ILPP1/443-250/10-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia - brak daty - (data wpływu 5 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy remoncie mieszkań - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy remoncie mieszkań. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji następującego zagadnienia dotyczącego szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego przy usługach budowlanych (art. 19 ust. 1 pkt 13 ppkt 2d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zainteresowany zajmuje się usługami dotyczącymi budowy nowych obiektów budowlanych, rozbudową, przebudową, adaptacją oraz remontem budynków i mieszkań starych. Remont budynków polega na malowaniu, tapetowaniu, remoncie łazienek itp.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż świadczona usługa polegająca na remoncie mieszkań stanowi usługę budowlano-montażową, natomiast symbol PKWiU dla czynności, będącej przedmiotem wniosku to: 43.33, 43.99.Z, 43.31.2, 43.32.Z oraz 40.20.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku remontu mieszkań obowiązuje szczególny moment powstania obowiązku podatkowego art. 19 ust. 1 pkt 13 ppkt 2d (prawidłowo: art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to usługa budowlana i podlega szczególnemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Kwestię obowiązku podatkowego reguluje art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Według art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Ustawodawca w art. 19 ust. 13 ustawy, w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla określonych czynności, wśród których wymienił również usługi budowlane i budowlano-montażowe.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Na mocy art. 19 ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Z powyższego wynika, iż z tytułu wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę przed upływem 30 dni od dnia jej wykonania, gdyż 30. dnia obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od tego, czy zapłaty dokonano, czy nie.

Zatem, poza terminem zapłaty niezwykle istotne jest także zidentyfikowanie momentu, w którym usługi te zostały wykonane.

Ponieważ ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do ustawy nie definiują pojęć: robót budowlanych czy remontu, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Remont - w myśl art. 3 pkt 8 tej ustawy - to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Ponadto klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w Dziale 45 mieszczą się roboty budowlane.

Dział ten obejmuje:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie budowy nowych obiektów budowlanych, rozbudowy, przebudowy, adaptacji oraz remontów budynków i mieszkań starych. Remont budynków polega na malowaniu, tapetowaniu, remoncie łazienek itp. Spółka informuje, iż świadczona usługa polegająca na remoncie mieszkań stanowi usługę budowlano-montażową, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU pod symbolem 43.33.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług budowlano-montażowych, obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy - powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Ponadto, w analizowanej sprawie należy wskazać, iż podany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU - 43.33 klasyfikuje świadczoną usługę jako "roboty związane z wykładaniem posadzek, tapetowaniem i oblicowywaniem ścian", umieszczoną w Dziale "roboty budowlane specjalistyczne". Tym samym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę należy zaliczyć do robót budowlanych.

Reasumując, moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług polegających na remoncie mieszkań, a będących usługami budowlano-montażowymi, powstaje w sposób szczególny, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to kwestii zaliczenia świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na remoncie mieszkań do usług budowlanych lub do usług budowlano-montażowych.

Końcowo zauważa się, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego przy remoncie mieszkań uznano za prawidłowe, pomimo że pytanie dotyczyło usług budowlano-montażowych, a stanowisko Wnioskodawcy usług budowlanych, jednakże szczególny moment powstania obowiązku podatkowego jest tożsamy zarówno dla usług budowlanych, jak i dla usług budowlano-montażowych.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji świadczonych przez niego usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest bowiem organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. w świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązku zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). w przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług, jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny w Łodzi. Opinie wydawane są na wniosek zainteresowanego podmiotu. z uwagi na powyższe dla celów niniejszej interpretacji przyjęto zaklasyfikowanie przedmiotowych usług dokonane przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.