ILPP1/443-266/13-4/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dostawy pawilonu handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dostawy pawilonu handlowego. Wniosek uzupełniono w dniu 14 czerwca 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 września 1994 r. na podstawie wpisu do działalności gospodarczej, w zakresie handlu detalicznego art. spożywczych i rolnych.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatku VAT). Do dnia 31 grudnia 2002 r. był opodatkowany w formie karty podatkowej, od dnia 1 stycznia 2003 r. jest opodatkowany na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Podatnikiem podatku VAT jest od dnia 1 stycznia 2001 r.

Na cele działalności gospodarczej jest wykorzystywany pawilon handlowy, który stanowi środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych i został już w całości zamortyzowany. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż pawilonu handlowego.

Budowa pawilonu handlowego (wtedy jeszcze kiosku handlowego) rozpoczęła się w roku 1978 na gruncie należącym do Gminy. Całość prac budowlanych została wykonana we własnym zakresie. W roku 1986 nastąpiła modernizacja i rozbudowa kiosku handlowego do obecnej postaci pawilonu handlowego, prace budowlane również zostały przeprowadzone we własnym zakresie. W roku 1995 pawilon handlowy, na podstawie aktu notarialnego, został nabyty przez Zainteresowanego i małżonkę od Gminy, a grunt pod pawilonem oraz przyległy do pawilonu został przekazany w użytkowanie wieczyste.

Od chwili wybudowania do chwili obecnej Wnioskodawca jest pierwszym i jedynym użytkownikiem przedmiotowego pawilonu handlowego.

Od zakończenia rozbudowy pawilonu handlowego nie były ponoszone nakłady na jego ulepszenie lub modernizację.

W trakcie użytkowania były przeprowadzane jedynie remonty bieżące, pozwalające na utrzymanie pawilonu w stanie niepogorszonym oraz umożliwiające eksploatowanie pawilonu.

W piśmie z dnia 12 czerwca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany wskazał, iż:

1. nabycie przez Wnioskodawcę pawilonu handlowego w roku 1995 nie odbyło się w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Pierwsze zasiedlenie pawilonu nastąpiło w roku 1978, ale także nie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Przedmiotowy pawilon handlowy został wybudowany w roku 1978 przez Wnioskodawcę, na gruncie należącym do Gminy. Wnioskodawca jest pierwszym i jedynym użytkownikiem pawilonu;

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż pawilonu handlowego będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż pawilonu handlowego nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ nigdy nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Od momentu wybudowania i przekazania do użytkowania Wnioskodawca jest jedynym użytkownikiem, wobec czego nie nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu. Ponieważ jednak w momencie budowy oraz rozbudowy pawilonu handlowego Zainteresowany nie był podatnikiem podatku VAT, a tym samym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy budowie, jak i przy rozbudowie, Wnioskodawca uważa, że dla tej transakcji zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (budowla) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu wskazać należy, iż sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" - dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 września 1994 r. na podstawie wpisu do działalności gospodarczej, w zakresie handlu detalicznego art. spożywczych i rolnych. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatku VAT) od dnia 1 stycznia 2001 r.

Na cele działalności gospodarczej jest wykorzystywany pawilon handlowy, który stanowi środek trwały wpisany do ewidencji środków trwałych i został już w całości zamortyzowany. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedaż pawilonu handlowego.

Budowa pawilonu handlowego (wtedy jeszcze kiosku handlowego) rozpoczęła się w roku 1978 na gruncie należącym do Gminy. Całość prac budowlanych została wykonana we własnym zakresie. W roku 1986 nastąpiła modernizacja i rozbudowa kiosku handlowego do obecnej postaci pawilonu handlowego, prace budowlane również zostały przeprowadzone we własnym zakresie. W roku 1995 pawilon handlowy, na podstawie aktu notarialnego, został nabyty przez Zainteresowanego i małżonkę od Gminy, a grunt pod pawilonem oraz przyległy do pawilonu został przekazany w użytkowanie wieczyste.

Od chwili wybudowania do chwili obecnej Wnioskodawca jest pierwszym i jedynym użytkownikiem przedmiotowego pawilonu handlowego.

Od zakończenia rozbudowy pawilonu handlowego nie były ponoszone nakłady na jego ulepszenie lub modernizację.

W trakcie użytkowania były przeprowadzane jedynie remonty bieżące, pozwalające na utrzymanie pawilonu w stanie niepogorszonym oraz umożliwiające eksploatowanie pawilonu.

Nabycie przez Wnioskodawcę pawilonu handlowego w roku 1995 nie odbyło się w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Pierwsze zasiedlenie pawilonu nastąpiło w roku 1978, ale także nie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Przedmiotowy pawilon handlowy został wybudowany w roku 1978 przez Wnioskodawcę, na gruncie należącym do Gminy.

Nabycie pawilonu w roku 1995 zostało potwierdzone aktem notarialnym i jest to jedyny dokument potwierdzający transakcję. Ani przy budowie w roku 1978, ani przy rozbudowie w roku 1986, ani przy przeniesieniu własności w roku 1995, w stosunku do pawilonu handlowego nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Pawilon handlowy od chwili jego ulepszenia (rozbudowy) jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres przekraczający 5 lat.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż pawilonu handlowego nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, sprzedaż obecna dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Ww. nieruchomość nie została bowiem wcześniej oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Wnioskodawca jest pierwszym i jedynym użytkownikiem pawilonu handlowego od czasu jego wybudowania.

Z uwagi jednak na fakt, iż Wnioskodawcy w stosunku do przedmiotowego pawilonu handlowego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy budowie i rozbudowie (ulepszeniu) tej nieruchomości, zatem zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Należy bowiem mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać również należy, iż jak wynika z cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu analogicznie jak związane z tym gruntem budynki, budowle lub ich części. Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym budynek ten jest trwale związany będzie mogło być objęte zwolnieniem od tego podatku.

Reasumując, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż pawilonu handlowego (oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu) będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.