ILPP1/443-26/070-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2007 r. (data wpływu 20 lipca 2007 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 sierpnia 2007 r. (data wpływu do tutejszego Biura 24 sierpnia 2007 r.) numer (...) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty manipulacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty manipulacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność leczniczo - uzdrowiskową zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz świadczy usługi noclegowe i stołówkowe opodatkowane stawką 7%. Klientami Wnioskodawcy są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują rezerwacji miejsc przed wykonaniem usługi. Potwierdzeniem rezerwacji jest wpłata zaliczki w wysokości 25% wartości usługi na konto. Spółka dokumentuje tą transakcję za pomocą kasy rejestrującej. Jednocześnie wystawiana jest imienna faktura na przedpłatę, do której podpinany jest oryginał paragonu. Dokonana przedpłata jest potwierdzeniem przyjęcia przez kuracjusza warunku określonego w rezerwacji, że w przypadku odwołania rezerwacji w terminie 30 dni przed terminem rozpoczęcia usługi, przedpłata jest zwracana po potrąceniu 30 zł tytułem kosztów manipulacyjnych. Spółka koryguje tą transakcję poprzez wystawienie faktury korygującej do faktury zaliczkowej na całą kwotę zaliczki. Kuracjuszowi zwracana jest kwota pomniejszona o opłatę manipulacyjną w wysokości 30 zł. Kwota ta (30 zł) nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a fakt jej otrzymania Wnioskodawca dokumentuje notą księgową. Kwota ta stanowi przychód Spółki w rozumieniu podatku dochodowego do osób prawnych.

Pobierana opłata manipulacyjna ma charakter rekompensaty i pokrywa koszty: opłaty bankowej lub pocztowej od przelewów, koszty druków, korespondencji oraz obsługi administracyjno - biurowej. Spółka wskazała również na zapis w warunkach rezerwacji, który stanowi, że: "Rezerwacja może być odwołana na 30 dni przed terminem rozpoczęcia pobytu lub z udokumentowanych przyczyn losowych w terminie krótszym niż 30 dni. Przedpłata w takim przypadku może być zwrócona po potrąceniu 30 zł tytułem kosztów manipulacyjnych".

Ponadto Zainteresowany, w związku z trudnościami w ustaleniu właściwego grupowania statystycznego dla kosztów manipulacyjnych, wystąpił pismem z dnia 28 marca 2007 r. do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych o potwierdzenie prawidłowości zaklasyfikowania usługi do grupy "Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej nie sklasyfikowane" - PKWiU 62.23.10.

W odpowiedzi na powyższe pismo Urząd Statystyczny stwierdził w piśmie nr OK (...),że opisane przez Spółkę koszty manipulacyjne związane z odwołaniem rezerwacji miejsc w obiektach sanatoryjnych nie są usługą w rozumieniu PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa kwota w wysokości 30 zł pobierana przez Spółkę tytułem kosztów manipulacyjnych, pełniąca funkcję rekompensaty poniesionych wydatków, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa kwota w wysokości 30 zł pobierana przez Zainteresowanego tytułem kosztów manipulacyjnych, pełniąca funkcję rekompensaty poniesionych wydatków, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie stanowi usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Otrzymana kwota nie mieści się w pojęciu usługi zarówno w rozumieniu Kodeksu cywilnego, jak i rozumieniu PKWiU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że tzw. "opłata manipulacyjna" pobierana przez Wnioskodawcę od kuracjuszy zgodnie z warunkami rezerwacji nie jest ekwiwalentem za świadczoną przez Wnioskodawcę usługę. W wyniku rezygnacji kuracjusza z pobytu w uzdrowisku nie dochodzi do świadczenia usługi przez Podatnika. Opłata potrącana przez Wnioskodawcę służy pokryciu wymienionych przez Spółkę kosztów takich jak: opłaty bankowe lub pocztowe od przelewów, koszty druków, korespondencji oraz obsługi administracyjno - biurowej.

Stanowisko takie potwierdza również orzecznictwo ETS. I tak w sprawie o syg. C-16/93 pomiędzy r.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia) ETS stwierdził, że: "świadczenie usług realizowane jest za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 (1) VI Dyrektywy i stąd podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W drugiej ze spraw ETS stwierdził, że: "Artykuły 2 ust. 1 i 6 ust. 1 VI dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku powinny być interpretowane w ten sposób, że kwoty zapłacone tytułem zadatku w ramach umów dotyczących świadczenia usług hotelarskich podlegających podatkowi VAT, w przypadku, gdy klient skorzysta z uprawnienia do odwołania rezerwacji, a kwoty te są zatrzymywane przez przedsiębiorstwo hotelarskie, należy uznać za odszkodowanie ryczałtowe płacone w celu naprawienia szkody poniesionej w następstwie niewykonania umowy przez klienta, bez bezpośredniego związku z jakąkolwiek odpłatnie świadczoną usługą, które jako takie nie podlega opodatkowaniu" (sprawa o syg. C 277/05 Société thermale d'Eugénie-les-Bains przeciwko Minist#232;re de l'Économie, des Finances et de l'Industrie - Francja).

W powołanym przez Zainteresowanego piśmie Urząd Statystyczny zajął stanowisko, iż "przedmiotem klasyfikowania usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług są czynności (będące końcowymi efektami działalności) o charakterze usługowym, świadczone przez podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne) na rzecz innych podmiotów gospodarczych (jednostek organizacyjnych) lub na rzecz ludności. W związku z powyższym wymienione w piśmie koszty manipulacyjne związane z odwołaniem rezerwacji miejsc w obiektach sanatoryjnych nie są usługą w rozumieniu PKWiU."

Jednakże w myśl art. 41 ust. 13 towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Dlatego też powoływanie się przez Wnioskodawcę na Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, ponieważ jak wynika z ww. przepisów opłata manipulacyjna pobierana przez Uzdrowisko tytułem zwrotu kosztów nie jest zapłatą za świadczoną usługę i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.