ILPP1/443-290/14-4/AI

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-290/14-4/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2014 r. r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją składników majątku udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją składników majątku udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych. Wniosek uzupełniono w dniu 4 lipca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży asortymentu chemii gospodarczej, kosmetyków i detergentów. Ponadto Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

W przyszłości Spółka zamierza zawrzeć umowy na świadczenie usług pośrednictwa z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą - przedstawicielami handlowymi (dalej: "Przedstawiciele"). Umowy te będą określać szczegółowe warunki, zgodnie z którymi Przedstawiciele będą świadczyć na rzecz Spółki usługi pośrednictwa. Świadczone przez Przedstawicieli usługi będą polegały w szczególności na reprezentowaniu Spółki na wskazanym obszarze geograficznym, pozyskiwaniu nowych klientów dla Spółki, utrzymywaniu relacji z klientami dotychczas pozyskanymi, promowaniu produktów Spółki, ich reklamie oraz sprzedaży. Celem zawieranych z Przedstawicielami umów jest intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki, rozszerzenie sieci dystrybucji, a także poprawa wizerunku marki produktów Spółki.

Dodatkowo, w związku z zaistnieniem ze strony Spółki zapotrzebowania na usługi zarządzania, Spółka podpisała umowę o zarządzanie z podmiotem świadczącym usługi w zakresie doradztwa w prowadzeniu działalności gospodarczej i zarządzania (dalej: "Zleceniobiorca"). Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Zleceniodawcą i Zleceniobiorcą, świadczone przez Zleceniobiorcę usługi polegają w szczególności na prowadzeniu spraw Spółki poprzez zarządzanie jej majątkiem i zasobami ludzkimi, księgowości, podejmowaniu decyzji związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, reprezentowaniu Spółki na zewnątrz, organizowaniu (koordynowaniu) pracy kierownictwa, zgodnie z celami i planami działalności Spółki, wspieraniu kluczowych decyzji Spółki poprzez dostarczanie informacji na temat jej aktualnej sytuacji w zarządzanych obszarach, jak i sytuacji konkurentów oraz realizowaniu strategii rozwoju Spółki.

Celem zawartej ze Zleceniobiorcą umowy jest zapewnienie wysokiego poziomu zarządzania Spółką w zakresie przeprowadzania usprawnień działalności przedsiębiorstwa Spółki, zapewnienie wysokiej efektywności i sprawności logistyki, dążenie do wzrostu zyskowności prowadzonych przez Spółkę przedsięwzięć, a także stworzenie właściwych mechanizmów motywacyjnych efektywnego zarządzania.

Aby umożliwić wykonywanie zarówno przez Przedstawicieli jak i Zleceniobiorców usług na najwyższym poziomie, Spółka ma zamiar udostępniać Przedstawicielom oraz udostępnia Zleceniobiorcom należące do niej składniki majątku w postaci m.in. telefonów komórkowych, samochodów czy laptopów, koniecznych do wykonania usług zgodnie z zawartymi umowami. Spółka planuje wprowadzić do zawieranych umów z Przedstawicielami zapis, w myśl którego - przykładowo, w odniesieniu do używania telefonów komórkowych - Przedstawiciel ma prawo do nielimitowanego używania telefonów komórkowych jedynie w celu wykonania umowy.

Ponadto umowa zwierać będzie podobne zapisy wskazujące na możliwość korzystania z pozostałych składników majątku Spółki jedynie w celu wykonania umowy. Zapisy o możliwości korzystania ze składników majątkowych Spółki jedynie w celu wykonywania umowy zawarte zostały również w umowie o zarządzanie.

Udostępnianie przez Spółkę składników majątku (m.in. telefony komórkowe, samochody oraz laptopy) odbędzie się bez odrębnie ustalonej w umowach opłaty, jednak wartość świadczeń (wartość udostępnienia) będzie pomniejszać wartość wynagrodzenia należnego Przedstawicielowi za świadczenie przez niego usługi pośrednictwa (sposób kalkulacji ceny za usługi pośrednictwa handlowego) lub wynagrodzenia należnego Zleceniobiorcy za usługi zarządzania (sposób kalkulacji ceny za usługi pośrednictwa handlowego).

Jednocześnie, Spółka ponosi wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom składników majątku, w szczególności samochodów osobowych (w tym także paliw wykorzystywanych do napędu tych samochodów), telefonów komórkowych oraz laptopów.

Ponadto Spółka dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Jednocześnie udostępnienie składników majątku w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie jest oraz nie będzie rozpoznawane jako odrębne świadczenie usług dla potrzeb rozliczenia podatku do towarów i usług.

Ponadto z pisma z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) - stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

1. Składniki majątku udostępniane Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochody osobowe, laptopy i telefony komórkowe są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych. Nie są one wykorzystywane do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Samochody firmowe będące przedmiotem wniosku to:

1.

samochody osobowe;

2.

pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

* 1 i dopuszczalna ładowność jest większa niż 425 kg,

* 2 i dopuszczalna ładowność jest większa niż 493 kg,

* 3 lub więcej i dopuszczalna ładowność jest większa niż 500 kg,

3.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

3. Wśród pojazdów, o których mowa we wniosku, są pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (grupa pojazdów określona jako III, tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van). Dla tej kategorii pojazdów Spółka posiada i będzie posiadać odpowiednie zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego oraz odpowiednią adnotację zawartą w dowodzie rejestracyjnym tych pojazdów o spełnieniu wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. W odniesieniu do pojazdów określonych powyżej jako II, Spółka posiada dokumenty wydane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, w których określono dopuszczalną ładowność oraz liczba miejsc (siedzeń) dla tych pojazdów.

4. Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym nie wynika takie przeznaczenie.

5.

1. Spółka nadmienia, że konstrukcja pojazdów należących jedynie do grup oznaczonych jako (I) i (II) ww. pkt 2 nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych działalnością gospodarczą, a zatem właśnie tych grup pojazdów dotyczą. Spółka zaznacza, że nie składała do właściwego organu podatkowego w odniesieniu do tych pojazdów informacji VAT-26 oraz nie zamierza takiej informacji składać w przyszłości. Spółka w odniesieniu do tych pojazdów stosuje i zamierza stosować ograniczenie w prawie od odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług związanych z ich eksploatacją i używaniem. Nie istnieją i nie zaistnieją w przyszłości okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego;

2. Wnioskodawca ustalił reguły co do sposobu wykorzystywania pojazdów poprzez zawarcie zakazu użytkowania pojazdów dla celów prywatnych przez Przedstawicieli i Zleceniobiorców, którym udostępniane są omawiane pojazdy, w regulaminach użytkowania pojazdów oraz w umowach zawartych z tymi podmiotami. Wnioskodawca nie podejmuje i nie podejmie działań zabezpieczających wykonanie ustalonych reguł;

3.

w przypadku uzyskania zgody Spółki na okazjonalne użytkowanie pojazdów do celów prywatnych Przedstawiciele oraz Zleceniobiorcy składają oświadczenie o użytkowaniu pojazdu dla celów prywatnych;

4.

miejsce garażowania pojazdów zależy od rodzaju i charakteru wykonywanych aktualnie obowiązków przez Przedstawicieli lub Zleceniobiorców. W szczególności jednak, jest to miejsce siedziby Wnioskodawcy lub miejsce siedziby usługodawcy;

5. Wnioskodawca nie wprowadził i nie ma zamiaru wprowadzić obowiązku zostawienia po godzinach pracy na parkingu Spółki pojazdów używanych przez Przedstawicieli/Zleceniobiorców, bez możliwości ich pobrania;

6. obecnie w Spółce nie istnieje i w przyszłości nie będzie istnieć nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, w szczególności w postaci GPS;

7. Wnioskodawca nie dokona należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych Przedstawicieli/Zleceniobiorców.

6. Wnioskodawca nie prowadzi i nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

7. Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił w przyszłości następujące koszty eksploatacyjne związane ze składnikami majątku udostępnianego Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, od których nabycia zamierza odliczyć podatek VAT w całości lub w części:

1.

paliwo do napędu pojazdów,

2.

części zamienne,

3.

olej silnikowy,

4.

płyn do spryskiwaczy,

5.

usługi myjni,

6.

serwis,

7.

przeglądy techniczne,

8.

opłaty abonamentowe,

9.

usługi naprawy,

10.

oprogramowanie,

11.

usługi parkingowe,

12.

przejazdy autostradami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją składników majątku udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych, na podstawie zawartych umów odpowiednio pośrednictwa i o zarządzanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją składników majątku udostępnianych na podstawie zawartych umów odpowiednio pośrednictwa i o zarządzanie Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych. Okoliczność, że Spółka udostępnia składniki majątku Przedstawicielom oraz Zleceniobiorcy i jednocześnie udostępnienie to nie stanowi odrębnego świadczenia usług nie pozbawia Spółki w jej ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wyżej wskazanego nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity, Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na wstępie Spółka nadmienia, że jej zdaniem, udostępnianie Przedstawicielom Zleceniobiorcom opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym składników majątku stanowiących własność Spółki nie stanowi świadczenia usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Bezzasadne jest, w opinii Spółki, sztuczne wydzielanie pojedynczego świadczenia z kompleksowej usługi zarządzania, czy usługi pośrednictwa i odrębne opodatkowanie jest podatkiem od towarów i usług. Takie działanie nie miałoby ekonomicznego sensu, gdyż w przypadku braku zawarcia umowy pośrednictwa, czy umowy o zarządzanie udostępnianie składników majątku na zasadach, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie miałoby racji bytu.

Zarówno Przedstawiciele, jak i Zleceniobiorcy świadczą usługi na rzecz Spółki z wykorzystaniemudostępnionych im przez Spółkę składników majątku.

Wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzęty, w szczególności: samochody, telefony komórkowe czy laptopy, mają być używane wyłącznie do celów określonych w zawartej umowie, tj. w celu właściwego wykonania usługi. Spółka zawarła bowiem z wymienionymi kontrahentami umowy przewidując, że działanie to spowoduje wzrost sprzedaży produktów Spółki prowadząc do powiększenia jej zysku. Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone przez nią na nabycie towarów i usług są pośrednio związane z wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych. Spółka poprzez zawarcie wspomnianych umów przenosi pewne kompetencje na inne podmioty, zlecając im wykonanie czynności na jej rzecz, które w następstwie mają wpływ na dokonywanie przez Spółkę sprzedaży opodatkowanej. Spółka przy tym podkreśla, że dokonuje ona wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. W konsekwencji, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie udostępnianych składników majątku, wydatków na ich utrzymanie i związanych z ich eksploatacją, gdyż zachodzi związek pomiędzy ponoszeniem tych wydatków a wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 13 grudnia 2012 r., (sygn. ILPP2/443-1482/10-26/MN), w której stwierdził, że "wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego".

W odniesieniu natomiast do nabycia przez Spółkę samochodów i kosztów przez nią ponoszonych w związku z utrzymaniem tych samochodów, w tym także do nabywanych przez Spółkę paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu używanych przez Przedstawicieli i Zleceniobiorców samochodów, Spółka uważa, że niezależnie od typu zakupionych pojazdów będzie miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opisane powyżej zakupy, w zakresie przewidzianym przepisami ustawy o VAT. Regulacje obecnie obowiązujące, wskazane w art. 86a i art. 88a ustawy o VAT, obowiązujące w okresie do 31 marca 2014 r., nakładają na podatnika ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do nabycia niektórych typów pojazdów samochodowych, m.in. samochodów osobowych oraz nabycia paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu pojazdów wskazanych w odpowiednich przepisach. Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem odpowiednich, przewidzianych w przepisach ustawy o VAT ograniczeń dotyczących prawa do odliczenia VAT od wydatków na nabycie samochodów (w zależności od typu zakupionego pojazdu) oraz paliwa wykorzystywanego do napędu tych samochodów - tj. ograniczeń określonych w treści przepisów art. 86a oraz 88a ustawy VAT.

Od 1 kwietnia 2014 r. przepisy ustawy o VAT zostały zmienione ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z roku 2014, poz. 312, dalej: "ustawa zmieniająca"). Art. 1 pkt 4, art. 1 pkt 5, art. 10, art. 12 i art. 13 ustawy zmieniającej wprowadzają m.in. nowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych na nabycie pojazdów samochodowych oraz innych wydatków związanych z tymi pojazdami zmieniając kryteria warunkujące możliwość odliczenia podatku od tych wydatków oraz zakres ograniczeń tego odliczenia. Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, również od 1 kwietnia 2014 r. będzie ona uprawniona do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie pojazdów samochodowych oraz innych wydatków dotyczących tych pojazdów, na zasadach określonych w zmienionych przez ustawę zmieniającą przepisach o podatku od towarów i usług, tj. według zasad określonych w przepisach art. 1 pkt 4, art. 1 pkt 5, art. 10, art. 12 art. 13 ustawy zmieniającej.

Reasumując, zdaniem Spółki, będzie ona miała prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie oraz wydatki na utrzymanie i eksploatację udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcy składników majątku, tj. telefonów komórkowych, laptopów i samochodów w okresie do 31 marca 2014 r. na zasadach określonych w ustawie o VAT, natomiast od 1 kwietnia 2014 r. na zasadach wprowadzonych ustawą zmieniającą.

Okoliczność, że Spółka udostępnia składniki majątku Przedstawicielom oraz Zleceniobiorcy i jednocześnie udostępnienie to nie stanowi odrębnego świadczenia usług nie pozbawia Spółki w jej ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wyżej wskazanego nabycia towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na fakt, że złożony przez Wnioskodawcę wniosek dotyczący stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, wpłynął do tut. Organu w roku 2014, rozstrzygnięcie zawarte w niniejszej interpretacji zostało wydane w oparciu o przepisy prawa obowiązujące w roku 2014.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo - prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy w tym miejscu przywołać art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia - od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24), wyrok z 6 kwietnia 1995 r. w sprawie C-4/94, wyrok z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, wyrok z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06).

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ponadto, stosownie natomiast do art. 88a ustawy obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r., z uwzględnieniem zmian wynikających z ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 1448), w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;

6.

pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 (art. 86a ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.).

Wskazać należy, że ww. przepisy ustawy nie definiowały pojęcia "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.). Stosownie bowiem do art. 86a ust. 2 pkt 5 ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 i pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Wskazać należy, że obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. art. 86a ust. 1 ustawy, nie uzależnia prawa do pełnego odliczenia od kryterium dopuszczalnej ładowności, lecz od tego, czy dany pojazd spełnia definicję samochodu osobowego oraz innego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, zawartą w ustawie - Prawo o ruchu drogowym.

Natomiast od dnia 1 kwietnia 2014 r. weszły w życie nowe zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Wprowadzone zmiany wynikają z ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28.12.2013, str. 51).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Obowiązujący od 1 kwietnia 2014 r. art. 86a ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na mocy art. 86a ust. 2 ustawy - do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - stosownie do art. 86a ust. 5 ustawy - nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Użycie wyrazu "wyłącznie" w art. 86a ust. 5 ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r., wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatny najem, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać powyżej wskazane elementy.

W myśl art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

- art. 86a ust. 10 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z powyższego wynika, że do 30 czerwca 2015 r. - stosownie do ww. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej - nie można dokonywać odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów służących zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, jeśli są to:

1.

samochody osobowe,

2.

inne niż samochody osobowe pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych przysługiwać będzie zatem dopiero od dnia 1 lipca 2015 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży asortymentu chemii gospodarczej, kosmetyków i detergentów. Ponadto Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przyszłości Spółka zamierza zawrzeć umowy na świadczenie usług pośrednictwa z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą - przedstawicielami handlowymi. Umowy te będą określać szczegółowe warunki, zgodnie z którymi Przedstawiciele będą świadczyć na rzecz Spółki usługi pośrednictwa. Świadczone przez Przedstawicieli usługi będą polegały w szczególności na reprezentowaniu Spółki na wskazanym obszarze geograficznym, pozyskiwaniu nowych klientów dla Spółki, utrzymywaniu relacji z klientami dotychczas pozyskanymi, promowaniu produktów Spółki, ich reklamie oraz sprzedaży. Celem zawieranych z Przedstawicielami umów jest intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki, rozszerzenie sieci dystrybucji, a także poprawa wizerunku marki produktów Spółki. Dodatkowo, w związku z zaistnieniem ze strony Spółki zapotrzebowania na usługi zarządzania, Spółka podpisała umowę o zarządzanie z podmiotem świadczącym usługi w zakresie doradztwa w prowadzeniu działalności gospodarczej i zarządzania. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy Zleceniodawcą i Zleceniobiorcą, świadczone przez Zleceniobiorcę usługi polegają w szczególności na prowadzeniu spraw Spółki poprzez zarządzanie jej majątkiem i zasobami ludzkimi, księgowości, podejmowaniu decyzji związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, reprezentowaniu Spółki na zewnątrz, organizowaniu (koordynowaniu) pracy kierownictwa, zgodnie z celami i planami działalności Spółki, wspieraniu kluczowych decyzji Spółki poprzez dostarczanie informacji na temat jej aktualnej sytuacji w zarządzanych obszarach, jak i sytuacji konkurentów oraz realizowaniu strategii rozwoju Spółki. Celem zawartej ze Zleceniobiorcą umowy jest zapewnienie wysokiego poziomu zarządzania Spółką w zakresie przeprowadzania usprawnień działalności przedsiębiorstwa Spółki, zapewnienie wysokiej efektywności i sprawności logistyki, dążenie do wzrostu zyskowności prowadzonych przez Spółkę przedsięwzięć, a także stworzenie właściwych mechanizmów motywacyjnych efektywnego zarządzania. Aby umożliwić wykonywanie zarówno przez Przedstawicieli, jak i Zleceniobiorców usług na najwyższym poziomie, Spółka ma zamiar udostępniać Przedstawicielom i oraz udostępnia Zleceniobiorcom należące do niej składniki majątku w postaci m.in. telefonów komórkowych, samochodów czy laptopów, koniecznych do wykonania usług zgodnie z zawartymi umowami. Spółka planuje wprowadzić do zawieranych umów z Przedstawicielami zapis, w myśl którego - przykładowo, w odniesieniu do używania telefonów komórkowych - Przedstawiciel ma prawo do nielimitowanego używania telefonów komórkowych jedynie w celu wykonania umowy. Ponadto umowa zwierać będzie podobne zapisy wskazujące na możliwość korzystania z pozostałych składników majątku Spółki jedynie w celu wykonania umowy. Zapisy o możliwości korzystania ze składników majątkowych Spółki jedynie w celu wykonywania umowy zawarte zostały również w umowie o zarządzanie. Udostępnianie przez Spółkę składników majątku (m.in. telefony komórkowe, samochody oraz laptopy) odbędzie się bez odrębnie ustalonej w umowach opłaty, jednak wartość świadczeń (wartość udostępnienia) będzie pomniejszać wartość wynagrodzenia należnego Przedstawicielowi za świadczenie przez niego usługi pośrednictwa (sposób kalkulacji ceny za usługi pośrednictwa handlowego) lub wynagrodzenia należnego Zleceniobiorcy za usługi zarządzania (sposób kalkulacji ceny za usługi pośrednictwa handlowego). Jednocześnie, Spółka ponosi wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom składników majątku, w szczególności samochodów osobowych (w tym także paliw wykorzystywanych do napędu tych samochodów), telefonów komórkowych oraz laptopów. Ponadto Spółka dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Jednocześnie udostępnienie składników majątku w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie jest oraz nie będzie rozpoznawane jako odrębne świadczenie usług dla potrzeb rozliczenia podatku do towarów i usług. Składniki majątku udostępniane Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochody osobowe, laptopy i telefony komórkowe są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych. Nie są one wykorzystywane do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Samochody firmowe będące przedmiotem wniosku to:

I.

samochody osobowe;

II.

pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

* 1 i dopuszczalna ładowność jest większa niż 425 kg,

* 2 i dopuszczalna ładowność jest większa niż 493 kg,

* 3 lub więcej i dopuszczalna ładowność jest większa niż 500 kg,

III.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Wśród pojazdów, o których mowa we wniosku, są pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (grupa pojazdów wyżej określona jako pkt III). Dla tej kategorii pojazdów Spółka posiada i będzie posiadać odpowiednie zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego oraz odpowiednią adnotację zawartą w dowodzie rejestracyjnym tych pojazdów o spełnieniu wymagań dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym nie wynika takie przeznaczenie. Konstrukcja pojazdów należący jedynie do grup oznaczonych jako (I) i (II) nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych działalnością gospodarczą, a zatem właśnie tych grup pojazdów dotyczą. Spółka zaznacza, że nie składała do właściwego organu podatkowego w odniesieniu do tych pojazdów informacji VAT-26 oraz nie zamierza takiej informacji składać w przyszłości. Spółka w odniesieniu do tych pojazdów stosuje i zamierza stosować ograniczenie w prawie od odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług związanych z ich eksploatacją i używaniem. Nie istnieją i nie zaistnieją w przyszłości okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego. Wnioskodawca ustalił reguły co do sposobu wykorzystywania pojazdów poprzez zawarcie zakazu użytkowania pojazdów dla celów prywatnych przez Przedstawicieli i Zleceniobiorców, którym udostępniane są omawiane pojazdy, w regulaminach użytkowania pojazdów oraz w umowach zawartych z tymi podmiotami. Wnioskodawca nie podejmuje i nie podejmie działań zabezpieczających wykonanie ustalonych reguł. W przypadku uzyskania zgody Spółki na okazjonalne użytkowanie pojazdów do celów prywatnych Przedstawiciele oraz Zleceniobiorcy składają oświadczenie o użytkowaniu pojazdu dla celów prywatnych. Miejsce garażowania pojazdów zależy od rodzaju i charakteru wykonywanych aktualnie obowiązków przez Przedstawicieli lub Zleceniobiorców. W szczególności jednak, jest to miejsce siedziby Wnioskodawcy lub miejsce siedziby usługodawcy. Wnioskodawca nie wprowadził i nie ma zamiaru wprowadzić obowiązku zostawienia po godzinach pracy na parkingu Spółki pojazdów używanych przez Przedstawicieli/Zleceniobiorców, bez możliwości ich pobrania. Obecnie w Spółce nie istnieje i w przyszłości nie będzie istnieć nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, w szczególności w postaci GPS. Wnioskodawca nie dokona należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych Przedstawicieli/Zleceniobiorców. Wnioskodawca nie prowadzi i nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił w przyszłości następujące koszty eksploatacyjne związane ze składnikami majątku udostępnianego Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, od których nabycia zamierza odliczyć podatek VAT w całości lub w części: paliwo do napędu pojazdów, części zamienne, olej silnikowy, płyn do spryskiwaczy, usługi myjni, serwis, przeglądy techniczne, opłaty abonamentowe, usługi naprawy, oprogramowanie, usługi parkingowe oraz przejazdy autostradami.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i eksploatacją składników majątku udostępnianych Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych, na podstawie zawartych umów odpowiednio pośrednictwa i o zarządzanie.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ustawy z uwzględnieniem ograniczeń zawartych w art. 88 ustawy, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast w odniesieniu do samochodów prawo do odliczenia podatku VAT w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. przysługuje na zasadach określonych w powołanych wyżej przepisach art. 86a i art. 88a ustawy, a od 1 kwietnia 2014 r. na podstawie przepisów wprowadzonych ustawą nowelizującą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Przy czym decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, który może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do skorzystania z odliczenia są/będą spełnione, ponieważ Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane składniki majątku udostępniane Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochody osobowe, laptopy i telefony komórkowe są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W ocenie tut. Organu z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że przekazanie do używania przez Przedstawicieli, czy Zleceniobiorców ww. składników majątkowych bez pobierania opłat odbywa się/będzie odbywało się w związku z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej - i ma/będzie mieć związek pośredni z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi (sprzedaż towarów). Korzyścią po stronie Wnioskodawcy jest/będzie bowiem intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki, rozszerzenie sieci dystrybucji, poprawa wizerunku marki produktów Spółki, pozyskiwanie nowych klientów dla Spółki, utrzymywaniu relacji z klientami dotychczas pozyskanymi, promowanie produktów Spółki, a także zapewnienie wysokiego poziomu zarządzania Spółką w zakresie przeprowadzania usprawnień działalności przedsiębiorstwa Spółki, zapewnienie wysokiej efektywności i sprawności logistyki, dążenie do wzrostu zyskowności prowadzonych przez Spółkę przedsięwzięć, oraz stworzenie właściwych mechanizmów motywacyjnych efektywnego zarządzania.

W konsekwencji uznać należy, że Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem, używaniem i kosztami eksploatacyjnymi (które - jak wskazano w opisie sprawy - ponoszone są/będą przez Spółkę) majątku udostępnianego Przedstawicielom i Zleceniobiorcom, tj. samochodów, laptopów i telefonów komórkowych, ze względu na fakt, że są/będą one związane (pośrednio) z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi. Przy czym prawo to przysługuje/będzie przysługiwać w ograniczonym zakresie w odniesieniu do nabycia niektórych typów pojazdów samochodowych, m.in. samochodów osobowych oraz nabycia paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu pojazdów wskazanych w powołanych wyżej przepisach, tj. w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. na zasadach określonych przepisami art. 86a i art. 88a ustawy, a od 1 kwietnia 2014 r. na podstawie przepisów wprowadzonych ustawą nowelizującą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: "Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem odpowiednich, przewidzianych w przepisach ustawy o VAT ograniczeń dotyczących prawa do odliczenia VAT od wydatków na nabycie samochodów (w zależności od typu zakupionego pojazdu) oraz paliwa wykorzystywanego do napędu tych samochodów - tj. ograniczeń określonych w treści przepisów art. 86a oraz 88a ustawy VAT" oraz " (...) w opinii Spółki, również od 1 kwietnia 2014 r. będzie ona uprawniona do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie pojazdów samochodowych oraz innych wydatków dotyczących tych pojazdów, na zasadach określonych w zmienionych przez ustawę zmieniającą przepisach o podatku od towarów i usług, tj. według zasad określonych w przepisach art. 1 pkt 4, art. 1 pkt 5, art. 10, art. 12 art. 13 ustawy zmieniającej" - uznano za prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że koszty eksploatacyjne wymienione w pkt 7 nadesłanego w dniu 4 lipca 2014 r. uzupełnienia są/będą ponoszone przez Wnioskodawcę, i to Zainteresowany dysponuje/będzie dysponował nabytymi towarami, w tym paliwem oraz usługami jak właściciel.

Informuje się ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, czy własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sprawy uznania udostępniania Przedstawicielom i Zleceniobiorcom opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym składników majątku stanowiących własność Spółki za świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz kwestii wydzielania pojedynczego świadczenia z kompleksowej usługi zarządzania, czy usługi pośrednictwa i odrębnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl