ILPP1/443-420/09-4/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-420/09-4/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu: 3 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania bonów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania bonów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego (Agencję Bankową). Dla zachęcenia klientów do zakładania kont osobistych Wnioskodawca zamierza wydrukować i wydawać klientom zakładającym konta osobiste bony wartościowe o nominale 40 zł. Klienci będą mogli realizować bony w sklepach detalicznych, z którymi Wnioskodawca zawrze umowy. Sklepy będą pobierać cenę detaliczną za sprzedawane towary, a przedstawienie bonu spowoduje umniejszenie ceny do zapłaty o 40 zł (nominał bonu). Z kolei właściciel sklepu przedstawi bon do wykupu w placówce bankowej, która wyrówna mu cenę o wspomnianą kwotę. Bony będą wydawane klientom za pokwitowaniem, natomiast odbierane od sklepów za protokołem zdawczo-odbiorczym. Na tej podstawie Wnioskodawca będzie wystawiać wewnętrzne noty obciążeniowe będące podstawą księgowania wydatkowanych środków jako kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym istnieje czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności składające się na przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie występuje tu ani towar, ani usługa.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowy jest również sposób wydawania bonów klientom i ich odbierania od właścicieli sklepów za protokołem zdawczo-odbiorczym oraz zwrot na rzecz sklepu ich wartości według wzoru: nominał bonu x ilość bonów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przekazanie bonów wartościowych nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług i tym samym nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy. Bon stanowi bowiem rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. Bon nie jest towarem, lecz tylko kwitem, którym można zapłacić za nabywane towary. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Przekazanie bonów nie stanowi również świadczenia usług. Bony same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 w związku art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1; jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego (Agencję Bankową). Dla zachęcenia klientów do zakładania kont osobistych Wnioskodawca zamierza wydrukować i wydawać klientom zakładającym konta osobiste bony wartościowe o nominale 40 zł. Klienci będą mogli realizować bony w sklepach detalicznych, z którymi Wnioskodawca zawrze umowy. Sklepy będą pobierać cenę detaliczną za sprzedawane towary, a przedstawienie bonu spowoduje umniejszenie ceny do zapłaty o 40 zł (nominał bonu). Z kolei właściciel sklepu przedstawi bon do wykupu w placówce bankowej, która wyrówna mu cenę o wspomnianą kwotę. Bony będą wydawane klientom za pokwitowaniem, natomiast odbierane od sklepów za protokołem zdawczo-odbiorczym. Na tej podstawie Wnioskodawca będzie wystawiać wewnętrzne noty obciążeniowe będące podstawą księgowania wydatkowanych środków jako kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca w momencie przekazania bonów nie wykonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie należy zaznaczyć, że dopiero w momencie realizacji bonu przez klienta, tj. w momencie zakupu na jego podstawie towarów pojawia się obowiązek podatkowy w zakresie czynności dostawy towarów na rzecz podmiotu, który finalnie jest dysponentem bonu.

Tutejszy Organ wskazuje, że wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być stosownie do art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania bonów. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz dokumentowania kosztów załatwiono postanowieniem z dnia 6 maja 2009 r. znak ILPB1/415-443/09-4/AG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl