ILPP1/443-267/07-2/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-267/07-2/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Pracy "P" w likwidacji przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu 26 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej informacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży gruntu zabudowanego budynkami i budowlami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży gruntu zabudowanego budynkami i budowlami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1991 ze Spółdzielni Pracy "R-B" została wydzielona Spółdzielnia Pracy "P". Spółdzielnia została wyposażona w grunt zabudowany budynkami położony przy ulicy J.X w P. Działalność Spółdzielni polegała nie tylko na wykonywaniu robót budowlanych oraz remontów, ale także na wynajmowaniu oraz wydzierżawianiu nieruchomości. W okresie od roku 1991 Spółdzielnia nie wykonywała prac modernizacyjnych w obiektach będących jej własnością.

W roku 1996 Spółdzielnia wynajęła lokale biurowe oraz wydzierżawiła boksy magazynowe J.W. "T-E". Spółdzielnia wyraziła zgodę na adaptacje i remonty oraz zobowiązała się zwrócić najemcy nakłady w wypadku rozwiązania umowy. Umowę rozwiązano we wrześniu 2004 r.. Najemca żąda zwrotu nakładów w wysokości 320 (...) zł, lecz do dnia sprzedaży, tj. do dnia 18 września 2007 r. nie wystawił faktury VAT. Co do wysokości nakładów istnieje spór między Spółdzielnią a najemcą, który prawdopodobnie rozstrzygnie sąd.

W roku 1998 Spółdzielnia wydzierżawiła nieruchomości M P. Zgodnie z umową dzierżawca rozbudował i zmodernizował istniejącą halę produkcyjną, utwardził parking oraz wybudował w 1999 r. nową halę produkcyjną o pow. 648 m 2. Umowę rozwiązano w dniu 31 sierpnia 2007 r.. Dzierżawca wprawdzie stosownie do postanowień umowy mógł żądać zwrotu nakładów, jednak oświadczył, że nie zamierza tego czynić i nie wystawił faktury VAT.

Wskutek uchwały Walnego Zgromadzenia podjętej w grudniu 2006 r. Spółdzielnia przeszła w stan likwidacji. W dniu 18 września 2007 r. likwidatorzy sprzedali przedmiotowy grunt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntu zabudowanego budynkami i budowlami, w których Spółdzielnia nie wykonała robót modernizacyjnych (roboty modernizacyjne wykonali dzierżawca i najemca, ale nie wystawili faktur VAT), należy opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług korzysta ze zwolnienia od podatku. Wobec nieponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków na ulepszenie budynków i budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie ma zastosowania art. 43 ust. 6 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

eksport towarów,

* import towarów,

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy. Zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Natomiast dostawa budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jako dostawa towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów podatnik dokonujący ich dostawy nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Towarami używanymi na mocy art. 43 ust. 2 cyt. ustawy są:

* budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,

* pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług nie można skorzystać, jeżeli podatnikowi wprawdzie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru, jednak następnie osiągnął określony poziom ulepszenia towaru, odliczając podatek naliczony przy zakupie środków i nakładów zużytych do ulepszenia. Zgodnie z art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy towarów, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

* miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

* użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W wypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo ich części stosownie do art. 29 ust. 5 powołanej ustawy z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jeżeli dostawa budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym wzniesiono te obiekty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał nieruchomości w 1991 r., a halę produkcyjną o pow. 648 m 2 wzniósł inny podmiot. W stosunku do tych towarów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedawane budynki i budowle spełniają warunki definicji towaru używanego z art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania art. 43 ust. 6 cyt. ustawy. Warunki określone we wskazanym przepisie powinny być spełnione łącznie. Jeżeli Wnioskodawca w przyszłości poniósłby wydatki na ulepszenie lokali biurowych i boksów magazynowych, zwracając nakłady poczynione przez Janusza Wolaka, co do wysokości których obecnie istnieje spór, to sprzedaż nieruchomości nadal korzystałaby ze zwolnienia wobec niespełnienia pozostałych warunków.

Reasumując, należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż gruntu zabudowanego budynkami i budowlami korzysta ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl