ILPP1/443-252/10-4/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-252/10-4/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2010 r. (data wpływu: 5 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu: 7 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu: 7 maja 2010 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Decyzją Wojewody z dnia x 1999 r. nabył nieodpłatnie prawo własności nieruchomości zabudowanej Skarbu Państwa, która była użytkowana przez SP ZOZ na podstawie umowy użytkowania zawartej w dniu x 1998 r. pomiędzy Skarbem Państwa a SP ZOZ.

Z dniem x 2005 r. na podstawie Uchwały Rady Powiatu z dnia x 2005 r. w sprawie wyrażenia zgody na wyłączenie nieruchomości z majątku trwałego użytkowania przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej i Uchwały Zarządu Powiatu z dnia x 2005 r. w sprawie zmiany w części umowy użytkowej zawartej z Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, Zarząd Powiatu przejął od SP ZOZ administrowanie budynkiem. Zarząd Powiatu nie zmienił przeznaczenia budynku - wynajmował lokale znajdujące się w nim, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, wystawiając faktury VAT ze stawką podatku 22%. Naliczony podatek, w całości bez obniżania przekazywany był do Urzędu Skarbowego.

Od momentu rozpoczęcia administrowania budynkiem przez Zarząd Powiatu, Starostwo Powiatowe, jako jednostka organizacyjna obsługująca Zarząd, dokonywało wydatków na jego ulepszenie, jednakże nie korzystało z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obecnie Powiat przystępuje do sprzedaży wskazanej nieruchomości zabudowanej. Nieruchomość nie jest obciążona żadnymi prawami na rzecz osób trzecich. W przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W piśmie uzupełniającym z dnia 6 maja 2010 r. Wnioskodawca oświadczył, iż:

1.

sprzedaż budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia,

2.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dokonaniem sprzedaży upłynął okres dłuższy niż dwa lata,

3.

Powiat stał się właścicielem nieruchomości zabudowanej od dnia x 1999 r.,

4.

Wnioskodawca dokonuje najmu lokali w budynku posadowionym na przedmiotowej nieruchomości od dnia x 2005 r.,

5.

nieruchomość została przekazana Powiatowi decyzją Wojewody nieodpłatnie,

6.

dokonywano wydatki na jej ulepszanie jednakże nie korzystano z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

7.

budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę powyżej 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Powiat przy sprzedaży nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zostały spełnione warunki, aby dostawę używanej nieruchomości zabudowanej uznać za towar używany, zwolniony od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powołanego przepisu wynika pośrednio, ze w przypadku transakcji, których przedmiotem jest także grunt, na którym znajdują się budynki i budowle, opodatkowaniu według właściwej stawki podlega sprzedaż budynków, natomiast grunt nie stanowi samodzielnego przedmiotu takiej transakcji. Jego wartość podwyższa wartość budynków, bądź budowli. W konsekwencji, o tym czy w określonym przypadku, sprzedaż taka podlega opodatkowaniu przesądza status budynków czy budowli. Jeśli zatem budynek, który jest przedmiotem transakcji spełnia kryteria towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, to grunt także zwolniony jest od podatku.

Reasumując, dostawa (sprzedaż) przez Powiat budynku wraz z gruntem, na którym położony jest budynek, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy.

Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieodpłatnie prawo własności nieruchomości zabudowanej Skarbu Państwa, która była użytkowana przez SP ZOZ na podstawie umowy użytkowania zawartej w dniu x 1998 r. pomiędzy Skarbem Państwa a SP ZOZ.

Z dniem x 2005 r. na podstawie Uchwały Rady Powiatu z dnia x 2005 r. i Uchwały Zarządu Powiatu z dnia x 2005 r., Zarząd Powiatu przejął od SP ZOZ administrowanie budynkiem. Zarząd Powiatu nie zmienił przeznaczenia budynku - wynajmował lokale znajdujące się w nim, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, wystawiając faktury VAT ze stawką podatku 22%. Od momentu rozpoczęcia administrowania budynkiem przez Zarząd Powiatu, Starostwo Powiatowe, jako jednostka organizacyjna obsługująca Zarząd, dokonywało wydatków na jego ulepszenie, jednakże nie korzystało z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, jak wynika z pisma uzupełniającego:

1.

sprzedaż budynku nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia,

2.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dokonaniem sprzedaży upłynął okres dłuższy niż dwa lata,

3.

Powiat stał się właścicielem nieruchomości zabudowanej od dnia x 1999 r.

4.

Wnioskodawca dokonuje najmu lokali w budynku posadowionym na przedmiotowej nieruchomości od dnia 1 września 2005 r.

5.

nieruchomość została przekazana Powiatowi decyzją Wojewody nieodpłatnie,

6.

dokonywano wydatki na jej ulepszanie jednakże nie korzystano z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

7.

budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez Wnioskodawcę powyżej 5 lat.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem - jak oświadczył Wnioskodawca - dostawa ta nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia.

Analizując definicję pierwszego zasiedlenia, zawartą w cyt. wyżej art. 2 pkt 14 ustawy (a także zacytowaną Wnioskodawcy w wezwaniu z dnia 29 kwietnia 2010 r. nr ILPP1/443-252/10-2/BD) w przedmiotowej sprawie przyjęto, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce w dniu 1 września 2005 r., czyli w momencie oddania w najem lokali znajdujących się w budynku położonym na ww. nieruchomości, natomiast pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym - zdaniem Wnioskodawcy - wydatki na ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, dokonywane po dniu 1 września 2005 r. nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia od podatku uznano za prawidłowe, jednakże częściowo w oparciu o zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl