ILPP1/443-279/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa, terminu i sposobu odliczenia podatku VAT w związku z zawartą umową leasingu finansowego jachtu pełnomorskiego - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa, terminu i sposobu odliczenia podatku VAT w związku z zawartą umową leasingu finansowego jachtu pełnomorskiego. Dnia 29 kwietnia 2011 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy z dnia 30 września 2010 r. Spółka Jawna z siedzibą (dalej: Wnioskodawca) sprzedał Spółka Akcyjna (dalej: Finansujący) coroczny jacht pełnomorski. W związku z tą umową strony podpisały jednocześnie w tym samym dniu umowę leasingu finansowego. Wartość przedmiotu leasingu finansowego została określona na taką samą kwotę jak w poprzedzającej ją umowie sprzedaży.

W związku z zawarciem ww. umów protokołem odbioru z dnia 13 października 2010 r. jacht został odebrany przez Finansującego od Wnioskodawcy, a następnie przekazany przez Finansującego Wnioskodawcy. Wnioskodawca tym samym objął jacht w posiadanie zależne w oparciu o umowę leasingu finansowego.

Jednocześnie zgodnie z art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpowiednio art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Finansujący wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT z dnia 13 października 2010 r. dokumentującą dostawę przedmiotowego jachtu opiewającą na całą wartość świadczenia wynikającego z umowy leasingu finansowego, tj. obejmującą spłatę wartości początkowej środka trwałego będącego przedmiotem leasingu oraz wynagrodzenie finansującego w postaci odsetek.

W efekcie na fakturze wyodrębniono wstępną opłatę leasingową stanowiącą w całości ratę kapitałową oraz wszystkie okresowe opłaty leasingowe za cały okres leasingu z podziałem na część kapitałową i na część odsetkową.

Liczba okresowych opłat leasingowych została określona na 69. Na podstawie § 3 umowy sprzedaży z dnia 30 września 2010 r. Wnioskodawca wyraził zgodę na potrącenie przez Finansującego z ceny sprzedaży jachtu opłaty administracyjnej, wstępnej opłaty leasingowej oraz kwoty podatku VAT od sumy wszystkich opłat leasingowych opisanych w umowie leasingu.

Po objęciu jachtu w posiadanie zależne Wnioskodawca wpisał jacht do ewidencji środków trwałych Spółki. W trakcie trwania umowy leasingu finansowego Wnioskodawca dokonywał odpisów amortyzacyjnych według stawek podatkowych przewidzianych dla jachtu będącego w leasingu. Odpisy amortyzacyjne i odsetki z rat leasingowych stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu. Zainteresowany na podstawie umowy leasingu finansowego zobowiązany został również do ubezpieczenia przedmiotu leasingu we własnym imieniu i na swój koszt, lecz na rzecz Finansującego.

Zgodnie z umową spółki i wpisem do KRS przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest transport morski i przybrzeżny pasażerski oraz transport wodny śródlądowy pasażerski oraz wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego. Powyższe klasyfikacje obejmują swoim zakresem wypożyczanie i dzierżawę sprzętu łodzi wycieczkowych i jachtów zarówno bez załogi jak i z załogą. Przedmiotowy jacht został przez Wnioskodawcę wzięty w leasing w celu jego gospodarczego wykorzystania polegającego na jego wynajmie. Oferta i faktyczna możliwość jego wynajęcia jest aktualna przez cały rok kalendarzowy jednak z uwagi na znikome zainteresowanie powyższą usługę w miesiącach zimowych, w praktyce klienci będą korzystać z powyższej oferty w okresie wiosenno-letnim. Wnioskodawca bez względu na to, czy jacht jest wynajmowany, czy też stoi nieużywany obowiązany jest na podstawie umowy najmu z dnia 24 czerwca 2010 r., płacić comiesięczny czynsz z tytułu najmu powierzchni na nadbrzeżu oraz miejsca przy kei gdzie jest cumowany. W przypadku zgłoszenia się klienta przez cały rok kalendarzowy istnieje możliwość wynajęcia przedmiotowego jachtu. Od dnia rozpoczęcia korzystania z przedmiotowego jachtu na podstawie umowy leasingu do dnia wystąpienia z niniejszym wnioskiem jacht nie został jeszcze nikomu wynajęty z uwagi na brak klientów spowodowany najprawdopodobniej pogodą.

Przedmiotowy jacht będzie wykorzystywany wyłącznie na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Dnia 29 kwietnia 2011 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego. W uzupełnieniu tym wskazano, iż Wnioskodawca jest i będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w tym celu we właściwym urzędzie skarbowym. Zainteresowany w ramach działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane, choć w przyszłości nie wyklucza, iż będzie wykonywał czynności zwolnione i nie podlegające opodatkowaniu, których na dzień dzisiejszy nie jest jednak w stanie skonkretyzować.

Ponadto, przedmiotowy jacht służyć będzie wyłącznie czynnościom opodatkowanym polegającym na odpłatnym oddawaniu go w najem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, kiedy i w jaki sposób, Wnioskodawca będzie mógł dokonać odliczenie podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Finansującego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie przewidują szczególnych warunków odliczenia podatku naliczonego w stosunku do towarów oddanych podatnikowi do korzystania na podstawie umowy leasingu niezależnie od tego czy w danym stanie faktycznym mamy do czynienia z leasingiem finansowym, czy też z leasingiem operacyjnym. Podstawą odliczenia podatku naliczonego będzie ogólna zasada wyrażona w art. 88 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że prawo do odliczenia powstanie z chwilą otrzymania przez podatnika prawidłowej faktury VAT, dokumentującej wykonane czynności opodatkowanej. W przypadku leasingu finansowego, z którym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, tą czynnością jest dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku tego rodzaju umowy obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą wydania towarów. Ze względu na fakt, że transakcja taka powinna zostać udokumentowane fakturą VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednak nie później niż w siódmym dniu licząc od dnia wydania towaru (jachtu). W efekcie nie można mieć wątpliwości, że w przypadku leasingu finansowego faktura ta powinna obejmować wartość świadczenia, tj. uwzględniać zarówno wartość początkową nabywanego środka trwałego jak i część odsetkową, tj. w istocie swej wynagrodzenie Finansującego. Podstawą opodatkowania jest tu kwota należna czyli całość wynagrodzenia netto z tytułu nabycia rzeczy stanowiącej przedmiot leasingu wraz z wszelkimi opłatami wynikającymi z zawartej umowy.

Powyższe nie oznacza, że cała kwota określona taką fakturą jest natychmiast wymagalna, w powyższym zakresie Wnioskodawca obowiązany jest uiszczać okresowe opłaty leasingowe zgodnie z harmonogramem spłat. Powyższa okoliczność nie wpływa jednak w żaden sposób na termin i zakres powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT, który powstaje z chwilą wydania towaru (jachtu). Oznacza to, że Finansujący obowiązany jest zapłacić podatek należny od razu od całej kwoty netto wykazanej na przedmiotowej fakturze. Jednocześnie po stronie Wnioskodawcy VAT należny wynikający z tej faktury kosztowej stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego za dany miesiąc podatkowy, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT. Uprawnienie powyższe, wobec braku jakiejkolwiek odmiennej podstawy prawnej, nie jest uzależnione od zapłaty Finansującemu całej należności.

Jednocześnie warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest faktyczne wykorzystywanie przedmiotu leasingu w prowadzonej działalności gospodarczej polegające na wynajęciu jachtu przynajmniej jednemu klientowi. Istotne jest tylko to, że dany środek trwały znajduje się w ewidencji środków trwałych i zgodnie z zamierzeniem podatnika będzie wykorzystywany wyłączne do działalności opodatkowanej.

W efekcie nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Finansującego na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, tj. w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał fakturę, lub w rozliczeniu za okres następny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz nie podlegających temu podatkowi.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-18 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zwrócenia szczególnej uwagi wymaga art. 86 ust. 12 ustawy stanowiący, że w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Pamiętać bowiem należy, że odliczenie podatku, co do zasady, związane jest z rozliczeniem za okres, w którym otrzymano fakturę (dokument celny), ale także z tym, czy podatnik nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, bądź też czy wykonano usługę na rzecz podatnika. Jest to konsekwencją tego, że w takim przypadku następuje dostawa na rzecz podatnika. Powstaje więc podatek należny u dostawcy, a w konsekwencji - prawo do odliczenia u nabywcy.

Jednakże na mocy art. 86 ust. 12a ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż warunek wskazany w art. 86 ust. 12 ustawy, nie dotyczy m.in. usług najmu, dzierżawy, leasingu, a także usług dozoru i przechowywania mienia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 30 września 2010 r. sprzedał całoroczny jacht pełnomorski. Tego samego dnia podpisał umowę leasingu finansowego na taką samą kwotę. W związku z zawarciem ww. umów protokołem odbioru z dnia 13 października 2010 r. jacht został odebrany przez Finansującego od Wnioskodawcy, a następnie przekazany przez Finansującego Wnioskodawcy. Wnioskodawca tym samym objął jacht w posiadanie zależne w oparciu o umowę leasingu finansowego. Finansujący wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT z dnia 13 października 2010 r. dokumentującą całą wartość świadczenia wynikającego z umowy leasingu finansowego. Na dokumencie tym wyodrębniono wstępną opłatę leasingową stanowiącą w całości ratę kapitałową oraz wszystkie okresowe opłaty leasingowe. Liczba okresowych opłat leasingowych została określona na 69. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Nabyty jacht pełnomorski służyć będzie wyłącznie czynnościom opodatkowanym polegającym na odpłatnym oddawaniu go w najem.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktury VAT dokumentującej leasing finansowy (spełniający definicję dostawy towarów) obejmującej wstępną opłatę leasingową (rata kapitałowa) oraz wszystkie okresowe opłaty leasingowe pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż nabyty jacht służył będzie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, przez co spełnione zostały przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto, stosownie do treści art. 86 ust. 10 i ust. 11 z uwzględnieniem z ust. 12 ustawy, Wnioskodawca uprawniony będzie odliczyć określony na fakturze VAT wystawionej przez Finansującego podatek w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał fakturę lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa, terminu i sposobu odliczenia podatku VAT w związku z zawartą umową leasingu finansowego jachtu pełnomorskiego. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów, zostały załatwione w interpretacjach indywidualnych nr ILPB1/415-187/11-4/AA i ILPB1/415-187/11-5/AA z dnia 19 maja 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.