ILPP1/443-351/08-5/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Związku Lustracyjno-Doradczego Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT. Wniosek uzupełniono o podpis oraz o określenie przeznaczenia gruntu będącego przedmiotem zapytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Rolnicze Spółdzielnie Produkcyjne są właścicielami ziemi przeznaczonej na cele rolnicze, która w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego została przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe.

Spółdzielnia jest właścicielem ziemi od czasu przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy grunt jest niezabudowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży tego gruntu w częściach lub w całości mają zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Spółdzielnia stała się właścicielem ziemi przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług to dostawca gruntu nie rozliczał również tego podatku.

Dlatego zwolnienie od podatku VAT sprzedaży ww. nieruchomości jest w pełni zasadne w świetle zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi dostawa gruntów zabudowanych i gruntów niezabudowanych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane - w myśl art. 43 ust. 2 powołanej ustawy - rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat oraz pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT daje natomiast prawo do zwolnienia od podatku w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W opisanej sytuacji wskazano jednak, iż przedmiotowe nieruchomości objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym grunty przeznaczone zostały pod budownictwo mieszkaniowe.

Reasumując, opisana w przedmiotowym wniosku transakcja nie korzysta ze zwolnienia na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ grunty niezabudowane nie są zaliczane do kategorii towarów używanych. Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy do opisanej we wniosku transakcji zastosowanie ma więc 22% stawka podatku VAT.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla sprzedających opisanych w zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.