ILPP1/443-437/07-3/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z duplikatu faktury - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku z duplikatu faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymuje duplikaty faktur VAT dotyczące nabytych towarów i usług. Duplikaty nie dotyczą zakupu: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, a także świadczenia usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jedną z sytuacji, w której zaistniała konieczność wystawienia duplikatu faktury, było zaginięcie faktury pierwotnej na terenie Spółki. Strona otrzymała oryginał faktury, ale nie otrzymał jej dział księgowości. W związku z powyższym Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim terminie w ww. sytuacji należy odliczyć podatek od towarów i usług z duplikatu faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. sytuacji Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w rozliczeniu za miesiąc, w którym Spółka otrzymała duplikat faktury lub w miesiącu następnym.

Wnioskodawca powołuje się na art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca przywołuje treść rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje treść postanowień: Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pleszewie z dnia 23 maja 2006 r., nr PP-443/20/2006/IPP, Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Nowe Miasto z dnia 24 stycznia 2007 r., znak ZPA/443-82/2007 oraz Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu z dnia 19 września 2006 r., znak UP-II-3-44330.06.200/B.

Ponadto Wnioskodawca powołuje się na wyrok NSA z dnia 21 listopada 2003 r., sygn. akt III SA 781/03 oraz na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 listopada 2004 r., sygn. akt III SA 2030/03.

Strona także przywołuje na potwierdzenie swojego stanowiska Leksykon VAT za rok 2006 pod redakcją J. Zubrzyckiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższych przepisów wynika, iż podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 cyt. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 - 4 oraz ust. 11, 12, 16, 18.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13).

Natomiast stosownie do § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), duplikaty faktur wystawia się wówczas, gdy oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie. W takim przypadku sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Przy czym w myśl ust. 2 powołanego przepisu, faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku nie wynika w sposób jednoznaczny, co się stało z oryginałem faktury. Na pewno faktura pierwotna wpłynęła do Spółki, lecz zaginęła na jej terenie. W związku z odnotowaniem wpływu faktury pierwotnej, Spółka była uprawniona do zastosowania odliczenia zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ww. ustawy. Terminu wymienionego w art. 86 nie zmienia fakt zagubienia faktury pierwotnej, której wpływ został wcześniej odnotowany.

W przedmiotowej sprawie Spółka otrzymała oryginał faktury, tym samym podatek VAT naliczony winien zostać rozliczony w miesiącu otrzymania tej faktury pierwotnej lub w miesiącu następnym poprzez korektę deklaracji VAT za te miesiące.

Sytuacja, w której konieczne jest wykorzystanie duplikatu faktury nie może być traktowana jak norma i standard. Uznanie za prawidłowe, że podatnik ma zawsze prawo do dokonania odliczenia w momencie otrzymania duplikatu, doprowadziłoby do destabilizacji obrotu gospodarczego, bowiem wtedy to podatnik, a nie przepisy decydowałyby, kiedy powstaje prawo do odliczenia VAT: w momencie otrzymania oryginału, czy otrzymania duplikatu.

Należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych oraz postanowienia urzędów skarbowych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto informuje się, iż w zakresie odliczenia podatku z duplikatu faktury w przypadku gdy oryginał faktury nie wpłynął w ogóle do Spółki została wydana w dniu 26 lutego 2008 r., nr ILPP1/443-437/07-2/AI odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.