ILPP1/443-256/10-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 20 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przekazania na własne potrzeby nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przekazania na własne potrzeby nieruchomości zabudowanej. Dnia 20 maja 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W styczniu 2005 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką nieruchomości składające się z dwóch budynków i gruntu. Nabycie potwierdzone było fakturą VAT. Jeden z budynków wraz z działką był opodatkowany 22% stawką VAT (netto 83.080; VAT 18.277,60; brutto 101.357,60) natomiast drugi korzystał ze zwolnienia (kwota nabycia 898.642,40), razem wartość nieruchomości 1.000.000 zł W akcie notarialnym zawarto zapis, że nieruchomości będą służyły wykonywanej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług medycznych. Od nabycia nieruchomości nie przysługiwało prawo odliczenia VAT, ponieważ Zainteresowany świadczył usługi zwolnione od podatku od towarów i usług. W roku 2005 jeden z budynków i kilka gabinetów w drugim budynku przeznaczono na najem, który dokumentowano rachunkami bez VAT.

W okresie od lutego 2005 r. do 31 grudnia 2005 r. Zainteresowany poniósł nakłady inwestycyjne na przystosowanie budynków do prowadzonej działalności w kwocie 139.153,49 zł, a w roku 2006 również modernizowano budynki, nakłady wyniosły 147.314,49 zł, natomiast w roku 2008 Wnioskodawca zmuszony został dobudować windę dla pacjentów (na kwotę 76.693,32 zł.) razem nakłady przewyższyły 30% pierwotnej wartości nabytej nieruchomości, ale w żadnym roku nie odliczano podatku VAT, ponieważ nadal Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W listopadzie 2008 r. Zainteresowany przekroczył z tytułu najmu kwotę 50.000 zł, zwalniającą od podatku VAT i zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Nadal prowadzona przez Wnioskodawcę działalność podstawowa polegała na świadczeniu usług medycznych, zwolnionych od podatku VAT. Obecnie Wnioskodawca chciałby wycofać na potrzeby osobiste obie nieruchomości wcześniej wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, korzystając ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dnia 20 maja 2010 r. Zainteresowany uzupełnił opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż przedmiotowa nieruchomość składa się z dwóch budynków i gruntu.

Jeden budynek wraz z działką był opodatkowany stawką 22% VAT, natomiast drugi korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

Przed nabyciem ww. nieruchomości - które nastąpiło 27 stycznia 2005 r. - Wnioskodawca wynajmował na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług medycznych, jeden z budynków przystosowany do prowadzenia przychodni lekarskiej.

Umowa najmu zawarta była z właścicielem nieruchomości - osobą fizyczną - prowadzącą działalność gospodarczą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od lipca 2002 r.

Za najem Wnioskodawca obciążany był fakturami VAT, od których Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia, ponieważ świadczył usługi zwolnione od podatku od towarów i usług. Wynajmował na ww. zasadach budynek od lipca 2002 r., aż do dnia nabycia w styczniu 2005 r. więc dwa lata i sześć miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy budynek został zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabycie tego budynku za cenę 898.642,40 zł korzystało ze zwolnienia od podatku VAT, nakłady na ulepszenie wyniosły w latach 2005 - 2008 łącznie 132.152,92 zł. (brutto). Ostatnia faktura dokumentująca końcowy montaż windy wystawiona 7 listopada 2008 r. Wnioskodawca nie odliczał od nakładów na ulepszenie podatku VAT, ponieważ nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek wprowadzony został do ewidencji środków trwałych 31 stycznia 2005 r., nakłady na ulepszenia i modernizacje w wartości brutto powiększyły jego wartość początkową. W opisywanym budynku Zainteresowany wynajmuje kilka gabinetów lekarskich. Decyzję taką podjął w roku 2005, aby wykorzystać po południu wolne gabinety lekarskie. Najem rozpoczęto w roku 2006 dokumentując przychód z tego tytułu rachunkami bez VAT, aż do 10 listopada 2008 r., czyli do dnia przekroczenia kwoty zwalniającej Wnioskodawcę od podatku VAT. Od dnia kiedy Zainteresowany został czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług do dnia dzisiejszego dokumentuje przychód z tytułu najmu fakturami VAT.

Drugi budynek nabyty był wraz z działką za cenę netto 83.080 zł oraz podatkiem VAT 22% w kwocie 18.277,60 zł, ale od nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia podatku VAT. Nakłady na modernizację i ulepszenie ponoszone były w latach 2005 - 2006 w kwocie łącznej 96.545,35 zł (brutto). Ostatnia faktura dokumentująca nakłady na ulepszenia wystawiona została z datą 23 lutego 2006 r. Podatek VAT nie był odliczany od faktur dokumentujących nakłady. Opisywany budynek od początku przeznaczony był do wynajmu i nakłady na ulepszenie służyły przystosowaniu budynku do prowadzenia w nim apteki. Wnioskodawca zawarł w dniu 1 października 2005 r. umowę najmu. W umowie określono, że najem rozpocznie się od miesiąca, w którym wynajmujący (Spółka z o.o., z którą Zainteresowany podpisał umowę najmu) uzyska zezwolenie, potrzebne do prowadzenia apteki. Otrzymanie zezwolenia nastąpiło w marcu 2006 r., najem rozpoczęto od kwietnia 2006 r. Wnioskodawca wystawiał rachunki bez podatku VAT w celu udokumentowania przychodu z najmu, aż do dnia przekroczenia kwoty zwolnionej od VAT co nastąpiło 10 listopada 2008 r., od tej daty najem dokumentowany jest fakturami VAT.

Zdaniem Zainteresowanego budynek został zasiedlony z dniem rzeczywistego rozpoczęcia najmu, czyli 1 kwietnia 2006 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował ponadto, iż we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z datą wypełnienia 2 marca 2010 r., określając wysokość nakładów inwestycyjnych na przystosowanie budynków do prowadzonej działalności gospodarczej pomyłkowo wykazał nakłady inwestycyjne w roku 2006 podając kwotę 147.314,49 zł powinno być 8.161 zł. Zainteresowany zdublował kwotę nakładów z 2005 r., które dopiero w roku 2006 zostały przyjęte na zwiększenie wartości środków trwałych i pominął nakłady z roku 2007 na kwotę 4.690,46 zł.

Prawidłowa wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych:

* 2005 rok kwota 139.153,49 zł.

* 2006 rok kwota 8.161,00 zł.

* 2007 rok kwota 4.690,46 zł.

* 2008 rok kwota 76.693,32 zł.

razem nakłady wyniosły 228.698,27 zł (poprzednio we wniosku podano 363.161,30 zł.).

W związku z pomyłką nakłady inwestycyjne na obie nieruchomości nie przekroczyły 30% pierwotnej wartości nabycia, ale rozpatrując budynki oddzielnie wydatki z tytułu dokonanych ulepszeń przekroczyły 30% wartości początkowej tylko na jednym z nich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wycofanie na potrzeby osobiste nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi medyczne są zwolnione od podatku VAT, więc nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od nabytych nieruchomości i nakładów, które ponosił na modernizację. Poza tym w momencie nabywania nieruchomości, ponoszenia wydatków na modernizację i ulepszenia tych obiektów Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem VAT. Bez znaczenia jest fakt przekroczenia 30% wartości początkowej nakładów na modernizację nieruchomości, ponieważ nie miał prawa do odliczania podatku od towarów i usług.

Zainteresowany uważa, że może wycofać na potrzeby osobiste nieruchomości korzystając ze zwolnienia od podatku od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ w stosunku do tych obiektów oraz nakładów inwestycyjnych nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z powyższych przepisów wynika więc, iż aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem darowizny jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu,

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonką nabył w dniu 27 stycznia 2005 r. nieruchomość składająca się z dwóch budynków i gruntu. Nabycie jednego z budynków wraz z gruntem opodatkowane było 22% stawką podatku VAT (wartość netto 83.080 zł, VAT 18.277,60 zł, brutto 101.357,60 zł), natomiast drugi korzystał ze zwolnienia (kwota nabycia 898.642,40 zł). Od nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ponieważ nie był on czynnym podatnikiem VAT i świadczył usługi zwolnione od podatku. Wnioskodawca poniósł w latach 2005 - 2008 nakłady na ulepszenie ww. nieruchomości w wysokości 228.698,27 zł. Zainteresowany nie odliczał podatku VAT od nakładów ponieważ również w tym czasie nie był czynnym podatnikiem podatku VAT. Pierwszy budynek w całości wykorzystywany jest do wynajmu, w drugim budynku Zainteresowany wynajmuje kilka gabinetów lekarskich. Najem ten rozpoczęto w roku 2006 dokumentując przychód z tego tytułu rachunkami nie naliczając podatku VAT, aż do dnia 10 listopada 2008 r., tj. do dnia przekroczenia limitu zwalniającego od podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie nieruchomości - obejmującej grunt oraz dwa posadowione na nim budynki - na cele osobiste Wnioskodawcy jest czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Powyższe wynika z faktu, iż planowane wycofanie nieruchomości na cele osobiste Zainteresowanego nie jest czynnością o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a w szczególności nie jest to dostawa towarów określona w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Co prawda nieodpłatnego przekazania gruntu oraz budynków - a więc w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarów - dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT i towary te należą do jego przedsiębiorstwa, jednakże w związku z ich nabyciem a także poczynionymi na nich nakładami, Wnioskodawcy (wówczas nie będącemu zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak przesłanek do uznania takiej czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie uznano, iż nieodpłatne przekazanie ww. nieruchomości na cele osobiste Zainteresowanego podlega wyłączeniu od opodatkowania podatku VAT, a nie ma do niego zastosowanie zwolnienie od podatku, zatem stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.