ILPP1/443-294/08-3/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu: 12 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu: 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 kwietnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem 3,45 ha gruntów rolnych i leśnych położonych w K., gmina L. Nabył je nieodpłatnie na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego (akt notarialny rep. A. 6 (...) z 5 czerwca 1990 r.) od swojej matki. Z tego obszaru 0,8555 ha stanowią grunty niezabudowane (działka nr 4 (...)), które zostały podzielone na 8 działek budowlanych. Zainteresowany odsprzedał dwie z nich różnym nabywcom (akty notarialne z 3 grudnia 2007 r. oraz 17 grudnia 2007 r.).

Jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 28 kwietnia 2008 r.:

* na przedmiotowych gruntach Zainteresowany nie prowadzi ani nie prowadził działalności rolniczej,

* Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, w rozumieniu ustawy o podatku VAT,

* nieruchomość rolna nie jest ani nie była przedmiotem najmu, dzierżawy czy użyczenia,

* Strona nie dokonywała żadnych dostaw gruntów (poza 2 działkami wymienionymi we wniosku) i nie zamierza sprzedawać w przyszłości pozostałych nieruchomości,

* grunty w momencie sprzedaży zakwalifikowane były jako grunty budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsprzedaż działek podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynności zbycia przedmiotowych działek nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Aby dostawę towarów lub świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów (także gruntów) na terytorium kraju. Strona uważa, że w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowych działek, nie posiada statusu przedsiębiorcy, a sprzedawane przez nią działki nie mieszczą się w definicji towaru.

Gospodarstwo rolne zostało przekazane nieodpłatnie, Wnioskodawca przyjął je w zamian za służebność osobistą wobec matki. Przejęte tą drogą grunty nie zostały nabyte celem ich dalszej odsprzedaży, lecz stanowią majątek osobisty, nie można więc tu mówić o okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, lecz spożytkowania na potrzeby własne.

Strona nie trudni się zawodowo działalnością handlową, nie skupuje gruntów w celach spekulacyjnych, odsprzedaż 8 wydzielonych działek nie ma charakteru cykliczności, nie wiąże się z uzyskiwaniem stałego dochodu, nie podlega więc opodatkowaniu /AT.

Powyższe stanowisko podzielają również sądy administracyjne w wydawanych wyrokach (wyrok z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06, wyrok z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06, wyrok z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05). W ostatnim z wymienionych wyroków Sąd stwierdził, że: "podatnikiem z tytułu sprzedaży działek budowlanych może być jedynie osoba, która dokonała nabycia działki z zamiarem jej dalszej odsprzedaży".

Powyższe znajduje również swoje uzasadnienie w przepisach Dyrektywy VAT. Sprzedaż kilku czy nawet kilkunastu działek budowlanych stanowiących majątek osobisty osoby fizycznej nawet będącej podatnikiem VAT, które nie służą prowadzonej przez nią działalności gospodarczej - nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT. Zgodnie z tym przepisem za działalność taką należy uznać w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego oraz wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu. W przypadku sprzedaży 8 działek nie można mówić o osiąganiu stałego dochodu.

W obliczu powyższej analizy przepisów i stanu faktycznego, Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działek w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a własne stanowisko Strony przedstawione we wniosku jest w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że nabył on nieodpłatnie grunty rolne i leśne w zamian za służebność osobistą wobec matki na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Następnie z obszaru stanowiącego grunty niezabudowane wydzielił 8 działek budowlanych, należących do majątku prywatnego, po czym 2 z nich odsprzedał różnym nabywcom. Poza tym, Strona nie zamierza sprzedawać w przyszłości pozostałych nieruchomości gruntowych.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego nieodpłatnie na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca sprzedając 2 działki budowlane korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem jeśli przedmiotowe grunty nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy (użyczenia), a Wnioskodawca nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w związku z ich sprzedażą, to należy uznać, że w tym przypadku sprzedaż działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.