ILPP1/443-377/14-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Nadleśnictwa przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej zakup paliwa, remontów, konserwacji oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodu służbowego wykorzystywanego do przewozu pracowników innych jednostek Lasów Państwowych wchodzących w skład zarządu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz przewóz swoich pracowników na zawody sportowe w dni wolne od pracy - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej zakup paliwa, remontów, konserwacji oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodu służbowego wykorzystywanego do przewozu pracowników innych jednostek Lasów Państwowych wchodzących w skład zarządu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz przewóz swoich pracowników na zawody sportowe w dni wolne od pracy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia i działającą zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.). W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

1. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych;

Gospodarkę finansową w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe (Dz. U. z 1994 r. Nr 134, poz. 692), według, którego Lasy Państwowe prowadzą działalność:

Jednostki organizacyjne Lasów Państwowych posiadają samochody służbowe wykorzystywane do działalności gospodarczej. Zasady korzystania z nich określa zarządzenie Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r. Nadleśnictwo jest jedną z dwudziestu podległych jednostek nadzorowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych będącą w posiadaniu samochodów służbowych. Jednym z nich jest samochód osobowy, który ma 8 miejsc siedzących wraz z kierowcą.

Pojazd jest wykorzystywany do wyjazdów służbowych pracowników administracji zarówno na przejazdy lokalne, jak i poza obręb Nadleśnictwa. Przewóz pracowników na szkolenia, spotkania, konferencje itp., odbywa się na zasadzie polecenia wyjazdu służbowego dla kierowcy będącego pracownikiem zatrudnionym w Nadleśnictwie. Zdarza się również, że inne jednostki organizacyjne Lasów Państwowych będące w rejonizacji podległe Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych korzystają z samochodu służbowego Wnioskodawcy. Są to wspólne wyjazdy służbowe pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych. Rozliczenie kosztów przejazdów służbowych jest proporcjonalne do udziału poszczególnych jednostek Lasów Państwowych. Zgodne z § 15 ww. rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1994 r., sprzedaż wyrobów lub usług między jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych, tj. Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych, Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych i Nadleśnictwami jest realizowana po koszcie wykonania.

Samochód ten jest również wykorzystywany do przewozu pracowników Nadleśnictwa biorących udział w imprezach edukacyjno-promocyjno-sportowych, organizowanych przez jednostki Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Udział w tego typu imprezach bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Nadleśnictwa). Pracownicy reprezentują Nadleśnictwo umacniając pozytywny wizerunek Lasów Państwowych. Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy. Generowane koszty związane z przewozem samochodem służbowym są pokrywane ze środków bieżącej działalności i mieszczą się w działalności administracyjnej Nadleśnictwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle nowych przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) o zmianie ustawy (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, wykorzystywanie samochodu służbowego do przewozu pracowników innych jednostek Lasów Państwowych wchodzących w skład zarządu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz przewóz swoich pracowników na zawody sportowe w dni wolne od pracy, daje prawo pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu paliwa, remontów, konserwacji oraz towarów i usług związanych z eksploatacją tego pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyjazdy służbowe są niezbędne do realizacji zadań administracyjnych oraz gospodarczych, znajdujących się w obszarze uprawnionej działalności Lasów Państwowych. W ocenie Zainteresowanego, wykorzystanie samochodu służbowego do wspólnych przejazdów jest nie tylko podyktowane względami gospodarności, rzetelności, czy celowości dobrego zarządzania finansami własnego przedsiębiorstwa, ale i całościowo ujętej oszczędności w ramach Lasów Państwowych. Udostępnianie samochodu innym jednostkom Lasów Państwowych odbywa się na zasadzie prowadzenia działalności dodatkowej, która nie przynosi jednostce zysków.

Zgodnie z § 4 pkt 3 ww. rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1994 r., przychody z działalności ubocznej i dodatkowej nie powinny być niższe niż koszty poniesione na ich prowadzenie. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy - w świetle nowych przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) o zmianie ustawy (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, korzystanie z samochodu służbowego Nadleśnictwa przez inne jednostki Lasów Państwowych do realizacji własnych zadań oraz przewóz pracowników na imprezy edukacyjno-promocyjno-sportowe w dni wolne od pracy, daje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu paliwa, remontów, konserwacji oraz towarów i usług związanych z eksploatacją tego pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powołanego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji prawnych wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Należy wskazać, że warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta Trybunał przesądził, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy o VAT. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a uległy zmianie.

Jednocześnie wskazać trzeba, że ww. przepisy dotyczą zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości (100%) lub w części (50%). W tej sprawie przepisy te nie znajdują zastosowania bowiem nie został spełniony podstawowy warunek do odliczenia, tj. związek zakupów o których mowa w pytaniu, z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), trwale zrównoważona gospodarka leśna to działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów.

Na mocy art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu (...).

Stosownie do treści art. 8 powołanej ustawy, gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:

W celu realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, zgodnie z art. 13a ust. 1 ww. ustawy, Lasy Państwowe obowiązane są w szczególności do:

Ponadto w myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

W Lasach Państwowych, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o lasach, tworzy się Służbę Leśną. Do Służby Leśnej zalicza się pracowników zajmujących się:

Z kolei, zgodnie z art. 54 cyt. ustawy, Lasy Państwowe otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na zadania zlecone przez administrację rządową, a w szczególności na:

Z treści złożonego wniosku wynika, że Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia i działającą na podstawie ustawy o lasach. W skład Lasów Państwowych wchodzą jednostki organizacyjne: Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych, nadleśnictwa oraz inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Gospodarkę finansową w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe, według którego Lasy Państwowe prowadzą działalność: administracyjną w Dyrekcji Generalnej, -regionalnych dyrekcjach i nadleśnictwach, gospodarczą - w zakresie gospodarki leśnej w nadleśnictwach, w której wyróżnia się działalność: podstawową, uboczną oraz produkcyjną. Jednostki organizacyjne Lasów Państwowych posiadają samochody służbowe wykorzystywane do działalności gospodarczej. Zasady korzystania z nich określa zarządzenie Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r. Nadleśnictwo jest jedną z dwudziestu podległych jednostek nadzorowanych przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych będącą w posiadaniu samochodów służbowych. Jednym z nich jest samochód osobowy, który ma 8 miejsc siedzących wraz z kierowcą. Pojazd jest wykorzystywany do wyjazdów służbowych pracowników administracji zarówno na przejazdy lokalne, jak i poza obręb Nadleśnictwa. Przewóz pracowników na szkolenia, spotkania, konferencje itp., odbywa się na zasadzie polecenia wyjazdu służbowego dla kierowcy będącego pracownikiem zatrudnionym w Nadleśnictwie. Zdarza się również, że inne jednostki organizacyjne Lasów Państwowych będące w rejonizacji podległe Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych korzystają z samochodu służbowego Wnioskodawcy. Są to wspólne wyjazdy służbowe pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych. Rozliczenie kosztów przejazdów służbowych jest proporcjonalne do udziału poszczególnych jednostek Lasów Państwowych. Zgodne z § 15 ww. Rozporządzenia z dnia 6 grudnia 1994 r. sprzedaż wyrobów lub usług między jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych, tj. Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych; Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowychi Nadleśnictwami jest realizowana po koszcie wykonania. Samochód ten jest również wykorzystywany do przewozu pracowników Nadleśnictwa biorących udział w imprezach edukacyjno-promocyjno-sportowych, organizowanych przez jednostki Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Udział w tego typu imprezach bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Nadleśnictwa). Pracownicy reprezentują Nadleśnictwo umacniając pozytywny wizerunek Lasów Państwowych. Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy. Generowane koszty związane z przewozem samochodem służbowym są pokrywane ze środków bieżącej działalności i mieszczą się w działalności administracyjnej Nadleśnictwa.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości, czy wykorzystywanie samochodu służbowego do przewozu pracowników innych jednostek Lasów Państwowych wchodzących w skład zarządu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz przewóz swoich pracowników na zawody sportowe w dni wolne od pracy, daje prawo pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu paliwa, remontów, konserwacji oraz towarów i usług związanych z eksploatacją tego pojazdu.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że z analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika, aby będący w posiadaniu Nadleśnictwa samochód służbowy (pojazd samochodowy) miał związek z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Zainteresowanego.

Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że pojazd jest wykorzystywany do wyjazdów służbowych pracowników administracji zarówno na przejazdy lokalne, jak i poza obręb Nadleśnictwa. Są to przewozy pracowników na szkolenia, spotkania, konferencje itp. Zdarza się również, że inne jednostki organizacyjne Lasów Państwowych będące w rejonizacji podległe Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych korzystają z samochodu służbowego Wnioskodawcy. Są to wspólne wyjazdy służbowe pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych. Ponadto samochód ten jest również wykorzystywany do przewozu pracowników Nadleśnictwa biorących udział w imprezach edukacyjno-promocyjno-sportowych, organizowanych przez jednostki Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Udział w tego typu imprezach bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Nadleśnictwa). Pracownicy reprezentują Nadleśnictwo umacniając pozytywny wizerunek Lasów Państwowych. Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy należy przyjąć, że samochód służbowy, w posiadaniu którego jest Nadleśnictwo, służy pośrednio do prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, na podstawie art. 7-8 ustawy o lasach. Zatem nie sposób przyjąć, że wskazane przez Wnioskodawcę czynności, którym służy ww. pojazd samochodowy, podejmowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy oraz aby Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W ocenie tut. Organu, pojazd samochodowy, który wykorzystuje Wnioskodawca, nie służy działalności opodatkowanej Nadleśnictwa, lecz ma związek wyłącznie z jego działalnością statutową, czyli realizacją ustawowych obowiązków, w zakresie których Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wobec powyższych rozważań, skoro pojazd samochodowy nie służy do wykonywania przez Nadleśnictwo czynności opodatkowanych, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od ponoszonych wydatków związanych z użytkowaniem tych pojazdów.

Podsumowując, wykorzystywanie samochodu służbowego do przewozu pracowników innych jednostek Lasów Państwowych wchodzących w skład zarządu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz przewóz swoich pracowników na zawody sportowe w dni wolne od pracy, nie będzie upoważniać Nadleśnictwa do odliczania 100% podatku VAT od dokonywanych zakupów związanych z ich użytkowaniem, bowiem ww. samochód nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.