ILPP1/443-383/08-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-383/08-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 11 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych jako tereny zabudowane mieszkalne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych jako tereny zabudowane mieszkalne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w lutym 2007 r. nabył, na podstawie umowy sprzedaży (umowa warunkowa), udział wynoszący 1/3 w nieruchomości oznaczonej jako tereny zabudowane mieszkalne. W marcu 2007 r. została zawarta umowa przeniesienia własności nieruchomości. W listopadzie 2007 r., w formie aktu notarialnego, została zniesiona współwłasność nieruchomości, w wyniku czego Wnioskodawca nabył na wyłączną własność nieruchomość stanowiącą 21 działek.

W listopadzie 2007 r., posiadając jeszcze udział wynoszący 1/3 w nieruchomości, Wnioskodawca zawarł, wraz z pozostałymi współwłaścicielami, umowę sprzedaży jednej działki. W grudniu 2007 r. (po zniesieniu współwłasności), Zainteresowany sprzedał drugą działkę.

W chwili obecnej, Wnioskodawca nie potrafi określić, kiedy i ile działek sprzeda.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek, będących własnością osoby fizycznej, stanowiących majątek osobisty, jest czynnością, która rodzi powstanie obowiązku w podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek stanowiących jego majątek osobisty nie rodzi obowiązku zapłaty podatku VAT.

Takie stanowisko potwierdza WSA w Warszawie w wyroku z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06, stwierdzając, że sprzedaży kilku lub więcej działek budowlanych, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika, nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można uznać za działalność gospodarczą. Czynność ta bowiem nie wiąże się z uzyskaniem stałego dochodu.

Podobne WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 254/05, podkreślił, że sama okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w ustawie o VAT, jako podlegające opodatkowaniu, nie może być wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania. Podmiot ten musi działać w charakterze podatnika wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, natomiast wykorzystywanie prywatnego majątku przez osoby fizyczne będzie mogło stanowić działalność gospodarczą, tylko wówczas gdy jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przedmiotowe działki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Dla celów ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji wynika, iż nabył on udział wynoszący 1/3 w nieruchomości oznaczonej jako teren zabudowany mieszkalny, a następnie - po zniesieniu współwłasności nieruchomości - nabył na wyłączność nieruchomość stanowiącą 21 działek. Wnioskodawca sprzedał dwie działki, z czego jedną wraz z pozostałymi współwłaścicielami. W chwili obecnej Zainteresowany nie potrafi określić, kiedy i ile działek sprzeda.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dostawa działek jest realizowana z zamiarem ich powtarzania i zmierza do nadania im zorganizowanego charakteru, a przedmiotowe działki zostały nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży, nie zaś na osobiste potrzeby Podatnika. Dostawy kilku działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Istotnym jest, aby w momencie dokonywania pierwszej dostawy działki Wnioskodawca miał zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju. Sprzedaż działek budowlanych podlega wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyskuje status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy. Nie ulega wątpliwości, że taki zamiar występuje w omawianej sprawie, a dostawa ww. działek dokonywana jest w ramach prowadzonej przez sprzedającego samodzielnej działalności gospodarczej. Z opisu zawartego we wniosku nie wynika, aby nabycia nieruchomości dokonano dla innych celów aniżeli ich późniejsze zbycie.

W związku z powyższym, stwierdza się, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne (7%, 3% i 0%) oraz zwolnienie od podatku.

Dostawa terenów niezabudowanych generalnie podlega opodatkowaniu 22% stawką VAT. Wyjątek stanowią tereny inne niż budowlane. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z opisu zawartego we wniosku nie wynika jednak, czy przedmiotem sprzedaży będą wyłącznie działki niezabudowane czy też na przedmiotowych gruntach posadowione są budynki.

Z uwagi na powyższe, tut. Organ informuje, iż w przypadku gdy dostawa dotyczyć będzie terenów zabudowanych, w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przytoczone poniżej przepisy oraz zasady opodatkowania gruntów.

Kwestię podstawy opodatkowania w przypadku dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki lub ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z obniżonej stawki lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym na potrzeby powyższego przepisu zdefiniowane zostało w art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT.

Ponadto, od 1 stycznia 2008 r., w oparciu o § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - zgodnie z art. 2 pkt 12 ww. ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższej analizy przepisów wynika, że jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie grunt z posadowionym na nim budynkiem mieszkalnym, sklasyfikowanym w PKOB w dziale 11, to wówczas prawidłowym będzie zastosowanie 7% stawki podatku.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 cytowanego wyżej artykułu, rozumie się między innymi budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat - vide art. 43 ust. 2 pkt 1.

Zwolnienia, o którym mowa wyżej - w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, tj. używanych budynków i budowli lub ich części - jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1.

miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;

2.

użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, jeżeli na przedmiotowych działkach znajdują się budynki, budowle lub ich części, spełniające definicję towaru używanego - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT - przy sprzedaży gruntu z budynkiem można zastosować zwolnienie od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowych działek jest czynnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku gdy przedmiotem sprzedaży są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, czynność ta opodatkowana jest podstawową, 22% stawką podatku VAT.

Należy zwrócić uwagę, iż w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 cyt. ustawy. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostawy tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku VAT.

Dokonując dostawy działek zabudowanych, Wnioskodawca powinien opodatkować dostawę gruntu i budynku jednolitą stawką podatku VAT, uzależnioną od charteru budynku.

Tutejszy Organ informuje, że powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów krajowych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl