ILPP1/443-283/07-2/IN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej S. przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach akcji promocyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach akcji promocyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest międzynarodowym producentem i dostawcą szerokiej gamy produktów chemii budowlanej przeznaczonych zarówno dla profesjonalnych wykonawców, jak i użytkowników indywidualnych. Oferta Spółki obejmuje miedzy innymi: piany poliuretanowe, silikony, akryle, kauczuki, kleje, impregnaty, środki do renowacji dachów, produkty do ociepleń zewnętrznych budynków, wylewki i masy samopoziomujące, lakiery, środki do gruntowania oraz taśmy budowlane (dalej "towary").

W celu zwiększenia sprzedaży towarów (opodatkowanych podatkiem VAT), Spółka podejmuje ustawiczne działania zmierzające do zwiększenia rozpoznawalności firmy oraz marek produktów znajdujących się w jej ofercie. Działania reklamowe obejmują m.in. nieodpłatne rozdawanie gadżetów i materiałów reklamowych. Materiały te zawierają oznaczenia reklamowe w postaci logo marek znajdujących się w ofercie Spółki.

Do materiałów reklamowych należą w szczególności:

* materiały z logo produktów Spółki (w tym: długopisy, kubki, baloniki, kredki, smycze, itp.);

* odzież reklamowa z logo produktów Spółki (w tym: kombinezony robocze, kurtki, czapeczki, koszulki, itp.).

Ponadto, okresowo Wnioskodawca przygotowuje i przeprowadza akcje promocyjne mające na celu bezpośrednie wspieranie sprzedaży produktów Spółki, a w efekcie, zwiększenie i podtrzymywanie popytu na jej towary. Adresatami akcji są zarówno dotychczasowi i potencjalni kontrahenci Spółki, tj. dystrybutorzy towarów znajdujących się w jej ofercie sprzedaży lub profesjonalni wykonawcy (firmy budowlane). Zgodnie z założeniami tego typu akcji, uczestnicy otrzymują nagrody rzeczowe w zamian za dokonywanie zakupów towarów Spółki na poziomie określonym regulaminem akcji.

W celu realizowania akcji promocyjnych Spółka kupuje rożnego rodzaju towary stanowiące nagrody w tych akcjach. Do przedmiotów przekazywanych jako nagrody w akcjach promocyjnych należą w szczególności:

* sprzęt sportowy (w tym: plecaki sportowe);

* sprzęt komputerowy (w tym: monitory LCD, laptopy, palmtopy);

* sprzęt i akcesoria fotograficzne (w tym: aparaty cyfrowe, ramki cyfrowe);

* sprzęt RTV-AGD (w tym: odkurzacze samochodowe, odtwarzacze Mp3, Mp4, CD);

* pojazdy (w tym: skutery, quady, rowery).

Powyższe przedmioty Spółka przekazuje nieodpłatnie uczestnikom akcji promocyjnych jako premie za wywiązanie się przez nich z założeń akcji (dokonania określonego poziomu zakupów towarów Spółki).

Nabywając omawiane wyżej materiały dla celów reklamowych oraz przedmioty stanowiące nagrody w akcjach promocyjnych (dalej nazwane "materiałami"), Spółka otrzymuje faktury z wykazanym naliczonym podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę materiałów w ramach prowadzonych akcji nie jest dostawą towarów w rozumieniu przepisów art. 7 ust. 2 i art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT. Czy kwota podatku VAT naliczonego przy nabyciu tych materiałów obniża kwotę podatku należnego w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie materiałów na potrzeby akcji organizowanych przez Spółkę, w ramach prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce (od dnia 1 czerwca 2005 r.). Ponadto, z uwagi na związek przedmiotowego przekazania z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (tj. z przychodem generowanym przez dostawy towarów), Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu materiałów przekazywanych nieodpłatnie.

Na poparcie prawidłowości tego stanowiska Spółka przedstawia następujące argumenty.

Kwestia opodatkowania podatkiem VAT przekazania materiałów.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż przepisy obecnie obowiązującej ustawy o VAT nie zawierają żadnych odrębnych regulacji, odnoszących się wprost do przekazania (lub zużycia) towarów przez podatników w ramach prowadzonych przez nich akcji wspierania sprzedaży oraz innych działań marketingowych. W celu określenia konsekwencji takiego przekazania w zakresie podatku VAT należy odnieść się do ogólnych zasad opodatkowania zawartych w ustawie o VAT.

Przepis art. 5 ust. 1 cyt. ustawy wskazuje zamknięty katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT. Powołując treść tego przepisu Wnioskodawca wskazuje, iż warunkiem opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest odpłatność za te czynności. Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji wskazanych w przepisach ustawy. Wnioskodawca uważa, iż w odniesieniu do dostawy towarów, taki wyjątek od zasady odpłatności wprowadza przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Cytując treść powołanego przepisu Wnioskodawca podnosi, iż przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem jest dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią bezpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika nie jest dostawą towarów w rozumieniu ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Potwierdzeniem powyższego - zdaniem Spółki - jest fakt zmiany treści przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w wyniku nowelizacji ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. (Dz. U. Nr 90, poz. 756) z mocą obowiązywania od dnia 1 czerwca 2005 r. W stanie prawnym obowiązującym przed 1 czerwca 2005 r., przepis ten stanowił, że zasady określonej w art. 7 ust. 2 nie stosowało się do "przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem". Usunięcie frazy: "Jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem" oznacza zdaniem Spółki, że ustawodawca jasno doprecyzował, że art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie dotyczy przekazań na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Cytując art. 7 ust. 3 ustawy o VAT Wnioskodawca stwierdza, iż przepis ten w przypadku Spółki nie ma zastosowania, ponieważ przekazywanie materiałów, o których mowa we wniosku wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem, a zatem na mocy powołanego przepisu, jako nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie wykładni językowej przepisu art. 7 ust. 2 w powiązaniu z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu VAT podlegać mogą tylko przekazania towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (o ile podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów przekazywanych bez wynagrodzenia). Nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę materiałów w ramach prowadzonych akcji marketingowych jest natomiast działaniem ściśle związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem, ponieważ nakierowane jest na zwiększenie sprzedaży towarów.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów.

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawca powołuje treść art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w którym postanowiono, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wyjaśnia, iż działalność Spółki polega na sprzedaży towarów, których dostawy stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT. W celu zwiększenia zasięgu i skuteczności sprzedaży tych towarów, Spółka podejmuje określone działania reklamowe i organizuje akcje promocyjne, w ramach których m.in. przekazuje nieodpłatnie materiały swoim kontrahentom. Wydanie materiałów w postaci gadżetów reklamowych ma na celu budowanie dobrej marki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i towarów znajdujących się w jego ofercie, a więc jest integralnym elementem prowadzenia przedsiębiorstwa przez Spółkę. Podobnie wydanie materiałów stanowiących nagrody w ramach prowadzonych przez Spółkę akcji promocyjnych ma na celu bezpośrednie wspieranie sprzedaży towarów Spółki, a więc również jest integralnym i bezpośrednim elementem prowadzenia tego przedsiębiorstwa. Tym samym, nieodpłatne przekazywanie tych materiałów w ramach prowadzonych akcji jest bezpośrednio związane z podstawową działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę.

Ponieważ przekazanie materiałów ma na celu intensyfikację sprzedaży towarów, czyli wykonywanie czynności opodatkowanej VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych materiałów na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, że nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie należy do zakresu przedmiotowego ustawy o VAT oraz, że czynność ta została dokonana przez Spółkę celem osiągnięcia korzyści dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty w ramach owej transakcji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Takie świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą i w konsekwencji Spółce przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje opinię wyrażoną przez J. Zubrzyckiego w Leksykonie VAT 2007, wyrok ETS z dnia 26 maja 2005 r., w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07 oraz następujące postanowienia Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego: z dnia 28 lutego 2006 r. Nr PV/443-496/IV/2005/JD (PI/443-273/06/P/09), z dnia 23 grudnia 2005 r. Nr PV/443-426/IV/2005/JW (PI/005-1861/05/P/09) oraz z miesiąca marca 2006 r. Nr PV/443-534/IV/2005/JD (PI/443-403/06/P/03).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r.) wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 5,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy o podatku VAT wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 cyt. ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ww. ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), będącej odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami Dyrektyw (VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.).

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem - ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników, itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np. w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy zostało ograniczone. Na mocy art. 88 ust. 1 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

W ust. 3 pkt 3 powołanego wyżej przepisu zastrzeżono jednak, iż przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku, gdy zakupione materiały reklamowe i towary przeznaczone na nagrody w akcjach promocyjnych służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej (istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną), to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu przysługuje, pod warunkiem, że wydatki na ich nabycie stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wyjątek od tej zasady przewidziany został w art. 88 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy. W przypadku bowiem, gdy nieodpłatne przekazanie towarów zostało przez Spółkę opodatkowane, na podstawie tego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Spółce przysługuje, mimo że wydatek nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Zwraca się jednak uwagę na fakt, iż z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 3 cyt. ustawy w przypadku nabycia quadów, będących pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonego w fakturze, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07 w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania nagrody rzeczowej jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Również postanowienia Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego stanowią rozstrzygnięcia w indywidualnych sprawach, w przedstawionym stanie faktycznym.

Natomiast do cytowanego przez Wnioskodawcę wyroku ETS (z dnia 12 stycznia 2006 r., sygn. C-354/03 oraz z dnia 29 kwietnia 2004 r., sygn. C-77/01) nie odniesiono się w niniejszej interpretacji, ponieważ dotyczy on uprawnienia do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a w niniejszej interpretacji prawa tego się nie kwestionuje.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.