ILPP1/443-325/14-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez pełnomocników doradców podatkowych przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników mających być przedmiotem sprzedaży i wyłączenia od podatku tej sprzedaży oraz prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie składników materialnych i niematerialnych (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 4) - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespołu składników mających być przedmiotem sprzedaży i wyłączenia od podatku tej sprzedaży oraz prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie składników materialnych i niematerialnych (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 4). Wniosek uzupełniono w dniu 7 lipca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dowód uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem, który zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego meblami, elementami sprzętu wyposażenia domu oraz materiałami budowlanymi. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka zamierza otworzyć pierwszy wielkopowierzchniowy sklep meblarski, z wyposażeniem domu oraz materiałami budowlanymi.

"A" S.A. (dalej: "A") jest spółką prowadzącą działalność w zakresie handlu detalicznego meblami, sprzętem wyposażenia dla domu oraz materiałami budowlanymi (w ograniczonym zakresie). "A" jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

"A" posiada rozległą sieć sklepów i punktów dystrybucyjnych (86 sklepów) na terenie Polski.

"A" posiada m.in. sklep zlokalizowany w W. oraz sklep wielkopowierzchniowy "C" zlokalizowany w B.

Spółka wyjaśnia, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od "A", sklepy i punkty dystrybucyjne należące do "A", w tym sklep "C" są/były wydzielone finansowo na potrzeby zarządcze w tym na potrzeby sprawozdawczości zarządczej.

"A" podjęła decyzję o likwidacji sklepu wielkopowierzchniowego "C" zlokalizowanego w B.

Spółka zamierza otworzyć pierwszy wielkopowierzchniowy sklep w Polsce, w lokalizacji kojarzonej z działalnością handlową o zbliżonym profilu. Spółka podjęła decyzję, że sklep zostanie otworzony w miejscu zajmowanym dotychczas przez zlikwidowany sklep "C".

W wyniku uzgodnień poczynionych pomiędzy Spółką i "A" postanowiono, że Spółka:

* przejmie od "A" pracowników zatrudnionych w sklepie "C" w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy (z wyjątkiem pracowników związanych z obsługą księgową, finansową i podatkową sklepu "C"),

* nabędzie od "A" część składników majątkowych jak:

* środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym licencje), które wykorzystywane były przez "A" na potrzeby prowadzenia sklepu "C",

* wyposażenie znajdujące się w sklepie "C" (np. szafki, stoły, krzesła, telefony, kuchenki, skanery, wózki itp.),

* zapasy, jakie pozostały w sklepie "C" po przeprowadzonej przez "A" wyprzedaży poprzedzającej likwidację sklepu,

* wydzierżawi od "A" sprzęt jak np. terminal, drukarki, komputer (łącznie ok. 17 pozycji), jaki "A" dotychczas użytkowała w oparciu o umowę leasingu operacyjnego,

* zwróci "A" koszty związane z zakupem usług związanych z aranżacją, wykończeniem oraz funkcjonowaniem sklepu.

Spółka nie wstępuje w umowy handlowe z dostawcami towarów do "A".

Spółka podpisze we własnym zakresie umowy handlowe z wybranymi przez Spółkę dostawcami towarów handlowych.

Nabyte przez Spółkę zapasy nie umożliwiają kontynuacji działalności handlowej przez Spółkę, stanowią bowiem ok. 12%-14% minimalnego zatowarowania sklepu warunkującego rozpoczęcie działalności handlowej.

Ponadto Spółka podpisze we własnym zakresie umowy związane z ogólnym funkcjonowaniem sklepu takie jak m.in.: support na oprogramowanie, o przejęcie obowiązku odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o przejęcie obowiązków zbierania zużytych baterii i akumulatorów oraz prowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych, na usługi ochrony, na system planowania tras, konserwację i serwis urządzeń dźwigowych, świadczenie usług zewnętrznej służby BHP wynikających z art. 237 (11) § 2 Kodeksu Pracy, serwis oprogramowania, serwis sprzętu kasowego i komputerowego, usługi sprzątania, monitorowania sygnalizacji pożaru, dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawę energii elektrycznej, odbiór odpadów opakowaniowych (dalej łącznie: umowy operacyjne).

Nieznaczną część umów Spółka przejmie w oparciu o cesję umów. Dotyczy to umowy najmu nieruchomości, w której ma być zlokalizowany sklep, umów z dostawcą usług telekomunikacyjnych, dostępu do Internetu oraz nagłośnienia sklepu. Przy czym wstępując jako nowa strona tych umów, Spółka nie przejmuje zobowiązań wynikających z tych umów powstałych w okresie, gdy stroną umów była "A".

Spółka nie przejmuje zobowiązań i należności "A" (pozostaną one częścią aktywów i pasywów "A").

Spółka nie przejmuje stanów kasowych ani środków na rachunkach bankowych, związanych ze zlikwidowanym sklepem "C".

Spółka nie przejmuje od "A" znaków towarowych.

Spółka zamierza wykorzystywać składniki majątkowe wymienione wyżej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Ponadto z pisma z dnia 3 lipca 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

1. Wnioskodawca nabył od "A" wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

2. Nabyty od "A" zespół składników majątkowych nie jest wyodrębniony organizacyjnie w obrębie działalności Wnioskodawcy (jako dział, wydział, oddział realizujący określone cele). Przedmiot transakcji nie obejmował istotnych z punktu widzenia rozpoczęcia działalności handlowej elementów jak m.in.: umów handlowych z dostawcami towarów, należności, zobowiązań, umów związanych z ogólnym funkcjonowaniem placówki handlowej, stanów kasowych, stanów na rachunkach bankowych. Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że w ramach transakcji nabył zapasy stanowiące zaledwie ok. 12%-14% minimalnego zatowarowania sklepu warunkującego rozpoczęcie działalności handlowej. Należy jednak podkreślić, że o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym nie można mówić w odniesieniu do zbywanych składników majątkowych, które nie obejmują swym zakresem całości materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, ściśle związanych z placówką handlową "C".

Z uwagi na fakt, że transakcja sprzedaży nie obejmuje m.in. umów z dostawcami towarów handlowych, zobowiązań, należności, środków kasowych i rachunkach bankowych ściśle związanych z placówką handlową "C", jak również Spółka nie przejmuje pracowników związanych z obsługą księgową, płacową oraz podatkową "C" nie można uznać, że będące przedmiotem sprzedaży składniki majątku stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo całość w ramach przedsiębiorstwa "A". O ile bowiem można było mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym sklepu "C" w ramach przedsiębiorstwa "A", o tyle wyłączenie z transakcji wskazanych wyżej elementów sprawia, że będące przedmiotem sprzedaży poszczególne składniki majątkowe utraciły charakter wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych. Ewidencja księgowa Wnioskodawcy nie umożliwia przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do nabytego przez Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych od "A". Wnioskodawca ustala wynik finansowy w odniesieniu do całokształtu prowadzonej działalności gospodarczej, a nie w odniesieniu jedynie do nabytych od "A" składników majątkowych. Zainteresowany wskazał, że o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym nie można mówić w odniesieniu do zbywanych składników majątkowych, które nie obejmują swym zakresem całości materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, ściśle związanych z placówką handlową "C".

Z uwagi na fakt, że transakcja sprzedaży nie obejmuje m.in. umów z dostawcami towarów handlowych, zobowiązań, należności, środków kasowych i rachunkach bankowych ściśle związanych z placówką handlową "C", jak również Spółka nie przejmuje pracowników związanych z obsługą księgową, płacową oraz podatkową "C" nie można uznać, że będące przedmiotem sprzedaży składniki majątku stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo całość w ramach przedsiębiorstwa "A". O ile bowiem można było mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym sklepu "C" w ramach przedsiębiorstwa "A", o tyle wyłączenie z transakcji wskazanych wyżej elementów sprawia, że będące przedmiotem sprzedaży poszczególne składniki majątkowe utraciły charakter wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w skład opisanego w stanie faktycznym wniosku i nabytego przez Spółkę od "A" zbioru składników majątkowych nie weszły m.in.: umowy z dostawcami towarów handlowych, zobowiązania, należności, środki w kasie i na rachunkach bankowych ściśle związane z placówką handlową "C". Ponadto Spółka wyjaśnia, że nabyte przez Spółkę zapasy nie umożliwiały kontynuacji działalności handlowej przez Spółkę, stanowiły bowiem zaledwie ok. 12-14% minimalnego zatowarowania sklepu, warunkującego możliwość rozpoczęcia działalności handlowej. Ponadto Spółka nie przejęła pracowników związanych z obsługą księgową, płacową oraz podatkową sklepu "C".

Przejęty zespół składników majątkowych nie wykazuje zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Innymi słowy Spółka w oparciu o nabyte składniki majątkowe nie może ad hoc rozpocząć działalności gospodarczej, bowiem przed uruchomieniem własnego sklepu wielkopowierzchniowego Spółka musi m.in.:

* zapewnić środki finansowe na funkcjonowanie sklepu i wyposażyć sklep w te środki finansowe,

* wynegocjować i podpisać umowy handlowe z dostawcami towarów do sklepu,

* podpisać umowy operacyjne (jak wymienione w stanie faktycznym),

* dotowarować sklep,

* przeprowadzić akcję promujące sklep i logo, pod którym będzie działał sklep.

W konsekwencji nabyty przez Spółkę zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych jest na tyle niesamodzielny, że nie może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Spółka nie była właścicielem przedmiotowego budynku, lecz wynajmowała go od podmiotu trzeciego. Budynek sklepu nie wchodził w skład zbioru składników majątkowych nabytych w ramach transakcji opisanej w stanie faktycznym przez Wnioskodawcę od "A". Wnioskodawca wstąpił w umowę najmu w ramach cesji umowy najmu.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od "A", zarówno wynajmowany przez "A" budynek sklepu, jak i składniki majątkowe nabyte przez Wnioskodawcę w ramach transakcji opisanej w stanie faktycznym były wykorzystywane przez "A" do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od "A", "A" przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników majątkowych będących przedmiotem opisanej w stanie faktycznym wniosku transakcji.

Budynek sklepu nie wchodził w skład zbioru składników majątkowych zbywanych przez "A" w ramach transakcji opisanej w stanie faktycznym. Wnioskodawca wstąpił w umowę najmu, której przedmiotem jest budynek sklepu w oparciu o cesję umowy najmu.

Spółka "A" nie była właścicielem budynku sklepu, a jedynie wynajmowała ten budynek od podmiotu trzeciego.

Nabyty przez Wnioskodawcę zbiór składników majątkowych będzie służył do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, które Spółka nabyła od "A", nie stanowi zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że transakcja sprzedaży opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

3. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że z uwagi na fakt, że opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji transakcja sprzedaży przedmiotowego zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT, Spółka jest uprawniona, na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie tego zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, który Spółka nabyła od "A" nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

2. Transakcja sprzedaży opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, lecz podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

3. Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się: "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

W konsekwencji aby w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Warunek 1 - Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Warunek ten uważa się za spełniony w sytuacji, gdy składniki materialne oraz niematerialne, w tym zobowiązania stanowią zorganizowany zespół składników pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach i funkcjonujących jako całość.

Za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie można uznać sumy przypadkowych składników lecz zorganizowany zespół składników przedsiębiorstwa, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa już przed zbyciem.

Stanowisko takie potwierdzone zostało m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 stycznia 2014 r. nr IPPP1/443-1341/13-2/PR: "(...) zorganizowaną część przedsiębiorstwa (podobnie jak w przypadku przedsiębiorstwa) tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego, które jednakże są pod względem organizacyjnym i finansowym wyodrębnione w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 października 2013 r., nr IBPP4/443-362/13/LG: "(...) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by, można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 października 2013 r., nr lBPP4/443-352/13/BP;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 2013 r., nr IBPP4/443-448/13/EK.

Ponadto zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się nie tylko zespół majątkowych składników, ale również zobowiązania.

W wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych podkreśla się, że w sytuacji, gdy transakcja sprzedaży nie obejmuje zobowiązań, transakcja taka nie może być kwalifikowana jako transakcja sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Potwierdzają to m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 października 2013 r., nr ILPP1/443-640/13-5/JSK: "Należy bowiem zaznaczyć, że konsekwencją finansowego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do niej wszelkich zobowiązań związanych z jej działalnością. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. Jeżeli nie nastąpi przejęcie zobowiązań przez nabywcę, wówczas nie można mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyłączenie z masy majątkowej, która ma być przedmiotem planowanej transakcji zbycia na rzecz innego podmiotu tak istotnych elementów jak wartość zobowiązań. pozbawia wydzielony kompleks majątkowy cech zorganizowanej jego części, powodując jednocześnie, że nie posiada ona potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego";

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r., nr ITPP2/443-1174/12/PS;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 r., nr IPPP1/443-322/12-2/PR;

* interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2011 r., nr IPPP1/443-1773/11-2/BH.

Przenosząc powyższe na realia stanu faktycznego należy stwierdzić, że opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, które Spółka nabyła od "A" nie obejmuje szeregu istotnych elementów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w postaci sklepu wielkopowierzchniowego, w szczególności:

* umów z dostawcami towarów handlowych,

* zobowiązań,

* należności,

* środków pieniężnych w kasie oraz na rachunkach bankowych,

* umów operacyjnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej,

* znaków towarowych.

Ponadto w ramach transakcji Spółka nabyła zapasy towarów od "A" wyłącznie w zakresie w jakim towary te nie zostały sprzedane w ramach zorganizowanej przez "A" wyprzedaży, która poprzedzała likwidację sklepu "C". W celu uruchomienia działalności gospodarczej w nowo otwieranym sklepie Spółka musi zawrzeć we własnym zakresie umowy z dostawcami towarów handlowych oraz dotowarować sklep w stopniu umożliwiającym rozpoczęcie działalności handlowej, bowiem nabyte zapasy stanowią zaledwie 12%-14% zapasów niezbędnych do prowadzenia takiej działalności.

Co więcej Spółka nie przejęła od "A" w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy pracowników związanych z obsługą księgową, finansową i podatkową sklepu "C".

Zdaniem Spółki, przedmiotu opisanej w stanie faktycznym transakcji nie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa z uwagi na fakt, że nabyte przez Spółkę składniki majątku nie pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach pozwalających na uznanie, że stanowią one zorganizowany "zespół" tych składników, który może funkcjonować jako całość, bowiem:

* Spółka nie nabyła od "A" m.in. zobowiązań, należności, środków w kasie, ani na rachunkach bankowych,

* Spółka we własnym zakresie musi podpisać umowy z dostawcami towarów handlowych, co stanowi kluczowy czynnik umożliwiający prowadzenie działalności w zakresie handlu detalicznego,

* Spółka we własnym zakresie musi podpisać przeważającą część umów operacyjnych warunkujących funkcjonowanie sklepu,

* Spółka musi we własnym zakresie przeprowadzić kampanie reklamowe promujące sklep pod nazwą " (...)",

* Spółka we własnym zakresie jest zobowiązana zapewnić obsługę księgową, płacową i podatkową sklepu,

* Spółka musi we własnym zakresie dotowarować sklep, ponieważ nabyte przez Spółkę zapasy są na tyle niskie, że nie umożliwiają rozpoczęcia sprzedaży detalicznej w sklepie wielkopowierzchniowym.

Innymi słowy, nabyte przez Spółkę pojedyncze składniki majątku nie stoją we wzajemnych relacjach na tyle blisko, że możliwe jest ich funkcjonowanie jako niezależna całość.

Wniosek

Warunek dotyczący istnienia "zespołu" składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, będących we wzajemnych relacjach i funkcjonujących jako całość, nie jest spełniony.

Warunek 2 - Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej podmiotu gospodarczego jako np. dział, wydział, oddział itp. Ponadto powinno być możliwe alokowanie wszystkich składników materialnych i niematerialnych (w tym również pracowników) do działalności prowadzonej przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest bowiem oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Stanowisko takie potwierdzone zostało m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 lutego 2014 r., nr IBPP4/443-557/13/LG,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 października 2013 r., nr IBPP4/443-369/13/EK.

Jakkolwiek sklep "C" nie jest formalnie wyodrębniony w strukturze "A" jako odrębny oddział, dział, wydział, to w sytuacji firm zajmujących się handlem sieciowym niewątpliwie istnieje możliwość wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego dla poszczególnych placówek handlowych na potrzeby zarządcze.

Należy jednak podkreślić, że o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym nie można mówić w odniesieniu do zbywanych składników majątkowych, które nie obejmują swym zakresem całości materialnych i niematerialnych składników majątkowych, w tym zobowiązań, ściśle związanych z placówką handlową "C".

Z uwagi na fakt, że transakcja sprzedaży nie obejmuje m.in. umów z dostawcami towarów handlowych, zobowiązań, należności, środków kasowych i rachunkach bankowych ściśle związanych z placówką handlową "C", jak również Spółka nie przejmuje pracowników związanych z obsługą księgową, płacową oraz podatkową "C" nie można uznać, że będące przedmiotem sprzedaży składniki majątku stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo całość w ramach przedsiębiorstwa "A".

O ile bowiem można było mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym sklepu "C" w ramach przedsiębiorstwa "A", o tyle wyłączenie z transakcji wskazanych wyżej elementów sprawia, iż będące przedmiotem sprzedaży poszczególne składniki majątkowe utraciły charakter wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Wniosek

Opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych będący przedmiotem transakcji sprzedaży pomiędzy "A" i Spółką nie może zostać uznany za organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa "A".

Warunek 3 - przeznaczenie składników majątkowych do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz możliwość stanowienia przez zespół tych składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego ww. zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część składników przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Stanowisko takie potwierdzone zostało m.in. w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2013 r., nr ILPP1/443-760/13-2/AI: "Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa".

Przenosząc powyższe realia stanu faktycznego należy stwierdzić, że wśród nabytych w ramach transakcji z "A" składników majątkowych brak jest kluczowych elementów, które umożliwiałyby funkcjonowanie tego zbioru składników majątkowych jako odrębne przedsiębiorstwo. W szczególności w skład nabytej masy majątkowej nie weszły:

* umowy z dostawcami towarów handlowych,

* zobowiązania,

* należności,

* środki pieniężne w kasie oraz rachunkach bankowych,

* szereg umów operacyjnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej,

* znaki towarowe.

Ponadto w ramach transakcji spółka nabyła zapasy towarów od "A" wyłącznie w zakresie w jakim towary te nie zostały sprzedane w ramach zorganizowanej przez "A" wyprzedaży, która poprzedzała likwidację sklepu C. W celu uruchomienia działalności gospodarczej w nowo otwieranym sklepie Spółka musi zawrzeć we własnym zakresie umowy z dostawcami towarów handlowych oraz dotowarować sklep w stopniu umożliwiającym rozpoczęcie działalności handlowej.

Spółka nie przejęła także od "A" w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy pracowników związanych z obsługa księgową, finansową i podatkową sklepu "C".

Podkreślić należy, że podstawową funkcją sklepu wielkopowierzchniowego jest funkcja handlowa.

Przejęty zespół składników majątkowych nie wykazuje zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Innymi słowy Spółka w oparciu o nabyte składniki majątkowe nie może ad hoc rozpocząć działalności gospodarczej, bowiem przed uruchomieniem własnego sklepu wielkopowierzchniowego Spółka musi m.in.:

* zapewnić środki finansowe na funkcjonowanie sklepu i wyposażyć sklep w te środki finansowe,

* wynegocjować i podpisać umowy handlowe z dostawcami towarów do sklepu,

* podpisać umowy operacyjne (jak wymienione w stanie faktycznym),

* dotowarować sklep,

* przeprowadzić akcje promujące sklep i logo pod którym będzie działał sklep.

W konsekwencji nabyty przez Spółkę zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, jest na tyle niesamodzielny, że nie może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Wniosek:

Nabyty przez Spółkę zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie stanowi funkcjonalnie wyodrębnionego zespołu składników majątkowych, który umożliwiałby Spółce podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ad. 2

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym przez towary należy rozumieć "rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii" (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez świadczenie usług, zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się "każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)".

Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak Spółka wykazała wyżej, opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym bardziej opisany w stanie taktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie może stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Jak Spółka bowiem wskazała w stanie faktycznym "A" posiada rozległą sieć sklepów i punktów dystrybucyjnych (86 sklepów) na terenie Polski, natomiast przedmiotem transakcji pomiędzy "A" oraz Spółką ma być wyłącznie niewielki zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, które były związane z prowadzeniem jednego z tych sklepów.

Zdaniem Spółki, opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie obejmuje szeregu elementów niezbędnych do samodzielnego prowadzenia przypisanych mu działań, gospodarczych i w konsekwencji nie posiada zdolności samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Będący przedmiotem transakcji zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie obejmuje części elementów niezbędnych do uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, takich jak: nazwa przedsiębiorstwa, własności nieruchomości, wierzytelności i środki pieniężne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, umowy z dostawcami towarów handlowych, zobowiązania, należności, środki pieniężne w kasie oraz na rachunkach bankowych, szereg umów operacyjnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, znaki towarowe.

W kontekście powyższego, w ocenie Spółki, będący przedmiotem transakcji zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie może zostać uznany za przedsiębiorstwo ani zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wniosek:

Opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie stanowi ani przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w konsekwencji transakcja sprzedaży tego zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, nie korzystając z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

"W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę po

datku naliczanego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124."

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Jednocześnie nie zachodzi negatywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, o której mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT tj. faktura, którą Spółka otrzymała od "A" nie dokumentuje transakcji, która nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona z VAT.

Zdaniem Spółki, ponieważ przedmiot transakcji sprzedaży nie stanowi ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, transakcja ta podlega opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Spółce, która jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i zamierza wykorzystywać nabyte w ramach transakcji składniki majątkowe do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT przysługuje prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie przedmiotowych składników majątkowych.

Wniosek:

Ponieważ w sprawie będącej przedmiotem wniosku o interpretację:

* spełniony jest podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym zbiorem materialnych i niematerialnych składników majątkowych a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę,

* Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT,

* faktura, którą Spółka otrzymała od "A" nie dokumentuje transakcji, która nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona z VAT.

Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

Reasumując, zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, że:

1. Opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, który Spółka nabyła od "A" nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

2. Transakcja sprzedaży opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, lecz podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

3. Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Jak stanowi art. 2 pkt 27e ustawy, dla celów stosowania ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem, który zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego meblami, elementami sprzętu wyposażenia domu oraz materiałami budowlanymi. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka zamierza otworzyć pierwszy wielkopowierzchniowy sklep meblarski, z wyposażeniem domu oraz materiałami budowlanymi.

Natomiast "A" jest spółką prowadzącą działalność w zakresie handlu detalicznego meblami, sprzętem wyposażenia dla domu oraz materiałami budowlanymi (w ograniczonym zakresie). "A" jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. "A" posiada rozległą sieć sklepów i punktów dystrybucyjnych (86 sklepów) na terenie Polski, w tym m.in. sklep zlokalizowany we Wrocławiu oraz sklep wielkopowierzchniowy "C". Spółka wyjaśnia, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od "A", sklepy i punkty dystrybucyjne należące do "A", w tym sklep "C" są/były wydzielone finansowo na potrzeby zarządcze w tym na potrzeby sprawozdawczości zarządczej. "A" podjęła decyzję o likwidacji sklepu wielkopowierzchniowego "C". Spółka zamierza otworzyć pierwszy sklep wielkopowierzchniowy w lokalizacji kojarzonej z działalnością handlową o zbliżonym profilu. Spółka podjęła decyzję, że sklep zostanie otworzony w miejscu zajmowanym dotychczas przez zlikwidowany sklep "C". W wyniku uzgodnień poczynionych pomiędzy Spółką i "A" postanowiono, że Spółka: przejmie od "A" pracowników zatrudnionych w sklepie "C" w trybie art. 23 Kodeksu pracy (z wyjątkiem pracowników związanych z obsługą księgową, finansową i podatkową sklepu "C"), nabędzie od "A" część składników majątkowych jak: środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym licencje), które wykorzystywane były przez "A" na potrzeby prowadzenia sklepu "C", wyposażenie znajdujące się w sklepie "C" (np. szafki, stoły, krzesła, telefony, kuchenki, skanery, wózki itp.), zapasy jakie pozostały w sklepie "C" po przeprowadzonej przez "A" wyprzedaży poprzedzającej likwidację sklepu, wydzierżawi od "A" sprzęt jak np. terminal, drukarki, komputer (łącznie ok. 17 pozycji), jaki "A" dotychczas użytkowała w oparciu o umowę leasingu operacyjnego, zwróci "A" koszty związane z zakupem usług związanych z aranżacją, wykończeniem oraz funkcjonowaniem sklepu.

Spółka nie wstępuje w umowy handlowe z dostawcami towarów do "A". Spółka podpisze we własnym zakresie umowy handlowe z wybranymi przez Spółkę dostawcami towarów handlowych. Nabyte przez Spółkę zapasy nie umożliwiają kontynuacji działalności handlowej przez Spółkę, stanowią bowiem ok. 12%-14% minimalnego zatowarowania sklepu warunkującego rozpoczęcie działalności handlowej. Ponadto Spółka podpisze we własnym zakresie umowy związane z ogólnym funkcjonowaniem sklepu takie jak m.in.: support na oprogramowanie, o przejęcie obowiązku odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o przejęcie obowiązków zbierania zużytych baterii i akumulatorów oraz prowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych, na usługi ochrony, na system planowania tras, konserwację i serwis urządzeń dźwigowych, świadczenie usług zewnętrznej służby BHP wynikających z art. 237 (11) § 2 Kodeksu Pracy, serwis oprogramowania, serwis sprzętu kasowego i komputerowego, usługi sprzątania, monitorowania sygnalizacji pożaru, dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawę energii elektrycznej, odbiór odpadów opakowaniowych. Nieznaczną część umów Spółka przejmie w oparciu o cesję umów. Dotyczy to umowy najmu nieruchomości, w której ma być zlokalizowany sklep, umów z dostawcą usług telekomunikacyjnych, dostępu do Internetu oraz nagłośnienia sklepu. Spółka nie była właścicielem przedmiotowego budynku, lecz wynajmowała go od podmiotu trzeciego. Budynek sklepu nie wchodził w skład zbioru składników majątkowych nabytych w ramach transakcji opisanej w stanie faktycznym przez Wnioskodawcę od "A". Wnioskodawca wstąpił w umowę najmu w ramach cesji umowy najmu. Przy czym wstępując jako nowa strona tych umów, Spółka nie przejmuje zobowiązań wynikających z tych umów powstałych w okresie, gdy stroną umów była "A". Spółka nie przejmuje zobowiązań i należności "A" (pozostaną one częścią aktywów i pasywów "A"). Spółka nie przejmuje stanów kasowych ani środków na rachunkach bankowych, związanych ze zlikwidowanym sklepem "C". Spółka nie przejmuje od "A" znaków towarowych. Spółka zamierza wykorzystywać składniki majątkowe wymienione wyżej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Transakcja sprzedaży nie obejmuje m.in. umów z dostawcami towarów handlowych, zobowiązań, należności, środków kasowych i środków na rachunkach bankowych ściśle związanych z placówką handlową "C", jak również Spółka nie przejmuje pracowników związanych z obsługą księgową, płacową oraz podatkową. Przejęty zespół składników majątkowych nie wykazuje zdolności do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Innymi słowy Spółka w oparciu o nabyte składniki majątkowe nie może rozpocząć działalności gospodarczej, bowiem przed uruchomieniem własnego sklepu wielkopowierzchniowego Spółka musi m.in.: zapewnić środki finansowe na funkcjonowanie sklepu i wyposażyć sklep w te środki finansowe, wynegocjować i podpisać umowy handlowe z dostawcami towarów do sklepu, podpisać umowy operacyjne (jak wymienione w stanie faktycznym), dotowarować sklep, przeprowadzić akcje promujące sklep i logo, pod którym będzie działał sklep. W konsekwencji nabyty przez Spółkę zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych jest na tyle niesamodzielny, że nie może funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość m.in. w kwestii, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, które Spółka nabyła od "A" nie stanowi zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym czy nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że do sprzedaży zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych, nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Nabyty zbiór nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, bowiem - jak wynika z opisu sprawy - przedstawiony zespół, będący przedmiotem nabycia, nie został wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

Tym samym planowana transakcja sprzedaży stanowi przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku należnego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

* zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz

* nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przedmiotowa transakcja sprzedaży składników majątkowych nie stanowi transakcji zwolnionej od podatku, bądź niepodlegającej opodatkowaniu.

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Zarówno jednak w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem transakcji są środki trwałe, wartości niematerialne i prawne (w tym licencje), które wykorzystywane były przez "A" na potrzeby prowadzenia sklepu "C", wyposażenie znajdujące się w sklepie "C" (np. szafki, stoły, krzesła, telefony, kuchenki, skanery, wózki itp.) oraz zapasy jakie pozostały w sklepie "C" po przeprowadzonej przez "A" wyprzedaży poprzedzającej likwidację sklepu.

W celu rozstrzygnięcia opodatkowania ww. składników należy przeanalizować przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W badanym przypadku zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie mogło mieć miejsca. Z wniosku wynika bowiem jednoznacznie, że ww. składniki majątkowe były wykorzystywane przez "A" do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ponadto "A" przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

Zatem transakcja nabycia ww. zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych, nie korzysta ze zwolnienia od podatku, lecz jest opodatkowana podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

* zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz

* nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie warunki do odliczenia są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyty zbiór składników materialnych i niematerialnych Zainteresowany zamierza wykorzystywać do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że transakcja sprzedaży zbioru składników majątkowych - jak rozstrzygnięto powyżej - nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Podsumowując:

1. Opisany w stanie faktycznym zbiór materialnych i niematerialnych składników majątkowych, który Spółka nabyła od "A" nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

2. Transakcja sprzedaży opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, lecz podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

3. Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie opisanego w stanie faktycznym zbioru materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast kwestia dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie załatwiona odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.