ILPP1/443-251/10-2/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-251/10-2/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2010 r. (data wpływu 5 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi polegającej na budowie dróg w osiedlu mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi polegającej na budowie dróg w osiedlu mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto (dalej: Wnioskodawca) jest inwestorem wielu zadań inwestycyjnych związanych z budową i przebudową ulic na terenie miasta. W roku 2009 wybudowane zostały cztery nowe nawierzchnie ulic wraz z odwodnieniem i oświetleniem w osiedlu budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. Wykonana infrastruktura dotyczy w 100% budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego i stanowi ciągi komunikacyjne zakończone tzw. łopatkami. Służy do obsługi komunikacyjnej mieszkańcom osiedla domków jednorodzinnych. Wybudowane drogi ujęte zostały w ewidencji dróg, jako drogi gminne. Wykonawca w cenie za wykonane roboty, dotyczące budowy tych dróg, zastosował 22% stawkę VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT winno być opodatkowane zadanie inwestycyjne, polegające na budowie dróg w osiedlu mieszkaniowym, zaliczanych do kategorii dróg gminnych, bezpośrednio związanych z budownictwem mieszkaniowym jednorodzinnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) w związku z art. 146 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), stawkę w wysokości 7% stosuje się w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt I FPS 8/08 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przy budowaniu drogi gminnej ma zastosowanie 7% stawka VAT. W uzasadnieniu czytamy, że skoro ustawodawca w art. 146 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT wymienia przykładowo drogi jako element infrastruktury towarzyszącej, nie ograniczając tych dróg jedynie do dróg wewnętrznych i jeżeli droga taka ma bezpośredni związek z obiektami budownictwa mieszkaniowego, jako element infrastruktury towarzyszącej, to do robót tych zastosowanie ma stawka podatku VAT określona w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy.

Wybudowane na terenie miasta drogi, opisane w stanie faktycznym, spełniają wymóg infrastruktury związanej z budownictwem mieszkaniowym ze względu na fakt, iż infrastruktura dotyczy w 100% budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. Celem jej wybudowania było umożliwienie komunikacji istniejącym oraz budowanym obiektom budownictwa mieszkalnego. Dodać należy, że drogi te nie powstałyby, gdyby nie realizowane na tym terenie budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Gmina wśród zadań własnych realizowanych w celu zaspokojenia potrzeb wspólnoty ma zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, sprawy gminnych dróg, ulic, mostów oraz organizacji ruchu drogowego.

Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Realizuje projekt w ramach realizacji zadań własnych (art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Przy realizacji zadań inwestycyjnych związanych z budową dróg, Miastu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c ustawy oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obniżona do wysokości 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zaznaczyć, iż preferencyjna 7% stawka podatku nie dotyczy czynności budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te objęte są podstawową stawką podatku VAT w wysokości 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ wskazuje, iż zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r., obniżoną do 7% stawką VAT objęte były roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Zgodnie z art. 146 ust. 2 ustawy przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Artykuł 146 ust. 3 ustawy stanowił, iż przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się:

1.

sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,

2.

urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,

3.

urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Zatem możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki VAT do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu ustała z dnia 31 grudnia 2007 r. Poczynając od dnia 1 stycznia 2008 r. wszedł w życie cyt. wyżej przepis art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Wobec powyższego preferencyjna, 7% stawka podatku nie znajduje zastosowania do robót budowlano-montażowych, remontów czy też robót konserwacyjnych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest inwestorem wielu zadań inwestycyjnych związanych z budową i przebudową ulic na terenie miasta. W roku 2009 wybudowane zostały cztery nowe nawierzchnie ulic wraz z odwodnieniem i oświetleniem w osiedlu budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. Wybudowane drogi ujęte zostały w ewidencji dróg, jako drogi gminne. Wykonawca w cenie za wykonane roboty, dotyczące budowy tych dróg, zastosował 22% stawkę VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w związku z tym, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, obowiązywał do dnia 31 grudnia 2007 r. i jego treść jest nieaktualna, natomiast po tej dacie nie przewidziano w ustawie oraz rozporządzeniach wykonawczych obniżonej stawki podatku na remont i budowę dróg i ulic, zatem opisane we wniosku roboty polegające na wybudowaniu nowych nawierzchni ulic wraz z odwodnieniem i oświetleniem, podlegają opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Reasumując, wykonane zadanie inwestycyjne, polegające na budowie dróg w osiedlu mieszkaniowym, podlega opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, iż powołana w niniejszej interpretacji podstawa prawna - § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) obowiązywała do dnia 31 grudnia 2009 r. Natomiast, od dnia 1 stycznia 2010 r. jej odpowiednikiem jest § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla usługodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl