ILPP1/443-393/09/11-S1/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1621/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych - jest prawidłowe,

* objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą takich towarów - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych oraz objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą takich towarów. Dnia 12 czerwca 2009 r. wniosek uzupełniono o informacje w zakresie stanu faktycznego sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka H S.A. w związku z prowadzonymi kampaniami reklamowymi oraz akcjami promocyjnymi swoich produktów dokonuje nieodpłatnego przekazania na rzecz kontrahentów oraz potencjalnych nabywców gadżetów reklamowych bądź upominków (pady na biurko, płyty CD z filmem reklamującym firmę, torby materiałowe, kalendarze, długopisy, portfele) oznaczonych logo firmy lub nazwą produktów firmy, a także wyroby gotowe w postaci suplementów diety bądź kosmetyków itp. Przekazywane przez firmę prezenty często przekraczają kwotę 10 zł i nie są ujmowane w ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Ponadto, w celu dostarczenia ww. towarów kontrahentom Spółka korzysta z usług zewnętrznych firm kurierskich.

Dnia 12 czerwca 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny sprawy wskazując, iż Spółka H S.A. nabywa odpłatnie usługi zewnętrznych firm kurierskich w celu dostarczenia gadżetów reklamowych. Nieodpłatne przekazanie tych przedmiotów stanowi stan faktyczny sprawy przedstawionej we wniosku. Ponadto wyjaśniono, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów prezentów o niskiej wartości (do 10 zł netto).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 5 oraz art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z powyższym, nieodpłatna dostawa towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Od tej zasady ustawodawca przewidział jednak wyjątek określony w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle powołanego przepisu, przez podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT dostawę towarów rozumie się również "przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem". W opinii Spółki, przyjęcie literalnej wykładni wspominanego przepisu nie powinno budzić zastrzeżeń. Z treści przywołanego przepisu wynika bowiem jednoznacznie, iż nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku, gdy jest dokonywane na cele niezwiązane z działalnością przedsiębiorstw (jeżeli w stosunku do takich towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego). A contrario, nieodpłatne przekazanie towarów, które pozostaje w związku z prowadzoną działalnością (a takim niewątpliwie jest nieodpłatne wydanie przez Spółkę gadżetów oraz nagród w konkursie opatrzonych logo firmy bądź produktu) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy przy tym wskazać, iż powyższe podejście jest szczególnie uzasadnione brzmieniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które nabrały mocy prawnej z dniem 1 czerwca 2005 r. W myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obwiązującym po tej dacie, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (w obecnej formie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie odnosi się już do przekazań związanych bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, jak to miało miejsce przed 1 czerwca 2005 r.). Zestawiając zatem brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z ust. 3 tego artykułu zdaniem Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Stąd nie powinno podlegać opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.

Podobne stanowisko wynika z wyroku z dnia 3 kwietnia 2007 r. wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, sygn. akt I SA/Wr 152/07, w którym sąd wskazał: "brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT od 1 czerwca 2005 r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów. Czynienie zatem w tym wypadku wykładni prowspólnotowej, dostosowującej w tym zakresie polskie unormowanie z uregulowaniem zamieszczonym w art. 5 (6) VI Dyrektywy - prowadziłoby do niedopuszczalnej wykładni contra legem". Wskazany pogląd powielony został również w wyroku z dnia 17 sierpnia 2007 r. wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 984/07. W wyroku tym sąd potwierdził, że z zestawienia art. 5 i art. 7 ustawy o VAT wynika, iż przedmiotem opodatkowania jest również odpłatna dostawa towarów, z którą ustawodawca zrównał nieodpłatną dostawę towarów, ale tylko taką, która jest dokonywana na cele inne niż związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stąd darowizny na cele związane z prowadzoną przez podmiot działalnością gospodarczą nie mieszczą się w przedmiocie opodatkowania VAT.

Przedstawione stanowisko znalazło również potwierdzenie w wyroku WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2007 r., sygn. akt SA/Wa 1268/07 oraz w wyroku NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07, gdzie podobnie jak we wcześniej wymienionych wyrokach NSA stwierdził, iż przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. nie dają podstawy do przyjęcia (odmiennie niż było to przed tą datą), że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, musi wynikać z przepisów ustawowych, a skoro dany stan z przepisów tych nie wynika, to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania.

Zdaniem Spółki nie budzi przy tym wątpliwości fakt, iż przekazywanie towarów w ramach działań wspierających sprzedaż (w ramach akcji promocyjnych organizowanych przez Spółkę bądź konkursów, podczas których głównym celem jest promocja produktów oraz firmy H S.A.) wiąże się nierozerwalnie z przedsiębiorstwem (działalnością) Spółki. W konsekwencji należy stwierdzić, iż opisane w stanie sprawy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów oraz nagród nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w świetle brzmienia przepisów art. 7 ustawy o VAT obowiązujących po 1 czerwca 2005 r., nieodpłatne wydanie wszelkiego rodzaju towarów przez Spółkę (np. w formie upominków wydawanych bezpośrednio przez Spółkę w związku z organizowanymi przez nią akcjami promocyjnymi, bądź nagród w konkursie opatrzonych logo firmy) związane bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, w przypadku nieodpłatnego wydania tego typu towarów w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (tj. wydania ich w ramach akcji promocyjnych, kampanii reklamowych, konkursów), w odniesieniu do których Spółka dokonała odliczenia VAT naliczonego w związku z ich nabyciem, Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT należnego w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy, także nieodpłatne świadczenie usług dokonywane w ramach przekazań ww. towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących, osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatnie świadczenie usług.

Jak już wcześniej wskazano, nieodpłatnie przekazywane towary w związku z prowadzonymi przez Spółkę kampaniami reklamowymi dokonywane na rzecz kontrahentów oraz potencjalnych nabywców jest związane z prowadzoną działalnością Spółki H S.A. Tym bardziej, z prowadzoną działalnością związane są świadczone w ramach kampanii promocyjnej usługi. W konsekwencji - jak twierdzi Wnioskodawca - nabywanie usług kurierskich, od których Spółka odlicza podatek naliczony nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 23 czerwca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-393/09-3/MK, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za:

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych,

* prawidłowe w zakresie objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą takich towarów.

W ww. interpretacji tut. Organ stwierdził, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę towarów - gadżetów reklamowych, upominków, suplementów diety czy też kosmetyków w związku z prowadzonymi kampaniami reklamowymi - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Nieodpłatne przekazanie towarów opisanych przez Wnioskodawcę nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 w związku z ust. 4 powołanego przepisu. Towary te posiadają większą wartość niż określona w art. 7 ust. 4 pkt 2 cyt. ustawy o VAT. Ponadto Zainteresowany dla posianych towarów nie prowadzi ewidencji określonej w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak w sprawie przesłanek umożliwiających uznanie dokonanej dostawy towarów za czynność nieopodatkowaną, czy też niepodlegającą ustawie o podatku VAT.

Natomiast w zakresie objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą towarów (gadżetów, upominków, suplementów diety czy też kosmetyków), organ podatkowy wyjaśnił, że przekazanie nieodpłatne usługi kurierskiej, która ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, nie spełnia wszystkich przesłanek, aby uznać ją za świadczenie usług uregulowane w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym Zainteresowany nie miał obowiązku udokumentowania przedmiotowej transakcji fakturą VAT wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy.

Pismem z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 9 lipca 2009 r.) pełnomocnik Spółki Akcyjnej H. wezwał Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2009 r. nr ILPP1/443 393/09 3/MK.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka Akcyjna H. reprezentowana przez pełnomocnika wniosła w dniu 7 września 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Po rozpatrzeniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 14 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1621/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1621/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych,

* prawidłowe w zakresie objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą takich towarów.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Należy zauważyć, iż przedstawione wyżej stanowisko, oparte o wykładnię gramatyczną przepisu art. 7 ust. 2 ustawy zgodne jest z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08 oraz z linią orzecznictwa przyjętą przez Sądy.

Za dostawę towarów nie uznaje się natomiast - w myśl art. 7 ust. 3 ustawy - przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Wobec tego, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Stosownie do treści art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w związku z prowadzonymi kampaniami reklamowymi oraz akcjami promocyjnymi swoich produktów, dokonuje nieodpłatnego przekazania - na rzecz kontrahentów oraz potencjalnych nabywców - gadżetów reklamowych, upominków, a także suplementów diety bądź kosmetyków. Przekazywane przez Firmę prezenty często przekraczają kwotę 10 zł, i nie są ujmowane w ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 cyt. ustawy. Ponadto Wnioskodawcy, w związku z nabyciem ww. prezentów, przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Opisane towary Zainteresowany dostarcza ich nabywcom korzystając z zewnętrznych firm kurierskich. Nabycie takich usług następuje odpłatnie.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że w przedmiotowej sprawie czynność nieodpłatnego przekazania w materiałów reklamowych, które są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji tego Zainteresowany nie ma także obowiązku udokumentowania takich nieodpłatnych przekazań, fakturą wewnętrzną.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do treści ust. 2 powołanego przepisu, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy, Wnioskodawca dokonując dostawy towarów, za które nie pobrał należności (dostawa w ramach czynności promocyjnych i reklamujących Spółkę) korzysta z usług zewnętrznych firm kurierskich. Usługi te nabywane są przez Zainteresowanego odpłatnie.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż przekazanie nieodpłatne usługi kurierskiej, która ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, nie spełnia wszystkich przesłanek, aby uznać ją za świadczenie usług uregulowane w art. 8 ust. 2 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym Zainteresowany nie miał obowiązku udokumentować przedmiotowych transakcji fakturą VAT wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy. W konsekwencji nie jest czynnością - zdefiniowaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych oraz objęcia obowiązkiem podatkowym nieodpłatnego świadczenia usług związanych z dostawą takich towarów. Rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w związku z uczestnictwem w konkursie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-393/09/11-S/MK z dnia 28 lipca 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.