ILPP1/443-187/14-4/HW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-187/14-4/HW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, udzielanych licencji na użytkowanie oprogramowania, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, udzielanych licencji na użytkowanie oprogramowania, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pn..... Obecnie jest to działalność jednoosobowa rozliczana na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych wg podatku liniowego.

W przyszłości w razie potrzeby Zainteresowany zamierza zatrudnić informatyka na umowę cywilną lub o pracę. Wnioskodawca jest czynnym, zrejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego zgodnie z wpisem do CEIDG jest:

* PKD: 62.01 Z - działalność związana z oprogramowaniem oraz

* PKD: 62.032 - działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi, a w szczególności: bieżące usługi informatyczne polegające na monitorowaniu pracy systemów informatycznych, instalowanie, wdrażanie oprogramowania, doradztwo informatyczne, opracowania dotyczące wdrażania nowych technologii, archiwizowanie danych serwera, bieżące serwisowanie sprzętu. Działalność Wnioskodawcy obejmuje też pisanie, projektowanie i sprzedaż systemów (programów) komputerowych - na zlecenie użytkownika - dostosowanych do jego indywidualnych potrzeb oraz

* sprzedaż praw do użytkowania programu komputerowego napisanego dla danego użytkownika, czyli udzielanie licencji na korzystanie z danego programu komputerowego objętego prawami autorskimi licencjodawcy - czyli Wnioskodawcy.

Zainteresowany usługi świadczy wyłącznie na rzecz podmiotów gospodarczych na podstawie zawieranych umów. Umowy te Wnioskodawca zawiera w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Są to umowy zarówno na bieżące serwisowe usługi informatyczne, jak i umowy na opracowanie konkretnego programu komputerowego oraz umowy na udzielenie licencji na użytkowanie programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy.

Za wykonane usługi informatyczne, sprzedane oprogramowanie i udzielone licencje Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie na podstawie faktur wystawianych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z pisma z dnia 12 czerwca 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie wniosku - wynika, że umowa licencyjna została zawarta na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jako licencjodawca posiada wyłączne prawa autorskie, osobiste i majątkowe do programów, których dotyczy umowa. Przedmiotem umowy licencyjnej jest korzystanie przez licencjobiorcę z programów objętych prawami autorskimi Zainteresowanego.

W umowie licencyjnej Wnioskodawca udziela licencjobiorcy prawa do używania programów objętych umową, w ramach praw wynikających z licencji. W umowie licencyjnej ustalono też sposób rozliczeń. Za udzielenie licencjobiorcy prawa do używania programów komputerowych w czasie trwania umowy przysługuje Zainteresowanemu wynagrodzenie.

Wynagrodzenie to jest ustalone w kwocie ogólnej za cały okres korzystania z programów, ale płatność jest podzielona na kolejne miesiące. Za każdy miesiąc użytkowania Wnioskodawca wystawia fakturę VAT, płatną w terminie 7 dni od daty wystawienia faktury za dany miesiąc.

Faktury wystawia jako zarejestrowany przedsiębiorca, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą. W zawartej umowie licencyjnej należność Zainteresowanego z tytułu udzielenia prawa do używania programów jest określona pojęciem "wynagrodzenie".

W ustawie o VAT nie ma definicji pojęcia "honorarium". W Wielkim Słowniku Języka Polskiego honorarium to "pieniądze otrzymane przez osoby wykonujące wolny zawód za wykonanie określonego zadania".

W ustawie o VAT nie ma też definicji pojęcia "wolny zawód". Definicję "wolnego zawodu zawiera natomiast ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 4 ust. 1 pkt 11) - "wolny zawód - pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli (...), jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych (...)", z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudnienia na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło, oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą zawodu.

Z uwagi na fakt, że w umowie Wnioskodawcy należność za udzielenie licencji określona jest jako wynagrodzenie oraz ponieważ licencjobiorcą Wnioskodawcy (stroną umowy) jest osoba prawna, Zainteresowany uważa, że w świetle definicji "honorarium", zawartej w Wielkim Słowniku Języka Polskiego oraz pojęcia "wolnego zawodu" w ustawie o ryczałcie Jego umowne wynagrodzenie nie jest równoznaczne z honorarium.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy właściwą stawką VAT dla stworzonych przez Wnioskodawcę i sprzedawanych programów komputerowych oraz dla udzielanych przez Zainteresowanego licencji na użytkowanie oprogramowania, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy, czyli Wnioskodawcy, jest stawka 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwa stawka VAT na usługi informatyczne obejmujące bieżącą opiekę nad systemami, sprzedaż programów oraz udzielanie licencji na użytkowanie programów, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy, czyli Zainteresowanego, jest stawka 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przepis art. 5a ustawy stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosowanie do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1608) w art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia stawek podatku - z dniem 31 grudnia 2013 r. - otrzymało następujące brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:".

Zatem zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%", pod poz. 181 wymieniono "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania" - bez względu na symbol PKWiU.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą, którą zgodnie z wpisem do CEIDG jest:

* PKD: 62.01 Z - działalność związana z oprogramowaniem oraz

* PKD: 62.032 - działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi, a w szczególności bieżące usługi informatyczne polegające na monitorowaniu pracy systemów informatycznych, instalowanie, wdrażanie oprogramowania, doradztwo informatyczne, opracowania dotyczące wdrażania nowych technologii, archiwizowanie danych serwera, bieżące serwisowanie sprzętu. Działalność Wnioskodawca obejmuje też pisanie, projektowanie i sprzedaż systemów (programów) komputerowych - na zlecenie użytkownika - dostosowanych do jego indywidualnych potrzeb oraz

* sprzedaż praw do użytkowania programu komputerowego napisanego dla danego użytkownika, czyli udzielanie licencji na korzystanie z danego programu komputerowego objętego prawami autorskimi licencjodawcy - czyli Zainteresowanego.

Wnioskodawca usługi świadczy wyłącznie na rzecz podmiotów gospodarczych na podstawie zawieranych umów. Umowy te Wnioskodawca zawiera w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Są to umowy zarówno na bieżące serwisowe usługi informatyczne, jak i umowy na opracowanie konkretnego programu komputerowego oraz umowy na udzielenie licencji na użytkowanie programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy.

Za wykonane usługi informatyczne, sprzedane oprogramowanie i udzielone licencje Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie na podstawie faktur wystawianych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przyszłości w razie potrzeby Wnioskodawca zamierza zatrudnić informatyka na umowę cywilną lub o pracę.

Wskazać należy, że co do zasady stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, jeżeli zatem w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowania konkretnej usługi stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku, to należy taką usługę opodatkować ww. stawką podstawową w wysokości 23%.

Natomiast z uwagi na ww. poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę preferencyjnej stawki podatku dla stworzonych przez Zainteresowanego programów komputerowych oraz dla udzielanych przez Niego licencji na użytkowanie oprogramowania. Ustawa nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.

plastyczne;

3.

fotograficzne;

4.

lutnicze;

5.

wzornictwa przemysłowego;

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.

muzyczne i słowno-muzyczne;

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.

audiowizualne (w tym filmowe), w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub - jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca - osoba, której te prawa przysługują, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

* mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

* stanowić przejaw działalności twórczej,

* posiadać indywidualny charakter.

Zaznaczyć należy, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim, przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien "intelektualny" związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich - prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Wskazać należy, że rozdział 7 ustawy o prawie autorskim zawiera przepisy szczególne dotyczące programów komputerowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej (art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim).

W myśl art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1.

trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2.

tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3.

rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Jak wskazuje treść przywołanego powyżej art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, program komputerowy stanowi utwór będącym przedmiotem prawa autorskiego.

Z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy. Przedmiotowy program komputerowy stanowi niewątpliwie uzewnętrzniony rezultat działalności twórczej Wnioskodawcy.

Z powyższego zatem wynika, że pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich w przypadku programów komputerowych może przysługiwać podmiotowi innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich, jest pracownik, lub grupa pracowników, którzy stworzyli program komputerowy.

Jak wyżej wskazano obniżona 8% stawka podatku może być stosowana wyłącznie do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu odrębnych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych może być uznany za twórcę, tylko w stosunku do takiego programu komputerowego (który sprzedaje lub na który udziela licencji), który sam faktycznie zaprojektował (stworzył).

Jednakże z uwagi na fakt, że w analizowanej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - wynagrodzenie jakie otrzymuje nie jest równoznaczne z honorarium za sprzedaż programu komputerowego i przekazanie licencji, usługi te nie mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że właściwą stawką dla sprzedaży stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych oraz dla udzielanych przez Niego licencji na użytkowanie oprogramowania, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy, czyli Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że Zainteresowany nie jest/nie będzie wynagradzany w formie honorarium, jest/będzie stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku VAT dla usług informatycznych obejmujących bieżącą opiekę nad systemami.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, udzielanych licencji na użytkowanie oprogramowania, w tym programów objętych prawami autorskimi licencjodawcy. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl