ILPP1/443-444/11-5/AW - Ustalenie stawki podatku VAT właściwej dla wykonywania badań i opinii archeologicznych w latach 2010-2011.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) oraz 24 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej na badania archeologiczne - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej na badania archeologiczne. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 9 maja 2011 r. o podanie prawidłowego organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy oraz 26 maja 2011 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego i własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Fundacja jest wykonawcą badań archeologicznych na rzecz "A". Ww. badania prowadzone są na podstawie umowy z dnia 21 maja 2000 r. i obejmują archeologiczne badania wykopaliskowe (prace terenowe) oraz opracowanie wyników badań (opracowania gabinetowe). Umowa zawarta z zamawiającym przewiduje, że faktury będą wystawiane na podstawie protokołu zaawansowania, który jest efektem przeprowadzonego odbioru dla danej części badań. Do umowy znajdują zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy o dzieło, analogicznie również przepisy prawa budowlanego, w szczególności w zakresie prac terenowych.

Badania obejmują dużą liczbę stanowisk, dla których prowadzone są indywidualne badania wykopaliskowe i sporządzane wyniki ww. prac. Opracowania są sporządzane odrębnie dla każdego ze stanowisk. Po przekazaniu opracowań do zamawiającego, kieruje on je do weryfikacji do Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Jeżeli Instytut nie zgłasza zastrzeżeń, zamawiający i wykonawca sporządzają protokół częściowego odbioru opracowań. Ze względu na naukowy charakter opracowań, pomiędzy ich sporządzeniem, przekazaniem do zamawiającego a sporządzeniem protokołu odbioru, upływa każdorazowo kilkadziesiąt dni. Protokół odbioru zawiera wyliczenie wynagrodzenia należnego wykonawcy. Na tej podstawie wystawiana jest faktura VAT.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. usługi archeologiczne (prace terenowe i opracowania) wykonywane przez Fundację były zwolnione od podatku w oparciu o klasyfikację PKWiU. Od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi te podlegają opodatkowaniu stawką 23%.

W roku 2010 Fundacja przekazała zamawiającemu szereg opracowań sporządzonych dla części stanowisk objętych umową. Potwierdzeniem przekazania opracowań jest pismo przewodnie skierowane do zamawiającego, w którego treści wskazane są opracowania, które są przekazywane z oznaczeniem stanowisk. Zamawiający skierował te opracowania do weryfikacji przez "B", który nie zgłosił zastrzeżeń, informując o tym zamawiającego w roku 2011. Na tej podstawie Fundacja i zamawiający sporządzili w dniu 25 lutego 2011 r. protokół częściowy odbioru opracowań przekazanych zamawiającemu w roku 2010.

W uzupełnieniu z dnia 24 maja 2011 r. Fundacja wskazała, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 1997 usługi archeologiczne wykonywane przez Wnioskodawcę zostały sklasyfikowane pod symbolem 92.52.12-00.00 "usługi ochrony zabytków".

Fundacja nie jest podmiotem prawa publicznego oraz nie jest wpisana do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Fundacja może być uznawana na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Osiąga w sposób systematyczny zyski z tytułu wykonywania badań archeologicznych, jednakże przeznacza je na cele statutowe, wśród których są:

* upowszechnianie w kraju i za granicą osiągnięć naukowo-badawczych, dydaktycznych i organizacyjnych,

* wspieranie finansowe i organizacyjne Uniwersytetu w działalności naukowo-badawczej i dydaktycznej,

* pomoc finansowa i organizacyjna w działaniach inwestycyjnych,

* prowadzenie działalności naukowo-badawczej.

Zatem nie można przyjąć, że Fundacja w całości przeznacza zyski z badań archeologicznych na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług archeologicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do opodatkowania podatkiem od towarów i usług opracowań przekazanych Zamawiającemu w roku 2010, dla których protokół odbioru sporządzony został w dniu 25 lutego 2011 r., znajdzie zastosowanie przepis art. 41 ust. 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tzn. czy wynagrodzenie Fundacji z tytułu opracowań przekazanych w roku 2010, a odebranych w roku 2011 będzie zwolnione od podatku pomimo, że od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi w tym zakresie są opodatkowane stawką podstawową 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, do przedstawionego stanu faktycznego znajdzie zastosowanie art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług, którego treść powołał. Tym samym dla opracowań opisanych w stanie faktycznym powinna zostać wystawiona faktura z datą bieżącą, ale ze zwolnieniem obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. W ocenie Fundacji, ma miejsce sytuacja opisana w ww. przepisie, gdyż:

* usługi archeologiczne podlegają ustawie o podatku od towarów i usług,

* opracowania zostały sporządzone przed dniem zmiany stawki podatku, tj. przed dniem 31 grudnia 2010 r., czego potwierdzeniem jest korespondencja do zmawiającego, po ww. dacie opracowania nie były zmieniane ani przerabiane,

* obowiązek podatkowy dla tych opracowań powstał po dniu zmiany stawki podatku (25 lutego 2011 r. data sporządzenia protokołu),

w związku z czym faktura została wystawiona z datą bieżącą, według stawek podatku obowiązujących jeszcze w roku 2010, czyli wynagrodzenie za sporządzenie opracowań jest zwolnione od podatku.

Zdaniem Fundacji za przyjęciem, iż dla opracowań momentem powstania obowiązku podatkowego będzie moment sporządzenia protokołu odbioru, przemawia charakter umowy zawartej z zamawiającym. Jest to umowa rezultatu, do której stosuje się przepisy o umowie o dzieło. Jej elementem charakterystycznym jest to, iż potwierdzeniem wykonania dzieła jest jego odebranie. W praktyce obrotu gospodarczego odbiór odbywa się poprzez sporządzanie protokołu odbioru. W tej sytuacji należy przyjąć, że opracowania zostały wykonane w roku 2010, a potwierdzeniem ich wykonania jest protokół odbioru sporządzony w roku 2011. Protokół ten wywołuje skutek taki, iż dla wykonanych opracowań z dniem sporządzenia protokołu odbioru powstał obowiązek podatkowy. W orzecznictwie nie ma sporu co do tego, iż dla robót budowlanych, czy też umów o dzieło, momentem powstania obowiązku podatkowego jest moment sporządzenia protokołu zdawczo-odbiorczego, jeżeli strony umówiły się, że taki protokół ma zostać sporządzony na potwierdzenie wykonania robót/dzieła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W oparciu o obowiązujący do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 11, wymieniono usługi związane z kulturą (PKWiU: ex 92), w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania usługi, usługi związane z rekreacją i sportem, z wyłączeniem:

5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,

5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione usługi związane z kulturą (ex 92) - z pewnymi wyłączeniami - i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w przypadku tych usług dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktu 33.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analizując obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. regulacje art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) oraz ust. 18 ustawy, należy zauważyć, że warunkiem zastosowania na ich podstawie zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Ponadto, podmioty te nie mogą osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia muszą przeznaczyć je w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek przez podmiot świadczący przedmiotowe usługi powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania, a świadczone usługi podlegają opodatkowaniu 23% stawką.

W treści art. 19 ust. 1 ustawy, zawarto ogólną zasadę, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednak od tej zasady przewidziano szereg wyjątków, określających w sposób odmienny - szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Artykuł 19 ust. 14 ustawy stanowi, iż przepis ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 41 ust. 14a ustawy, w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z zapisu § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) wynika, że fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Nadmienić należy, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, straciło moc obowiązującą z dniem 31 marca 2011 r. Natomiast ww. przepis § 9 ust. 1 jest odpowiednikiem tego samego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Fundacja jest wykonawcą badań archeologicznych, które obejmują badania wykopaliskowe (prace terenowe) oraz opracowanie wyników badań (opracowania gabinetowe). Umowa zawarta z zamawiającym przewiduje, że faktury będą wystawiane na podstawie protokołu zaawansowania. Do umowy znajdują zastosowania przepisy kodeksu cywilnego w zakresie umów o dzieło, jak i przepisy prawa budowlanego, w szczególności w zakresie prac terenowych. Opracowania są sporządzane odrębnie dla każdego ze stanowisk. Po przekazaniu opracowań do zamawiającego, kierowane są do weryfikacji do "B". Jeżeli instytut nie zgłasza zastrzeżeń zamawiający i wykonawca sporządzają protokół częściowego odbioru opracowań. Do dnia 31 grudnia 2010 r. badania archeologiczne zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z roku 1997 były klasyfikowane pod symbolem 92.52.12-00.00 "usługi ochrony zabytków". Fundacja nie jest podmiotem prawa publicznego oraz nie jest wpisana do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Może być uznawana na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Osiąga w sposób systematyczny zyski, które nie w całości przeznacza na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług archeologicznych. W roku 2010 Fundacja przekazała zamawiającemu szereg opracowań sporządzonych dla części stanowisk objętych umową, a w dniu 25 lutego 2011 r. sporządziła z zamawiającym protokół częściowy odbioru opracowań przekazanych w roku 2010.

Zaznacza się, iż możliwość zastosowania regulacji zawartej w art. 41 ust. 14a ustawy uzależniona jest od stwierdzenia, czy w odniesieniu do świadczonych usług nastąpiła zmiana stawki podatku, a jeżeli tak, kiedy powstał obowiązek podatkowy z tytułu ich świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, treść powołanych przepisów oraz przeprowadzoną analizę art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i ust. 18 tego artykułu, należy stwierdzić co następuje.

Jeżeli wykonywane przez Fundację usługi badań archeologicznych były - jak wskazano we wniosku - sklasyfikowane wg PKWiU z roku 1997, w grupowaniu 92.52.12-00.00, ich świadczenie do dnia 31 grudnia 2010 r. było zwolnione od podatku od towarów i usług. Natomiast w roku 2011, ze względu na stwierdzenie Fundacji: "nie można zatem przyjąć, że Fundacja w całości przeznacza zyski z badań archeologicznych na kontynuacje lub doskonalenie świadczonych usług", świadczenie tych usług nie może korzystać ze zwolnienia określonego w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy.

Dla rozstrzygnięcia kwestii, czy do opisanych we wniosku usług wykonywanych na rzecz "A" ma zastosowanie art. 41 ust. 14a ustawy istotne jest stwierdzenie, kiedy nastąpiło wykonanie zleconej usługi. Należy podkreślić, że ani przepisy ustawy, ani rozporządzeń wydanych na jej podstawie, nie regulują tej kwestii. O faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter, przy czym niezbędne jest uwzględnienie sposobu, w jaki strony umowy określiły swoje prawa i obowiązki dotyczące zakończenia realizacji usługi. To strony decydują o tym, jakie działania muszą być podjęte, aby uznać daną usługę za wykonaną. Charakter i data wykonania usługi powinny być określone w umowie zawartej przez strony świadczonej usługi, za wyjątkiem sytuacji, gdy moment ten określa powszechnie obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usługi.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie, w zakresie podatku od towarów i usług, można dokonać rozstrzygnięcia jedynie przez pryzmat przepisów tego aktu prawnego, dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego (art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy). Te natomiast, jak również art. 43 ust. 14a ustawy, nawiązują do chwili wykonania usługi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż treść wniosku wskazuje - w ocenie tut. Organu - iż w przedstawionym stanie faktycznym strony przyjęły, że wykonanie zamówionej usługi nastąpi po zakończeniu prac, na które składają się badania archeologiczne i opracowania wyników badań dla wszystkich stanowisk. Wobec powyższego w niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 41 ust. 14a ustawy, a usługa będzie opodatkowana wg stawki podatku obowiązującej w chwili jej wykonania. Jeżeli wykonanie usługi nastąpi w roku 2011 będzie ona opodatkowana stawką 23%.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że skoro Fundacja uważa, iż - w zakresie zastosowania stawki podatku - przedmiotem świadczenia jest usługa kulturalna (z czym należy się zgodzić), to nie ma podstaw do przyjęcia, że przy ustalaniu momentu powstania obowiązku podatkowego ma zastosowanie przepis art. 19 ust. 14 ustawy, dotyczący przyjmowanych częściowo, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług. Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszą interpretacje wydano w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. zmianie uległa treść powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy.

Stosownie do ww. artykułu, zmienionego ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.