interpretacji z dnia 16 sierpnia 2013 r., nr ILPP1/443-445/13-4/AW tut. Organ stwierdził, że Spółka na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie ww. środków produkcji, a następnie nieodpłatnie przekazanych na rzecz członków grupy, z uwagi na fakt, iż poniesione wydatki będą służyły Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wszystkie przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów na gruncie przepisów ustawy zostaną, w omawianym przypadku, spełnione. Jak zostało bowiem wskazane, w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka, działając w charakterze czynnego podatnika VAT, zamierza nieodpłatnie przekazać środki produkcji, tj. podłoże do uprawy grzybów oraz konstrukcję tunelu pod ich uprawę, czyli towary należące do Jego przedsiębiorstwa, dla członków grupy na cele związane z prowadzoną działalnością. Ponadto, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. środków produkcji.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie środków produkcji dla członków grupy, tj. podłoża do uprawy grzybów oraz konstrukcji tunelu pod ich uprawę, będzie czynnością stanowiącą odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w konsekwencji będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym oraz we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania środków produkcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego przekazania środków produkcji została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 16 sierpnia 2013 r., nr ILPP1/443-445/13-4/AW.

Ponadto, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie, natomiast w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.