ILPP1/443-39/10-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2010 r. (data wpływu 13 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy użytkowania wieczystego działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy użytkowania wieczystego działek budowlanych. Dnia 22 marca 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 sierpnia 2000 r. w drodze przetargu a następnie aktem notarialnym z dnia 11 października 2000 r. Repertorium A Nr x - umową sprzedaży - Wnioskodawca kupił prawo użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 4,384 ha wraz z budynkami gospodarczymi.

Zamiarem było osiedlenie się na tym terenie i wybudowanie domu oraz możliwość posiadania koni, dla których przeznaczone były budynki gospodarcze oraz wybiegi - pastwiska. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, natomiast żona nie pracowała, w związku z tym od dnia zakupu gospodarstwa jest zobowiązana do płacenia KRUS. Wnioskodawca wraz z małżonką nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej i nie wykorzystują gruntu do jej prowadzenia. Nie dokonują zbiorów i sprzedaży płodów. Nieruchomości to pastwiska na których przebywają konie.

Ponieważ Wnioskodawca wraz z małżonką posiadają działkę rolną o powierzchni powyżej 1 ha oraz zwierzęta duże, grunt był wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem. Wnioskodawca korzysta z dopłat unijnych do pastwisk i zwierząt.

Na przedmiotowym gruncie rozpoczęto - i obecnie kończona jest - budowa domu, na który wzięto znaczny kredyt (380.000 zł), a firma w której od lat pracuje Wnioskodawca, w najbliższych miesiącach zostanie zlikwidowana.

Zainteresowany wraz z małżonką zmuszeni zostali do sprzedaży części gospodarstwa żeby spłacić kredyt, gdyż w przeciwnym wypadku bank może zabrać dom oraz grunt. Wnioskodawca wraz z małżonką postanowili sprzedać działki 54/18, 54/19, 54/20, 54/21, 54/22, które były użytkowane rolniczo do tej pory, ale miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość zabudowy jednorodzinnej. Uzyskane pieniądze Wnioskodawca chce przeznaczyć na spłatę zadłużenia, zakończyć budowę domu oraz stworzenie miejsca pracy gdyż w wieku Wnioskodawcy (59 lat oraz małżonki - 58 lat) ma niewielkie szanse na znalezienie pracy. Wnioskodawca nie może też liczyć na zasiłek dla bezrobotnych gdyż posiada więcej niż 2 ha na osobę, a to uniemożliwia otrzymanie zasiłku.

Dnia 27 października 2009 r. Wnioskodawca sprzedał prawo użytkowania wieczystego działki 54/21. Natomiast w dniu 30 września 2009 r. sprzedał prawo użytkowania wieczystego działki 54/18. Wnioskodawca wraz z małżonką nie zamierza zajmować się działalnością polegającą na handlu nieruchomościami po sprzedaży pozostałych trzech działek, tj. 54/19, 54/20, 54/21 Zainteresowany sądzi, iż przetrwa powstałą sytuację finansową.

Dnia 22 marca 2010 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego wskazując, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dostarcza produktów rolnych i nie świadczy usług rolniczych oraz nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Na wymienionym we wniosku gruncie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie udostępnia nieruchomości - ani jej części - osobom trzecim.

Działki 54/18, 54/19, 54/20, 54/21, 54/22 zostały wydzielone w trakcie konstruowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego we wsi X, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy Nr x z dnia 27 czerwca 2002 r. (Dz. Urz. W. D. Nr 196 z dnia 16 września 2002 r.). Do wymienionych działek nie są przyłączone media. Zainteresowany wyjaśnił, iż w związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT. Ponadto dostawa nieruchomości wraz z budynkami na rzecz Wnioskodawcy nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany wyjaśnił także, iż na sprzedanych i przeznaczonych do zbycia działkach nie znajdują się budynki ani budowle. Ponadto poza wymienionymi we wniosku działkami (54/18 i 54/21) Wnioskodawca sprzedał w dniu 14 marca 2007 r. wspólnie z małżonką użytkowanie wieczyste działki niezabudowanej o powierzchni 61 m ² w miejscowości Y.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia części pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży działek o nr 54/19, 54/20 i 54/22 jako podatku od towarów i usług (VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy oraz rolnika, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania tej czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonywanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Skutkiem powyższego status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Dla celów ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonywania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa pojęcia "zamiar", jak i nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie). Natomiast przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, objęta jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 2 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) przepis ten otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego sprawy wynika, iż Wnioskodawca w dniu 28 sierpnia 2000 r. w drodze przetargu zakupił prawo użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 4,384 ha wraz z budynkami gospodarczymi. Na przedmiotowej nieruchomości aktualnie kończona jest budowa domu. Zainteresowany wraz z małżonką postanowili sprzedać wchodzące w skład ww. gruntu działki o nr 54/18, 54/19, 54/20, 54/21 i 54/22, które były użytkowane rolniczo, ale miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość zabudowy jednorodzinnej. Na tej podstawie Wnioskodawca korzystał z dopłat unijnych do pastwisk i zwierząt. Do opisanych działek nie są przyłączone media jednakże miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość na działkach zabudowy jednorodzinnej. W dniu 27 października 2009 r. Wnioskodawca sprzedał prawo użytkowania wieczystego działki 54/21, a w dniu 30 września 2009 r. sprzedał prawo użytkowania wieczystego działki 54/18, i zamierza zbyć pozostałe 3 działki, tj. 54/19, 54/20, 54/22. Przedmiotowe działki to nieruchomości niezabudowane, które nie były udostępniane osobom trzecim. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dostarcza produktów rolnych, nie świadczy usług rolniczych oraz nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej, jest osobą zatrudnioną na umowę o pracę. W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Zainteresowany przed dostawą działek 54/18 i 54/21 wspólnie z małżonką dokonał zbycia innego prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej.

Z powyższych okoliczności sprawy wynika zatem, iż Zainteresowany realizuje dostawy działek, które były wykorzystywane rolniczo (pastwiska), ale miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość zabudowy jednorodzinnej. Ponadto dokonując dostawy kolejnych działek Zainteresowany wykazał zamiar dokonania transakcji wielokrotnie (powtarzalnie).

Reasumując, Wnioskodawca zobligowany będzie opodatkować dostawę działek o nr 54/19, 54/20 i 54/22 podstawową, tj. 22% stawką VAT i odprowadzić stosowną kwotę podatku. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowany w związku ze sprzedażą opisanych trzech działek wystąpi w roli podatnika podatku VAT, a dostawa działek będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu, która ze względu na przeznaczenie działek nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej opodatkowania dostawy użytkowania wieczystego działek budowlanych w zdarzeniu przyszłym. Rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania dostawy użytkowania wieczystego działek budowlanych o cechach stanu faktycznego zostało zawarte w interpretacji nr ILPP1/443-39/10-4/MK z dnia 7 kwietnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.