ILPP1/443-332/13-6/HW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-332/13-6/HW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanej przez radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłat, w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, wnoszonych do spółki z o.o. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłat, w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, wnoszonych do spółki z o.o. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 17 czerwca 2013 r. o pytanie w zakresie podatku od towarów i usług oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mają być wniesione dopłaty w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych (możliwość dokonywania dopłat została dopuszczona w odpowiednim zapisie w umowie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś sam obowiązek wniesienia dopłat powstanie na podstawie powziętej uchwały zgromadzenia wspólników zobowiązującej jedynego wspólnika Spółki do wniesienia dopłat w określonej wysokości/ kwocie). Jedyny wspólnik Spółki posiada w stosunku do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymagalną wierzytelność w postaci wymagalnej pożyczki pieniężnej, wynikającej z zawartej w formie pisemnej umowy pożyczki pieniężnej. Wpłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana poprzez tzw. konwersję zobowiązań z tytułu pożyczki pieniężnej udzielonej wcześniej Spółce przez wspólnika (jako prywatną osobę fizyczną) na dopłaty, czyli wskutek potrącenia wymagalnej wierzytelności pieniężnej przysługującej Spółce z o.o. w stosunku do jedynego wspólnika z tytułu uchwalonych do wniesienia dopłat z wymagalną wierzytelnością pieniężną w stosunku do Spółki z o.o. z tytułu udzielonej pożyczki pieniężnej. Zapłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie więc dokonana w drodze potrącenia wierzytelności, w rozumieniu przepisu art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego.

"Art. 498 § 1. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami; każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

§ 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

art. 499 Potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane pismem z dnia 13 czerwca 2013 r.):

Czy dopłaty w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, wnoszone do Spółki z o.o. podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopłaty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie zwiększają w tym podatku obrotu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. w związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 177 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów.

Obowiązek wniesienia dopłat może zostać nałożony na wspólników w uchwale wspólników. Dopłaty są wkładami stanowiącymi część majątku spółki, niepowiększającymi udziałów wspólników w kapitale zakładowym - są źródłem kapitału wykorzystywanego jako kapitał obrotowy, na zakupy inwestycyjne lub na pokrycie strat spółki.

Z uwagi na powyższe uregulowania dopłaty, w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, nie stanowią dostawy towarów, bowiem jak wynika z powołanego art. 2 pkt 6 ustawy pieniądz nie jest towarem. Nie występuje tu również więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści przepisu art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powyższych przepisów wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to, po pierwsze, celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi oraz, po drugie, wpływająca bezpośrednio na cenę towaru lub usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi i mają bezpośredni wpływ na ich cenę. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mają być wniesione dopłaty w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych. Możliwość dokonywania dopłat została dopuszczona w odpowiednim zapisie w umowie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś sam obowiązek wniesienia dopłat powstanie na podstawie powziętej uchwały zgromadzenia wspólników zobowiązującej jedynego wspólnika Spółki do wniesienia dopłat w określonej wysokości/ kwocie. Jedyny wspólnik Spółki posiada w stosunku do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymagalną wierzytelność, w postaci wymagalnej pożyczki pieniężnej, wynikającej z zawartej w formie pisemnej umowy. Wpłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana poprzez tzw. konwersję zobowiązań z tytułu pożyczki pieniężnej udzielonej wcześniej Spółce przez wspólnika, jako prywatną osobę fizyczną, na dopłaty, czyli wskutek potrącenia wymagalnej wierzytelności pieniężnej przysługującej Spółce z o.o. w stosunku do jedynego wspólnika, z tytułu uchwalonych do wniesienia dopłat z wymagalną wierzytelnością pieniężną w stosunku do Spółki z o.o. z tytułu udzielonej pożyczki pieniężnej. Zapłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana w drodze potrącenia wierzytelności, w rozumieniu przepisu art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przedmiotowe dopłaty wnoszone do Spółki z o.o., nie stanowią obrotu, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, będącego podstawą opodatkowania, gdyż nie mają one bezpośredniego wpływu na cenę towarów lub świadczonych usług. Dopłata ta wynika z powziętej uchwały zgromadzenia wspólników zobowiązującej jedynego wspólnika Spółki do wniesienia dopłat w określonej wysokości. Wpłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana poprzez tzw. konwersję zobowiązań z tytułu pożyczki pieniężnej udzielonej wcześniej Spółce przez wspólnika, jako prywatną osobę fizyczną, na dopłaty, czyli wskutek potrącenia wymagalnej wierzytelności pieniężnej przysługującej Spółce z o.o. w stosunku do jedynego wspólnika, z tytułu uchwalonych do wniesienia dopłat z wymagalną wierzytelnością pieniężną w stosunku do Spółki z o.o. z tytułu udzielonej pożyczki pieniężnej. Tym samym, Wnioskodawca nie wskazuje, aby dopłaty te stanowiły dopłaty do ceny towaru lub usługi, a w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, przedmiotowe dopłaty w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, wnoszone do Spółki z o.o., nie stanowią obrotu, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, będącego podstawą opodatkowania, gdyż nie mają one bezpośredniego wpływu na cenę towarów lub świadczonych usług.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dopłat, w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych, wnoszonych do spółki z o.o. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzeń przyszłych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, zostały załatwione odrębnymi pismami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl