ILPP1/443-415/11-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest producentem elastycznych pianek poliuretanowych oraz polimerów ciekłych. Jest to działalność opodatkowana VAT, a Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka organizuje w swojej siedzibie spotkania z przedstawicielami jej obecnych oraz potencjalnych kontrahentów. Podczas tych spotkań omawiane są różnego rodzaju kwestie biznesowe, w szczególności warunki współpracy, a także negocjowane są treści zawieranych umów. Cel tych spotkań jest ściśle związany z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż poprzez organizację takich spotkań Spółka dąży do intensyfikacji lub nawiązania współpracy z kontrahentami, tj. w efekcie do zwiększenia poziomu sprzedaży.

Przedmiotowe spotkania odbywają się w siedzibie Spółki. Wielokrotnie, spotkania te trwają kilka godzin lub nawet dłużej. W związku z powyższym Spółka nabywa usługi cateringowe, tj. posiłki, dostarczane do siedziby Spółki, spożywane podczas omawianych spotkań. Posiłki te nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają ogólnie przyjętym zwyczajom. Praktyka Spółki w tym zakresie stanowi dostosowanie się Spółki do standardów powszechnie obowiązującego biznesowego savoir-vivre.

Nabywanie przedmiotowych usług cateringu polega na nabyciu posiłków, które są dostarczane do siedziby Spółki (tzw. "na wynos"). Dostarczaniu posiłków (żywności) nie towarzyszą żadne inne świadczenia dodatkowe. Przykładowo, nie jest zapewniana im oprawa muzyczna, obsługa kelnerów, Spółce nie są udostępniane stoły, krzesła, itp. Do Spółki dostarczana jest wyłącznie żywność (w opakowaniu), która jest konsumowana w jej siedzibie.

W związku z nabyciem przedmiotowych usług Spółka otrzymuje faktury VAT, na których wykazany jest podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na przedmiotowych fakturach.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na przedmiotowych fakturach.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm., dalej ustawa o VAT), "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy o VAT nie określają jakiego charakteru związek powinien zachodzić pomiędzy wydatkami ponoszonymi na nabycie towarów i usług, a czynnościami opodatkowanymi. Na gruncie ustawy o VAT, nie jest sprecyzowane, czy nabyte towary i usługi muszą być w każdym przypadku bezpośrednio wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czy też wystarczające jest, aby pomiędzy ich nabyciem a działalnością opodatkowaną istniał racjonalny związek o charakterze pośrednim.

Zdaniem Spółki brak wyraźnego zastrzeżenia o bezpośrednim charakterze związku ze sprzedażą opodatkowaną oznacza, iż intencją ustawodawcy było przyznanie podatnikowi prawa do odliczenia VAT również w przypadku, gdy ponoszone przez niego wydatki na nabycie towarów i usług same w sobie nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych lecz w sposób istotny umożliwiają realizację tych czynności.

Na taką interpretację warunku związku z czynnościami opodatkowanymi wskazał m in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 3 września 2007 r. o sygn. IP-PP2-443-4/07-2/PS, w którym przyznał, że "ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób i w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych aby pozwoliło to podatnikowi na dokonanie odliczenia podatku naliczonego. Stąd też należy zauważyć, iż związek ten może nie być bezpośredni. Co więcej, jak podkreśla doktryna prawa podatkowego, dany zakup może wiązać się z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej".

W świetle powyższego, zdaniem Spółki o ile nabywane usługi cateringowe pozostają w związku z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi zasadniczo jest ona uprawiona do odliczenia podatku naliczonego.

W opinii Spółki, nabywane przez nią usługi cateringowe mają związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Spotkania, podczas których spożywane są zamówione posiłki, mają ściśle biznesowy charakter. Podczas tych spotkań bowiem omawiane są różnego rodzaju kwestie biznesowe, w szczególności warunki współpracy, a także negocjowane są treści zawieranych umów. Bezspornie, spotkania te mają związek z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż ich organizowanie umożliwia Spółce intensyfikację współpracy z dotychczasowymi kontrahentami a także stwarza możliwość nawiązania współpracy z nowymi partnerami biznesowymi. W efekcie ma to prowadzić do zwiększenia poziomu sprzedaży, tj. czynności opodatkowanych VAT.

Konieczność zamawiania posiłków do siedziby Spółki, wynika z faktu, iż przedmiotowe spotkania biznesowe trwają kilka godzin.

Ponadto, nabywanie przez Spółkę przedmiotowych usług cateringowych, tj. posiłków spożywanych w trakcie spotkań z kontrahentami, jest odpowiedzią Spółki na standardy powszechnie obowiązującego biznesowego kodeksu zachowania. Przyjmuje się bowiem, iż podczas takich wielogodzinnych narad organizator tych spotkań powinien zapewnić uczestnikom zarówno napoje, jak i posiłek. Taka właśnie praktyka ukształtowała się w relacjach biznesowych. Co więcej, dążeniem Spółki jest stworzenie takiej atmosfery spotkań, która sprzyjałaby nawiązywaniu i zacieśnianiu relacji biznesowych. Zapewnianie posiłków podczas takich spotkań jest jednym z elementów, który ma wpływ na kształtowanie się sprzyjającego klimatu negocjacji. Spółka podkreśla, iż zamawiane posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają ogólnie przyjętym zwyczajom i standardom.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki nabywane usługi cateringowe - posiłki, dostarczane do siedziby Spółki, spożywane podczas omawianych spotkań, mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Jak podnosi Wnioskodawca, w świetle art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT "obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika (...) usług noclegowych i gastronomicznych".

W opinii Spółki, wyłączenie określone w ww. artykule nie dotyczy przedmiotowej sprawy, bowiem Spółka nabywa usługi cateringowe, a nie gastronomiczne. Z brzmienia powyższego przepisu wynika zaś, iż obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się do usług gastronomicznych, które zdaniem Spółki, nie są tożsame z usługami cateringowymi.

Zdaniem Spółki powyższą tezę potwierdzają następujące argumenty:

Spółka zauważa, że ustawa o VAT nie definiuje ani pojęcia usług gastronomicznych, ani też cateringowych. Według zaś definicji zawartej w "Słowniku Języka Polskiego" Wydawnictwa Naukowego PWN catering oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. Usługi gastronomiczne zaś, w świetle definicji słownikowej, dotyczą działalności produkcyjno-usługowej, obejmującej prowadzenie restauracji, barów itp.

Identyczne jest także powszechne rozumienie tych pojęć. Przyjmuje się bowiem, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, barze czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, tj. przykładowo do siedziby firmy.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, uznać należy, iż catering różni się od usług gastronomicznych. Odmienny jest bowiem charakter tych usług.

Również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) potwierdza, iż usługi cateringowe i gastronomiczne mają odrębny charakter i powinny być odmiennie traktowane na gruncie VAT.

W wyroku z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting TSUE podjął się odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną a kiedy ze sprzedażą żywności "na wynos", tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TSUE w przedmiotowym wyroku, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków szereg czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu, sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. Zatem należy je klasyfikować jako świadczenie usług dla celów VAT. Jednocześnie TSUE podkreślił, iż sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków "na wynos" i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności "na wynos" jest pomocny w omawianej sprawie usług cateringu. Wyrok ten, w opinii Spółki, w pośredni sposób może posłużyć jako argument, aby odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

Spółka wskazuje także na odrębną klasyfikację usług cateringowych i gastronomicznych w świetle Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

Wprawdzie zgodnie z nowo wprowadzonym art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności opodatkowanych "wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne". Z przepisu tego wynika, że w celu identyfikacji towarów i usług na gruncie VAT, PKWiU należy posługiwać się tylko wtedy, gdy przepisy ustawy o VAT powołują symbole statystyczne. Ponadto ze znowelizowanej ustawy o VAT wykreślono art. 8 ust. 3, który stanowił, iż co do zasady usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą, tych klasyfikacji. Jak wynika z powyższego, powszechny dotychczas obowiązek identyfikowania transakcji dla celów VAT przy pomocy PKWiU został ograniczony jedynie do wyjątkowych sytuacji, gdy ustawa o VAT wprost odnosi się do danego PKWU.

Niemniej jednak, mimo iż od dnia 1 stycznia 2011 r. PKWiU nie odgrywa już decydującej roli w zakresie klasyfikacji usług na gruncie VAT, w opinii Spółki, nie istnieją przeszkody aby mogła ona służyć jako dodatkowa przesłanka przemawiająca za tym, że usługi gastronomiczne i cateringowe stanowią różne czynności dla celów VAT.

Spółka podkreśla, iż usługi cateringu zostały zaklasyfikowane do grupowania 56.2 PKWiU - "usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne". Natomiast usługi gastronomiczne przyporządkowane zostały do grupowania: 56.1 PKWiU) - usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych.

W opinii Spółki, zaklasyfikowanie cateringu do innej grupy PKWiU niż usługi gastronomiczne, wskazuje na to, iż usługi te stanowią odmienne czynności od usług gastronomicznych. Konsekwentnie, w opinii Spółki nie należy utożsamiać cateringu z usługami gastronomicznymi, gdyż usługi te, choć obie związane z wyżywieniem, mają odmienny charakter.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty zdaniem Spółki, nabywane przez nią usługi cateringowe nie stanowią usług gastronomicznych, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Konsekwentnie, w odniesieniu do usług cateringu nie ma zastosowania zakaz odliczania podatku naliczonego, przewidziany w ww. artykule. W związku z powyższym, z uwagi na spełnienie przesłanki związku wydatków na nabycie usług cateringu z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę, a także mając na uwadze fakt, iż usługi te nie podlegają wyłączeniu, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, w opinii Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur.

W ocenie Wnioskodawcy zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu pismach organów podatkowych. Wprawdzie przytoczone poniżej pisma zostały wydane w okresie, gdy obowiązywała ustawa o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., jednak w opinii Spółki zachowały one swoją aktualność. Zarówno, bowiem przed nowelizacją ustawy o VAT, jak i po niej, usługi cateringowe oraz gastronomiczne były klasyfikowane w odrębnych grupowaniach. Ponadto, pomimo nowelizacji charakter usług cateringu, w sensie ekonomicznym, pozostał niezmieniony.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko Spółki zostało potwierdzone m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. IBPP2/443-685/10/ASz, który uznał, że "o ile wskazane we wniosku usługi faktycznie są usługami cateringowym, sklasyfikowanymi według PKWiU do grupowania 55.52.13-00.00 i są nabywane w związku z opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, przy czym jednocześnie nie mają miejsca wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT, wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznające, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych - zdaniem Spółki - należy uznać za prawidłowe".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2010 r., sygn. IBPP1/443-333/10/LSz, w której wskazano, iż "jeżeli nabywane przez Wnioskodawcę dla swoich kontrahentów usługi cateringowe zostały sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem 55.52.1 - Usługi przygotowywania i dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych i są związane ze sprzedażą opodatkowaną to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem ww. usług".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. lLPP2/443-1707/09-2/AD, który stwierdził, że "usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie, jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. IBPP2/443-777/09/ICz, w której wskazano, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych oraz stołówkowych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.5. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby usługi były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych."

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2009 r., sygn. ITPP1/443-708/09/IK, który stwierdził, że "Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem usług cateringowych, pod warunkiem jednak, iż nabyte usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem stanowisko zawarte we wniosku należy uznać za prawidłowe."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych. W kwestii dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w analogicznym zakresie w dniu 13 maja 2008 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-415/11-3/KG.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.