ILPP1/443-282/13-2/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług w zakresie księgowości od dnia 1 stycznia 2014 r. - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług w zakresie księgowości od dnia 1 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada świadectwo kwalifikacyjne wydane przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 lutego 2001 r., na podstawie którego jest uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie posiada natomiast uprawnień do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego. Zainteresowana prowadzi działalność, w ramach której wykonuje czynności sklasyfikowane w PKD z roku 2007 69.20.Z działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 69.20.23.0 "Usługi w zakresie księgowości". Od dnia 6 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego biura rachunkowego świadczy wyłącznie usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 69.20.23.0, czyli "Usługi w zakresie księgowości" polegające na:

1. Prowadzeniu i przechowywaniu dokumentacji księgowej i podatkowej

o podatkowej księgi przychodów i rozchodów,

o ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

o ewidencji (rejestrów) dla potrzeb podatku od towarów i usług - VAT,

o ewidencji wynagrodzeń,

o ewidencji środków trwałych oraz wyposażenia.

2. Sporządzanie na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestrów VAT deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług.

3. Obliczanie/rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie deklaracji podatkowych.

4. Podpisywanie i składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców w urzędach skarbowych

5. Obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie, podpisywanie i składanie deklaracji/raportów w ZUS.

6. Sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników.

7. Branie udziału w postępowaniach prowadzonych przez organy kontroli dotyczących okresu prowadzenia kompleksowej obsługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez biuro w ramach zawartych umów.

Wszystkie ww. usługi są świadczone na podstawie zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę księgową. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie świadczy usług w zakresie doradztwa podatkowego (żadnych usług o charakterze doradczym nie udziela i nie będzie udzielała porad, ani opinii prawnych), a w zakresie zaleceń, porad lub opinii swoich klientów odsyła do wykwalifikowanych w tym zakresie podmiotów. Zainteresowana nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej w roku podatkowym 2013 nie przekroczy łącznie kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując wyłącznie czynności sklasyfikowane mieszczące się w grupie PKWiU 69.20.23.0 "Usługi w zakresie księgowości" nie wykonując usług w zakresie doradztwa podatkowego, ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz spełniając warunek wynikający z art. 113 ust. 1 (wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy łącznie w roku podatkowym 2013 kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku) w świetle powyżej opisanego zdarzenia przyszłego prawidłowym będzie od dnia 1 stycznia 2014 r. powrót do zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakres świadczonych usług w ramach prowadzenia działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, możliwe jest korzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto, wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy łącznie w roku 2013 kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowana świadczy kompleksowe usługi, które mieszczą się w PKWiU pod symbolem 69.20.23.2 - "Usługi w zakresie księgowości", co nie jest doradztwem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei, na mocy art. 113 ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., ustalonym przez art. 1 pkt 55 lit. a ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), dalej ustawy zmieniającej - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy zmieniającej, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Według art. 113 ust. 11 ustawy zmieniającej, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11a ustawy zmieniającej, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zmieniającej, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze, w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego i jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 12 "Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego" oraz pod pozycją 13 "Usługi prawnicze".

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem, użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

Z kolei, art. 2 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy musza wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni posiada świadectwo kwalifikacyjne, na podstawie którego jest uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie posiada natomiast uprawnień do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego. Zainteresowana prowadzi działalność, w ramach której wykonuje czynności sklasyfikowane w PKD z roku 2007 69.20.Z działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 69.20.23.0 "Usługi w zakresie księgowości". Od dnia 6 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem dla celów podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonego biura rachunkowego świadczy wyłącznie usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 69.20.23.0, czyli "Usługi w zakresie księgowości" polegające na: prowadzeniu i przechowywaniu dokumentacji księgowej i podatkowej, sporządzaniu na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestrów VAT deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, obliczaniu/rozliczaniu na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych, podpisywaniu i składaniu deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców w urzędach skarbowych, obliczaniu/rozliczaniu składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzaniu, podpisywaniu i składaniu deklaracji/raportów w ZUS, sporządzaniu list płac i prowadzeniu indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników, braniu udziału w postępowaniach prowadzonych przez organy kontroli dotyczących okresu prowadzenia kompleksowej obsługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez biuro w ramach zawartych umów. Wszystkie ww. usługi są świadczone na podstawie zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę księgową. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie świadczy usług w zakresie doradztwa podatkowego (żadnych usług o charakterze doradczym nie udziela i nie będzie udzielała porad, ani opinii prawnych), a w zakresie zaleceń, porad lub opinii swoich klientów odsyła do wykwalifikowanych w tym zakresie podmiotów. Zainteresowana nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej w roku podatkowym 2013 nie przekroczy łącznie kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy wskazać należy, iż w związku z prowadzeniem działalności w zakresie usług rachunkowo-księgowych, Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, tj. nie wykonuje usług o charakterze doradczym, a przygotowanie deklaracji podatkowych stanowi element kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że jeżeli wartość sprzedaży w roku 2013 nie przekroczy kwoty 150.000 zł, to Wnioskodawczyni prowadząc biuro rachunkowe świadczące usługi rachunkowo-księgowe i nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. będzie mogła skorzystać z prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy od podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.