ILPP1/443-235/08-4/AI - Określenie stawki podatku VAT dla usług związanych z bieżącą konserwacją, remontami i modernizacją węzłów cieplnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu 17 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług związanych z bieżącą konserwacją, remontami i modernizacją węzłów cieplnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług związanych z bieżącą konserwacją, remontami i modernizacją węzłów cieplnych. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu 17 kwietnia 2008 r.) w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (PKD 4030B) świadczy usługi polegające na obrocie ciepłem oraz na przesyle i dystrybucji ciepła, zgodnie z prawem energetycznym, na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa URE. Usługi świadczone są za pomocą własnego majątku, na który składają się sieci cieplne, przyłącza oraz węzły cieplne. Węzły cieplne znajdują się w budynkach nie będących własnością Spółki. Granica własności pomiędzy węzłami cieplnymi Spółki a instalacjami budynków przebiega przez pierwsze od strony instalacji budynku złącza zaworów lub zasuw odcinających instalację od węzła cieplnego. Spółka zleca bieżącą konserwację oraz remonty i modernizację węzłów cieplnych firmom zewnętrznym bez wskazania w jakiego rodzaju budynku znajduje się węzeł. Z dodatkowych informacji - przesłanych przez Wnioskodawcę - wynika, iż świadczone przez niego usługi zostały zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny pod symbolem PKWiU 29.23.92-00.00 - "usługi naprawy i konserwacji urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. usługi powinny być opodatkowane według stawki 22 %, bez względu na to w jakiego rodzaju budynku znajduje się węzeł cieplny, gdyż w zaistniałej sytuacji węzły cieplne należy zaliczyć raczej do infrastruktury towarzyszącej budownictwu (element systemu ciepłowniczego Spółki), a nie do instalacji i urządzeń budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22 %, przy czym ustawodawca ustanowił od tej reguły pewne wyjątki.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, 7 % stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się w myśl ust. 12a cyt. przepisu obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c).

Natomiast w oparciu o dodany od 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Natomiast przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Należy wskazać, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Z przytoczonych przepisów wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku VAT dla usług budowlano-montażowych świadczonych, na podstawie art. 41 ust. 12-12b ustawy oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia, decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Z danych zawartych we wniosku nie wynika jednak, w jakiego rodzaju budynkach przeprowadzane są bieżące konserwacje, remonty oraz modernizacje węzłów cieplnych. Istotnym będzie więc rozróżnienie miejsca świadczenia przedmiotowych usług.

Zgodnie z art. 146 ust. 3 ustawy, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się:

Reasumując stwierdzić należy, że jeżeli usługi polegające na bieżącej konserwacji, remontach oraz modernizacji węzłów cieplnych przeprowadzane są w budynkach mieszczących się według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, bądź w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych lub usługi te dotyczą lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, wówczas usługi te podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku. Natomiast, jeżeli powyższe usługi są związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu to podlegają opodatkowaniu 22 % stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.