ILPP1/443-333/07-4/WT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 19 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 3,7 hektara. Część gruntów o powierzchni 2,1 hektara zamierza podzielić na dwie lub cztery mniejsze działki i sprzedać. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego tereny te są obecnie przeznaczone pod zabudowę usługowo-handlową.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a przedmiotowy grunt pochodzi z jego majątku osobistego i nie był nabyty w celu odsprzedaży lecz na potrzeby własne.

Pismem z dnia 22 listopada 2007 r. nr ILPP1/443-333/07-2/WT wezwano Stronę do uzupełnienia wniosku. W dniu 29 listopada 2007 r. wpłynęła odpowiedź Wnioskodawcy, iż nie posiada oraz nigdy nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Nie jest on ponadto rolnikiem zobowiązanym na podstawie przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych z tytułu prowadzenia działalności rolniczej.

Na gruncie, który ma zostać sprzedany, do końca roku 2001 prowadzona była działalność rolnicza w postaci upraw. We wrześniu 2001 r. nastąpiła zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i teren ten został przeznaczony na cele zabudowy usługowej. Od początku 2002 r. nie jest prowadzona na tym terenie żadna działalność rolnicza i ziemia ta leży odłogiem. Na tym terenie nigdy nie była prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów o podatku od towarów i usług sprzedaż ww. działek podlega podatkowi VAT na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż kilku działek, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę usługowo-handlową, dokonana z majątku osobistego nabytego na potrzeby własne nie stanowi przesłanki do uznania tej czynności za działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy i w związku z tym nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.

Podobne stanowisko zajął WSA w Warszawie w wyrokach z dnia 18 stycznia 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06 i z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/06 oraz WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika natomiast, iż grunty rolne jakie zamierza sprzedać Wnioskodawca były wykorzystywane w działalności rolniczej do końca roku 2001.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie podkreślić należy, iż w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez produkty rolne - pkt 20 powołanego artykułu - rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze - pkt 21 ww. artykułu - rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania należy uznać - wbrew stwierdzeniom zawartym w piśmie Strony z dnia 26 listopada 2007 r. stanowiącym odpowiedz na wezwanie - że Wnioskodawca jest bez wątpienia rolnikiem ryczałtowym, prowadzącym w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarczą, a transakcje dostaw gruntów mają związek z działalnością gospodarczą.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze jest co do zasady rolnikiem (ryczałtowym), posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych.

W związku z powyższym rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Jeśli więc osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z własną działalnością, jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto stwierdzić należy, iż dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jeśli więc przedmiotowe grunty są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku 22%.

Należy zauważyć, iż powołane we wniosku wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych dotyczą konkretnych spraw, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcie dokonane przez Sąd jest wiążące w sprawie, w której zostało wydane a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów administracyjnych w indywidualnych sprawach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.