ILPP1/443-234/07-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy J., przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina J. dokonała sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem byłej szkoły podstawowej wzniesionym przed 1939 r., do którego w latach 1967-1968 dobudowano nową część z pomieszczeniami dydaktycznymi i budynkiem gospodarczym. W późniejszych latach do momentu sprzedaży wartość remontów przeprowadzonych w ww. nieruchomości nie przekroczyła 30% jej wartości początkowej. Działka, na której usytuowana jest nieruchomość, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy J. obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r., przeznaczona była pod tereny usług oświaty i wychowania i do czerwca 2003 r. była wykorzystywana na cele oświatowe.

Wartość ww. nieruchomości określona została na podstawie operatu szacunkowego. Ze względu na brak zainteresowanych przetargi w sprawie sprzedaży nieruchomości nie odbyły się. Ustalono, że sprzedaż nastąpi w drodze rokowań. Ogłoszenie o rokowaniach zawierało klauzulę, że wartość nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 22%. W dniu 6 marca 2007 r. została złożona oferta, zawierająca oświadczenie nabywcy, że zapoznał się z warunkami rokowań i przyjmuje te warunki bez zastrzeżeń. Dnia 7 maja 2007 r. został sporządzony akt notarialny, w którym przeniesiono prawa własności nieruchomości na rzecz nabywcy. W umowie została zawarta klauzula następującej treści: "cenę strony uzgodniły na kwotę 157.062 zł brutto, w tym podatek VAT w stawce 22%". Wystawiono dwie faktury VAT, pierwszą dokumentującą dokonanie przedpłaty i drugą dotyczącą wpłaty końcowej. W dniu 28 sierpnia 2007 r. nabywca zwrócił się o zwrot podatku od towarów i usług od przedmiotowej sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się dostawę towarów używanych, a zatem przedmiotowa dostawa spełnia warunek wynikający z wymienionych wyżej art. ustawy o VAT. Jednakże zastrzeżenie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 - "zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe", wyklucza prawo do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez dostawę, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy produktów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie z opodatkowania może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, na podstawie art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

Stosowanie zwolnienia, o którym mowa wyżej, ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zwolnienie przedmiotowe, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. wyżej ustawy, obejmuje również obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12, rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa nieruchomość spełnia bowiem definicję towaru używanego (przy jej nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, od końca roku, w którym zakończono budowę budynków i budowli minęło więcej niż 5 lat) i nie podlega wyłączeniu ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 6.

W analizowanym przypadku nie znajduje zastosowania zapis art. 43 ust. 1 pkt 10, na który powołuje się Wnioskodawca, bowiem przepis ten odnosi się do dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, a opisana we wniosku nieruchomość nie mieści się w definicji obiektów budownictwa mieszkaniowego.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości. Kwestia dotycząca korekty faktury została załatwiona w odrębnej interpretacji indywidualnej o nr ILPP1/443-234/07-3/KG z dnia 6 grudnia 2007 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.