ILPP1/443-442/10-6/AI

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-442/10-6/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz sposobu dokumentowania zakupów inwestycyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz sposobu dokumentowania zakupów inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą polegającą głównie na detalicznej sprzedaży wyrobów farmaceutycznych. Czynności wykonywane w ramach tej działalności dla celów podatku VAT podlegają w całości opodatkowaniu. Zainteresowana jest również wspólnikiem spółki jawnej. Opis zaistniałego stanu faktycznego dotyczy jednak tylko samodzielnie prowadzonej przez Zainteresowaną działalności.

Dla potrzeb prowadzonej działalności na parterze budynku mieszkalnego, którego Zainteresowana jest współwłaścicielką (małżeńska wspólność majątkowa) została zlokalizowana ogólnodostępna apteka. Pomieszczenia apteki nie zostały dotychczas wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie są amortyzowane.

W marcu 2010 r. Zainteresowana rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej apteki (łącznik) i budowie nowego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi na działalność usługową - gabinety lekarskie, które po zakończeniu realizacji inwestycji zostaną wynajęte w ramach prowadzonej działalności. Nowe, dodatkowe pomieszczenia apteki, zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym będą usytuowane w łączniku - łączącym istniejący budynek (ze zlokalizowaną na parterze apteką) z nowobudowanym budynkiem mieszkaIno-usługowym. Łącznik ma być funkcjonalnie powiązany z istniejącą apteką i dostępny wyłącznie z apteki stanowiąc jej zaplecze. W tym celu potrzebna będzie rozbiórka ściany podparapetowej pod dwoma oknami i wykonanie otworu komunikującego istniejący budynek z przylegającym do niego łącznikiem i oparcie w jego ścianie szczytowej belek więźby dachowej łącznika. Po przeciwległej stronie łącznik będzie miał wspólną ścianę z nowym budynkiem, ale nie będzie przejścia z łącznika do nowego budynku. Łącznik będzie parterowy i niepodpiwniczony oraz przeznaczony wyłącznie na potrzeby obecnie prowadzonej działalności gospodarczej. Jego powierzchnia użytkowa zgodnie z projektem ma wynosić 45,89 m#178;. Część instalacji w łączniku będzie zasilana z istniejących instalacji apteki (zimna woda, centralne ogrzewanie), a część instalacji będzie musiała być wykonana od nowa (kanalizacja sanitarna, deszczowa, instalacja elektryczna).

Druga część rozpoczętej inwestycji ma na celu budowę nowego budynku mieszkalnego z lokalami usługowymi (gabinety lekarskie pod wynajem). Budynek mieszkalno-usługowy będzie jednokondygnacyjny, częściowo podpiwniczony z poddaszem użytkowym, ze stromym dachem.

Przewiduje się w nim część mieszkalną dzienną (na parterze) oraz część sypialną na poddaszu, a także pomieszczenia gospodarczo-techniczne w piwnicy. W części parteru budynku zlokalizowane będą również dwa gabinety medycyny naturalnej - dostępne z zewnątrz. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalno-usługowego ma wynosić 252,69 m#178; - w tym część mieszkalna 211,21 m#178;, gabinety 41,48 m#178;. Całkowita powierzchnia użytkowa realizowanej inwestycji (budynku i łącznika) wynosi łącznie 298,58 m#178;, z tego:

a.

przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej 87,37 m#178; (rozbudowa apteki 45,89 m#178; oraz lokale pod wynajem 41,48 m#178;),

b.

część mieszkalna 211,21 m#178; (w tym kotłownia usytuowana w piwnicy, w której znajdować się będzie kocioł, z którego zasilana będzie instalacja centralnego ogrzewania nowego budynku mieszkalno-usługowego, a więc części mieszkalnej budynku jak i gabinetów lekarskich - powierzchnia kotłowni 10,50 m#178;, korytarz 2,83 m#178;, klatka schodowa 1,64 m#178;, razem 14,97 m#178;). Zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym roboty budowlano-montażowe przy realizacji inwestycji (budynku i łącznika) będą wykonywane jednocześnie. Ze względu na konstrukcyjne powiązania obu obiektów nie ma możliwości oddzielnego wykonywania robót. W związku z powyższym trudne do ustalenia będzie jaka część robót budowlanych dotyczyć będzie łącznika, a jaka budynku mieszkalno-usługowego. Również niemożliwym będzie jednoznaczne wydzielenie jaka część większości materiałów budowlanych zużyta zostanie do budowy łącznika, a jaka do budynku (np. beton pod fundamenty).

Ponadto, z pisma z dnia 18 czerwca 2010 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że wykonywana przez Wnioskodawczynię w chwili obecnej działalność polegająca na prowadzeniu apteki odbywa się w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których, mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ istniejący (stary budynek), w którym zlokalizowana jest apteka, ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, zgodnie z PKOB powinien zostać sklasyfikowany w dziale 11 - budynki mieszkalne grupa 111 - budynki mieszkalne jednorodzinne, klasa 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne.

Obecnie stary budynek, gdzie znajduje się apteka posiada symbol PKOB 1110. Po rozbudowaniu go o dodatkowe pomieszczenia apteki (łącznik) zgodnie z PKOB powinien zostać zaklasyfikowany do działu 12 - grupa 123, klasa 1230 - budynki handlowo - usługowe, ponieważ wówczas ponad połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana będzie dla potrzeb apteki, a nie do celów mieszkalnych (utraci swój charakter mieszkalny). Sam łącznik nie jest samodzielnym budynkiem i nie może być odrębnie sklasyfikowany. Stanowi on rozbudowę istniejącego starego budynku.

Natomiast realizowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, w którym mają być oprócz części mieszkalnej, zlokalizowane gabinety lekarskie pod wynajem, zgodnie z PKOB posiada symbol 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej ma być przeznaczona do celów mieszkalnych.

Budowa łącznika stanowi rozbudowę budynku, w którym znajduje się ogólnodostępna apteka. Nie stanowi on samodzielnego budynku ze względu na brak odrębnego wejścia, instalacji i urządzeń technicznych oraz, że nie będzie oddzielnie wykorzystywany. Budynkiem samodzielnym natomiast będzie dobudowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, ponieważ mimo, że jest połączony częściowo jedną ścianę z łącznikiem, to będzie on oddzielnie wykorzystywany, ma osobne wejście oraz instalacje i urządzenia techniczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

W jaki sposób można będzie odliczyć podatek VAT naliczony zawarty w zakupach materiałów i usług, jeżeli tylko część realizowanej inwestycji jest przeznaczona na prowadzenie działalności gospodarczej w 100% opodatkowanej podatkiem VAT i brak będzie możliwości jednoznacznego określenia jaka część nabywanych materiałów i usług budowlanych będzie przeznaczona dla wykonywania działalności gospodarczej, a jaka służyć będzie celom mieszkaniowym. Czy właściwym kryterium dla wydzielenia tej części zakupów inwestycyjnych służących czynnościom opodatkowanym będzie wyliczenie jaka część powierzchni realizowanej inwestycji z powierzchni całkowitej przeznaczona będzie na prowadzenie działalności gospodarczej i dzielenie według procentu zakupów inwestycyjnych. Czy wyliczając stosunek powierzchni przeznaczonych na działalność gospodarczą w całkowitej powierzchni inwestycji należy uwzględnić powierzchnie wspólne w budynku mieszkalno-usługowym (kotłownia wraz z komunikacją) i proporcjonalną część tych powierzchni przypisać jako przeznaczone na prowadzenie działalności opodatkowanej.

2.

W jaki sposób Zainteresowana powinna formalnie dokumentować zakupy inwestycyjne. Czy faktury za zakup materiałów budowlanych, których nie będzie można bezpośrednio przypisać, czy dotyczą działalności gospodarczej, czy też celów mieszkaniowych mogą być wystawiane: 30,14% wartości dokonywanych zakupów - faktura na firmę-jako podatnika podatku VAT dokonującego zakupów służących wykonywaniu czynności opodatkowanych, natomiast 69,86% wartości dokonywanych zakupów - faktura na Wnioskodawczynię - jako osobę fizyczną dokonującą zakupów służących zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Czy też dokonywane przez Zainteresowaną zakupy inwestycyjne powinny być dokumentowane fakturami wystawionymi na Zainteresowaną i rozliczone dla celów działalności w 30,14% wartości dokonanych zakupów, a dla celów ubiegania się o częściowy zwrot VAT uwzględnione w 69,86% wartości dokonanych zakupów, tj. proporcjonalnie do poszczególnych powierzchni użytkowych. Czy faktury za zakup usług, których nie można jednoznacznie przypisać, czy dotyczą części przeznaczonej na działalność czy części mieszkalnej, mogą być w pełnej kwocie (100% wartości) wystawione na firmę jako podatnika podatku VAT, a rozliczone przez nią w 30,14% wartości jako dotyczące działalności opodatkowanej.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad.1

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Rozpoczęta przez Zainteresowaną inwestycja ma służyć nie tylko celom mieszkalnym, ale także wykonywaniu działalności opodatkowanej, dlatego według Wnioskodawczyni przysługuje częściowe odliczenie podatku VAT naliczonego przy zakupach inwestycyjnych. Od zakupów, które będą mogły być jednoznacznie przypisane jako dotyczące działalności opodatkowanej (np. zakup drzwi wewnętrznych do pomieszczeń apteki i gabinetów) VAT naliczony może zostać przez Zainteresowaną odliczony w pełnej kwocie. Problemem będzie rozliczenie zakupów wspólnych (np. materiały na dach) tutaj wydaje się, że jedynym właściwym kryterium podziału powinien być stosunek powierzchni użytkowej przeznaczonej do prowadzenia działalności do ogólnej powierzchni całej inwestycji i obliczenie według tego kryterium tej części zakupów inwestycyjnych, od których będzie możliwe odliczenie podatku VAT.

W podobny sposób ustala się również w takich sytuacjach wartość początkową środka trwałego. Zasadnym wydaje się również rozliczenie powierzchni tzw. pomieszczeń wspólnych, które w projekcie przypisano do części mieszkalnej, ale de facto, służyć one będą również działalności gospodarczej (kotłownia wraz z komunikacją - 14,97 m#178;, z której zasilanie będzie centralne ogrzewanie w gabinetach). Mając na uwadze rozliczenie powierzchni użytkowych inwestycji kształtuje się następująco: powierzchnia całkowita 298,58 m#178;, w tym działalność gospodarcza 89,98 m#178; (45,89 m#178; łącznik, 41,48 m#178; gabinety, 2,61 m#178; część wspólna), tj. 30,14% powierzchni całkowitej: część mieszkalna 208,60 m#178; (196,24 m#178; pomieszczenia mieszkalne, 12,36 m2 część wspólna), tj. 69,86% powierzchni całkowitej. Zatem zakupy inwestycyjne, których nie będzie można jednoznacznie przypisać powinny zostać podzielone: 30,14% działalność gospodarcza, 69,86% część mieszkalna i od części przeznaczonej na działalność, tj. 30,14% Zainteresowana będzie mogła odliczyć podatek VAT naliczony przy zakupach.

Ad.2

Zarówno ustawa o podatku od towarów usług, jak i ustawa o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym warunkuje odliczenie oraz zwrot wydatków od posiadania faktury dokumentującej zakupy, z której wynika podatek VAT naliczony. Podatnik podatku VAT, aby odliczyć VAT naliczony musi posiadać wystawioną na siebie fakturę, również dla osoby fizycznej ubiegającej się o zwrot części wydatków, podstawę do obliczenia kwoty zwrotu stanowi faktura wystawiona na nią. Jednocześnie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), w rozdziale 3, § 5 ust. 1 stanowi, iż faktura powinna zawierać co najmniej imiona i nazwiska lub nazwy, bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy. Oznacza to, że zarówno po stronie sprzedawcy jak i nabywcy towaru czy usługi może występować więcej niż jedna osoba. A zatem faktury dotyczące zakupu materiałów budowlanych mogą być wystawione na Zainteresowaną:

* w 30,14% wartości dokonywanych zakupów inwestycyjnych - jako podatnika podatku VAT - PHU i dotyczące działalności opodatkowanej;

* oraz w 69,86% wartości dokonywanych zakupów inwestycyjnych - na indywidualną osobę - Annę Janik jako dotyczące wydatków na własne cele mieszkaniowe. Jeżeli chodzi o usługi, zdaniem Zainteresowanej, faktura dokumentująca ich nabycie może zostać w 100% wartości kupowanych usług wystawiona na PHU, a podatek VAT naliczony może zostać odliczony z niej tylko w 30,14% ogólnej wartości jako dotyczący działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

nbspnbspnbsp - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1.

wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),

2.

wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą polegającą głównie na detalicznej sprzedaży wyrobów farmaceutycznych. Czynności wykonywane w ramach tej działalności dla celów podatku VAT podlegają w całości opodatkowaniu. Dla potrzeb prowadzonej działalności na parterze budynku mieszkalnego, którego Zainteresowana jest współwłaścicielką (małżeńska wspólność majątkową) została zlokalizowana ogólnodostępna apteka. Pomieszczenia apteki nie zostały dotychczas wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie są amortyzowane. Zainteresowana rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na rozbudowie istniejącej apteki (łącznik) i budowie nowego budynku mieszkalnego z lokalami przeznaczonymi na działalność usługową - gabinety lekarskie, które po zakończeniu realizacji inwestycji zostaną wynajęte w ramach prowadzonej działalności. Nowe, dodatkowe pomieszczenia apteki, zgodnie z projektem architektoniczno-budowlanym będą usytuowane w łączniku - łączącym istniejący budynek (ze zlokalizowaną na parterze apteką) z nowobudowanym budynkiem mieszkaIno-usługowym. Łącznik ma być funkcjonalnie powiązany z istniejącą apteką i dostępny wyłącznie z apteki stanowiąc jej zaplecze.

Obecnie stary budynek, gdzie znajduje się apteka posiada symbol PKOB 1110. Po rozbudowaniu go o dodatkowe pomieszczenia apteki (łącznik) zgodnie z PKOB powinien zostać zaklasyfikowany do działu 12 - grupa 123, klasa 1230 - budynki handlowo - usługowe, ponieważ wówczas ponad połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana będzie dla potrzeb apteki, a nie do celów mieszkalnych (utraci swój charakter mieszkalny). Sam łącznik nie jest samodzielnym budynkiem i nie może być odrębnie sklasyfikowany. Stanowi on rozbudowę istniejącego starego budynku. Natomiast realizowany nowy budynek mieszkalno-usługowy, w którym mają być oprócz części mieszkalnej, zlokalizowane gabinety lekarskie pod wynajem, zgodnie z PKOB posiada symbol 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne ze względu na to, że więcej niż połowa jego całkowitej powierzchni użytkowej ma być przeznaczona do celów mieszkalnych.

Jak wynika ze złożonego wniosku, podatek VAT związany z budową i rozbudową przedmiotowych budynków, związany jest zarówno z prowadzoną działalnością gospodarczą (apteka - działalność opodatkowana, gabinety lekarskie przeznaczone na wynajem), jak również w celach prywatnych (część mieszkalna).

Mając na uwadze zatem art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni nie przysługuje pełne prawo do odliczenia całości podatku naliczonego związanego ze wskazanymi nakładami, ale jedynie w zakresie, w jakim wydatki te związane będą z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Powyższe oznacza wprost, iż Zainteresowana jest uprawniona do odliczenia podatku VAT wyłącznie w części odpowiadającej nakładom poniesionym na część przeznaczoną na prowadzenie działalności.

Tym samym zaproponowany przez Wnioskodawczynię sposób wyliczenia kwoty podatku VAT do odliczenia, polegający na zastosowaniu "proporcji powierzchni użytkowej lokali usługowych (przeznaczona na działalność gospodarczą) w stosunku do powierzchni użytkowej całego budynku" jest prawidłowy.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z brzmieniem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;

4.

nazwę towaru lub usługi;

5.

jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;

6.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

7.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

8.

stawki podatku;

9.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

10.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

11.

wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Ponadto, zgodnie z § 19 ust. 1 i ust. 2 cyt. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".

Zatem zarówno w ustawie jak i w powołanym wyżej rozporządzeniu wykonawczym, używane jest wyłącznie pojęcie nabywcy. Przepisy te nie regulują w szczególny sposób zasad rozliczania i dokumentowania czynności podlegających ustawie o podatku VAT, odnoszących się do świadczenia danej usługi na rzecz kilku nabywców. Jednakże z uwagi na fakt, iż faktury mają za zadanie odzwierciedlać zdarzenia gospodarcze dopuszczone prawem, pod pojęciem "nabywcy" należy rozumieć również kilku nabywców, jeżeli strona danej transakcji jest wielopodmiotowa.

Z powyższych przepisów wynika, że brak jest przeszkód prawnych i faktycznych do tego, by firma będąca podatnikiem podatku VAT mogła wystawić jedną fakturę VAT, dokumentującą jednocześnie sprzedaż dokonaną na rzecz kilku nabywców, będących osobami fizycznymi lub prawnymi z odrębnymi numerami NIP. Oznacza to, że po stronie kupującego, mogą wystąpić dwie (lub więcej) osoby i nie ma w tym przypadku znaczenia, że ustawodawca określając zasady wystawiania faktur VAT wymienia strony transakcji, tj. podatnika i nabywcę, jako pojedyncze podmioty. Natomiast obowiązkiem sprzedawcy jest takie sporządzenie faktury VAT, aby zawierała ona co najmniej dane wynikające z powołanego wyżej § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z § 19 cyt. rozporządzenia, podatnik może sporządzić fakturę w tylu egzemplarzach ilu jest faktycznie nabywców usługi bądź towaru, jednakże tylko jeden egzemplarz może zostać oznaczony jako ORYGINAŁ, natomiast pozostałe egzemplarze są faktycznie kopiami tego dokumentu.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego należy stwierdzić, iż oba wskazane przez Wnioskodawczynię sposoby wystawiania faktur są dopuszczalne. Oznacza to, że sprzedaż może być dokumentowana odrębnymi fakturami VAT, tj. w części dotyczącej zakupów związanych z działalnością gospodarczą fakturą VAT wystawioną na firmę, natomiast w części dotyczącej zakupów związanych z realizacją własnych celów mieszkaniowych fakturą VAT wystawioną na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną lub też jedną fakturą VAT wystawioną zarówno na firmę i jednocześnie na Zainteresowaną jako osobę fizyczną. Istotne jest by faktura zawierała niezbędne wymogi określone w § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz sposobu dokumentowania zakupów inwestycyjnych. Należy zauważyć, iż w zakresie pytania 2 niniejsza interpretacja rozstrzyga sprawę jedynie w odniesieniu do przepisów podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazuje się, że kwestia potraktowania budowy łącznika i budynku mieszkano-usługowego łącznie jako budowy budynku mieszkalnego została załatwiona postanowieniem z dnia 19 lipca 2010 r. nr ILPP1/443-442/10-4/AI o odmowie wszczęcia postępowania. Natomiast, wniosek dotyczący stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku rozstrzygnięto w interpretacji nr ILPP1/443-442/10-5/AI z dnia 19 lipca 2010 r. Z kolei wniosek w części dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu podatku VAT został rozstrzygnięty w interpretacji nr ILPB1/415-445/10-4/AGr z dnia 19 lipca 2010 r., a w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej został rozstrzygnięty w interpretacji nr ILPB1/415-445/10-5/AGr z dnia 19 lipca 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl