ILPP1/443-201/14-3/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan. oraz z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan. (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3) - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan. oraz z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan. (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Od roku 2012 Gmina ponosi wydatki na inwestycję związaną z budową infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej na terenie miejscowości (...) (dalej: infrastruktura wod.-kan.). Poniesione w tym zakresie wydatki są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wartość inwestycji przekracza 15 tys. PLN netto.

Wydatki w powyższym zakresie zostały częściowo sfinansowane z dotacji z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (dalej: PROW) na lata 2007-2013 do kwoty netto ponoszonych nakładów. VAT nie był wydatkiem kwalifikowanym.

Protokołem z dnia 28 marca 2013 r. Gmina odebrała od wykonawcy i przekazała do eksploatacji sieć wodno-kanalizacyjną z przepompownią ścieków, natomiast w dniu 1 sierpnia 2013 r. Gmina odebrała od wykonawcy sieć wod.-kan. Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji polegającej na budowie kolejnych odcinków infrastruktury wod.-kan. (...).

Od dnia przyjęcia poszczególnych odcinków infrastruktury wod.-kan. do użytkowania, Gmina świadczy na rzecz Przedsiębiorstwa Obsługi Mienia Komunalnego "A" (dalej: "A") usługę przesyłu wody i ścieków bytowych za wynagrodzeniem.

Zgodnie z ustaleniami oraz zamierzeniami Gminy znajdującymi potwierdzenie w pisemnie zawartej przez Gminę umowie z "A" z 30 października 2013 r., Gmina świadczy wyżej wymienione usługi z wykorzystaniem infrastruktury wod.-kan. już oddanej do użytkowania, a także świadczyć będzie z wykorzystaniem tych odcinków, które zostaną oddane do użytkowania po zakończeniu ich realizacji w przyszłości. Zgodnie z postanowieniami umowy, Gmina ma prawo do pobierania wynagrodzenia z tytułu świadczonej usługi w okresie od dnia oddania poszczególnych odcinków do użytkowania (tekst jedn.: od 28 marca 2013 r. w odniesieniu do inwestycji w L. oraz od 1 sierpnia 2013 r. w odniesieniu do inwestycji w Cz.).

Gmina zrezygnowała co prawda z samodzielnego świadczenia usług dostarczania wody na rzecz odbiorców, niemniej jednak przedmiotowa infrastruktura wod.-kan. w całości służy Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie na rzecz "A".

Jednocześnie, to "A" dokonuje czynności świadczenia usług dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane są pomiędzy "A" a mieszkańcami. Gmina nie jest stroną tych umów.

"A" świadczy zatem dla mieszkańców Gminy kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej infrastruktury wod.-kan. i infrastruktury, która jest aktualnie budowana. Skoro bowiem "A" nie jest właścicielem przedmiotowej infrastruktury, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz "A" odpłatnych usług przesyłu wody i ścieków bytowych.

Gmina obciąża "A" kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi i wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług na rzecz Spółki Gmina wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7.

Umowa o świadczeniu usług przesyłu wody i ścieków bytowych w żaden sposób nie powoduje wydania, czy też powstania władztwa ze strony "A" w stosunku do infrastruktury wod.-kan.

Gmina podkreśla, że podobne rozwiązanie funkcjonuje np. w branży energetycznej, gdzie przedsiębiorstwa przesyłowe, tj. właściciele sieci nie dzierżawią tychże sieci na rzecz przedsiębiorstw produkcyjnych czy dystrybutorów energii elektrycznej, ale właśnie świadczą na ich rzecz usługi przesyłu.

Intencją Gminy już od pierwszych dokonywanych nakładów było wykorzystywanie infrastruktury wod.-kan. do czynności opodatkowanych, tj. Gmina nawet nie rozważała np. nieodpłatnego użyczenia wybudowanego majątku na rzecz "A".

Gmina zaznacza, że zakresem przedmiotowego wniosku objęte są odcinki infrastruktury wod.-kan. oddane do użytkowania w roku 2013, jak i te, które są w trakcie realizacji. Gmina planuje zastosować analogiczne rozwiązanie dla odcinków, które planowo zostaną oddane do użytkowania w roku 2014 r., (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina jest uprawniona do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wodociągowej.

2. Czy Gmina jest uprawniona do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wodociągowej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Gmina jest uprawniona do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan.

Ad. 2

Gmina jest uprawniona do odliczenia pełnych kwot VAT naliczonego od wydatków związanych z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan.

Ad. 1)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowej infrastruktury wod.-kan.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, że ponoszenie wskazanych powyżej wydatków jest konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem na rzecz Spółki przesyłu wody i ścieków bytowych do mieszkańców w miejscowościach (...).

Ponadto Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, Gmina przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług przesyłu wody i ścieków bytowych, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość realizacji tego świadczenia.

Gmina zwraca uwagę, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych dla innych gmin. Przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. ILPP1/443-1556/11-3/NS, w której Dyrektor Izby Skarbowej Poznaniu uznał, że: "z uwagi na związek poniesionych wydatków na budowę infrastruktury kanalizacyjnej z czynnościami opodatkowanymi, które Gmina wykonywać będzie na podstawie umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie".

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-650/11-5/KW, w której organ stwierdził, że: "W zakresie przedmiotowej sprawy zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizowaną przez Wnioskodawcę inwestycją".

Podsumowując, zdaniem Gminy, w odniesieniu do wydatków poniesionych na budowę wod.-kan., Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w tym zakresie.

Ad. 2

Mając na uwadze, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w takim zakresie, w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zdaniem Gminy, w przypadku wykorzystania przedmiotowej infrastruktury do świadczenia odpłatnych usług przesyłu wody i ścieków bytowych powinno przysługiwać jej również pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z bieżącą obsługą przedmiotowej infrastruktury z jej utrzymaniem i ewentualnymi remontami. Nabycie tych usług, w ocenie Gminy, będzie bowiem ściśle i bezpośrednio związane ze świadczeniem przez nią na rzecz "A" podlegających opodatkowaniu VAT usług przesyłu wody i ścieków bytowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) - zgodnie z którym - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku należnego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej - np. towar został częściowo wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - powoduje konieczność weryfikacji odliczenia podatku naliczonego. Z drugiej natomiast strony stwarza również możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług, które początkowo przeznaczone do wykonywania czynności nieuprawniających do odliczenia ostatecznie zostają wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy".

Ponadto od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Od roku 2012 Gmina ponosi wydatki na inwestycję związaną z budową infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej - tzw. infrastruktura wod.-kan. Poniesione w tym zakresie wydatki są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wartość inwestycji przekracza 15 tys. PLN netto. Wydatki w powyższym zakresie zostały częściowo sfinansowane z dotacji z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 do kwoty netto ponoszonych nakładów. VAT nie był wydatkiem kwalifikowanym. Protokołem z dnia 28 marca 2013 r. Gmina odebrała od wykonawcy i przekazała do eksploatacji sieć wodno-kanalizacyjną z przepompownią ścieków, natomiast w dniu 1 sierpnia 2013 r. Gmina odebrała od wykonawcy sieć wod.-kan. Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji polegającej na budowie kolejnych odcinków infrastruktury wod.-kan. Od dnia przyjęcia poszczególnych odcinków infrastruktury wod.-kan. do użytkowania, Gmina świadczy na rzecz Przedsiębiorstwa Obsługi Mienia Komunalnego "A" usługę przesyłu wody i ścieków bytowych za wynagrodzeniem. Zgodnie z ustaleniami oraz zamierzeniami Gminy znajdującymi potwierdzenie w pisemnie zawartej przez Gminę umowie z "A" z 30 października 2013 r., Gmina świadczy wyżej wymienione usługi z wykorzystaniem infrastruktury wod.-kan. już oddanej do użytkowania, a także świadczyć będzie z wykorzystaniem tych odcinków, które zostaną oddane do użytkowania po zakończeniu ich realizacji w przyszłości. Zgodnie z postanowieniami umowy, Gmina ma prawo do pobierania wynagrodzenia z tytułu świadczonej usługi w okresie od dnia oddania poszczególnych odcinków do użytkowania (tekst jedn.: od 28 marca 2013 r. w odniesieniu do inwestycji w L. oraz od 1 sierpnia 2013 r. w odniesieniu do inwestycji w C.). Gmina zrezygnowała co prawda z samodzielnego świadczenia usług dostarczania wody na rzecz odbiorców, niemniej jednak przedmiotowa infrastruktura wod.-kan. w całości służy Gminie do świadczenia usług, aczkolwiek nieco innego charakteru i na rzecz innego podmiotu, tj. właśnie na rzecz "A". Jednocześnie, to "A" dokonuje czynności świadczenia usług dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Umowy na te usługi zawierane są pomiędzy "A" a mieszkańcami. Gmina nie jest stroną tych umów. "A" świadczy zatem dla mieszkańców Gminy kompleksową usługę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, korzystając przy tym z udostępnionej infrastruktury wod.-kan. wybudowanej i infrastruktury, która aktualnie jest budowana. Skoro bowiem "A" nie jest właścicielem przedmiotowej infrastruktury, ani np. jej od Gminy nie dzierżawi, musi w inny sposób zabezpieczyć sobie możliwość korzystania z niej w celu prowadzenia działalności. Tym sposobem jest właśnie świadczenie przez Gminę na rzecz "A" odpłatnych usług przesyłu wody i ścieków bytowych. Gmina obciąża "A" kwotami wynagrodzenia, dokumentowanymi i wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz i należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług na rzecz Spółki Gmina wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7. Umowa o świadczeniu usług przesyłu wody i ścieków bytowych w żaden sposób nie powoduje wydania, czy też powstania władztwa ze strony "A" w stosunku do infrastruktury wod.-kan. Intencją Gminy już od pierwszych dokonywanych nakładów było wykorzystywanie infrastruktury wod.-kan. do czynności opodatkowanych, tj. Gmina nawet nie rozważała np. nieodpłatnego użyczenia wybudowanego majątku na rzecz "A".

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan. oraz z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W wydanej w dniu 30 maja 2014 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-201/14-2/AI stwierdzono, że opisane usługi przesyłu wody i ścieków świadczone przez Gminę na rzecz Przedsiębiorstwa Obsługi Mienia Komunalnego "A", stanowią/będą stanowić po stronie Gminy czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie są/zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji służą/będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, z uwagi na związek poniesionych wydatków (kosztów budowy oraz utrzymania infrastruktury wod.-kan.) z czynnościami opodatkowanymi (opodatkowane usługi przesyłu wody i ścieków bytowych), które Gmina wykonuje/wykonywać będzie na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, Wnioskodawca ma/będzie miał pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan. oraz z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan., bowiem przedmiotowa inwestycja służy/będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury wod.-kan. oraz z bieżącą obsługą, utrzymaniem i ewentualnymi remontami infrastruktury wod.-kan. (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przesyłu wody i ścieków bytowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) zastał załatwiony w dniu 30 maja 2014 r. interpretacją nr ILPP1/443-201/14-2/AI.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.