ILPP1/443-276/10-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2010 r. (data wpływu 18 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 maja 2010 r. (data wpływu 18 maja 2010 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wojewoda decyzją, ustalił na rzecz Wnioskodawcy odszkodowanie za przejęcie na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości, przeznaczonej na cele budowy w ciągu drogi krajowej x, oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 228/1 o pow. 0,22564 ha, nr 228/2 o pow. 0,2048 ha obręb XXX nr 734/1 o pow. 0,2193 ha obręb XXX ark mapy 1 gmina XXX bez oznaczenia hipotecznego, oraz decyzją, odszkodowanie za przejęcie na cele budowy w ciągu drogi krajowej xx, oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 65/8 o pow. 0,0976 ha oraz nr 65/9 o pow. 0,0215 ha, obręb XXX, ark mapy 1 gmina XXX, zapisanej w księdze wieczystej KW nr XXX/000XXX/9.

Odszkodowanie w kwotach odpowiednio 661 675,00 zł i 126 388,00 zł (zgodnych z decyzjami) wpłynęło z Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w dniu 12 lutego 2010 r. W dniu 15 lutego 2010 r. Zainteresowany wystawił faktury VAT związane z przekazaniem wynikających z decyzji działek na rzecz GDDKiA w kwotach odpowiednio:

* faktura XXX netto 542 356,56 zł, VAT 119 318,44 zł, brutto 661 675,00 zł oraz

* faktura XXX netto 103 596,72 zł, VAT 22 791,28 zł brutto 126 388,00 zł.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że wywłaszczenie za odszkodowaniem przedmiotowych nieruchomości nie zostało dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zainteresowany wszedł w posiadanie nieruchomości w 1999 r. na mocy ustawy z dnia 13 października 1998 r. - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) w związku z art. 103 ust. 3 tej ustawy, § 1-3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1071) oraz art. 2a ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115). Wcześniej drogi te stanowiły fragment dróg wojewódzkich, zatem były zabudowane. Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada wiedzy kto i w którym roku był pierwszym nabywcą tych zabudowanych nieruchomości, jak również kto i kiedy prowadził prace polegające na wybudowaniu drogi. Jednakże czynności te wystąpiły przed dniem 1 stycznia 1999 r. i z pewnością nie podlegały opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z roku 2004. Być może inwestycję realizowano po roku 1993 i w tamtym okresie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy budowli stanowiło czynność opodatkowaną. Jednakże od chwili realizacji budowy drogi, do dnia wywłaszczenia Zainteresowanego za odszkodowaniem upłynął z pewnością okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku wywłaszczeniem za odszkodowaniem ww. nieruchomości, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i możliwe jest na tej podstawie sporządzenie korekty faktur nr 009/FN/2010 do wartości po korekcie netto 661 675,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 661 675,00 zł i nr 008/FN/2010 do wartości po korekcie netto 126 388,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 126 388,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 29 ust. 5 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) możliwe jest sporządzenie korekty faktur nr 009/FN/2010 do wartości po korekcie netto 661 675,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 661 675,00 zł oraz nr 008/FN/2010 do wartości po korekcie netto 126 368,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 126 388,00 zł.

Zainteresowany stał się właścicielem ww. działek w 1999 r. na podstawie art. 60 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) w związku z art. 103 ust. 3 tej ustawy, § 1-3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1071) oraz art. 2a ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115), co potwierdzono decyzją Wojewody nr XXX, dla działek nr 65/8 o pow. 0,0976 ha, nr 65/9 o pow. 0,0215 ha, obręb XXX, ark mapy 1 gmina XXX, zapisanej w księdze wieczystej KW nr XXX, i decyzją Wojewody nr dla działek nr 228/1 o pow. 0,22564 ha, nr 228/2 o pow. 0,2048 ha obręb XXX oraz nr 734/1 o pow. 0,2193 ha obręb XXX ark mapy 1 gmina XXX bez oznaczenia hipotecznego. Nieruchomości te w chwili ich nabycia przez Zainteresowanego z mocy prawa były zabudowane - działki nr 65/8 o pow. 0,0976 ha, nr 65/9 o pow. 0,0215 ha, obręb XXX, ark mapy 1 gmina XXX stanowiły do dnia 31 grudnia 1998 r. fragment drogi wojewódzkiej, o powierzchni bitumicznej nr x, o przebiegu XXX do drogi XXX. Działki nr 228/1 o pow. 0,22564 ha, nr 228/2 o pow. 0,2048 ha obręb XXX oraz nr 734/1 o pow. 0,2193 ha obręb XXX ark mapy 1 gmina stanowiły do dnia 31 grudnia 1998 r. fragment drogi wojewódzkiej, o powierzchni bitumicznej nr x o przebiegu x-y-z.

Według art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku dostawy budynków lub budowli, trwale z gruntem związanym albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec czego, umożliwia się opodatkowanie gruntu stawką podatku przewidzianą dla budynków lub budowli.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak (...) drogi (...).

Zatem właściwą stawką podatku stosowaną dla nieruchomości w tym przypadku jest stawka przewidziana dla budowli jaką jest droga.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem że:

W ocenie Wnioskodawcy, w omawianym przypadku, nie zachodzi przesłanka art. 43 ust. 1 pkt 10a tiret a, gdyż wszedł on w posiadanie nieruchomości nieodpłatnie, na mocy zapisów ustawowych potwierdzonych decyzjami administracyjnymi, zatem nie poniósł on nakładów w tym również na podatek od towarów i usług, który mógłby potencjalnie stanowić podstawę obniżenia podatku należnego o naliczony.

W przypadku działek nr 65/8 o pow. 0,0976 ha, nr 65/9 o pow. 0,0215 ha, obręb XXX, ark mapy 1 gmina XXX, w okresie od 1999 r. do dnia 15 lutego 2010 r., nie ponoszono żadnych nakładów modernizacyjnych na ulepszenie drogi, które spowodowałyby wzrost jej ewidencyjnej wartości.

Na drodze przebiegającej przez działki numer 228/1 o pow. 0,22564 ha, nr 228/2 o pow. 0,2048 ha obręb XXX, nr 734/1 o pow. 0,2193 ha obręb XXX ark mapy 1 gmina XXX również nie dokonywano modernizacji w latach 1999-2010.

Zgodnie z interpretacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, w przypadku gdyby wystąpiły nakłady na modernizację drogi powiatowej, co może mieć miejsce w przyszłości, nakłady takie stanowią zadanie związane z realizacją celu publicznego i w tym zakresie nie jest on uznany za podatnika VAT, na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Nabywając towary i usługi (w tym budowlane) służące realizacji zadań publicznych, podmiot nie będący uznanym jako podatnik VAT nie ma tym samym możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co powoduje spełnienie przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 10a tiret b. Zapis odnoszący kwotę wydatków do wartości początkowej obiektów, który ogranicza możliwość zwolnienia od VAT do 30% dotyczy bowiem wyłącznie sytuacji, w której poniesione wydatki uprawniałyby do obniżania podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca dodał, że zadanie publiczne, polegające na utrzymaniu drogi powiatowej bądź poprawie jej stanu przez modernizację czy przebudowę, nie służy i nigdy nie służyło sprzedaży opodatkowanej, gdyż drogi publiczne kategorii dróg powiatowych użytkowane są nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Na mocy cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - w oparciu o art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy wskazuje, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu - art. 29 ust. 5 ustawy.

Z powyższych regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Budowlą, na mocy art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, (...).

Zatem, zgodnie z powołanym powyżej przepisem ustawy - Prawo budowlane, droga jest budowlą czyli do jej sprzedaży zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług analogiczne jak do sprzedaży budynku.

Z analizy sprawy wynika, że Wojewoda ustalił w drodze decyzji na rzecz Wnioskodawcy odszkodowanie za przejęcie na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości, przeznaczonych na cele budowy w ciągu drogi krajowej S-xx.

Zainteresowany wszedł w posiadanie ww. nieruchomości nieodpłatnie na mocy zapisów ustawowych potwierdzonych decyzjami administracyjnymi, zatem nie poniósł on nakładów w tym również na podatek od towarów i usług, który mógłby potencjalnie stanowić podstawę obniżenia podatku należnego o naliczony.

Nieruchomości te w chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę były zabudowane - działki nr 65/8 oraz nr 65/9 stanowiły do dnia 31 grudnia 1998 r. fragment drogi wojewódzkiej powierzchni bitumicznej nr 32218. Z kolei działki nr 228/1, nr 228/2 oraz nr 734/1 stanowiły do dnia 31 grudnia 1998 r. fragment drogi wojewódzkiej o powierzchni bitumicznej nr x.

W przypadku działek nr 65/8 oraz nr 65/9 Zainteresowany nie ponosił żadnych nakładów modernizacyjnych na ulepszenie drogi, które spowodowałyby wzrost jej ewidencyjnej wartości. Na drodze przebiegającej przez działki nr 228/1, nr 228/2 oraz nr 734/1 również nie dokonywano modernizacji w latach 1999-2010.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że wywłaszczenie za odszkodowaniem przedmiotowych nieruchomości nie zostało dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Biorąc pod uwagę wskazane regulacje oraz analizę sprawy wskazać należy, iż wywłaszczenie za odszkodowaniem stanowiące dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja, czyli dostawa dróg wraz z gruntem na którym są one posadowione, z uwagi na fakt, iż nie jest ona dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z delegacją zawartą w art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

W celu wykonania powyższej delegacji Minister Finansów wydał w dniu 28 listopada 2008 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W oparciu o § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że odszkodowanie w kwotach odpowiednio 661 675,00 zł i 126 388,00 zł (zgodnych z decyzjami) z Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Wnioskodawca otrzymał w dniu 12 lutego 2010 r. W dniu 15 lutego 2010 r. wystawił on faktury VAT dokumentujące dostawę wynikających z decyzji nieruchomości, na rzecz GDDKiA w kwotach odpowiednio:

* faktura XXX netto 542 356,56 zł, VAT 119 318,44 zł, brutto 661 675,00 zł oraz

* faktura XXX netto 103 596,72 zł, VAT 22 791,28 zł brutto 126 388,00 zł.

W związku z powyższym, Zainteresowany po stwierdzeniu pomyłki dotyczącej stawki podatku VAT winien wystawić faktury korygujące do faktur będących przedmiotem pytania.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, wywłaszczenie za odszkodowaniem nieruchomości będących przedmiotem pytania korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Wnioskodawca w związku z zaistniałą pomyłką winien wystawić faktury korygujące do faktur nr xx do wartości po korekcie netto 661 675,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 661 675,00 zł oraz faktury nr XXX do wartości po korekcie netto 126 388,00 zł, VAT 0 zł (zw), brutto 126 388,00 zł.

Tut. Organ informuje, iż stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innego przepisu niż przez niego przedstawiony.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.