ILPP1/443-311/08-3/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu: 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Wniosek z dnia 12 marca 2008 r. uzupełniono pismem z dnia 25 kwietnia 2008 r. w zakresie uszczegółowienia opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy darowizny z dnia 3 lutego 1987 r. (akt not. nr reper. A (...)), Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 0,8973 ha (działka nr 4 (...)) położonej we wsi S., gmina K. W. Od nieruchomości tej jest płacony podatek rolny. Z przyczyn ekonomicznych (Zainteresowany mieszka w starym poniemieckim domu, który wymaga generalnego remontu) zamierza podzielić przedmiotową nieruchomość i wydzielić z niej działki budowlane, które w przyszłości planuje sprzedać.

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 25 kwietnia 2008 r.:

* na przedmiotowych gruntach Zainteresowany nie prowadzi ani nie prowadził działalności rolniczej (uzyskane plony przeznaczane były wyłącznie na własne potrzeby),

* Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym,

* nieruchomość rolna nie jest ani nie była przedmiotem najmu czy dzierżawy,

* Strona zamierza sprzedać w przyszłości 2-3 działki celem przeznaczenia w całości uzyskanych środków finansowych na remont poniemieckiego domu,

* wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ww. grunt stanowi teren przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż, nabytych w drodze darowizny, działek budowlanych wydzielonych z nieruchomości, stanowiącej majątek własny Wnioskodawcy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość została nabyta w drodze darowizny od rodziców i stanowi majątek własny. Strona nie prowadzi działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ przedmiotem sprzedaży zamierza objąć część swojego majątku osobistego.

Za takim stanowiskiem przemawia treść orzeczeń sądów administracyjnych m.in.:

* z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FSK 3/07,

* z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06,

* z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06,

* z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05,

* z dnia 20 października 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 830/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać podziału otrzymanej w formie darowizny nieruchomości rolnej, która stanowi majątek prywatny Strony. Następnie planuje wydzielić z przedmiotowych gruntów działki budowlane, które w przyszłości ma zamiar sprzedać celem uzyskania funduszy na generalny remont poniemieckiego domu.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic bowiem nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Zainteresowany sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z tym, jeśli ww. grunty nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy (użyczenia), a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, należy stwierdzić, że sprzedaż działek budowlanych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.