ILPP1/443-349/13-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 24 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 czerwca 2013 r. potwierdzającym dokonanie dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 5 maja 2010 r. S.A. (zwana dalej "Cedentem") podpisała z Prezydentem Miasta (zwanym dalej "Zarządcą Drogi") porozumienie o współdziałaniu w realizacji zadania inwestycyjnego pn. "Budowa drogi...". Aneks do porozumienia został podpisany w dniu 7 grudnia 2011 r. Po podjęciu uchwały Wspólników Sp. z o.o., w dniu 5 lipca 2011 r. pomiędzy Cedentem, Spółką z o.o. ("Cesjonariuszem") oraz Prezydentem Miasta (zwanych dalej "Stronami") podpisana została umowa cesji, na podstawie której Wnioskodawca wszedł w prawa i obowiązki Cedenta wobec Zarządcy Drogi wynikające z porozumienia z dnia 5 maja 2010 r. dotyczącego drogi plażowej.

W związku z przystąpieniem przez Cedenta do realizacji planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie hotelu uzdrowiskowego, z komunikacją wewnętrzną oraz niezbędną infrastrukturą techniczną - celem podniesienia atrakcyjności terenu poprzez wybudowanie w jego pobliżu drogi umożliwiającej bezpośrednie dojście do plaży - z uwagi na fakt, iż budowa ww. drogi nie była ujęta w wieloletnich planach inwestycyjnych Miasta - Strony postanowiły, iż dla osiągnięcia porozumienia Zarządca drogi powierzył Spółce wykonanie zadania własnego, polegającego na budowie drogi Plażowej, a Spółka przejęła prawa i obowiązki związane z tą inwestycją.

Z porozumienia wynika między innymi, iż:

* Zarządca drogi zobowiązuje się do nieodpłatnego przekazania na czas budowy terenu objętego przedmiotową inwestycją,

* Inwestor zobowiązuje się do wykonania na własny koszt projektu budowlano-wykonawczego budowy drogi Plażowej - we wszystkich niezbędnych branżach (opracowanego na podstawie ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, obejmującego teren dzielnicy nadmorskiej i w uzgodnieniu z Gminą - Miastem) - oraz innej wymaganej prawem dokumentacji,

* Spółka zobowiązuje się do uzyskania prawomocnej i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę dla ww. inwestycji oraz zrealizowania wg projektu - na koszt własny przedmiotowej inwestycji.

Istotnym jest również fakt, iż inwestycja powstała w wyniku robót przeprowadzonych przez Spółkę zostanie po jej zakończeniu niezwłocznie przekazana (nieodpłatnie) Zarządcy Drogi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, uzgodnionego i podpisanego przez przedstawicieli obu Stron.

Prace miały być prowadzone w dwóch etapach:

I etap - przebudowa drogi gminnej do plaży, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego miasta,

II etap - budowa drogi dojazdowej do plaży na działkach zlokalizowanych w granicach administrowanego przez Urząd Morski pasa technicznego ochrony wybrzeża, po uzyskaniu z Urzędu Morskiego warunków technicznych do projektowania i decyzji zezwalającej na wykorzystanie pasa technicznego do budowy wyżej wskazanej drogi.

W obecnym stanie faktycznym niezrealizowany pozostaje drugi etap prac. Do dnia dzisiejszego inwestycja nie została jeszcze przekazana Zarządcy Drogi.

Wydatki związane z budową infrastruktury są istotne z punktu widzenia Spółki, gdyż od ich poniesienia uzależniona jest jakość usług świadczonych przez hotel - podniesienie atrakcyjności. Podyktowana również koniecznością zapewnienia dostępu na plażę służb ratowniczych, umożliwieniem i przystosowaniem zejścia na plażę dla osób niepełnosprawnych, a także planowanym w przyszłości wydzieleniem plaży hotelowej.

Ponadto należy nadmienić, iż Spółka korzystała z obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne, zgodnie z zasadą wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W obiekcie nowo wybudowanego hotelu Spółka z o.o. realizuje usługi wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie elementów infrastruktury wybudowanej na koszt Spółki na gruncie niestanowiącym własności Spółki będzie traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka będzie obowiązana przy przekazaniu tej infrastruktury do naliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nieodpłatnego przekazania infrastruktury nie będzie traktowana jako odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia, w tym przypadku, podatku VAT należnego, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stanowisko takie zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 21 października 2011 r., sygn. ILPP2/443-1117/11-2/SJ, jak również w interpretacji wydanej dla Spółki w dniu 1 marca 2011 r., sygn. ILPP1/443-1532/11-2/HW.

Poniesienie przez Spółkę nakładów na budowę infrastruktury na obcym gruncie, w okolicy nowo wybudowanego hotelu, a następnie jej przekazanie nieodpłatnie na rzecz podmiotu właściwego w zakresie realizowania działań związanych z funkcjonowaniem danej infrastruktury, będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług.

Spółka uważa, że wszystkie poniesione wydatki są związane z jej działalnością gospodarczą, bowiem celem tych wydatków było umożliwienie korzystania przez klientów z wybudowanego hotelu.

