ILPP1/443-350/07-4/IN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W. J., przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 r. (data wpływu: 26 października 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2008 r. (data wpływu: 10 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy i montażu schodów drewnianych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy i montażu schodów drewnianych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i zajmuje się produkcją i montażem schodów drewnianych oraz stolarki budowlanej z wykonanych we własnym zakresie elementów. Schody oraz stolarka budowlana wykonywane są zarówno dla potrzeb budownictwa mieszkaniowego, jak i ogólnego.

W przypadku zamówienia realizowanego dla potrzeb budownictwa mieszkaniowego Zainteresowany stosuje stawkę 7% - zarówno za wykonanie schodów jak i za ich montaż (demontaż). Wykonując schody dla potrzeb budownictwa ogólnego, Wnioskodawca całość zamówienia opodatkowuje 22% stawką.

Wnioskodawca oświadczył, iż nie zajmuje się produkcją schodów w celu dalszej odsprzedaży (na magazyn), a jedynie wykonywaniem usług remontowo-budowlanych, w związku z konkretnymi zamówieniami klientów. Zainteresowany stwierdził ponadto, że wykonywane przez niego czynności sklasyfikowane zostały przez GUS pod symbolem PKWiU 20.30.13-00.96 - "Elementy budynków i obiektów budowlanych z drewna pozostałe".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zastosowanie 7% stawki podatku VAT dla usług polegających na budowie schodów drewnianych w budownictwie mieszkaniowym jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku VAT dla usług w zakresie budowy schodów drewnianych w obiektach budownictwa mieszkaniowego zasadne jest stosowanie 7% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%. Jej obniżenie możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

W okresie do 31 grudnia 2007 r. na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług obniżoną do 7% stawkę podatku należało stosować w odniesieniu do:

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,

* obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

Od 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów nie jest już możliwe. Od tego dnia ustawodawca przewidział stosowanie 7% stawki podatku w odniesieniu do:

* dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - na podstawie art. 41 ust. 12 - 12c ustawy o podatku od towarów i usług,

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 - 12c ustawy - zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.),

* obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 - 12c ustawy - w oparciu o § 5 ust. 1a pkt 2 powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Od 1 maja 2004 r. obniżonej stawki podatku nie stosuje się natomiast do materiałów budowlanych. Jej obniżenia nie przewidują już bowiem ani załączniki do ustawy ani rozporządzenia wykonawcze.

Ponieważ obniżona do 7% stawka podatku przewidziana jest obecnie jedynie dla usług budowlanych oraz dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, nie dotyczy natomiast materiałów budowlanych, zatem zastosowanie prawidłowej stawki podatku wymaga ustalenia czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługę.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Analiza treści wyżej przytoczonych przepisów (art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) prowadzi do wniosku, że konkretne świadczenia wykonywane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej mogą być albo dostawą towarów, albo świadczeniem usług. Wyznacznikiem tego, czy dana czynność jest dostawą towarów czy świadczeniem usług jest jej istota prawna oraz sposób odniesienia do towaru w kontekście regulacji zawartych w klasyfikacji statystycznej.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Ł.

Z informacji uzyskanej od Wnioskodawcy wynika, iż wykonywane przez niego czynności (produkcja i montaż schodów drewnianych), zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) zaliczane są do symbolu 20.30.13-00.96 - "Elementy budynków i obiektów budowlanych z drewna pozostałe". Grupowanie to obejmuje materiały budowlane, czyli towary w rozumieniu ustawy o VAT a nie usługi.

Zaliczenie wykonywanych czynności do towarów sklasyfikowanych w ww. grupowaniu statystycznym skutkuje tym, iż Wnioskodawca obowiązany jest opodatkować ich dostawę oraz montaż 22% stawką VAT.

Za prawidłowością takiego stanowiska przemawia analiza statystycznych zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zależności od tego kto: producent, firma usługowa, czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. I tak:

Oznacza to, że jeżeli producent montuje lub instaluje wyrób budowlany, jego czynność klasyfikowana jest w grupowaniu obejmującym dany wyrób. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje to tym, iż powyższa czynność stanowi dostawę towarów a nie usługę. Konsekwentnie prawidłową stawką podatku jest w takim przypadku stawka przypisana do dostawy towaru, tj. 22%.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż produkcję oraz montaż schodów drewnianych wyprodukowanych przez producenta i przez niego montowanych należy traktować jako dostawę towarów i tym samym opodatkować stawką właściwą dla dostawy danego towaru, czyli stawką 22%. Z zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika bowiem, iż czynności tych nie można uznać za świadczenie usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.