ILPP1/443-246/09/10-S/AI - Prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów przekazywanych nieodpłatnie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 802/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r.) oraz z dnia 7 maja 2009 r. (data wpływu 12 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania prezentów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ich zakupem - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania prezentów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ich zakupem. Powyższy wniosek uzupełniono pismami: z dnia 28 kwietnia 2009 r. oraz z dnia 7 maja 2009 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży towarów na rzecz swoich kontrahentów, polegającej na tym, iż do zakupionych przez kontrahentów towarów, tj. olejów silnikowych, przekładniowych, hydraulicznych, przemysłowych, płynów do chłodnic, akcesoriów samochodowych, załącza nieodpłatnie prezenty o małej wartości tzw. gratisy. Załączone do sprzedawanych produktów gadżety są zazwyczaj opatrzone w logo marki sprzedawanych produktów. Jednakże zdarza się również, że przekazywane prezenty logo nie posiadają. Przedmioty te załączane są do towarów zbywanych na zasadach komercyjnych (tzn. odpłatnych). Ten rodzaj działania podjęty przez Wnioskodawcę ma na celu zwiększenie zainteresowania kontrahentów produktami Podatnika, a tym samym wpłynąć na zwiększenie wielkości jego obrotów. Dołączane gratisy uatrakcyjniają bowiem zakup oferowanych przez Wnioskodawcę towarów. Jednocześnie, podjęte działania mają również na celu budowanie solidnych i trwałych relacji z kontrahentami.

Z pism uzupełniających z dnia: 28 kwietnia 2009 r. oraz 7 maja 2009 r. wynika, iż ww. towary (gratisy) służą czynnościom opodatkowanym. Ponadto, wartość nieodpłatnie przekazywanych gratisów:

* nie przekracza 10 zł netto, w tych przypadkach Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych lub

* mieści się w przedziale między 10 zł a 100 zł oraz powyżej 100 zł i Wnioskodawca prowadzi dodatkową ewidencję osób obdarowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, podjętą praktykę działań należy uznać za tzw. sprzedaż premiową. Stosownie bowiem do pisma Ministra Finansów z dnia 6 grudnia 1995 r. (nr PO 4/AK-722-1110/95) sprzedaż premiowa polega "w świetle wykładni językowej, na uatrakcyjnieniu zakupu towarów przez dołączanie do nich nagród". Według Spółki, sprzedaż premiowa pozostaje poza zakresem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie ma przy tym znaczenia, czy przekazywane nieodpłatnie prezenty są opatrzone logo czy też nie. Liczy się bowiem fakt, czy przekazanie ww. prezentów ma związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odnosząc się do tej kwestii Wnioskodawca podkreśla, iż katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług został zawarty w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawa o VAT. Zgodnie z pkt 1 tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast na podstawie regulacji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Zatem podatkowi VAT podlega nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Wnioskując z przeciwieństwa, należy stwierdzić, iż podatkowi VAT nie podlega nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika, jeżeli ma ono związek z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

Przekazanie bowiem nieodpłatnie prezentów do zakupionych przez kontrahentów towarów, zachęci ich do kolejnego zakupu lub polecenia firmy znajomym, czyli rozpowszechni informację o towarach sprzedawanych przez Spółkę. Towary z logo przypomną natomiast o dokonanych zakupach i utrwalą w pamięci nazwę produktu. Jednocześnie wpłynie to na wzrost sprzedaży towarów, a tym samym wzrost przychodów Wnioskodawcy. W związku z tym czynność nieodpłatnego przekazania towarów pozostaje neutralna dla podatku VAT, a zatem Spółka nie ma obowiązku wykazywania podatku VAT należnego.

Zdaniem Podatnika, posiada on prawo do odliczenia podatku naliczonego jaki jest wykazany w fakturach VAT dokumentujących nabycie ww. towarów. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast Podatnik w toku swojej działalności dokonuje czynności opodatkowanych, gdyż prezenty są przez niego nabywane na cele związane z tą działalnością.

Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje się na następujące wyroki:

* WSA w Warszawie z dnia 20 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 959/2008,

* WSA w Krakowie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1113/2008,

* WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r.,

* NSA z dnia z 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 14 maja 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-246/09-4/AI, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał w części za nieprawidłowe w zakresie pytania 1, dotyczącego opodatkowania podatkiem VAT należnym nieodpłatnego przekazywania kontrahentom prezentów (załączanych do towarów zbywanych na zasadach komercyjnych) opatrzonych logo marki produktu lub też logo niezawierających oraz prawidłowe w zakresie pytania, 2 dotyczącego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ww. towary (gratisy).

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), tylko w sytuacji gdy nieodpłatnie przekazywane gratisy spełniają definicję prezentów o małej wartości, wskazaną w art. 7 ust. 4 ustawy, wówczas czynności te nie podlegają opodatkowaniu, z uwagi na treść art. 7 ust. 3 ustawy. Jednocześnie na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Natomiast w sytuacji, gdy wartość nieodpłatnie przekazywanych gratisów przekracza 100 zł, wówczas, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jako, że jest związana z prowadzonym przedsiębiorstwem i służy czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Pismem z dnia 25 maja 2009 r. Spółka z o.o. wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 1 lipca 2009 r. nr ILPP1/443/W-62/09-2/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o., reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła w dniu 10 sierpnia 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 19 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Po 802/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Po 802/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w całości za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży towarów na rzecz swoich kontrahentów, polegającej na tym, iż do zakupionych przez kontrahentów towarów, tj. olejów silnikowych, przekładniowych, hydraulicznych, przemysłowych, płynów do chłodnic, akcesoriów samochodowych, załącza nieodpłatnie prezenty o małej wartości, tzw. gratisy. Załączone do sprzedawanych produktów gadżety posiadają logo marki sprzedawanych produktów, ale zdarza się również, że nie. Ten rodzaj działania podjęty przez Wnioskodawcę ma na celu zwiększenie zainteresowania kontrahentów produktami, a tym samym ma wpłynąć na zwiększenie wielkości obrotów. Dołączane gratisy uatrakcyjniają bowiem zakup oferowanych przez Wnioskodawcę towarów. Jednocześnie, podjęte działania mają również na celu budowanie solidnych i trwałych relacji z kontrahentami.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że nieodpłatne przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 8 pkt 2 cyt. ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Z powołanych wyżej przepisów wynika więc, iż w przypadku, gdy nabyte towary i usługi są przekazywane nieodpłatnie np. w celach reklamowych i istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną (służą zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej), to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu przysługuje.

W przedmiotowej sprawie towary (gratisy) zakupywane w ramach prowadzonej działalności są związane z przedsiębiorstwem i istnieje związek ze sprzedażą opodatkowaną (służą czynnościom opodatkowanym), tym samym spełnione zostają warunki wymienione w art. 86 ust. 1, dlatego Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ww. towary (gratisy).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych towarów jako, że ich nabycie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i służy Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.