ILPP1/443-357/14-4/NS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-357/14-4/NS Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajduje się miedzy innymi Szkoła Podstawowa (dalej: SP). SP funkcjonuje jako gminna jednostka budżetowa, tj. stanowi jednostkę organizacyjną sektora finansów publicznych, która w świetle art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych) nie posiada osobowości prawnej, pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek Gminy. SP przypisano odrębny od Gminy rachunek bankowy oraz obowiązek prowadzenia ewidencji księgowej w pewnym zakresie.

SP prowadzi działalność statutową i tym samym realizuje zadania własne Gminy stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. SP w ramach prowadzonej przez siebie działalności statutowej w szczególności umożliwia uczniom zdobycie wiedzy i umiejętności z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb, przygotowuje do dalszego kształcenia się w wybranych kierunkach, udziela uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, sprawuje opiekę nad uczniami w czasie ich pobytu w szkole oraz poza nią na zajęciach organizowanych przez szkołę oraz stwarza warunki do wszechstronnego rozwoju osobowości uczniów.

SP wykonuje przedmiotowe zadania własne Gminy przy pomocy przekazanego jej w trwały zarząd (w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) budynku dydaktycznego wraz z salą gimnastyczną. SP, poza prowadzoną przez siebie działalnością statutową, dokonuje również odpłatnych czynności w zakresie wynajmu sali gimnastycznej oraz pomieszczeń lekcyjnych znajdujących się w przedmiotowym budynku (poza godzinami zajęć szkolnych), a także prowadzi działalność w zakresie sprzedaży posiłków na rzecz ucznióww.ychowanków (dalej: działalność dodatkowa). Z tytułu prowadzonej działalności dodatkowej SP generuje przychody/obroty. Z tytułu realizowanych obrotów SP nie rozlicza podatku należnego (z uwagi na wysokość osiąganych przychodów SP została zarejestrowana - odrębnie od Gminy, jako podatnik VAT zwolniony na mocy art. 113 ustawy o VAT). Generowane przez SP przychody/obroty nie są ujmowane w deklaracjach VAT Gminy.

Ponadto, jednostkami budżetowymi Gminy (dalej łącznie z SP: "Jednostki Budżetowe") jest Ośrodek Pomocy Społecznej Gminy (dalej: OPS), odpowiedzialny za realizację gminnych zadań w zakresie pomocy społecznej, Centrum Integracji Społecznej Gminy (dalej: CIS), odpowiedzialne za realizację gminnych zadań w zakresie reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, oraz pozostałe szkoły podstawowe, gimnazja oraz przedszkola, zlokalizowane na terenie Gminy. CIS został odrębnie od Gminy zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. CIS osiąga przychody w szczególności z tytułu wynajmu lokalu użytkowego, przeprowadzania prac porządkowych, świadczenia usług remontowych, melioracyjnych, budowlanych oraz opiekuńczych. Natomiast, pozostałe Jednostki Budżetowe (podobnie jak SP) są zarejestrowane na potrzeby VAT jako podatnicy zwolnieni na mocy art. 113 ustawy o VAT. Obroty tych Jednostek Budżetowych nie są wykazywane w deklaracjach VAT-7 składanych przez Gminę.

W roku 2010 Gmina zrealizowała inwestycje w zakresie rozbudowy/modernizacji budynku SP, która polegała w szczególności na:

 dostawieniu dwubryłowego segmentu do północno-wschodniego budynku SP,

* wykonaniu przyłączy oraz zagospodarowania i oświetlenia terenu,

* wykonaniu niezbędnych robót instalacyjnych i budowlanych związanych z rozbudową w istniejącym budynku,

* wykonaniu remontu instalacji c.o. w istniejących obiektach: dydaktycznym i sali gimnastycznej.

Ponoszone w tym zakresie wydatki były dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od poniesionych wydatków. Gmina nie miała pewności, czy takie prawo jej przysługuje.

W świetle uchwały w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: Uchwała NSA) z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 1/13, zgodnie z którą jednostki budżetowe nie powinny być traktowane jako odrębni od gmin podatnicy VAT, Gmina powzięła wątpliwości w zakresie rozliczeń na gruncie VAT. Wątpliwości Gminy dotyczą okresów przeszłych, jak i przyszłości, stanu przed i jak po Uchwale NSA. Rozstrzygnięcie przedmiotowej kwestii jest kluczowe dla rozliczeń VAT Gminy - zamierza ona w szczególności ustalić, czy powinna rozliczać VAT należny oraz naliczony związany z powyższą działalnością dodatkową SP (celem prawidłowego rozliczania zobowiązań podatkowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej - zarówno w zakresie przeszłych rozliczeń, jak i w okresach przyszłych (tekst jedn.: w szczególności po Uchwale NSA).

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku SP - zarówno w zakresie przeszłych rozliczeń, jak i w okresach przyszłych (tekst jedn.: w szczególności po Uchwale NSA).

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że w określonych sytuacjach spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Powyższe oznacza, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych miast/gmin, podmioty te są podatnikami VAT. W przypadku więc, gdy miasta/gminy realizują swoje zadania:

* w oparciu o reżim publicznoprawny, tj. w ramach uprawnień i narzędzi przyznanych im z mocy prawa (np. gdy wydawane są decyzje administracyjne, pobierane opłaty o charakterze publicznym) - nie będą traktowane jako podatnicy VAT,

* na podstawie umów cywilnoprawnych (np. sprzedaż nieruchomości, dzierżawa), tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów zajmujących się prowadzeniem działalności gospodarczej - będą traktowane jako podatnicy VAT. W powyższym zakresie, niezależnie od swoich celów i zadań, miasta/gminy postępują bowiem analogicznie jak podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

W świetle powyższego, zdaniem Gminy, oddanie rozbudowanego budynku w trwały zarząd w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie podlega opodatkowaniu VAT. Gmina w tym zakresie "w ogóle" nie jest podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Ponadto, nawet w przypadku przyjęcia innego od powyższego poglądu, fakt nieodpłatności w sensie cywilnoprawnym (opłata z tytułu przekazania majątku w trwały zarząd jest - zdaniem Gminy - opłatą o charakterze publicznoprawnym) przekazania majątku na rzecz SP, również prowadzi do wniosku, że czynność ta nie podlega VAT.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, że świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

* użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

* nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gmin należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie oświaty.

Mając na względzie powyższy stan prawny oraz fakt, że przedmiotowy budynek służy realizacji zadań własnych Gminy w zakresie oświaty, a czynność udostępnienia majątku na rzecz SP jest wykonywana nieodpłatnie w sensie cywilnoprawnym (tekst jedn.: niezależnie od opłaty za trwały zarząd), zdaniem Gminy, powyższe przesłanki zrównania czynności nieodpłatnych z odpłatnym świadczeniem usług nie zostaną spełnione. W konsekwencji, zdaniem Gminy, należy uznać, że udostępnienie przedmiotowego majątku na rzecz SP na gruncie ustawy o VAT nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia usług.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji z dnia 26 stycznia 2012 r. o sygn. IPTPP4/443-53/11-4/JM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że "Wobec powyższego należy stwierdzić, że przekazanie składników majątku w formie umowy nieodpłatnego użytkowania na rzecz Spółki z o.o. z wyłącznym udziałem Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, że przekazanie składników majątku ww. spółki odbędzie się w związku z wykonywaniem przez Gminę we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych (...)".

W konsekwencji, w świetle powyższych uwag i wniosków uznać należy, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę budynku przekazanego w trwały zarząd SP - zarówno w zakresie przeszłych rozliczeń, jak i w okresach przyszłych (tekst jedn.: w szczególności po Uchwale NSA).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, nie ma ona prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zrealizowaną inwestycję. Jak wskazano bowiem powyżej, przedmiotowy majątek nie jest przedmiotem czynności opodatkowanych VAT - został on bowiem udostępniony na rzecz SP w ramach zadań własnych Gminy (a na dodatek w trwały zarząd w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji z dnia 14 maja 2009 r. o sygn. IBPP4/443-397/09/AZ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że " (...) warunkiem opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest łączne spełnienie obydwu przesłanek. Spełnienie tylko jednej z nich, nie powoduje opodatkowania podatkiem VAT. Wobec powyższego, nieodpłatne użyczenie budynku przez Gminę, gminnej instytucji kultury nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ czynność ta związana jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym nieodpłatne użyczenie remontowanego budynku gminnej instytucji kultury, nie będzie czynnością, która umożliwiałaby Wnioskodawcy obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonanych w związku z remontem budynku, bowiem jak wskazano na wstępie prawo to może zostać zrealizowane pod warunkiem, że występuje związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi".

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2013 r., sygn. IBPP3/443-580/13/EJ, stwierdził że "Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt pn. " (...)". Wnioskodawca poniósł wydatki związane z budową nowych, a także remontem już istniejących obiektów sportowych wraz z całym zapleczem technicznym. Efekt realizacji w postaci szeroko pojętej zmodernizowanej bazy sportowo-rekreacyjnej w Gminie nie jest związany z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, Wnioskodawca podpisując z Gminnym Ośrodkiem Kultury, Sportu i Rekreacji umowę nieodpłatnego użyczenia oddaje w całości za darmo w użycie powstałe lub wyremontowane w ramach projektu mienie. Czynność ta nie rodzi obowiązku podatkowego związanego z podatkiem VAT. Zatem w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, albowiem wydatki poniesione na realizację projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną, generując podatek należny. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach poniesionych wydatków, należało uznać za prawidłowe".

