ILPP1/443-189/13-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości gruntowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości gruntowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2005 Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość gruntową, w skład której wchodziły dwie działki oznaczone w ewidencji symbolem R - grunty rolne. Obowiązujący wówczas miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wskazywał, iż jedna z ww. działek jest przeznaczona pod teren działalności gospodarczej z prawem zabudowy mieszkaniowej i ogrodniczej, druga zaś częściowo pod tereny działalności gospodarczej o szczególnym nasyceniu zielenią, częściowo pod drogę lokalną, częściowo pod drogę zbiorczą z obustronnymi pasami zieleni - po około 20 metrów, częściowo pod tereny działalności gospodarczej o szczególnym nasyceniu zielenią z prawem zabudowy mieszkaniowej.

Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jednakże nie w zakresie związanym, nawet pośrednio z obrotem nieruchomościami. Z uwagi na fakt, iż nabycie powyżej opisanej nieruchomości nie było w żaden sposób związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, lecz stanowiło nabycie do majątku prywatnego, nabycie to nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego. Nigdy też Wnioskodawca nie wykorzystywał tej nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość była jedynie wykorzystywana na cele rolnicze.

Z uwagi na fakt, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nie było związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego, nie odliczył on podatku od towarów i usług od nabycia nieruchomości.

W roku 2007 Wnioskodawca wraz z małżonką nabył od osób fizycznych do majątku wspólnego nieruchomość gruntową przylegającą do wskazanej powyżej nieruchomości, stanowiącą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w skład której nie wchodziły grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza. W ewidencji gruntów działka wchodząca w skład tej nieruchomości oznaczona była symbolem R - grunty rolne. Obowiązujący wówczas miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wskazywał natomiast, iż działka ta jest przeznaczona pod tereny działalności gospodarczej o szczególnym nasyceniu zielenią, częściowo, częściowo pod tereny działalności gospodarczej o szczególnym nasyceniu zielenią z prawem zabudowy mieszkaniowej, częściowo pod drogę lokalną, częściowo pod drogę zbiorczą z obustronnymi pasami zieleni - po około 20 metrów. Celem nabycia tej nieruchomości było zwiększenie powierzchni gruntu, która mogła być wykorzystywana na cele rolnicze.

Również nabycie powyżej opisanej nieruchomości nie było w żaden sposób związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego, lecz stanowiło nabycie do majątku prywatnego. Nabycie to nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Nigdy też Zainteresowany nie wykorzystywał tej nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość była jedynie wykorzystywana na cele rolnicze.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, opisane powyżej nieruchomości przeznaczone są w zakresie podstawowym na tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, przy zakazie realizacji przedsięwzięć związanych z hodowlą zwierząt, natomiast w zakresie uzupełniającym pod funkcje usługowe oraz funkcje zamieszkania zbiorowego typu hotele, motele, pensjonaty.

Dokonując zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Gmina wytyczyła nadto drogę, która przebiegać będzie przez obie, opisane powyżej, nieruchomości Wnioskodawcy (przecinając je w całości).

Na skutek wytyczenia przez Gminę drogi przecinającej nieruchomości Zainteresowanego, celem uniknięcia w przyszłości kosztownych i czasochłonnych procedur administracyjnych związanych z podziałem nieruchomości, jak też z jej wykupem, względnie wywłaszczeniem w związku z budową drogi, Wnioskodawca w roku 2012 dokonał podziału swoich nieruchomości w taki sposób, iż każdą z nich podzielił na dwie odrębne nieruchomości, tak że w chwili obecnej po obu stronach planowanej drogi Zainteresowany posiada po dwie nieruchomości.

Co istotne, wybudowanie przez Gminę drogi rozdzielającej nieruchomości Wnioskodawcy (co, według informacji uzyskanych od Gminy, ma nastąpić w nieodległej przyszłości) doprowadzi do sytuacji, w której nieruchomości znajdujące się po jednej ze stron planowanej drogi w istotnym stopniu utracą znaczenie dla Zainteresowanego. Znacznie utrudniona stanie się bowiem możliwość ich efektywnego wykorzystania przez Wnioskodawcę na cele rolnicze.

Mając powyższe na uwadze, w chwili obecnej, Zainteresowany rozważa sprzedaż tych dwóch nieruchomości znajdujących się po jednej stronie drogi (powstałych w wyniku podziału nieruchomości zakupionych w latach 2005 i 2007), które po wybudowaniu drogi przez Gminę przestaną być dla niego atrakcyjne z uwagi na ograniczenie możliwości ich efektywnego wykorzystania przez Wnioskodawcę na cele rolnicze. Sprzedaż ta nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego.

Według informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę, nabywca przedmiotowych nieruchomości nie zamierza ich wykorzystywać do działalności rolniczej.

Jak wskazano powyżej Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, nie dokonuje też obrotu nieruchomościami w sposób zorganizowany czy częstotliwy. Wnioskodawca nigdy też nie prowadził działalności gospodarczej na tych nieruchomościach lub z ich wykorzystaniem, jak też nie traktował tych nieruchomości jako składników związanych z działalnością gospodarczą (w tym nie ujmował ich w żadnej ewidencji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Z ostrożności Zainteresowany wskazał, iż w roku 1998 nabył prywatnie do majątku wspólnego w innej miejscowości niezabudowaną nieruchomość przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową, którą to nieruchomość zamierzał wykorzystać na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych swoich dzieci. Z uwagi na fakt, iż dzieci Wnioskodawcy nie były jednak zainteresowane zamieszkaniem na tej nieruchomości, sprzedał ją w roku 2012. Zarówno nabycie, jak i sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiły w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego. Nieruchomość ta nigdy też nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Z pisma z dnia 20 maja 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zdarzeniu przyszłym opisanym powyżej, sprzedaż przez Wnioskodawcę dwóch nieruchomości (powstałych w wyniku podziału nieruchomości nabytych w latach 2005 i 2007) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym opisanym powyżej, sprzedaż nieruchomości przez Zainteresowanego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jakkolwiek bowiem na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.) nie ulega wątpliwości, iż sprzedaż gruntu jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to - jak powszechnie przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie - samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest bowiem, aby podmiot ten działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest natomiast stwierdzenie, że wykonując tę dostawę prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży np. gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można przyjąć, że prowadzi on działalność gospodarczą rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 u.p.t.u.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Ponadto, dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 u.p.t.u. nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż własnego majątku, który nie został nabyty z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, nie może być wątpliwości, iż przy sprzedaży nieruchomości opisanych powyżej, Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., bowiem nabywając przedmiotowe nieruchomości z zamiarem ich wykorzystania na cele rolnicze nie działał on w charakterze handlowca, tj. nie nabywał tych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży. Nadto z uwagi na fakt, iż Zainteresowany zamierza zbyć nieruchomości stanowiące jego majątek prywatny, zbycie to należy potraktować jako czynność okazjonalną, tym bardziej, że żadna z okoliczności opisanych w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym nie pozwala uznać, iż działanie Wnioskodawcy polegające na zbyciu nieruchomości jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i zmierza do nadania mu stałego charakteru.

Tym samym, należy uznać, iż sprzedaż nieruchomości przez Zainteresowanego nie jest czynnością wykonywaną w sposób częstotliwy i nie może być uznana za istotę prowadzenia działalności gospodarczej.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży nieruchomości, która została nabyta z zamiarem wykorzystywania na cele rolnicze, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów u.p.t.u. Tym samym, czynność zbycia nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dalej zwanej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy nadmienić, iż do dnia 31 marca 2013 r., powyższy przepis miał następujące brzmienie: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Skutkiem powyższego status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż w roku 2005 Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomość gruntową, w skład której wchodziły dwie działki oznaczone w ewidencji symbolem R - grunty rolne. Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jednakże nie w zakresie związanym, nawet pośrednio z obrotem nieruchomościami. Z uwagi na fakt, iż nabycie powyżej opisanej nieruchomości nie było w żaden sposób związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, lecz stanowiło nabycie do majątku prywatnego, nabycie to nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego. Nigdy też Wnioskodawca nie wykorzystywał tej nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość była jedynie wykorzystywana na cele rolnicze. Z uwagi na fakt, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nie było związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego, nie odliczył On podatku od towarów i usług od nabycia nieruchomości. W roku 2007 Wnioskodawca wraz z małżonką nabył od osób fizycznych do majątku wspólnego nieruchomość gruntową przylegającą do wskazanej powyżej nieruchomości, stanowiącą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w skład której nie wchodziły grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza. W ewidencji gruntów działka wchodząca w skład tej nieruchomości oznaczona była symbolem R - grunty rolne. Celem nabycia tej nieruchomości było zwiększenie powierzchni gruntu, która mogła być wykorzystywana na cele rolnicze. Z uwagi na fakt, iż nabycie powyżej opisanej nieruchomości nie było w żaden sposób związane z działalnością gospodarczą Zainteresowanego, lecz stanowiło nabycie do majątku prywatnego, nabycie to nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Nigdy też Zainteresowany nie wykorzystywał tej nieruchomości w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość była jedynie wykorzystywana na cele rolnicze.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, opisane powyżej nieruchomości przeznaczone są w zakresie podstawowym na tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, przy zakazie realizacji przedsięwzięć związanych z hodowlą zwierząt, natomiast w zakresie uzupełniającym pod funkcje usługowe oraz funkcje zamieszkania zbiorowego typu hotele, motele, pensjonaty. Dokonując zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Gmina wytyczyła nadto drogę, która przebiegać będzie przez obie, opisane powyżej, nieruchomości Wnioskodawcy (przecinając je w całości). Na skutek wytyczenia przez Gminę drogi przecinającej nieruchomości Zainteresowanego, celem uniknięcia w przyszłości kosztownych i czasochłonnych procedur administracyjnych związanych podziałem nieruchomości, jak też z jej wykupem, względnie wywłaszczeniem w związku z budową drogi, Wnioskodawca w roku 2012 dokonał podziału swoich nieruchomości w taki sposób, iż każdą z nich podzielił na dwie odrębne nieruchomości, tak że w chwili obecnej po obu stronach planowanej drogi Zainteresowany posiada po dwie nieruchomości. Co istotne, wybudowanie przez Gminę drogi rozdzielającej nieruchomości Wnioskodawcy (co, według informacji uzyskanych od Gminy, ma nastąpić w nieodległej przyszłości) doprowadzi do sytuacji, w której nieruchomości znajdujące się po jednej ze stron planowanej drogi w istotnym stopniu utracą znaczenie dla Zainteresowanego. Znacznie utrudniona stanie się bowiem możliwość ich efektywnego wykorzystania przez Wnioskodawcę na cele rolnicze.

Mając powyższe na uwadze, w chwili obecnej, Zainteresowany rozważa sprzedaż tych dwóch nieruchomości znajdujących się po jednej stronie drogi (powstałych w wyniku podziału nieruchomości zakupionych w latach 2005 i 2007), które po wybudowaniu drogi przez Gminę przestaną być dla niego atrakcyjne z uwagi na ograniczenie możliwości ich efektywnego wykorzystania przez Wnioskodawcę na cele rolnicze. Sprzedaż ta nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego. Według informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę, nabywca przedmiotowych nieruchomości nie zamierza ich wykorzystywać do działalności rolniczej.

Jak wskazano powyżej Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, nie dokonuje też obrotu nieruchomościami w sposób zorganizowany czy częstotliwy. Wnioskodawca nigdy też nie prowadził działalności gospodarczej na tych nieruchomościach lub z ich wykorzystaniem, jak też nie traktował tych nieruchomości jako składników związanych z działalnością gospodarczą (w tym nie ujmował ich w żadnej ewidencji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą). Zainteresowany nigdy nie udostępniał nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. Nigdy też nie występował o decyzje o warunkach zabudowy dla przedmiotowych nieruchomości. Zainteresowany nie podejmował, ani nie zamierza podejmować żadnych czynności w celu przygotowania przedmiotowych nieruchomości do sprzedaży (w szczególności Wnioskodawca nie podejmował, ani nie zamierza podejmować żadnych czynności mających na celu uzbrojenie terenu, utwardzenie dróg wewnętrznych, urządzenie zieleni, jak również nie podejmował, ani nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia odnośnie przedmiotowych nieruchomości).

Ponadto, Zainteresowany wskazał, iż w roku 1998 nabył prywatnie do majątku wspólnego w innej miejscowości niezabudowaną nieruchomość przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową, którą to nieruchomość zamierzał wykorzystać na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych swoich dzieci. Z uwagi na fakt, iż dzieci Wnioskodawcy nie były jednak zainteresowane zamieszkaniem na tej nieruchomości, sprzedał ją w roku 2012. Zarówno nabycie, jak i sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiły w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego. Nieruchomość ta nigdy też nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotowa sprzedaż nieruchomości gruntowych (dwóch działek) stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomości w jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Uwzględniając ponadto fakt wykorzystywania gruntu na potrzeby własne stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar ich późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zainteresowany nie podejmował również, ani nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży, tj. nie występował o decyzje o warunkach zabudowy dla opisanych nieruchomości, nie zamierza podejmować żadnych czynności mających na celu uzbrojenie terenu, utwardzenie dróg wewnętrznych, urządzenie zieleni, jak również nie podejmował, ani nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia odnośnie przedmiotowych nieruchomości.

Zatem, Wnioskodawca dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek gruntu korzystać będzie z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży działek, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę dwóch nieruchomości (powstałych w wyniku podziału nieruchomości nabytych w latach 2005 i 2007) nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany w związku z dostawą ww. nieruchomości będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.

Ponadto, informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości gruntowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.