ILPP1/443-275/08-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1987 nabył w drodze dziedziczenia testamentowego udział w wysokości 1/3 w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami warsztatowymi, usługowymi i handlowymi. Pozostałe udziały w takiej samej wysokości nabyła matka i siostra Zainteresowanego.

W roku 2002 doszło do umownego zniesienia współwłasności i podziału nieruchomości wspólnej w ten sposób, że nieruchomość została podzielona na dwie nieruchomości mniejsze, z których jedna stała się wyłączną własnością Wnioskodawcy, a druga wyłączną własnością siostry Podatnika.

Nieruchomość, której właścicielem stał się Zainteresowany, była do dnia 30 czerwca 2000 r. wykorzystywana przez niego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca poniósł nakłady na posadowiony na gruncie budynek.

Od dnia 1 lipca 2000 r. Wnioskodawca wynajmował, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, część nieruchomości wraz z budynkiem innemu podmiotowi (osobie prawnej). Od tej daty nie zostały poczynione żadne nakłady na przedmiotowej nieruchomości. Po zniesieniu współwłasności i podziale nieruchomości wspólnej przedmiotem najmu stała się nieruchomość będąca wyłącznie przedmiotem własności Zainteresowanego.

W dniu 31 grudnia 2007 r. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej i od 1 stycznia 2008 r. wynajmuje nieruchomość jako osoba fizyczna, będąc z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Na mocy umowy najmu najemca był uprawniony do czynienia nakładów na przedmiotowej nieruchomości i nakłady takie czynił, w szczególności dokonując remontów i modernizacji przedmiotowych budynków oraz wznosząc nowy budynek biurowy i wiatę garażową.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na budynki posadowione i budowane na przedmiotowym gruncie.

Nakłady te były czynione przez najemcę na przestrzeni minionych 5 lat i amortyzowane przez niego jako inwestycja w obce środki trwałe.

W obecnej chwili Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż (dostawa) przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, albowiem nie została spełniona podstawowa przesłanka przewidziana przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy.

Mimo, że spełnione zostały pozostałe przesłanki do skorzystania ze zwolnienia, tj. podatnikowi w stosunku do budynków nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT), podatnik nie poczynił w okresie minionych 5 lat żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości (art. 43 ust. 6 cyt. ustawy), to jednak przedmiotem transakcji jest nieruchomość, na której na przestrzeni ostatnich 5 lat został wzniesiony budynek biurowy oraz wiata garażowa.

Wprawdzie budynek i budowla wzniesione zostały nie przez podatnika, lecz przez najemcę przedmiotowej nieruchomości, to jednak mimo tego wskutek powyższych nakładów poniesionych na nieruchomość w postaci wzniesienia budynku biurowego oraz wiaty garażowej nieruchomość ta utraciła status towaru używanego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w myśl którego przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat.

Brak jest jednocześnie jakichkolwiek szczególnych regulacji odnoszących się do sytuacji, w których przedmiotem transakcji (dostawy) byłaby nieruchomość zabudowana częściowo budynkami stanowiącymi towar używany, a częściowo "towar nowy".

W takiej sytuacji należy zatem oprzeć się na przepisie art. 29 ust. 5 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu i uznając, że w powyższej sytuacji budynki nie stanowią towaru używanego, a całość należy opodatkować podatkiem VAT według stawki 22%, mając na uwadze przeznaczenie budynków i budowli na gruncie posadowionych (budynki i budowle warsztatowe, usługowe i handlowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi dostawa gruntów zabudowanych i gruntów niezabudowanych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane w myśl 43 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Przepis art. 43 ust. 6 ustawy wprowadza wyłączenia z cyt. powyżej zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zwolnienia tego nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, tj. budynków, budowli i ich części, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

* miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

* użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza prawo zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu zabudowanego rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Budynki (przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe) oraz budowle mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednak pod pewnymi warunkami.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać majątek, w skład którego wchodzi nieruchomość zabudowana. Na ww. gruncie, na przestrzeni minionych 5 lat dokonano remontów i modernizacji budynków oraz wzniesiono budynek biurowy i wiatę garażową. Tak więc, od zakończenia budowy wyżej wymienionych obiektów nie upłynęło więcej niż 5 lat.

Podatnik wskazał, że nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z poniesionymi nakładami na budynki.

A zatem w świetle przywołanego wyżej art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, wzniesione na przestrzeni minionych 5 lat obiekty budowlane, tj. budynek biurowy i wiata garażowa nie stanowią towarów używanych, natomiast pozostałe budynki, dla których od końca budowy minęło 5 lat, stanowią towary używane.

W konsekwencji dostawa gruntu wraz z budynkiem biurowym i wiatą garażową nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, natomiast w części dotyczącej pozostałych budynków powyższe zwolnienie ma zastosowanie.

Ze względu na fakt, że przedmiotem transakcji będzie grunt związany z budynkami (budynek biurowy i wiata garażowa), które nie korzystają z wyżej powołanego zwolnienia oraz grunt z posadowionymi na nim budynkami i budowlami, których dostawa korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, należy przypisać część gruntu do poszczególnych obiektów.

Reasumując, dostawa gruntu w części związanej z budynkami nie stanowiącymi towarów używanych podlega opodatkowaniu jak przy dostawie tych budynków, zaś w części związanej z budynkami stanowiącymi w rozumieniu ustawy o VAT towary używane, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.