W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą również przepisy art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 260), a tym samym, że budowa drogi była spowodowana inwestycją niedrogową (budową hotelu) i należała do Spółki inwestora przedsięwzięcia.

Ponadto należy nadmienić, iż w związku z prowadzoną inwestycją Spółka przekazała władzom miasta chodnik przy hotelu, a dostawcy energetycznemu sieć elektroenergetyczną. W sprawie nieodpłatnego przekazania sieci Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-1532/11-2/HW z dnia 1 marca 2012 r., wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 5 maja 2010 r. Spółka S.A. (Cedent) podpisała z Prezydentem Miasta (Zarządcą Drogi) porozumienie o współdziałaniu w realizacji zadania inwestycyjnego pn. "Budowa drogi Plażowej...".

W związku z przystąpieniem przez Cedenta do realizacji planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie hotelu uzdrowiskowego, z komunikacją wewnętrzną oraz niezbędną infrastrukturą techniczną - celem podniesienia atrakcyjności terenu poprzez wybudowanie w jego pobliżu drogi umożliwiającej bezpośrednie dojście do plaży - z uwagi na fakt, iż budowa ww. drogi nie była ujęta w wieloletnich planach inwestycyjnych Miasta - Strony postanowiły, iż dla osiągnięcia porozumienia Zarządca Drogi powierzył Spółce wykonanie zadania własnego, polegającego na budowie drogi plażowej, a Spółka przejęła prawa i obowiązki związane z tą inwestycją.

Z porozumienia wynika między innymi, iż:

* Zarządca drogi zobowiązuje się do nieodpłatnego przekazania na czas budowy terenu objętego przedmiotową inwestycją,

* Inwestor zobowiązuje się do wykonania na własny koszt projektu budowlano-wykonawczego budowy drogi plażowej - we wszystkich niezbędnych branżach (opracowanego na podstawie ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, obejmującego teren dzielnicy nadmorskiej i w uzgodnieniu z Gminą - Miastem) - oraz innej wymaganej prawem dokumentacji,

* Spółka zobowiązuje się do uzyskania prawomocnej i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę dla ww. inwestycji oraz zrealizowania wg projektu - na koszt własny przedmiotowej inwestycji.

Istotnym jest również fakt, iż inwestycja powstała w wyniku robót przeprowadzonych przez Spółkę zostanie po jej zakończeniu niezwłocznie przekazana (nieodpłatnie) Zarządcy Drogi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Do dnia dzisiejszego inwestycja nie została jeszcze przekazana Zarządcy Drogi.

Wydatki związane z budową infrastruktury są istotne z punktu widzenia Spółki, gdyż od ich poniesienia uzależniona jest jakość usług świadczonych przez hotel - podniesienie atrakcyjności. Podyktowana również koniecznością zapewnienia dostępu na plażę służb ratowniczych, umożliwieniem i przystosowaniem zejścia na plażę dla osób niepełnosprawnych, a także planowanym w przyszłości wydzieleniem plaży hotelowej.

W obiekcie nowo wybudowanego hotelu Wnioskodawca realizuje usługi wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania nieodpłatnego przekazania elementów infrastruktury, wybudowanej na gruncie niestanowiącym własności Spółki, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanej dalej k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 k.c.).

W art. 48 k.c. postanowiono, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto w art. 49 § 1 k.c. wskazano, iż urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 k.c.).

Zaznaczyć należy, iż przesłanka wynikająca z art. 49 § 1 k.c. jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro inwestycja drogowa będzie wykonana na gruncie niestanowiącym własności Zainteresowanego, nie można uznać, iż przekazanie przez Niego na rzecz Zarządcy Drogi powyższej infrastruktury będzie stanowiło dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż właściciel przedmiotowego gruntu, z racji posiadanego prawa własności do niego, będzie dysponował również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do wybudowanej infrastruktury drogowej trwale z tym gruntem związanej. Tym samym nieodpłatne przekazanie tej inwestycji na rzecz Zarządcy Drogi należy traktować jako świadczenie usług, bowiem jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów.

W związku z powyższym koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności nieodpłatnego przekazania wybudowanej infrastruktury drogowej na rzecz Zarządcy Drogi jako nieodpłatnego świadczenia usług, które nie będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wskazuje, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Zarządcy Drogi wybudowanej przez Spółkę infrastruktury drogowej, zlokalizowanej na gruncie niebędącym własnością Wnioskodawcy, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT - jak wskazano wyżej - świadczenie tych usług musi się bowiem odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury drogowej będzie miało związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, wybudowanie drogi jest warunkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania hotelu uzdrowiskowego, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W konsekwencji powyższego nieodpłatne przekazanie przez Spółkę infrastruktury drogowej na rzecz właściciela gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, nieodpłatne świadczenie polegające na przekazaniu elementów infrastruktury drogowej, wybudowanej na koszt Spółki na gruncie niestanowiącym Jej własności będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Spółka nie będzie zobowiązana przy przekazaniu ww. infrastruktury do naliczenia podatku VAT.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z wykonaniem infrastruktury drogowej została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 22 lipca 2013 r., nr ILPP1/443-349/13-5/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.