ILPP1/443-42/11-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-42/11-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z wejściem w życie - od dnia 1 marca 2011 r. - ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym oraz obowiązującym komunikację miejską rozporządzeniem WE nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym rozporządzenia Rady EWG nr 1191/69 1107/70, Wnioskodawca został ustanowiony podmiotem wewnętrznym w rozumieniu ww. przepisów prawnych. Status podmiotu wewnętrznego został nadany na mocy uchwały Rady Miasta. Podmiot wewnętrzny jest wyodrębnioną prawnie jednostką podlegającą kontroli właściwego organu lokalnego, kontrola jaką sprawują organy Gminy nad Zainteresowanym jest analogiczna do kontroli jaką Gmina prowadzi w stosunku do własnych służb.

Wnioskodawca - jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. W trybie władczym zostanie na niego nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych. Działalnością statutową Zainteresowanego jest świadczenie usług komunikacji miejskiej, cel taki zapisany jest również w umowie Spółki, znajduje on także odzwierciedlenie w szczegółowym opisie działalności Wnioskodawcy. Zgodnie w powołanymi na wstępie przepisami prawnymi na Zainteresowanego zostanie nałożone zobowiązanie do świadczenia usługi użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu publicznego, których podmiot ze względu na swój interes gospodarczy, bez rekompensaty, nie podjąłby się w takim zakresie i na takich warunkach. Wypełniając powyższe unormowanie Spółka ma wykonać konkretne zadanie będące zadaniem własnym Gminy.

Ceny usług oraz ulgi i zwolnienia z odpłatności za przejazdy (ulgi i zwolnienia gminne) w komunikacji miejskiej ustalane są w drodze uchwały Rady Miasta. Wnioskodawca jest upoważniony do pozyskiwania przychodów ze sprzedaży biletów po cenach ustalonych w uchwale Rady Miasta. Przychody ze sprzedaży usług są przychodami Zainteresowanego. Spółka prowadzi także inne działalności, których zyski służą pokrywaniu straty z działalności podstawowej (tj. komunikacji miejskiej). Wygospodarowane zyski z pozostałych działalności oraz przychody ze sprzedaży biletów nie są w stanie zrównoważyć kosztów działalności komunikacyjnej, dlatego też niezbędny jest udział środków budżetu Gminy w pokryciu różnicy pomiędzy kosztami działalności komunikacyjnej, a pozyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami. Gmina zamierza przekazywać Zainteresowanemu rekompensatę, dwa razy w miesiącu, przeznaczoną na zrównoważenie kosztów działalności komunikacyjnej - wynikająca w związku ze świadczeniem usługi publicznej. Szczegółowe określenie zakresu obowiązków przewozowych zawarte zostanie w umowie pomiędzy Spółką a Gminą i będzie obejmowało m.in.: zakres obowiązku świadczenia usługi, plany eksploatacyjne, ceny usług i obowiązujące ulgi i zwolnienia z odpłatności za usługi przewozowe, obowiązki Wnioskodawcy wobec odbiorców, zasady podziału kosztów związanych ze świadczeniem usług, ocenę jakości usług przewozowych, zasady sprzedaży biletów, korzystanie z infrastruktury, kalkulację rekompensaty i zasady jej przekazywania. Umowa ma określać wzajemne relacje pomiędzy organami Gminy a przewoźnikiem, nie jest zawierana w trybie ustawy - Prawo Zamówień Publicznych. Zainteresowany nie dysponuje prawem do odstąpienia od realizacji usług, gdyż jako podmiot wewnętrzny jest tego prawa pozbawiony. Zasady przyznawania rekompensaty są szczegółowo w załączniku do rozporządzenia (WE) 1370/2007. Zgodnie z ww. przepisem prawnym rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją usługi publicznej minus wszystkie dodatnie wpływy finansowe wygenerowane przez przewoźnika w trakcie wykonywania usługi (przychody ze sprzedaży biletów, reklamy, pozostałe przychody) plus tzw. rozsądny zysk. Do chwili obecnej Spółka nie naliczała zysku świadcząc usługę komunikacji miejskiej. Wnioskodawca sporządza kalkulację kwoty rekompensaty na dany rok obrachunkowy, która jest załącznikiem do przewidywanej do podpisania umowy. Kwota przekazanej rekompensaty corocznie podlegać będzie weryfikacji (po zakończeniu okresu roku obrachunkowego).

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT, do swej działalności nabywa towary i usługi w obrocie cywilnoprawnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość rekompensaty, którą Wnioskodawca będzie otrzymywać z budżetu Gminy jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i powinna zostać opodatkowana stawką 8% VAT (jak inne przychody ze sprzedaży usług komunikacji miejskiej np. sprzedaż biletów), czy jest to przychód niepodlegający ustawie o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, rekompensata nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu stawką 8% jak usługi komunikacji miejskiej. Rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonej przez Zainteresowanego usługi, zwłaszcza w sytuacji, gdy Spółka nie ma prawa jej stanowienia. Celem rekompensaty jest wyrównać przewoźnikowi koszty świadczonej usługi przewozowej, do wykonywania, której został wskazany na podstawie decyzji władczej organu Gminy. Rekompensata ma być przekazywana Wnioskodawcy jako podmiotowi w związku z zakresem obowiązków na przewoźnika nałożonym. Jasne określenie zasad przyznawania rekompensaty i celów jakim ona ma służyć zawarte jest w art. 50 i następnych ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Stanowisko Zainteresowanego było podzielane we wcześniejszych interpretacjach wydawanych w podobnych sprawach przez organy podatkowe (np. IPPP1-443-713/10-4/IGo z dnia 8 września 2010 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 to - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, iż rekompensata, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że ww. rekompensata nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego prawa do odliczenia podatku naliczonego została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2011 r. nr ILPP2/443-42/11-5/AD.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl