ILPP1/443-271/08-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008 r. (data wpływu 4 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania w imieniu i na rachunek podatnika dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy faktur VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania w imieniu i na rachunek podatnika dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca dokonuje dostaw wyrobów gotowych wykonywanych w ramach własnej produkcji. Wyroby gotowe są następnie pakowane i w taki sposób dostarczane do odbiorcy (nabywcy). Opakowanie wyrobów nie jest jednak objęte przedmiotem zawartych umów Wnioskodawcy.

Zainteresowany w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego (z dnia 21 maja 2008 r.) wskazuje, iż zamierza zawrzeć umowę o wystawianie w jego imieniu i na jego rachunek, faktur VAT, za dostarczany towar. W przypadku zawarcia takiej umowy o wystawianie faktur, Wnioskodawca i odbiorca stosownie do treści obowiązujących przepisów złożą informację do naczelnika urzędu skarbowego o zawarciu przedmiotowej umowy. Zainteresowany podnosi również, iż obie strony umowy są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Jako stan faktyczny sprawy Wnioskodawca przytacza § 10 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik dokonujący dostawy wyrobów gotowych z własnej produkcji, (jeżeli przedmiotem umowy o wystawianiu faktur nie jest dostawa pojemników), może na podstawie własnych zestawień obciążać nabywcę za dostarczone opakowania (pojemniki). Obowiązkiem dostawcy wyrobów, jest prawidłowe rozliczanie należności, a w konsekwencji obciążanie odbiorcy opakowaniami. W związku z tym, że odbiorca nie chce przejąć na siebie obowiązku ewidencjonowania otrzymanych pojemników, to żeby rozwiązać ten problem, robienie zestawień i obciążeń dla odbiorców za pojemniki, będzie wykonywane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT podatnicy są zobowiązani do wystawiania faktur VAT. Stosownie do § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), nabywcy towarów i usług od podatnika mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury zaliczkowe, w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: nabywca towarów lub usług jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i ma zawartą z dokonującym dostawy lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom określonym w § 10 ust. 2 ww. rozporządzenia upoważniającą do wystawiania faktur w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kluczowe dla sprawy treści zawarto jednak w wydanym na podstawie delegacji art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, akcie wykonawczym do ustawy o VAT, tj. w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W myśl § 10 ust. 1 cyt. rozporządzenia nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 8 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 14, w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

Umowa, o której mowa wyżej - stosownie do treści ust. 2 cyt. przepisu - powinna zawierać w szczególności:

W związku z powyższym - w myśl ust. 3 - faktura wystawiana na zasadach określonych powyżej (w ust. 1 i ust. 2) powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o wystawianie przez nabywcę faktur w imieniu i na rachunek Wnioskodawcy. Zainteresowany dokonuje dostaw wyrobów gotowych wykonywanych w ramach własnej produkcji. Wyroby gotowe są następnie pakowane i w taki sposób dostarczane do odbiorcy (nabywcy). Opakowanie wyrobów nie jest jednak objęte przedmiotem umów o dostawę wyprodukowanych produktów (nie jest wliczane do ceny wyrobu). Wnioskodawca planuje wystawiać na nabywcę faktury obciążające z tytułu dostarczonych opakowań (pojemniki).

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do wystawiania faktur VAT w trakcie obowiązywania umowy o wystawianiu przez nabywcę faktur w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usług. Wykładnia językowa i gramatyczna § 10 wskazuje, iż przez fakt zawarcia umowy sprzedawca nie wystawia faktur na rzecz nabywcy w okresie obowiązywania umowy. Przepis nie przewiduje wyjątków oraz nie łączy zakazu z innymi przypadkami. Zatem przepis winien być interpretowany wprost, a z brzmienia § 10 ust. 2 pkt 1 lit. b) rozporządzenia, wynika w sposób bezsporny, iż dokonujący dostawy zawierając stosowną umowę zobowiązuje się nie wystawiać faktur na rzecz drugiej strony umowy, tj. odbiorcy.

Ograniczenie takie nie wiąże się z przedmiotem dostawy lecz z odbiorcą dostawy, zatem fakt, iż z dostawą towaru wiąże się konieczność innych rozliczeń nie może stanowić podstawy do wystawienia innych faktur na tego samego odbiorcę.

Reasumując, Wnioskodawca zawierając umowę o wystawianie w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towaru faktur VAT zobowiązany będzie nie wystawiać faktur na odbiorcę produkowanych przez siebie towarów. Obowiązujący kształt przepisów wykonawczych w sposób jednoznaczny kwalifikuje zawarcie ww. umowy z utratą prawa do wystawiania faktur na rzecz odbiorcy, także wtedy gdy dokument sprzedaży dotyczyłby innego towaru. Ograniczenie prawa do wystawiania faktur w sytuacji zawarcia umowy, o której mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia, dotyczy konkretnego odbiorcy, a nie zawieranych z nim umów handlowych czy też konkretnego towaru.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.