ILPP1/443-221/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana prowadzącego działalność gospodarczą, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane. W dniu 4 maja 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozlicza się z podatku na podstawie PKPiR. Przedmiotem działalności są m.in. roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych PKD: 41.20.Z. Świadczy usługi m.in. w zakresie wylewania betonem fundamentów lub stropów oraz usługi montażu płyt stropowych, których jest producentem na nowopowstających budynkach mieszkalnych jedno i dwurodzinnych o symbolu PKWiU 45.21.11-00.00 lub wielorodzinnych o symbolu PKWiU 45.21.12-00.00 (PKOB 111, 112).

Do tej pory Zainteresowany stosował stawkę podatku VAT 22%. Z informacji uzyskanej z BKIP Wnioskodawca dowiedział się, że może zastosować obniżoną stawkę podatku VAT, tj. 7%, na ww. usługi. Zainteresowany podkreśla, iż firmy konkurencyjne stosują obniżoną stawkę podatku VAT za te same usługi, co dla Zainteresowanego jest nierówną konkurencją.

Dnia 4 maja 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił opisane zdarzenie przyszłe wskazując, iż budynki, które są przedmiotem wykonywanych usług, sklasyfikowane są pod symbolem PKOB 111, 112.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może stosować 7% stawkę podatku VAT na ww. usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, - przedstawionym w piśmie z dnia 29 kwietnia 2010 r. - prawidłowa stawka podatku VAT dla świadczonych usług to 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zatem, przy ustalaniu stawek podatku od towarów i usług, stosowanych przy świadczeniu usług, można posiłkować się dokonaną przez świadczącego usługę klasyfikacją statystyczną PKWiU, służącą do identyfikacji usług podlegających temu podatkowi. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na wykonawcy usługi. Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, jak stanowi § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy o VAT wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z regulacji rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), w dziale 45 rozporządzenia zamieszczone są roboty budowlane. I tak pod symbolem 45.21.11-00.00 określone są roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym jedno-lub dwurodzinnym, a pod symbolem PKWiU 45.21.12-00.00 zamieszczono roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym wielorodzinnym. Zatem w świetle powyższych zapisów wykonywanie usług przyporządkowanych do działu 45 ww. rozporządzenia, jest de facto dokonywaniem robót budowlanych.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z zasadami metodycznymi do wymienionej wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług roboty instalacyjne i montażowe wykonywane przez producentów klasyfikuje się łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu (tym samym montaż przez producentów elementów budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego podlega opodatkowaniu stawką właściwą dla dostawy określonego towaru). Montaż lub instalacja wyrobu budowlanego przez producenta stanowi dostawę towarów, a nie usługę. Jednakże tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, iż Wnioskodawca wykonuje roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych PKD: 41.20.Z. Świadczy usługi m.in. w zakresie wylewania betonem fundamentów lub stropów oraz usługi montażu płyt stropowych, których jest producentem na nowopowstających budynkach mieszkalnych jedno i dwurodzinnych lub wielorodzinnych. Wnioskodawca wykonywane czynności klasyfikuje odpowiednio pod symbolami PKWiU 45.21.11-00.00 i 45.21.12-00.00. Przedmiotowe usługi wykonywane są w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 111 oraz 112.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż świadczenie usług w zakresie wylewania betonem fundamentów lub stropów oraz usług montażu płyt stropowych, na nowopowstających budynkach mieszkalnych jedno i dwurodzinnych sklasyfikowanych wg PKWiU w grupowaniach 45.21.11-00.00 i 45.21.12-00.00, korzysta z obniżonej, tj. 7% stawki podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż roboty budowlano-montażowe wykonywane w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 111 oraz 112 korzystają, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy oraz § 37 cytowanego rozporządzenia - z preferencyjnej stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.