ILPP1/443-36/07/10-S/IM - Podział i sprzedaż gruntu nabytego na potrzeby własne a opodatkowanie VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 145/08 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1208/08 - stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2007 r. (data wpływu 9 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

Wniosek Pana z dnia 5 lipca 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy opodatkowania dostawy gruntów.

Wnioskodawca w dniu 21 maja 2002 r. oraz 15 lutego 2003 r. zakupił nieruchomość niezabudowaną, przeznaczoną pod uprawy rolnicze, jako dwie działki: nr 824/4 o obszarze 1.12,24 ha oraz nr 842/6 o obszarze 1.13,11 ha.

Powyższe działki zapisane były w księdze wieczystej (...) i były zakupione od tych samych właścicieli. Dla zakupionych nieruchomości Sąd Rejonowy założył księgę wieczystą (...) na nazwisko Wnioskodawcy.

Starosta na wniosek Zainteresowanego wprowadził zmianę w rejestrze ewidencji gruntów, polegającą na połączeniu ww. działek i oznaczeniu ich nr ewidencyjnym XXX, o powierzchni 2.25,35 ha.

Zakupione działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Zostały zakupione z zamiarem budowy budynku mieszkalnego wraz z terenem rekreacyjnym, jak: basen, skalniaki, teren zieleni itp., dla potrzeb własnych, oraz z zamiarem przeznaczenia powierzchni niezabudowanej pod uprawy rolnicze, tj. warzywa, drzewa owocowe, również na potrzeby własne.

Zamierzone przedsięwzięcie nie zostało zrealizowane z powodu braku środków finansowych. Wnioskodawca postanowił dokonać sprzedaży z majątku osobistego przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na brak zainteresowanych kupnem dużej działki, podzielono nieruchomość na 18. działek z zamiarem sprzedaży działek pojedynczo, jeżeli znajdzie się nabywca.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej sztukatorstwo-betoniarstwo. Zakupione nieruchomości nie były jednak nabyte dla celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając obecnie z majątku osobistego podzielone działki, Zainteresowany ma obowiązek naliczyć podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomości nabyte zostały nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych, jako majątek osobisty, co wyłącza czynność ich dostawy z działania ustawy VAT. Skoro czynność sprzedaży dotyczy majątku osobistego, to oznacza, że nie jest to działalność gospodarcza.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 4 października 2007 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-36/07-2/IM, w której stanowisko Pana uznał za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), sprzedaż działek będących przedmiotem pytania będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca, wykonywać będzie czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, jeśli przedmiotowe grunty są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku 22 %.

Pismem z dnia 17 października 2007 r. Pan wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 19 listopada 2007 r. nr ILPP1/443/W-2/07-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Pan wniósł w dniu 18 grudnia 2007 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 2 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 145/08, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 5 czerwca 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 6 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1208/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym, uwzględniając uzasadnienie ww. wyroku, stwierdza się co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Należy jednak podkreślić, iż przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy, muszą już istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w roku 2002 oraz 2003 zakupił nieruchomość niezabudowaną, przeznaczoną pod uprawy rolnicze (jako dwie działki).

Starosta na wniosek Zainteresowanego wprowadził zmianę w rejestrze ewidencji gruntów, polegającą na połączeniu ww. działek.

Zakupione działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Zostały zakupione z zamiarem budowy budynku mieszkalnego wraz z terenem rekreacyjnym, jak: basen, skalniaki, teren zieleni itp., dla potrzeb własnych, oraz z zamiarem przeznaczenia powierzchni niezabudowanej pod uprawy rolnicze, tj. warzywa, drzewa owocowe, również na potrzeby własne. Zamierzone przedsięwzięcie nie zostało jednak zrealizowane z powodu braku środków finansowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca postanowił dokonać sprzedaży z majątku osobistego przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na brak zainteresowanych kupnem dużej działki, podzielono nieruchomość na 18. działek z zamiarem sprzedaży działek pojedynczo.

Zainteresowany jest podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej sztukatorstwo-betoniarstwo. Jednak zakupione nieruchomości nie były nabyte dla celów prowadzenia tej działalności.

Należy podkreślić, iż Wnioskodawca w opisie sprawy w sposób jednoznaczny zaznaczył, iż nie nabywał przedmiotowych nieruchomości z zamiarem ich wykorzystania do prowadzonej działalności gospodarczej. Przeciwnie, zakupione nieruchomości miały służyć celom prywatnym.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż nabyte nieruchomości przez Zainteresowanego stanowią jego majątek osobisty, zatem sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek, nie będzie wykonywać czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż Wnioskodawca posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej sztukatorstwo-betoniarstwo. Podkreślenia wymaga fakt, iż Zainteresowany działa w charakterze podatnika VAT jedynie w zakresie czynności związanych z prowadzoną działalnością. Sprzedając działki będące przedmiotem pytania, będzie jednak występował jako osoba prywatna, zatem czynność ta pozostanie poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dokonując obecnie sprzedaży z majątku osobistego podzielonych działek, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.