ILPP1/443-370/11-7/NS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-370/11-7/NS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.) oraz z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych nieodpłatnie, bądź wykorzystywanych przy wytworzeniu produktów przekazywanych nieodpłatnie w ramach działań marketingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych nieodpłatnie, bądź wykorzystywanych przy wytworzeniu produktów przekazywanych nieodpłatnie w ramach działań marketingowych. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.) o informację dotyczącą uiszczenia dodatkowej opłaty i dowód wpłaty oraz z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.) o oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż maszyn rolniczych marki "A" produkowanych przez podmioty z Grupy "A" (dalej: Produkty).

Dystrybucja Produktów przez Spółkę w Polsce odbywa się poprzez sieć autoryzowanych, niezależnych dealerów (dalej: Dealerzy), którzy są odpowiedzialni za sprzedaż w określonym regionie w kraju. Dealerzy budują sieć dystrybucji trafiając do ostatecznych odbiorców maszyn i urządzeń "A".

Marka "A" jest obecna na polskim rynku od wielu lat, sukcesywnie zdobywając zaufanie i uznanie klientów. Zainteresowany posiada ok. 20% udziału w rynku maszyn i urządzeń rolniczych w Polsce. Wnioskodawca jest liderem w sprzedaży traktorów i kombajnów.

W celu zwiększenia obrotów z tytułu sprzedaży swoich Produktów w Polsce, Spółka podejmuje (i będzie podejmować) różnego rodzaju działania o charakterze marketingowym. W szczególności Zainteresowany przekazywał i będzie przekazywać nieodpłatnie różnego typu towary. Są to rożnego rodzaju "gadżety", w szczególności: piłki, długopisy, zabawki, termosy czy kubki. Wszystkie te towary opatrzone są logo "A". Towary przekazywane są Dealerom, a także klientom ostatecznym (zasadniczo - rolnikom), w szczególności w trakcie różnego rodzaju targów, pokazów, spotkań itp. Wnioskodawca nie ma wpływu na sposób późniejszego wykorzystania przekazywanych towarów.

Spółka nie opodatkowuje nieodpłatnego przekazywania towarów, które spełniają definicję prezentu o małej wartości, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a także drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Przekazywane towary nie stanowią próbek, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych nieodpłatnie, bądź wykorzystywanych przy wytworzeniu produktów przekazywanych nieodpłatnie przez Spółkę w ramach działań marketingowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach działań marketingowych.

Zdaniem Spółki, pomimo braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym m.in. na cele marketingowe, Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu towarów i usług przekazywanych nieodpłatnie przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jako, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie towarów przekazywanych w celach promocyjnych i marketingowych pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością opodatkowaną (dzięki organizowanym działaniom marketingowym ma wzrastać podlegający opodatkowaniu VAT obrót z tytułu sprzedaży produktów) i nie jest w ich przypadku wyłączone prawo do odliczenia VAT naliczonego, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego.

Nieodpłatne przekazywanie produktów nie stanowi zasadniczego, głównego przedmiotu działalności Spółki, będąc jedynie działalnością pomocniczą. Z drugiej strony jednak nieodpłatne przekazania towarów umożliwiają wykonywanie czynności opodatkowanych (istotnie wpływają na poziom sprzedaży Produktów), więc trudno zaprzeczyć stwierdzeniu, że przekazywane towary są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej.

Pogląd powyższy znajduje uzasadnienie m.in. w wyroku NSA z dnia 23 marca 2009 r., (sygn. akt I FPS 6/08), w którym sąd stwierdził, iż "przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów". Z tego twierdzenia wynika, iż NSA uznaje prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego mimo braku opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów na cele marketingowe.

Analogicznie wypowiedział się NSA w wyrokach z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07), z dnia 25 czerwca 2008 r. (sygn. akt I FSK 743/07) oraz z dnia 24 września 2008 r. (sygn. akt I FSK 922/08), we wszystkich stwierdzając, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów, nawet w przypadku obniżenia podatku należnego przez podatnika. Z poglądem tym zgodził się również WSA w Warszawie w wyroku z dnia 27 maja 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 3377/08).

Z kolei WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 23 czerwca 2009 r. (I SA/Wr 508/09) stwierdził, że "w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów".

Również WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 14 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Rz 875/07) stwierdził, że "analiza treści art. 7 ust. 2 i 3 ustawy VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., który ma zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, nie pozwala na przyjęcie, że za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane ż prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Brak w przepisach ustawowych podstawy prawnej dla opodatkowania takiej darowizny na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa oznacza, że stosownie do treści art. 217 Konstytucji RP pozostaje ona poza zakresem opodatkowania". W rezultacie, nie jest konieczne opodatkowywanie wydań tego rodzaju, natomiast w związku z faktem, iż takie przekazania zwiększają sprzedaż opodatkowaną (co stanowi cel działań marketingowych), spełniony jest warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną.

W konsekwencji, Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów przekazywanych nieodpłatnie, bądź służących do produkcji wydawanych produktów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż w celu zwiększenia obrotów z tytułu sprzedaży swoich Produktów w Polsce, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania o charakterze marketingowym. W ramach prowadzonych akcji promocyjnych, Zainteresowany przekazuje nieodpłatnie różnego typu towary. Są to rożnego rodzaju "gadżety", w szczególności: piłki, długopisy, zabawki, termosy czy kubki. Wszystkie te towary opatrzone są logo "A". Towary przekazywane są Dealerom, a także klientom ostatecznym (zasadniczo - rolnikom), w szczególności w trakcie różnego rodzaju targów, pokazów, spotkań itp.

Nieodpłatne przekazanie towarów związane jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż istotnie wpływa na poziom sprzedaży Produktów. Celem prowadzonych akcji o charakterze marketingowym i promocyjnym jest przede wszystkim zwiększenie obrotów sprzedaży swoich Produktów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazanych następnie kontrahentom w ramach akcji reklamowych i promocyjnych, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej ustalenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych nieodpłatnie, bądź wykorzystywanych przy wytworzeniu produktów przekazywanych nieodpłatnie w ramach działań marketingowych. Natomiast kwestia dotycząca ustalenia czy przekazanie towarów w ramach działań marketingowych stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2011 r. nr ILPP1/443-370/11-6/NS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl