ILPP1/443-292/12-4/HW - Opodatkowanie zamiany działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 29 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zamiany działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zamiany działek gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 25 czerwca 2012 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 5 listopada 1984 r. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej w S. Jest to nieruchomość zabudowana dz. (...) o pow. 0,12 ha oraz działka rolna nr (...) poprzednio nr (...) o pow.0,75 ha. Nieruchomość zabudowaną oraz działkę rolną Zainteresowany otrzymał od babci... jako darowiznę. Nieruchomość zabudowana została sprzedana w roku 1993. Działka nr (...) położona w granicach miasta S., była użytkowana rolniczo do roku 2011. Od maja 2009 r. obowiązuje nowy plan zagospodarowania przestrzennego w tej części miasta. Teren działki został przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne, działki siedliskowe ok. 10 arów. Wydzielenie takich działek z działki Wnioskodawcy było trudne ze względu na brak drogi dojazdowej. W dniu 11 maja 2009 r. (notatka służbowa) zostało ustalone, że z działki nr (...) Gminy zostanie wydzielona droga dla całego osiedla (ulica (...)), natomiast pozostałe grunty zostaną podzielone na działki, a następnie zamienione z działkami Zainteresowanego.

W styczniu 2010 r. Wnioskodawca wyraził zgodę na podział działki zgodnie ustaleniami z dnia 11 maja 2009 r. Po podziale powstało 11 działek, z czego działka nr (...) decyzją Burmistrza S. z dnia 25 marca 2010 r. zostały przejęte na drogę i poszerzenie drogi. Urząd Miasta dokonał również podziału swojej działki wydzielając drogę dojazdową (ulica (...)) oraz działki do zamiany. Zamiana gruntów dotyczy: działki nr: (...) i Urzędu Miasta (...).

Gmina sporządziła projekt (protokół z rokowań) w sprawie zbycia w drodze zamiany nieruchomości niezabudowanych, w którym proponuje zamianę 4 działek Wnioskodawcy o łącznej powierzchni 2.999 m^2, w zamian za 4 działki (różnica 1.469 m² do rozliczenia przez dopłatę przez Gminę).

Gmina przyjęła do wyliczenia różnicę łącznie z doliczeniem podatku VAT. Średnia cena działki wynosi około 56 zł za m².

Propozycja Zainteresowanego polega na zamianie 3 jego działek nr: (...) o pow. 2.276 m² na 5 działek Gminy, tj. nr (...) o pow. 1.919 m^2, różnica do rozliczenia 357 m² - dopłata z Gminy S.

Zdaniem Wnioskodawcy, do rozliczenia między stronami powinna być przyjęta wartość całkowita zmienianych działek, natomiast strony mogą skompensować wzajemne wierzytelności i dokonać wypłaty różnicy.

W dniu 25 czerwca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca nie występował do Gminy o przekwalifikowanie działek pod zabudowę, nie składał żadnych wniosków do zmiany planu, nie występował do Gminy o decyzje administracyjne dotyczące warunków zabudowy, nie czynił też starań o uzbrojenie powstałych po podziale działek. Działka Zainteresowanego nr (...) (długa i wąska) nie spełniała wymogów zatwierdzonego planu, podobnie jak działka Urzędu Miasta przed podziałem nr (...). W dniu 11 maja 2009 r. (na wniosek telefoniczny Urzędu) odbyło się spotkanie w Urzędzie Miasta, na którym zostało ustalone że, strony dokonają podziału swoich działek, a następnie dokonają zamiany. Propozycja złożona przez Urząd była dla Zainteresowanego bardzo korzystna. Zdaniem Wnioskodawcy było to rozsądne rozwiązanie, ponieważ Zainteresowany nie mógł dalej działki wykorzystywać rolniczo w środku nowego osiedla, a jednocześnie niemożliwe było wydzielenie z przedmiotowej działki działek budowlanych. W dniu 29 stycznia 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o geodezyjny podział działki i zamianę działek po zatwierdzeniu podziału. Po zamianie Zainteresowany będzie posiadał łącznie 5 działek budowlanych. Wnioskodawca i jego małżonka są małżeństwem bezdzietnym. Zainteresowany zamierza sukcesywnie sprzedać działki, a uzyskane środki przeznaczyć na poprawę sytuacji materialnej, leczenie i rehabilitację. Od wypadku w roku 1997 Wnioskodawca jest na rencie inwalidzkiej, czeka go jeszcze operacja stawu biodrowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zainteresowany nie powinien płacić podatku VAT ze sprzedaży działek, ponieważ zmiana planów w Gminie zmusiła Wnioskodawcę do wydzielenia działek budowlanych.

Ad. 2

Jeżeli Zainteresowany będzie zobowiązany do płacenia podatku VAT, to w przypadku gdy transakcja zamiany nie przekroczy kwoty 150.000 zł (wyliczona proporcjonalnie) będzie mógł wybrać zwolnienie od podatku VAT.

Ad. 3

Jeżeli transakcja zamiany przekroczy kwotę 150.000 zł. Wnioskodawca musi zarejestrować się przed podpisaniem umowy zamiany u notariusza, jako podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 603 ww. ustawy, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 k.c., daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego zamiana jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. powołanej wcześniej ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż od 5 listopada 1984 r. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości rolnej w S., tj. nieruchomości zabudowanej dz. (...) o pow. 0,12 ha oraz działki rolnej nr (...) o pow. 0,75 ha. Nieruchomość zabudowaną oraz działkę rolną Zainteresowany otrzymał jako darowiznę. Nieruchomość zabudowana została sprzedana w roku 1993. Działka nr (...) położona w granicach miasta S., była użytkowana rolniczo do roku 2011. Od maja 2009 r. obowiązuje nowy plan zagospodarowania przestrzennego w tej części miasta. Teren przedmiotowej działki został przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne, działki siedliskowe (ok. 10 arów). Wydzielenie takich działek z działki Wnioskodawcy było trudne ze względu na brak drogi dojazdowej. W dniu 11 maja 2009 r. zostało ustalone, że z działki nr (...) Gminy zostanie wydzielona droga dla całego osiedla, natomiast pozostałe grunty zostaną podzielone na działki, a następnie zamienione z działkami Zainteresowanego. W styczniu 2010 r. Wnioskodawca wyraził zgodę na podział działki zgodnie ustaleniami z dnia 11 maja 2009 r. Po podziale powstało 11 działek, z czego działka nr (...) decyzją Burmistrza S. z dnia 25 marca 2010 r. zostały przejęte na drogę i poszerzenie drogi. Urząd Miasta dokonał również podziału swojej działki wydzielając drogę dojazdową oraz działki do zamiany. Zamiana gruntów dotyczy: działki nr: (...) i Urzędu Miasta (...). Gmina sporządziła projekt (protokół z rokowań) w sprawie zbycia w drodze zamiany nieruchomości niezabudowanych, w którym proponuje zamianę 4 działek Wnioskodawcy o łącznej powierzchni 2.999 m^2, w zamian za 4 działki (różnica 1.469 m² do rozliczenia przez dopłatę przez Gminę). Propozycja Zainteresowanego polega na zamianie 3 jego działek nr: (...) o pow. 2.276 m² na 5 działek Gminy, tj. nr (...) o pow. 1.919 m^2, różnica do rozliczenia 357 m² - dopłata z Gminy S. Wnioskodawca prowadził od 27 kwietnia 1995 r. do 13 stycznia 1999 r. działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Dnia 13 listopada 1999 r. działalność gospodarcza została wyrejestrowana. Od 16 marca 1999 r. Zainteresowany uzyskuje przychody z najmu. Od 16 marca 1999 r. do 31 października 1999 r. była wynajmowana tylko część lokalu użytkowego, natomiast od 2 listopada 1999 r. cały lokal. Dochód z najmu był rozliczany po połowie na Wnioskodawcę i żonę na zasadach ogólnych, od roku 2011 opodatkowany podatkiem ryczałtowym. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 29 listopada 1993 r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr (...) w S. zabudowaną domem mieszkalnym i stajnią o pow.0,12 ha. Nieruchomość tę uzyskał w formie darowizny od babci... w roku 1984. Była to jedyna sprzedaż nieruchomości. Za pieniądze ze sprzedaży tej nieruchomości Zainteresowany kupił mieszkanie spółdzielcze własnościowe, w którym Wnioskodawca mieszka do chwili obecnej. Zainteresowany nie nabył żadnych nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży. Działka, o której mowa we wniosku była wykorzystywana przez Zainteresowanego rolniczo do roku 1997. Po wypadku, któremu Wnioskodawca uległ w roku 1997 nie mógł zajmować się uprawą roli. Od 1 stycznia 2005 r. do 30 września 2011 r. działkę przekazał do użytkowania nieodpłatnie rolnikowi z (...). Teren, na którym znajdują się działki Wnioskodawcy (przed podziałem działka nr (...)) już od roku 2002 został przeznaczony przez Urząd Miejski w S. pod zabudowę mieszkaniową pod warunkiem przeprowadzenia scalenia zaznaczonych działek. Do scalenia działek nie doszło. W roku 2008 Rada Miejska w S. podjęła Uchwałę nr (...) z dnia 30 września 2008 r. w sprawie przystąpienia do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w mieście S. Nowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązuje od 29 października 2009 r. (uchwała nr (...) z 19 sierpnia 2009 r. zał. 1c - opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wojewody (...) nr (...)). Wnioskodawca nie występował do Gminy o przekwalifikowanie działek pod zabudowę, nie składał żadnych wniosków do zmiany planu, nie występował do Gminy o decyzje administracyjne dotyczące warunków zabudowy, nie czynił też starań o uzbrojenie powstałych po podziale działek. Działka Zainteresowanego nr (...) (długa i wąska) nie spełniała wymogów zatwierdzonego planu, podobnie jak działka Urzędu Miasta przed podziałem nr (...). W dniu 11 maja 2009 r. (na wniosek telefoniczny Urzędu) odbyło się spotkanie w Urzędzie Miasta, na którym zostało ustalone że, strony dokonają podziału swoich działek, a następnie dokonają zamiany. Propozycja złożona przez Urząd była dla Zainteresowanego bardzo korzystna. Zdaniem Wnioskodawcy, było to rozsądne rozwiązanie, ponieważ Zainteresowany nie mógł dalej działki wykorzystywać rolniczo w środku nowego osiedla a jednocześnie nie możliwe było wydzielenie z przedmiotowej działki działek budowlanych. W dniu 29 stycznia 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o geodezyjny podział działki i zamianę działek po zatwierdzeniu podziału. Po zamianie Zainteresowany będzie posiadał łącznie 5 działek budowlanych. Wnioskodawca i jego małżonka są małżeństwem bezdzietnym. Zainteresowany zamierza sukcesywnie sprzedać działki, a uzyskane środki przeznaczyć na poprawę sytuacji materialnej, leczenie i rehabilitację.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując zamiany działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Uwzględniając fakt, iż przedmiotowy grunt został nabyty w formie darowizny stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jego późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zainteresowany nie podejmował również jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży, tj. nie występował do Gminy o przekwalifikowanie przedmiotowych działek na działki przeznaczone pod zabudowę, nie występował do Gminy o decyzje administracyjne dotyczące warunków zabudowy, nie czynił też starań o uzbrojenie powstałych po podziale działek. Zatem, Zainteresowany dokonując zamiany opisanych we wniosku działek gruntu korzysta z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży działek, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, zamiana gruntów należących do Wnioskodawcy, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji, Zainteresowany, w związku z zamianą przedmiotowych działek, nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

W związku z tym, iż zamiana gruntów należących do Wnioskodawcy nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pytanie nr 2 i nr 3 stało się bezprzedmiotowe.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Informuje się również, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zamiany działek gruntu. Natomiast w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.