Stanowisko Gminy znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 marca 2014 r., sygn. IPTPP1/443-948/13-7/AK, w której organ stwierdził, że " (...) w przedstawionym stanie sprawy nie znajdzie zastosowania ww. art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowej sprawie związek taki nie nastąpi, albowiem zakupy dokonane przez Gminę w związku z budową infrastruktury oddanej w odpłatny trwały zarząd nie służą czynnościom opodatkowanym VAT wykonywanym przez Gminę".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - od dnia 1 stycznia 2014 r. - otrzymał następujące brzmienie: "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi".

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wskazany przepis art. 88 ust. 4 ustawy - od dnia 1 stycznia 2014 r. - otrzymał następujące brzmienie: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7".

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina - będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. W strukturze organizacyjnej Gminy znajduje się miedzy innymi Szkoła Podstawowa (dalej: SP). SP funkcjonuje jako gminna jednostka budżetowa, tj. stanowi jednostkę organizacyjną sektora finansów publicznych, która w świetle art. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych nie posiada osobowości prawnej, pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek Gminy. SP przypisano odrębny od Gminy rachunek bankowy oraz obowiązek prowadzenia ewidencji księgowej w pewnym zakresie. SP prowadzi działalność statutową i tym samym realizuje zadania własne Gminy stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. SP w ramach prowadzonej przez siebie działalności statutowej w szczególności umożliwia uczniom zdobycie wiedzy i umiejętności z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb, przygotowuje do dalszego kształcenia się w wybranych kierunkach, udziela uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, sprawuje opiekę nad uczniami w czasie ich pobytu w szkole oraz poza nią na zajęciach organizowanych przez szkołę oraz stwarza warunki do wszechstronnego rozwoju osobowości uczniów. SP wykonuje przedmiotowe zadania własne Gminy przy pomocy przekazanego jej w trwały zarząd (w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami) budynku dydaktycznego wraz z salą gimnastyczną. SP, poza prowadzoną przez siebie działalnością statutową, dokonuje również odpłatnych czynności w zakresie wynajmu sali gimnastycznej oraz pomieszczeń lekcyjnych znajdujących się w przedmiotowym budynku (poza godzinami zajęć szkolnych), a także prowadzi działalność w zakresie sprzedaży posiłków na rzecz ucznióww.ychowanków (dalej: działalność dodatkowa). Z tytułu prowadzonej działalności dodatkowej SP generuje przychody/obroty. Z tytułu realizowanych obrotów SP nie rozlicza podatku należnego (z uwagi na wysokość osiąganych przychodów SP została zarejestrowana - odrębnie od Gminy, jako podatnik VAT zwolniony na mocy art. 113 ustawy o VAT). Generowane przez SP przychody/obroty nie są ujmowane w deklaracjach VAT Gminy.

W roku 2010 Gmina zrealizowała inwestycje w zakresie rozbudowy/modernizacji budynku SP, która polegała w szczególności na:

* dostawieniu dwubryłowego segmentu do północno-wschodniego budynku SP,

* wykonaniu przyłączy oraz zagospodarowania i oświetlenia terenu,

* wykonaniu niezbędnych robót instalacyjnych i budowlanych związanych z rozbudową w istniejącym budynku,

* wykonaniu remontu instalacji c.o. w istniejących obiektach: dydaktycznym i sali gimnastycznej.

Ponoszone w tym zakresie wydatki były dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od poniesionych wydatków. Gmina nie miała pewności, czy takie prawo jej przysługuje.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku SP.

Z treści cyt. przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy w tym miejscu wskazać, że jak stwierdził tut. Organ w interpretacji z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-357/14-3/NS, czynność oddania w odpłatny trwały zarząd rozbudowanego budynku dydaktycznego wraz z salą gimnastyczną stanowiącego własność Gminy na rzecz Szkoły Podstawowej, nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji należy uznać, że zakupy towarów i usług dokonywane na rzecz rozbudowy/modernizacji budynku SP, w sytuacji oddania tego obiektu w odpłatny trwały zarząd, pozostają bez związku z czynnościami implikującymi po stronie Wnioskodawcy podatek należny. Służą one bowiem czynnościom, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie sprawy nie znajdzie zastosowania ww. art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W analizowanej sprawie związek taki nie nastąpi, ponieważ zakupy dokonane przez Gminę w związku z rozbudową/modernizacją budynku SP oddanego w odpłatny trwały zarząd nie służą czynnościom opodatkowanym VAT wykonywanym przez Gminę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych i w przyszłości ponoszonych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej, oddanego w trwały zarząd, ponieważ ww. budynek nie jest wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na rozbudowę/modernizację budynku Szkoły Podstawowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Wniosek w zakresie uznania Jednostek Budżetowych Gminy w zakresie powierzonej im działalności za odrębnych od Gminy podatników VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-357/14-2/NS. Natomiast kwestia dotycząca wskazania, czy udostępnienie na rzecz Szkoły Podstawowej rozbudowanego budynku dydaktycznego wraz salą gimnastyczną podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2014 r. nr ILPP1/443-357/14-3/NS.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl