ILPP1/443-237/13-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usługi VOD - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usługi VOD. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej: Spółką) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej oraz usługi dostępu do sieci Internet). Dodatkowo Spółka świadczy usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych. Usługa telewizji jest świadczona z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych w różnych technologiach, w tym za pomocą transmisji strumieniowej. Usługi telewizji cyfrowej świadczone są przez Spółkę na podstawie stosownej umowy zawartej pomiędzy Spółką i danym abonentem. Przedmiotowe usługi są świadczone przez Spółkę w sposób ciągły. W celu umożliwienia abonentowi odbioru cyfrowego sygnału telewizyjnego, Spółka dostarcza abonentowi odpowiedni sprzęt, tj. dekoder (set-top-box). Dodatkowo w ramach ww. usługi Spółka świadczy usługę wideo na życzenie (ang. Video on Demand, dalej: "usługa VOD"). Usługa wideo na życzenie - świadczona jest jako część kompleksowej usługi telewizyjnej świadczonej na rzecz abonentów przy wykorzystaniu tej samej infrastruktury telekomunikacyjnej. Polega ona na płatnym dostępie do cyklicznie aktualizowanych pozycji (np. filmów czy audycji). Abonent ponosi odrębną jednorazową opłatę przewidzianą w określonej wysokości za daną pozycję, którą chce obejrzeć. Możliwe jest także ponoszenie miesięcznej opłaty za dostęp do określonej grupy pozycji.

Spółka posiada opinię klasyfikacyjną dotyczącą świadczonych usług z dnia 29 września 2006 r. W opinii tej Urząd Statystyczny (...), uznał, iż świadczone przez Spółkę usługi przewodowej telewizji cyfrowej umożliwiające dostęp do bibliotek z wybranymi filmami mieszczą się w grupowaniu "usługi radia i telewizji kablowej" (zgodnie z PKWiU wprowadzonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 844) symbol 64.20.30-00.00).

W uzupełnieniu z dnia 25 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż w związku ze zmianą nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)"usługi radia i telewizji kablowej" klasyfikowane są obecnie w grupowaniu 61.10.5, które to grupowanie jest odpowiednikiem sklasyfikowanych przez Urząd Statystyczny (...) w opinii z dnia 29 września 2006 r., świadczonych przez Spółkę usług przewodowej telewizji cyfrowej umożliwiających dostęp do bibliotek z wybranymi filmami w grupowaniu "usługi radia i telewizji kablowej" pod symbolem PKWiU 64.20.30-00.00.

Spółka dodatkowo poinformowała, iż dla jednego z podmiotów z grupy została wydana korzystna opinia klasyfikacyjna Urzędu Statystycznego (...) z dnia 9 grudnia 2011 r. w zakresie świadczonych przez ten podmiot usług, potwierdzająca, iż usługi VOD mieszczą się w grupowaniu PKWiU 61.10.5 "usługi radia i telewizji kablowej".

Zatem jeżeli w wyniku zmian nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)"usługi radia i telewizji kablowej" sklasyfikowane obecnie w grupowaniu PKWiU 61.10.5 stanowią nic innego jak tylko odpowiednik grupowania PKWiU 64.20.30-00.00 klasyfikacji poprzednio obowiązującej, to pomimo zmiany jedynie nomenklatury, świadczone przez Spółkę usługi przewodowej telewizji cyfrowej, umożliwiające dostęp do bibliotek z wybranymi filmami nadal znajdują się w grupowaniu "usługi radia i telewizji kablowej" (kiedyś 64.20.30-00.00; obecne PKWiU 61.10.5) jak to miało miejsce przed wprowadzeniem rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., (co zostało również potwierdzone opinią Urzędu Statystycznego (...) z roku 2011 dla podmiotu z grupy), do których ma zastosowanie obniżona stawka 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Spółkę usługi (a tym samym pobierane przez nią opłaty) płatnej telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usługi VOD, na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych, przedstawione w opisie stanu faktycznego, podlegają opodatkowaniu stawką, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej również ustawa o VAT), która obecnie w związku z art. 146a pkt 2 wynosi 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) świadczone na rzecz klientów (abonentów) w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych podlegają opodatkowaniu stawką, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, która obecnie wynosi 8%. Stawka ta powinna więc być stosowana również do usługi VOD.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Należy jednak wskazać, iż zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), zgodnie z którą "usługi radia i telewizji kablowej" klasyfikowane są do grupowania 61.10.5.

Spółka zauważa, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r., na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, wchodzą w życie znowelizowane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z późn. zm. modyfikacji ulega - w stosunku do brzmienia z przed 1 kwietnia 2013 r. - m.in. pozycja 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W pozycji 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienione były usługi PKWiU 61.10.5 "usługi radia i telewizji kablowej" natomiast po zmianach, dla których ustawodawca przewidział vacatio legis do dnia 1 kwietnia 2013 r., w poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienione zostały - bez względu na symbol PKWiU - "usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usług czasie". Powyższa pozycja objęła swoim zakresem również usługi wymienione w poz. 170-172 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, przez co zostały one uchylone w swojej dotychczasowej formie.

Z dotychczasowego brzmienia poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wynikało, że z preferencyjnej stawki podatku korzystały więc usługi udostępniania programów radia i telewizji realizowane w sieciach telewizji kablowej. Intencją ustawodawcy było zatem objęcie preferencyjną stawką podatku VAT usług udostępniania programów radia i telewizji w sieciach radia i telewizji kablowej.

W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz niektóre inne ustawy, w części dotyczącej zmian w załączniku nr 3 do ustawy o VAT jakie mają obowiązywać od dnia 1 kwietnia 2013 r., w zakresie usług radiowych i telewizyjnych ustawodawca stwierdził, że celem zaproponowanych zmian w załączniku nr 3 do ustawy o VAT jest dostosowanie do przepisów Dyrektywy 2006/112/WE w zakresie opodatkowania usług radiowych i telewizyjnych, innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z poz. 8 załącznika III do Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie mogą zastosować stawki obniżone do odbioru usług nadawczych radiowych i telewizyjnych.

Zakres stosowania stawki obniżonej w odniesieniu do usług radiowych i telewizyjnych w Polsce wykraczał poza ramy dopuszczalne Dyrektywą. Zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT oraz poz. 164-172 załącznika nr 3 do tej ustawy opodatkowaniu VAT stawką obniżoną w wysokości 8% do dnia 1 kwietnia 2013 r. podlegają:

Stawka obniżona w zakresie wymienionych usług, nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

W związku z powyższym ustawodawca w celu dostosowania zakresu stawki obniżonej w zakresie powyższych usług do wymogów Dyrektywy uchylił od dnia 1 kwietnia 2013 r., w załączniku nr 3 do ustawy o VAT poz. 164-168, co oznacza objęcie stawką podstawową VAT: usług w zakresie produkcji programów telewizyjnych (PKWiU ex 59.11.1), usług związanych z projekcją filmów (PKWiU ex 59.14.10.0), usług w zakresie nagrywania dźwięku i wydarzeń na żywo (PKWiU ex 59.20.1), usług związanych z produkcją programów radiofonicznych (PKWiU ex 59.20.2), usług związanych z nadawaniem programów ogólnodostępnych i abonamentowych, innych niż określone w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy (PKWiU ex 60).

Należy zaznaczyć, że w praktyce stosowanie stawki obniżonej na ww. usługi było ograniczone, gdyż w zakresie np. produkcji programów telewizyjnych obejmowało tylko tzw. ramówkę. Wprowadzona zmiana ma zatem ujednolicić stosowanie stawki podstawowej do wszelkich produkcji.

Zatem skoro po wejściu od dnia 1 kwietnia 2013 r., znowelizowanego załącznika nr 3 do ustawy o VAT, na podstawie którego m.in. usługi radia i telewizji kablowej mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 61.10.5, wskazane w poz. 169 załącznika nr 3 ustawy o VAT nie zostały uchylone i objęte przez ustawodawcę stawką podstawową, to a contrario można stwierdzić, że do usług tych można w dalszym ciągu stosować stawkę 8%, czyli taką jaka była stosowana przed nowelizacją i wejściem w życie zamian do ustawy o VAT.

Warto w tym miejscu również zaznaczyć, iż Spółka posiada korzystną opinię klasyfikacyjną Urzędu Statystycznego (...) z dnia 29 września 2006 r. potwierdzającą, iż usługi VOD mieszczą się w grupowaniu "usługi radia i telewizji kablowej".

Spółka dodatkowo wystąpiła o interpretację do Ministra Finansów co do prawa zastosowania preferencyjnej stawki VAT z uwagi na ujęcie usług kwalifikowanych do grupowania "usługi radia i telewizji kablowej" w poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, który to załącznik odnosi się do możliwości stosowania stawki preferencyjnej do wymienionych w nim towarów i usług.

Otrzymana przez Spółkę interpretacja nr (...) z dnia 14 sierpnia 2008 r. była interpretacją korzystną, w której Minister Finansów uznał za prawidłowe stanowisko Spółki w sprawie możliwości stosowania stawki 7% do usług telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usług VOD, sklasyfikowanych jako "usługi radia i telewizji cyfrowej".

W konsekwencji należy przyjąć, że skoro usługi Spółki świadczone na rzecz abonentów są sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny pod kodem PKWiU 64.20.30-00.00 (odpowiednik 61.10.5 zgodnie z PKWiU wprowadzonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), to pomimo zmian do ustawy, Spółce nadal przysługuje możliwość stosowania obniżonej stawki 8% do świadczonych przez nią usług, w tym m.in. usług VOD, jako jednego z szeregu elementów kompleksowej usługi świadczonej przez Spółkę.

Zgodnie z ogólną regułą klasyfikowania usług wyrażoną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008 i jej Zasadach metodycznych, usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie z powyższą zasadą interpretacyjną, powinna być zaklasyfikowana tak, jak gdyby składała się z usługi, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Usługa VOD świadczona w ramach usługi telewizji cyfrowej (kablowej), która umożliwia odbiór programów telewizyjnych i radiowych, w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, będzie właśnie częścią składową szerszej oferty skierowanej do potencjalnego abonenta, przy czym usługą główną będzie usługa telewizji cyfrowej.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, znowelizowana poz. 169 załącznika 3 do ustawy o VAT, i zamieszczony w niej zwrot "...z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usług czasie", która będzie obowiązywać od dnia 1 kwietnia 2013 r., nie ma odniesienia do Spółki, gdyż przedmiotem świadczonych przez Spółkę usług nie są samodzielne usługi wypożyczania filmów w wybranym przez korzystającego czasie, lecz usługi telewizji cyfrowej, której jednym z wielu elementów będzie usługa VOD.

Warto również wskazać na fakt, iż z dniem 28 lutego 2013 r. weszły zmiany do ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1315).

W zmienionym art. 4 pkt 1 ustawy o radiofonii i telewizji określono, iż usługą medialną jest usługa w postaci programu albo audiowizualnej usługi medialnej na żądanie, za którą odpowiedzialność redakcyjną ponosi jej dostawca i której podstawowym celem jest dostarczenie poprzez sieci telekomunikacyjne ogółowi odbiorców audycji, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych; usługą medialną jest także przekaz handlowy.

Zgodnie ze zmienianym art. 4 pkt 6a, audiowizualną usługą medialną na żądanie jest usługa medialna świadczona w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej, polegającej na publicznym udostępnianiu audycji audiowizualnych na podstawie katalogu ustalonego przez podmiot dostarczający.

Zatem Spółka nie będzie świadczyła niczego innego niż złożony pakiet usług medialnych umożliwiający odbiór programów telewizyjnych i radiowych udostępniający filmy na żądanie w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych.

Konkludując, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka świadczy usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) na rzecz swoich abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych, z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych w różnych technologiach, w tym za pomocą transmisji strumieniowej. W zamian za oferowane przez Spółkę usługi w zakresie telewizji cyfrowej abonenci są obowiązani do dokonywania na rzecz Spółki określonych miesięcznych płatności (opłat abonamentowych) i ewentualnie jednorazowych lub abonamentowych za korzystanie z wideo na życzenie (VOD) lub innych usług dodatkowych.

Jak wyżej już wspomniano powyższe stanowisko podzielił Urząd Statystyczny (...), który uznał w opinii klasyfikacyjnej, iż świadczone przez Spółkę usługi przewodowej telewizji cyfrowej umożliwiające dostęp do bibliotek z wybranymi filmami (usługi VOD), mieszczą się w grupowaniu "usługi radia i telewizji kablowej".

Na podstawie powyższych rozważań oraz przedstawionej opinii właściwego organu, klasyfikującej świadczone przez Spółkę usługi jako "usługi radia i telewizji kablowej", należy uznać, iż usługi wskazane we wniosku pozostają usługami, o których mowa w poz. 169 obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r., załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do których nie ma zastosowania wyłączenie określone w ww. załączniku.

W związku z powyższym na podstawie powołanych powyżej przepisów oraz klasyfikacji statystycznej wskazanej przez Spółkę należy stwierdzić, że świadczone przez Spółkę usługi, o których mowa we wniosku, a tym samym pobierane przez nią opłaty, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, która obecnie wynosi 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. I tak, w poz. 169, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przedmiotowego załącznika mieszczą się "usługi radia i telewizji kablowej" - sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu ex 61.10.05.

Przy czym stawka obniżona w zakresie wymienionych usług, nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych - jak wynika z wyjaśnień zamieszczonych pod załącznikiem.

Natomiast, w poz. 170-172 załącznika nr 3 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., mieszczą się:

* usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych realizowane za pomocą sieci telekomunikacji ruchomej - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.20.50.0;

* usługi telekomunikacji satelitarnej, z wyłączeniem udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pośrednictwem satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.30.10.0,

* usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.30.20.0

Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi lub towaru z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej oraz usługi dostępu do sieci Internet). Dodatkowo Spółka świadczy usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych. Usługa telewizji jest świadczona z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych w różnych technologiach. Usługi telewizji cyfrowej świadczone są przez Spółkę na podstawie stosownej umowy zawartej pomiędzy Spółką i danym abonentem. W celu umożliwienia abonentowi odbioru cyfrowego sygnału telewizyjnego, Spółka dostarcza abonentowi odpowiedni sprzęt, tj. dekoder. Dodatkowo w ramach ww. usługi Spółka świadczy usługę wideo na życzenie jako część kompleksowej usługi telewizyjnej świadczonej na rzecz abonentów przy wykorzystaniu tej samej infrastruktury telekomunikacyjnej. Polega ona na płatnym dostępie do cyklicznie aktualizowanych pozycji (np. filmów czy audycji). Abonent ponosi odrębną jednorazową opłatę przewidzianą w określonej wysokości za daną pozycję, którą chce obejrzeć. Możliwe jest także ponoszenie miesięcznej opłaty za dostęp do określonej grupy pozycji.

Wnioskodawca wskazał, iż ww. usługa przewodowej telewizji cyfrowej umożliwiająca dostęp do bibliotek z wybranymi filmami została sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 61.10.5 "usługi radia i telewizji kablowej".

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia wysokości stawki podatku VAT dla usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usługi VOD.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do kompleksowości przedmiotowej usługi, podkreślić należy, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Kwestia kompleksowości usług była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przywołać można chociażby wyrok z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07, w którym stwierdzono, iż "każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne" (również wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06). Wyrok ten sformułował kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono zatem miejsce w sytuacji, gdy (i) świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, (ii) poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, (iii) kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych, (iv) kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami podatku VAT, z tym, że jedna z nich jest usługą główną, przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż usługa telewizji cyfrowej jest świadczona z wykorzystaniem sieci teleinformatycznych, w tym za pomocą transmisji strumieniowej. Usługi telewizji cyfrowej świadczone są przez Wnioskodawcę na podstawie stosownej umowy zawartej pomiędzy Zainteresowanym i danym abonentem. Dodatkowo w ramach ww. usługi Wnioskodawca świadczy usługę wideo na życzenie (usługa VOD), która polega na płatnym dostępie do cyklicznie aktualizowanych pozycji (np. filmów czy audycji). Usługa ta przypomina korzystanie z wirtualnej wypożyczalni wideo.

Zaznacza się, iż z brzmienia powołanej powyżej poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy wynika, że z preferencyjnej stawki podatku korzystają usługi udostępniania programów radia i telewizji realizowane w sieciach telewizji kablowej. Wobec tego intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką podatku VAT usług udostępniania programów radia i telewizji w sieciach radia i telewizji kablowej.

W świetle tak przestawionych okoliczności, skoro Wnioskodawca wykonuje usługi płatnej telewizji cyfrowej (kablowej) w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych, w tym usługi tzw. video na życzenie (VOD), które sklasyfikował w grupowaniu PKWiU 61.10.5 stwierdzić należy, iż czynność ta do dnia 31 marca 2013 r. jest opodatkowana stawką obniżoną w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy.

Reasumując, świadczone przez Spółkę usługi (a tym samym pobierane przez Nią opłaty) płatnej telewizji cyfrowej (kablowej), w tym usługi VOD, na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych, przedstawione w opisie stanu faktycznego, do dnia 31 marca 2013 r. są opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 31 marca 2013 r. Powyższe wynika z faktu, iż wniosek ORD-IN wpłynął do Biura KIP w dniu 25 marca 2013 r. oraz Zainteresowany w złożonym wniosku w części E.1 Przedmiot wniosku zaznaczył poz. 49 "zaistniały stan faktyczny", a w poz. 51 wskazał liczbę zaistniałych stanów faktycznych - 1.

W związku z powyższym, tut. Organ nie oceniał stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przepisów obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. poz. 169 zał. nr 3 do ustawy otrzymała następujące brzmienie "usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie", bez względu na symbol PKWiU.

Natomiast poz. 170-172 załącznika nr 3 do ustawy z dniem 1 kwietnia 2013 r. zostały uchylone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.