ILPP1/443-376/11-6/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-376/11-6/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 1 marca 2011 r., Biura KIP w Lesznie 3 marca 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 17 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) oraz 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem otrzymanych dotacji i darowizn na realizację zadań statutowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem otrzymanych dotacji i darowizn na realizację zadań statutowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 17 maja 2011 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz 8 czerwca 2011 r. o pełnomocnictwo i uszczegółowienie zaistniałego stanu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X - związek stowarzyszeń, organizacja pożytku publicznego od roku 2004 realizuje działania w zakresie:

1.

informacja i poradnictwo dotyczące spraw socjalno-bytowych osób niepełnosprawnych,

2.

poradnictwo specjalistyczne (prawne, psychopedagogiczne),

3.

szkolenia dla osób indywidualnych (osoby niepełnosprawne, wolontariusze, opiekunowie) oraz szkolenia dla liderów organizacji osób niepełnosprawnych,

4.

prowadzenie programów aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych (w tym program wspomaganego zatrudniania oraz program asystentów osób niepełnosprawnych),

5.

społeczne kampanie informacyjne,

6.

programy edukacyjne dla różnych grup środowiskowych,

7.

występowanie w sprawach legislacyjnych dotyczących problematyki niepełnosprawności,

8.

działania interwencyjne w sytuacjach dyskryminacji osób niepełnosprawnych i ich rodzin.

Na powyższe zadania X otrzymuje dotacje ze środków publicznych, między innymi od Gminy, Sejmiku Wojewódzkiego, PFRON oraz darowizny od podmiotów prywatnych. Zadania te Wnioskodawca wykonywał i wykonuje nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych niebędących członkami X. X od środków uzyskanych na realizację działań wyżej opisanych, nie odprowadzał nigdy podatku VAT, będąc jako organizacja pożytku publicznego, wykonująca zadania nieodpłatnie, zwolniona od tego podatku przedmiotowo na podstawie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r.

W uzupełnieniu z dnia 17 maja 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1.

dotacje na wykonanie przez X zadań publicznych, przyznawane są na podstawie art. 11 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536). Środki przyznane w formie dotacji, na wykonanie przez X usług (zadań publicznych w sferze określonej w art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy), są zapłatą za ich wykonanie na rzecz osób fizycznych niebędących członkami X. Wybór ofert składanych przez X dokonywany jest na podstawie art. 11 ust. 4 tej ustawy i następuje w sposób zapewniający wysoką jakość wykonania zadań.

Darowizny od podmiotów prywatnych są przeznaczone na pokrycie bieżących kosztów funkcjonowania X,

2.

dotacje i darowizny opisane we wniosku mają charakter pieniężny,

3.

X nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług w związku ze świadczonymi usługami.

W uzupełnieniu z dnia 8 czerwca 2011 r. Zainteresowany informuje, iż:

1.

X otrzymuje zapłatę za wszystkie działania wymienione we wniosku, oprócz dwóch ostatnich (pkt 7 i pkt 8 wniosku),

2.

do konkretnych beneficjentów, skierowane są usługi wymienione w pkt 1-4 i pkt 6,

3.

X nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.),

4.

X nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych,

5.

X nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania,

6.

efektem prowadzonych przez X szkoleń, nie jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe,

7.

X nie świadczy usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej i usług określonych w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie,

8.

symbol PKWiU dla świadczonego poradnictwa prawnego - 69.10.1, a dla psychologicznego - 85.14.13-00.20.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z działaniami opisanymi wyżej, prowadzonymi przez X, jest on zobowiązany do odprowadzania podatku VAT od otrzymanych dotacji ze środków publicznych i darowizn od osób fizycznych i prawnych na realizację zadań statutowych wyżej opisanych, które wykonuje nieodpłatnie na rzecz beneficjentów, którzy nie są członkami X.

Zdaniem Wnioskodawcy, bezpośrednia implementacja art. 132 ust. 1 lit. l) Dyrektywy 2006/112/WE do art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT, wprowadzona ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) nie zmienia jego statusu prawnego, czyli podmiotu, który w zakresie nieodpłatnego wykonywania opisanych wyżej zadań na rzecz osób niebędących członkami X, na które otrzymuje środki publiczne i niepubliczne, nie jest zobowiązany do odprowadzania podatku VAT. Według X zwolnienie przedmiotowe dotyczy także udzielanych bezpłatnie porad prawnych, także wobec brzmienia art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, to w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem, przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dana dotacja jest, czy też nie jest opodatkowana istotne są szczegółowe warunki jej przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję lub inną dopłatę o podobnym charakterze), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług.

Kryterium uznania dotacji (subwencji lub innej dopłaty) za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną).

Natomiast dotacja niedająca się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służąca pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133, w oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca - związek stowarzyszeń, organizacja pożytku publicznego od roku 2004 realizuje działania w zakresie:

1.

informacja i poradnictwo dotyczące spraw socjalno-bytowych osób niepełnosprawnych,

2.

poradnictwo specjalistyczne (prawne, psychopedagogiczne),

3.

szkolenia dla osób indywidualnych (osoby niepełnosprawne, wolontariusze, opiekunowie) oraz szkolenia dla liderów organizacji osób niepełnosprawnych,

4.

prowadzenie programów aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych (w tym program wspomaganego zatrudniania oraz program asystentów osób niepełnosprawnych),

5.

społeczne kampanie informacyjne,

6.

programy edukacyjne dla różnych grup środowiskowych,

7.

występowanie w sprawach legislacyjnych dotyczących problematyki niepełnosprawności,

8.

działania interwencyjne w sytuacjach dyskryminacji osób niepełnosprawnych i ich rodzin.

Na powyższe zadania X otrzymuje dotacje ze środków publicznych, między innymi od Gminy, Sejmiku Wojewódzkiego, PFRON oraz darowizny od podmiotów prywatnych. Zadania te Wnioskodawca wykonywał i wykonuje nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych niebędących członkami X. X od środków uzyskanych na realizację działań wyżej opisanych, nie odprowadzał nigdy podatku VAT, będąc jako organizacja pożytku publicznego, wykonująca zadania nieodpłatnie.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że środki przyznane w formie dotacji, na wykonanie przez X usług (zadań publicznych), są zapłatą za ich wykonanie na rzecz osób fizycznych niebędących członkami X. Darowizny od podmiotów prywatnych są przeznaczone na pokrycie bieżących kosztów funkcjonowania X. Dotacje i darowizny opisane we wniosku mają charakter pieniężny. Wnioskodawca oświadczył, iż X nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług w związku ze świadczonymi usługami.

Zainteresowany informuje także, iż X otrzymuje zapłatę za wszystkie działania wymienione we wniosku, oprócz dwóch ostatnich (pkt 7 i pkt 8 wniosku). Do konkretnych beneficjentów, skierowane są usługi wymienione w pkt 1-4 i pkt 6. X nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Efektem prowadzonych przez X szkoleń, nie jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. X nie świadczy usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej i usług określonych w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Symbol PKWiU dla świadczonego poradnictwa prawnego 69.10.1, a dla psychologicznego 85.14.13-00.20.

Z powyższego wynika, iż Zainteresowany otrzymuje dotacje ze środków publicznych oraz darowizny od podmiotów prywatnych na poczet prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach której świadczy usługi na rzecz osób fizycznych niebędących członkami X. Przyznane środki w formie dotacji - jak wskazał Zainteresowany - stanowią zapłatę za wykonywane czynności na rzecz osób fizycznych. Natomiast, darowizny od podmiotów prywatnych, są przeznaczone na pokrycie bieżących kosztów funkcjonowania X.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz analizę wskazanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż otrzymana dotacja ze środków publicznych przeznaczona na realizację zadań w zakresie: społeczne kampanie informacyjne, występowanie w sprawach legislacyjnych dotyczących problematyki niepełnosprawności oraz działania interwencyjne w sytuacjach dyskryminacji osób niepełnosprawnych i ich rodzin, jak i dobrowolne darowizny od podmiotów prywatnych, które są przeznaczane na pokrycie kosztów związanych z funkcjonowaniem X, nie stanowią zapłaty za świadczenie usług ani dopłaty do ceny świadczonych usług. Zatem otrzymane środki pieniężne nie mają bezpośredniego związku ze sprzedażą, nie stanowią dopłaty do ceny świadczonych przez X usług, w całości natomiast posłużą sfinansowaniu działań w ramach ww. zadań statutowych. Oznacza to, że przedmiotowe dotacje oraz darowizny mają charakter zakupowy, nie mają na celu sfinansowania ceny sprzedaży. W konsekwencji w związku z realizacją ww. zadań Wnioskodawca nie otrzymuje sfinansowanego ww. środkami pieniężnymi wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Tym samym należy stwierdzić, iż zarówno przedmiotowa dotacja przeznaczona na pokrycie czynności, wskazanych we wniosku pod pkt 5, pkt 7 i pkt 8, jak i darowizny, otrzymane na bieżące koszty funkcjonowania X, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec tego Zainteresowany nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego od uzyskanej części dotacji i darowizn.

Natomiast, odnośnie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, o których mowa w pkt 1-4 oraz pkt 6, które są finansowane z otrzymanej dotacji, która - jak wskazał Zainteresowany - stanowi zapłatę za wykonanie ww. usług na rzecz osób fizycznych, należy stwierdzić, iż otrzymane środki pieniężne w tej części mają związek ze sprzedażą. Bowiem otrzymana dotacja ma na celu dofinansowanie ceny sprzedaży.

W związku z powyższym uzyskana dotacja w tej części, stanowiąca kwotę należną (cenę) z tytułu świadczonych usług, wymienionych w pkt 1-4 oraz pkt 6, stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.).

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego wskazał, że wykonując ww. zadania na rzecz osób niebędących członkami X, na które otrzymuje środki publiczne i niepubliczne korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy.

Ww. przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy, mówi, iż zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

a.

kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych,

b.

organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim

- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

W związku z powyższym zaznacza się, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy, dotyczy świadczenia usług na rzecz członków organizacji wymienionych w tym przepisie. Natomiast, czynności wykonywane przez Zainteresowanego w ramach działań statutowych nie są realizowane na rzecz członków, lecz - jak poinformował Wnioskodawca - dla osób niebędących członkami X. Wobec tego wskazany przepis nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Ponadto, z treści wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi mające na celu szkolenie osób indywidualnych oraz liderów organizacji osób niepełnosprawnych, a także prowadzi edukację różnych grup środowiskowych.

W tym miejscu należy wskazać, iż zwolnienia od podatku w zakresie działalności edukacyjnej zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Należy wskazać, iż zakres powyższego zwolnienia adresowany jest m.in. do jednostek objętych systemem oświaty, realizujących usługi kształcenia, do których zalicza się również placówki niepubliczne, które uzyskały wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Ponadto, zgodnie z przepisem z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego (art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy) przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Jednakże, jak wynika z uzupełnienia opisu stanu faktycznego X nie jest podmiotem objętym systemem oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Ponadto, efektem prowadzonych przez X szkoleń, nie jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe.

Wobec powyższego z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie spełnia przesłanek, o których mowa w powołanych wyżej przepisach, tj. art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy, świadczone przez niego usługi nie korzystają ze zwolnienie, w oparciu o ww. przepisy prawa podatkowego.

Inne działania jakie wykonuje X dotyczą różnego rodzaju pomocy skierowanej dla osób niepełnosprawnych.

Należy wskazać, iż zwolnienie w zakresie pomocy społecznej ustawodawca uregulował w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Zwalnia się od podatku - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy - usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

a.

regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,

b.

wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:

* domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,

* placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,

c.

placówki specjalistycznego poradnictwa,

d.

inne niż wymienione w lit. a)-c) placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,

e.

specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym przepisie wynika, iż zwolnieniem objęte są usługi pomocy społecznej, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej, a także usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanego art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, należy stwierdzić, iż świadczone usługi przez Zainteresowanego nie mieszczą się w zakresie usług wymienionych w tym przepisie o charakterze pomocy społecznej. Tym samym wskazany powyżej artykuł nie ma zastosowania do ww. czynności wykonywanych na rzecz osób niepełnosprawnych.

Dodatkowo należy zauważyć, iż realizowane działania przez Wnioskodawcę, które są skierowane do osób fizycznych niebędących członkami X nie zostały wymienione ani w ustawie, ani przepisach wykonawczych do niej jako objęte obniżoną stawką albo zwolnieniem od podatku.

Zatem, opisane w stanie faktycznym usługi od pkt 1-4 oraz w pkt 6 nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ani nie są opodatkowane żadną z preferencyjnych stawek tego podatku. W związku z powyższym ww. czynności wykonywane przez X są opodatkowane 23% stawką podatku.

Nadmienia się, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) art. 113 ust. 1 otrzymał brzmienie: "Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100 000 zł.

W świetle art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnienia, o którym, mowa w ust. 1, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż otrzymane dotacje ze środków publicznych na realizację zadań statutowych wskazanych w pkt od 1-4 oraz pkt 6 stanowią obrót i podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku. Wobec tego Wnioskodawca - o ile nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ustawy - jest zobowiązany odprowadzić podatek należny od uzyskanej części dotacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, a zostały przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zastosowania zwolnienia podmiotowego z tytułu udzielania bezpłatnych porad prawnych.

Ponadto, zaznacza się, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. zmianie uległa treść powołanych wyżej przepisów art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 2 oraz art. 29 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, zmienionego ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Natomiast, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl