ILPP1/443-293/13-4/AI

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-293/13-4/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 9 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu "ulgi za złe długi" w sytuacji, gdy dłużnicy Spółki w momencie dokonywania korekty będą w trakcie postępowania "Redressement judiciaire" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu "ulgi za złe długi" w sytuacji, gdy dłużnicy Spółki w momencie dokonywania korekty będą w trakcie postępowania "Redressement judiciaire". Wniosek uzupełniono w dniu 17 maja 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 2 maja 2012 r. do dnia 12 czerwca 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez spółkę S.A. (dłużnik ad. 1) towaru. Nadto, na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 6 czerwca 2012 r. do dnia 2 lipca 2012 r., Wnioskodawca dokonał dostawy towaru zamówionego przez Fabrykę S.A. (dłużnik ad. 2). Transakcje te dokumentowano fakturami VAT. Zarówno dłużnik ad. 1, jak i dłużnik ad. 2 nie uregulowali należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. W chwili obecnej zarówno wierzyciel, jak i oboje dłużnicy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Potwierdzenie tego faktu stanowią wydruki z systemu V., będące poświadczeniem rejestracji do VAT-u w Unii Europejskiej. Należy przypuszczać, że również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług, zarówno wierzyciel, jak i dłużnicy w dalszym ciągu zarejestrowani będą jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wraz z deklaracją podatkową zawierającą korektę podatku należnego z tytułu dostawy towarów przedstawi organowi podatkowemu aktualne wydruki poświadczające status podatników. Ponadto, pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem ad. 1 oraz Wnioskodawcą a dłużnikiem ad. 2 nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Na podstawie wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w X (Francja), opublikowanego w BODACC dnia 17 lipca 2012 r., wobec dłużników ad. 1 oraz ad. 2 wszczęto postępowanie Redressement judiciaire określone w art. 2a rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. U.UE.L.z dnia 30 czerwca 2000 r.) - dalej też "Rozporządzenie". Należy przypuszczać, iż na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, oboje dłużnicy nadal będą objęci tym postępowaniem.

Zgodnie z art. L.631-1 francuskiego kodeksu handlowego, celem procedury Redressement judiciarie jest umożliwienie kontynuacji działalności operacyjnej, utrzymanie zatrudnienia i rozliczania zobowiązań; jest ona podstawą do zatwierdzenia przez sąd, na koniec tzw. okresu obserwacji, planu naprawczego - planu spłaty zobowiązań.

Bezpośrednią konsekwencją wszczęcia wobec obu dłużników procedury Redressement judiciairie było wstrzymanie płatności w obu Spółkach za zobowiązania powstałe przed dniem 3 lipca 2012 r. Z kolei zobowiązania powstałe wobec Wnioskodawcy po tej dacie regulowane są przez obu dłużników na bieżąco, na dotychczasowych zasadach i nie są objęte procedurą Redressement judiciairie. Obaj dłużnicy kontynuują działalność gospodarczą w oparciu o dotychczasowy Zarząd. Dodatkowo, jak wynika z orzeczenia Sądu z dnia 3 lipca 2012 r., Sąd powołał w postępowaniu Redressement judiciairie zarządcę sądowego z funkcją pomocową (celem monitorowania tej działalności) oraz kuratorów sądowych.

Wnioskodawca we wrześniu 2012 r. dokonał zgłoszenia przysługujących mu wierzytelności wobec obu dłużników na ręce kuratora sądowego. Powołane zostały dwa komitety: Komitet Instytucji Kredytowych oraz Komitet Głównych Dostawców. Odbyło się głosowanie za/przeciw przedstawionym propozycjom spłaty zobowiązań. Z informacji uzyskanych od zarządcy sądowego wynika, że przedstawione propozycje spłaty zobowiązań zostały zatwierdzone przez oba Komitety i będą stanowiły podstawę do opracowania planu naprawczego. Plan naprawczy w pierwszej kolejności powinien zostać zatwierdzony przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, a następnie przez Sąd Gospodarczy w X (Francja) - nie później niż do dnia 2 lipca 2013 r.

W piśmie z dnia 15 maja 2013 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Spółka wskazała, że w związku z art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. Zainteresowany wyjaśnia, iż oboje dłużnicy na mocy wyroków Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w X (Francja), objęci zostali postępowaniem Redressement judiciairie. Objęcie dłużników postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od 2 maja do 12 czerwca 2012 r. oraz od 6 czerwca do 2 lipca 2012 r. Dnia 9 kwietnia 2013 r. Sąd Gospodarczy w X przyjął plan naprawczy opracowany w ramach postępowania naprawczego Redressement judiciaire zarówno dla dłużnika ad. 1, jak i dla dłużnika ad. 2. W ocenie Wnioskodawcy, przyjęcie przez Sąd Gospodarczy w X planu naprawczego dla obu dłużników oraz wyznaczenie nadzorcy wykonania przyjętego planu w osobie dotychczasowego administratora sądowego, Pana Mecenasa X, kończy procedurę, jaką objęci zostali oboje dłużnicy w ramach postępowania Redressement judiciairie.

Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, oboje dłużnicy nie będą objęci postępowaniem Redressement judiciairie. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy w dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., dłużnicy Spółki nie będą również znajdować się w trakcie postępowania upadłościowego, ani też w trakcie likwidacji.

Charakter postępowania Redressement judiciairie.

Wnioskodawca wyjaśnia, że na mocy orzeczenia Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w X (Francja) wobec dłużników ad. 1 i ad. 2 wszczęte zostało postępowanie Redressement judiciairie.

Jak wynika z ustaleń Wnioskodawcy, Sąd Gospodarczy w X dnia 9 kwietnia 2013 r. przyjął plan naprawczy opracowany w ramach postępowania naprawczego Redressement judiciaire zarówno dla dłużnika ad. 1 jak i dla dłużnika ad. 2. W obu przypadkach, plan naprawczy przewiduje spłatę zgłoszonych w ramach planu wierzytelności na zasadach jednolitych, obowiązujących wszystkich wierzycieli dłużnika ad. 1, jak i dłużnika ad. 2. Spłata 100% zadłużenia została rozłożona na siedem rocznych rat, po 14.28% każda z sześciu pierwszych rat i 14.32% dla siódmej raty. Termin płatności pierwszej z nich przypada na kwiecień 2014 r., tj. rok po zatwierdzeniu planu. Za przyjęciem planu opowiedzieli się odpowiednio: administrator sądowy, komisarz sądowy, sędziowie, prokurator generalny, a także komitet wierzycieli.

Orzeczenie Sądu Gospodarczego w X oznacza, że zarówno dłużnik ad. 1, jak i dłużnik ad. 2 kontynuują swoją samodzielną działalność gospodarczą bez dalszej asysty administratora sądowego, którego misja dobiegła końca w momencie zatwierdzenia planu przez sąd. Jednocześnie Pan Mecenas X, dotychczasowy administrator sądowy wyznaczony dla obu dłużników, został mianowany nadzorcą wykonania planu - zarówno w odniesieniu do dłużnika ad.1, jak i dłużnika ad. 2.

Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę wynika, iż rozwiązanie wypracowane przez administratora sądowego wraz z władzami dłużników ad. 1 i ad. 2, przyjęte dnia 9 kwietnia 2013 r. przez Sąd Gospodarczy w X jest prawomocne i wykonalne.

Powyższe pozwala, w ocenie Wnioskodawcy na stwierdzenie, iż przyjęcie przez Sąd Gospodarczy w X planu naprawczego dla obu dłużników oraz wyznaczenie nadzorcy wykonania przyjętego planu zakończyło procedurę, jaką na mocy orzeczenia z dnia 3 lipca 2012 r. objęci zostali oboje dłużnicy w ramach postępowania Redressement judiciairie.

Odnosząc się natomiast do charakteru postępowania Redressement judiciaire, Wnioskodawca, popierając swą opinię szczegółowym badaniem statusu dłużników, koniecznym wobec zmiany przepisów Ustawy o VAT, stoi na stanowisku, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT. W załączniku A do rozporządzenia 1346/2000 wyszczególniono postępowania upadłościowe występujące w poszczególnych państwach, które mogą być uznane za upadłościowe, w rozumieniu tego rozporządzenia. We Francji właśnie są to: sauvegarde, redressement judiciaire, liquidation judiciaire, w Polsce natomiast: postępowanie układowe, postępowanie upadłościowe, postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację oraz postępowanie z możliwością zawarcia układu. Procedur występujących w obu państwach nie można jednak uznać za tożsame, co wynika chociażby z prostego tłumaczenia ich nazw. Procedurę "sauvegarde" można przetłumaczyć jako postępowanie ochronne, "redressement judiciaire" jako postępowanie naprawcze, a "liquidation judiciaire" jako postępowanie likwidacyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, znajdującym również poparcie w uzasadnieniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r., I FSK 1865/2009, LEX POLONICA: 2472813, Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego, zawiera normy kolizyjne dotyczące międzynarodowych postępowań upadłościowych oraz wprowadza zasadę automatycznego uznawania zagranicznych orzeczeń i uniwersalności przy jednoczesnym rozgraniczeniu krajowych porządków prawnych.

Definicja postępowania upadłościowego przedstawiona w tym Rozporządzeniu oraz wykaz postępowań upadłościowych wymienionych w załączniku A do tego Rozporządzenia zostały przyjęte wyłącznie dla jego celów. Świadczy o tym treść preambuły do Rozporządzenia, w której Rada Unii Europejskiej wymienia powody, dla których uznała za konieczne jego przyjęcie: m.in. prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, uniknięcie sytuacji, w których strony byłyby skłonne do przenoszenia majątku lub postępowania sądowego z jednego Państwa Członkowskiego do innego w celu uzyskania korzystniejszej sytuacji prawnej, ułatwienie stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w poszczególnych krajach poprzez zamieszczenie m.in. szczególnych regulacji dotyczących prawa właściwego dla praw i stosunków prawnych o szczególnym znaczeniu oraz dopuszczenie wszczęcia równolegle z postępowaniem głównym wtórnych postępowań upadłościowych, a także zasady, które mają ułatwić osiągnięcie wskazanych celów. Również z treści art. 2 Rozporządzenia Rady (WE), wynika, że definicje w nim podane, zamieszczone zostały dla celów tego rozporządzenia. Zgodnie przepisem art. 2 pkt a "dla celów niniejszego rozporządzenia: "postępowania upadłościowe" oznaczają postępowania zbiorowe określone w art. 1 ust. 1".

W konsekwencji powyższego należy zauważyć, że francuskie procedury nie mają w prawie polskim stosownego odpowiednika, a Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie przez Sąd Gospodarczy w X na mocy orzeczeń z dnia 9 kwietnia 2013 r. planów naprawczych wobec obu dłużników kończy wszczęte wobec nich w lipcu 2012 r. postępowanie Redressement judiciarie. Powyższe pozwala zatem na konkluzję, iż Wnioskodawca, biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne niniejszej sprawy, jest uprawniony do skorzystania z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z punktu widzenia dopuszczalności skorzystania z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT, istotnym jest, że:

* postępowanie Redressement judiciairie nie jest postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT;

* oboje dłużnicy nie byli postępowaniem Redressement judiciairie objęci w okresie dokonywania pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikami dostaw towarów, które miały miejsce w okresie od 2 maja do 12 czerwca 2012 r. oraz od 6 czerwca do 2 lipca 2012 r.,

* oboje dłużnicy postępowaniem tym nie będą objęci także na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy w dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., albowiem postępowanie Redressement judiciairie zostało zakończone.

Wobec powyższego, skoro przepis art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT w sprawie warunków korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego (...)" w sposób jasny i precyzyjny odwołuje się do postępowania upadłościowego, to należy uznać, że objęcie dłużników ad. 1 oraz ad. 2, po okresie dokonywania pomiędzy kontrahentami dostaw towarów postępowaniem Redressement judiciaire, które jest postępowaniem naprawczym, na mocy orzeczenia Sądu Gospodarczego w X z dnia 9 kwietnia 2013 r. zakończonym przyjęciem planu naprawczego, nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Nie mniej, istotnym również jest, iż w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym dla obu dłużników w Polsce, nie ma żadnych informacji o toczącym się postępowaniu upadłościowym. Powyższa okoliczność, jak i fakt, że wobec obu dłużników został przyjęty plan naprawczy, pozwalający na samodzielną kontynuację działalności gospodarczej, stanowią wyraźne potwierdzenie przedstawionego w niniejszym piśmie stanowiska Wnioskodawcy.

Wnioskodawca informuje, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nieściągalność wierzytelności opisanych we wniosku o interpretację podatkową, przysługujących Wnioskodawcy wobec spółki S.A. (dłużnik ad. 1) oraz spółki Fabryka S.A. (dłużnik ad. 2) uprawdopodobniona zostanie po dniu 31 grudnia 2012 r. - tj. nie zostanie uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 89a ustawy u podatku od towarów i usług, w brzmieniu uwzględniającym zmiany, jakie weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik ad. 1 i dłużnik ad. 2 (każdy z osobna) w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire, natomiast nie był postępowaniem tym objęty na dzień dokonania dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu uwzględniającym zmiany, jakie weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji, gdy dłużnik ad. 1 i dłużnik ad. 2 (każdy z osobna) w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire, natomiast nie był postępowaniem tym objęty na dzień dokonania dostawy towarów, pod warunkiem jednakże jednoczesnego spełnienia wszystkich pozostałych warunków wynikających z art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 8 ustawy o VAT. Powyższe przede wszystkim z uwagi na fakt, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT. W załączniku A do rozporządzenia 1346/2000 wyszczególniono postępowania upadłościowe występujące w poszczególnych państwach, które mogą być uznane za upadłościowe, w rozumieniu tego rozporządzenia. We Francji właśnie są to: sauvegarde, redressement judiciaire, liquidation judiciaire, w Polsce natomiast: postępowanie układowe, postępowanie upadłościowe, postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację oraz postępowanie z możliwością zawarcia układu. Procedur występujących w obu państwach nie można jednak uznać za tożsame, co wynika chociażby z prostego tłumaczenia ich nazw. Procedurę "sauvegarde" można przetłumaczyć jako postępowanie ochronne, "redressement judiciaire" jako postępowanie naprawcze, a "liquidation judiciaire" jako postępowanie likwidacyjne. Tak więc, francuskie procedury nie mają w prawie polskim stosownego odpowiednika, w związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, wszczęcie wobec dłużnika Redressement judiciaire, które jest postępowaniem naprawczym, stanowi dodatkowy argument, iż nie ma żadnej przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, znajdującym również poparcie w uzasadnieniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r., I FSK 1865/2009, LEX POLONICA: 2472813, Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego, zawiera normy kolizyjne dotyczące międzynarodowych postępowań upadłościowych oraz wprowadza zasadę automatycznego uznawania zagranicznych orzeczeń i uniwersalności przy jednoczesnym rozgraniczeniu krajowych porządków prawnych. Definicja postępowania upadłościowego przedstawiona w tym Rozporządzeniu oraz wykaz postępowań upadłościowych wymienionych w załączniku A do tego Rozporządzenia zostały przyjęte wyłącznie dla jego celów. Świadczy o tym treść preambuły do Rozporządzenia, w której Rada Unii Europejskiej wymienia powody, dla których uznała za konieczne jego przyjęcie: m.in. prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, uniknięcie sytuacji, w których strony byłyby skłonne do przenoszenia majątku lub postępowania sądowego z jednego Państwa Członkowskiego do innego w celu uzyskania korzystniejszej sytuacji prawnej, ułatwienie stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w poszczególnych krajach poprzez zamieszczenie m.in. szczególnych regulacji dotyczących prawa właściwego dla praw i stosunków prawnych o szczególnym znaczeniu oraz dopuszczenie wszczęcia równolegle z postępowaniem głównym wtórnych postępowań upadłościowych, a także zasady, które mają ułatwić osiągnięcie wskazanych celów. Również z treści art. 2 Rozporządzenia Rady (WE), wynika, że definicje w nim podane zamieszczone zostały dla celów tego rozporządzenia. Zgodnie przepisem art. 2 pkt a "dla celów niniejszego rozporządzenia: "postępowania upadłościowe" oznaczają postępowania zbiorowe określone w art. 1 ust. 1".

Wobec powyższego, skoro przepis art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT w sprawie warunków korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego (...), w sposób jasny i precyzyjny odwołuje się do postępowania upadłościowego, to należy uznać, że objęcie dłużników ad. 1 oraz ad. 2 Redressement judiciaire, które jest postępowaniem naprawczym, nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Niemniej, istotnym jest również fakt, iż w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym dla obu dłużników w Polsce, nie ma żadnych informacji o toczącym się postępowaniu upadłościowym.

Jednakże, gdyby Organ ustalił, że postępowanie Redressement judiciaire jest tożsame z postępowaniem upadłościowym (inaczej, niż wywodzi Wnioskodawca), o którym mowa w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to należałoby przyjąć, że wymagalność wierzytelności Wnioskodawcy nastąpiła w dniu ogłoszenia postępowania Redressement judiciaire, a więc w dniu 3 lipca 2012 r. (wówczas z mocy prawa nadszedłby termin ich płatności). Wszystkie wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy - licząc 150 dni od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego na dzień ogłoszenia postępowania Redressement judiciaire, tj. na dzień 3 lipca 2012 r. - uprawdopodobnione zostałyby jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Na wstępie zauważa się, iż z dniem 1 stycznia 2013 r. na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) uległy zmianie przepisy art. 89a i 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przy czym art. 89a ust. 2 pkt 2, pkt 4 i pkt 6 oraz ust. 6, a także art. 89b ust. 3 i ust. 5 ustawy zostały uchylone.

Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2012 r., do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie zaś z ust. 2 tegoż przepisu, art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Nowe zasady stosowania tzw. ulgi za złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstaną od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w roku 2013, tj. w roku 2013 upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.

W praktyce oznacza to, że nowe zasady będą miały zastosowanie do nieuregulowanych należności z terminem płatności określonym w umowie lub na fakturze na dzień 4 sierpnia 2013 r. lub późniejszym.

W przedmiotowej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości dokonania korekty podatku należnego w świetle art. 89a ustawy - w brzmieniu uwzględniającym zmiany, jakie weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., w sytuacji, gdy dłużnicy w momencie korekty będą objęci postępowaniem Redressement judiciaire.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w niniejszej interpretacji pod rozważania przyjęto stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Na mocy art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2.

(uchylony);

3.

na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a.

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b.

dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

4.

(uchylony);

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6.

(uchylony).

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 2 maja 2012 r. do dnia 12 czerwca 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez spółkę S.A. (dłużnik ad. 1) towaru. Nadto, na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 6 czerwca 2012 r. do dnia 2 lipca 2012 r., Wnioskodawca dokonał dostawy towaru zamówionego przez spółkę S.A. (dłużnik ad. 2). Transakcje te dokumentowano fakturami VAT. Zarówno dłużnik ad. 1, jak i dłużnik ad. 2 nie uregulowali należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny. Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. W chwili obecnej zarówno wierzyciel, jak i oboje dłużnicy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Potwierdzenie tego faktu stanowią wydruki z systemu V. będące poświadczeniem rejestracji do VAT-u w Unii Europejskiej. Należy przypuszczać, że również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarowi usług, zarówno wierzyciel, jak i dłużnicy w dalszym ciągu zarejestrowani będą jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wraz z deklaracją podatkową zawierającą korektę podatku należnego z tytułu dostawy towarów przedstawi organowi podatkowemu aktualne wydruki poświadczające status podatników. Ponadto, pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikami nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT. Od dnia 3 lipca 2012 r. obydwaj dłużnicy zostali objęci postępowaniem "Redressement judiciarie", które nie jest - jak wskazał Wnioskodawca-postępowaniem upadłościowym, lecz postępowaniem naprawczym. Jak wskazał Wnioskodawca prawdopodobnie na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, obydwaj dłużnicy nadal będą objęci tym postępowaniem. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonym dla obu dłużników w Polsce, nie ma żadnych informacji o toczącym się postępowaniu upadłościowym. Zatem należy przyjąć, że dłużnicy nie zostali objęci takim postępowaniem, tj. postępowaniem upadłościowym. Wnioskodawca wskazał także, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nieściągalność wierzytelności opisanych we wniosku o interpretację podatkową, przysługujących Wnioskodawcy wobec spółki S.A. (dłużnik ad. 1) oraz spółki Fabryka S.A. (dłużnik ad. 2) uprawdopodobniona zostanie po dniu 31 grudnia 2012 r.

Mając na uwadze powyższe oraz opis sprawy, w odniesieniu do wierzytelności uprawdopodobnionych po dniu 31 grudnia 2012 r. z uwagi na fakt, że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, obydwaj dłużnicy będą objęci postępowaniem "Redressement judiciairie", które nie jest - jak wskazał Wnioskodawca - postępowaniem upadłościowym, lecz postępowaniem naprawczym, po spełnieniu pozostałych warunków zawartych w art. 89a ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.) Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy.

Nadmienić należy, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl